Dij. A miał mówić Bara Elhoa. Creauit Deus. Aboli też Barau Elojm, creauerunt Dij. Ale mówi przeciwko Gramatyce Bara Elojm, creauit Dij. jakoby chcąc pokazać/ iż stworzył świat jeden Bóg w istności/ a trojaki w osobach Ociec/ Syn/ i Duch święty/ jako uczony jeden Dokor zakonu franciszkańskiego mówi: . Czego mu poświadcza drugi Doktor Tomas de Trugillo też słowa Mojżeszowe wykładając . A żeby był Mojżesz potwierdził tej nauki/ iż Pan Bóg jest trojaki w osobach swoich/ a jedyny w naturze/ tedy opisując stworzenie człowieka/ wyraźniej Trójcę świętą nam objaśnił/ gdy Pana Boga tak mówiącego napisał; Faciamus hominem ad imaginem
Dij. A miał mowić Bara Elhoa. Creauit Deus. Aboli też Barau Eloym, creauerunt Dij. Ale mowi przećiwko Grámmátyce Bara Eloym, creauit Dij. iákoby chcąc pokázáć/ iż stworzył świát ieden Bog w istnośći/ á troiáki w osobách Oćiec/ Syn/ y Duch święty/ iáko vczony ieden Dokor zakonu fránćiszkáńskiego mowi: . Czego mu poświádcza drugi Doktor Thomas de Trugillo też słowa Moyzeszowe wykłádáiąc . A żeby był Moyżesz potwierdźił tey náuki/ iż Pan Bog iest troiáki w osobách swoich/ á iedyny w náturze/ tedy opisuiąc stworzenie człowieká/ wyraźniey Troycę świetą nam obiáśnił/ gdy Páná Bogá ták mowiącego nápisał; Faciamus hominem ad imaginem
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 10
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Ksiądz pleban, niechętny matce mojej, nie chciał zaraz tego ciała chować, a tymczasem Gościcki, palestrant grodzki płocki, uczyniwszy się koligatem nieboszczyka Łastowskiego, ciało wziąwszy od plebana, prezentował w grodzie płockim, manifesta na matkę moją pozanosił i pozew wydał. Zalękła się matka moja, wyjechała z Goślic i do Łagiewnik do klasztoru franciszkańskiego schroniła się. Posłał tam ociec mój brata mego, teraźniejszego pułkownika, dla ratowania matki mojej. Jakoż brat mój tam przyjechawszy dał mocny odpór Goś-
cickiemu, że nie tak żwawo na tę sprawę nacierał. Wyprowadził matkę moją z Łagiewnik, która pojechała z Płockiego do Stokliszek, a sam się w województwie płockim został dla tej
Ksiądz pleban, niechętny matce mojej, nie chciał zaraz tego ciała chować, a tymczasem Gościcki, palestrant grodzki płocki, uczyniwszy się koligatem nieboszczyka Łastowskiego, ciało wziąwszy od plebana, prezentował w grodzie płockim, manifesta na matkę moją pozanosił i pozew wydał. Zalękła się matka moja, wyjechała z Goślic i do Łagiewnik do klasztoru franciszkańskiego schroniła się. Posłał tam ociec mój brata mego, teraźniejszego pułkownika, dla ratowania matki mojej. Jakoż brat mój tam przyjechawszy dał mocny odpór Goś-
cickiemu, że nie tak żwawo na tę sprawę nacierał. Wyprowadził matkę moją z Łagiewnik, która pojechała z Płockiego do Stokliszek, a sam się w województwie płockim został dla tej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 189
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ku dniowi, tedy oddawszy Świętemu weneracją, wyszedł Ociec Święty stamtąd z swoją asystencją, a Gwardian z Towarzyszami został dla zamknięcia grobu. Taką Kardynał relacją czynił Jakubowi Opatowi, będąc w tedy chory, i zaraz tejże nocy umarł.
Szósty Papież MikołaJ IV. oglądał tego Z. Patriarchę, tak stojącego jeszcze będąc Generałem Franciszkańskim Roku 1288. Siódmy Ociec Święty MikołaJ V. Roku 1449. mieszkając w Konwencie Asyskim widział właśnie eô sitû jak się mówiło dopiero też Z. Ciało. Dostało się tego Honoru Jerzemu Karyllowi Kardynałowi, iż był tego cudu spektatorem, i legował na Fabrykę 40. Tysięcy Czerwonych złotych. Miała to szczęście i Ekubea Swesana Królowa
ku dniowi, tedy oddawszy Swiętemu weneracyą, wyszedł Ociec Swięty ztamtąd z swoią assystencyą, á Gwardyan z Towarzyszami został dla zamknięcia grobu. Taką Kardynał relacyą czynił Iakubowi Opatowi, będąc w tedy chory, y zaraz teyże nocy umarł.
Szosty Papież MIKOLAY IV. oglądał tego S. Patryarchę, tak stoiącego ieszcze będąc Generałem Franciszkańskim Roku 1288. Siòdmy Ociec Swięty MIKOLAY V. Roku 1449. mieszkaiąc w Konwencie Assyskim widział własnie eô sitû iak się mowiło dopiero też S. Ciało. Dostało się tego Honoru Ierzemu Karyllowi Kardynałowi, iż był tego cudu spektatorem, y legował na Fabrykę 40. Tysięcy Czerwonych złotych. Miała to szczęście y Ekubea Swesana Kròlowa
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 9
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zasługi B. Joanny, a prosząc BOGA w Trójcy Jedynego, aby moc dał pomyslną tymże paciorkom. Jest z tych samych B. Joanny paciorków jeden zawsze przy X. Prowincjale WW. OO. Jezuitów, o któren inne pociera dla proszących, przywiozł go z Rzymu W X. Lancicius Jezuita darowany sobie od Generała Franciszkańskiego Aprato. Drugi jest w Krakowie na Stradomiu u WW OO Bernardynów w Kościele Z. Bernardyna etc. Zokazyj Gran albo paciorków przerzeczonych B. Joanny, i inne ci jeszcze Czytelniku Granum albo Paciorek wystawiam przed oczy, znajdujący się w Kościele Sokalskim OO Bernardynów, łaskami osobliwemi wsławiony, od Adriana II Papieża Odpustami nadany,
zásługi B. Ioánny, á prosząc BOGA w Troycy Iedynego, áby moc dáł pomyslną tymże páciorkom. Iest z tych sámych B. Ioánny páciorkow ieden záwsze przy X. Prowincyale WW. OO. Iezuitow, o ktoren inne pocierá dlá proszących, przywiozł go z Rzymu W X. Lancicius Iezuitá dárowany sobie od Generáła Fránciszkáńskiego Aprato. Drugi iest w Krákowie ná Stradomiu u WW OO Bernárdynow w Kościele S. Bernárdyná etc. Zokázyi Grán álbo páciorkow przerzeczonych B. Ioánny, y inne ci ieszcze Czytelniku Granum álbo Páciorek wystawiám przed oczy, znáyduiący się w Kościele Sokálskim OO Bernárdynow, łáskámi osobliwemi wsłáwiony, od Adryáná II Pápieżá Odpustami nádány,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 164
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
od Wulginów dawnych czasów mieszkane, wiele mające Klasztorów. Pierwszym tu był Biskupem Z Auspicius, który tu pochował był Ciało Z ANNY Matki Najświętszej Panny, które potym znalezione Roku 801 w jednej jamie. Dygna albo Dynia Miasto pełne wężow,ale nie szkodliwych Jest tu Miasto Salon od Konrada III Cesarza erygowane; gdzie w Kościele Franciszkańskim Michał Nostradamus Medyk i Astrolog wieku 16 pochowany w ścienie, połową na Cmętarzu, a połową w Kościele, z racyj, iż nie wiedziano: czy to był Prorok czyli czarnoksiężnik. Zakonnicy tameczni twierdzą, ex Actis Klasztoru, że widząc świata skazitelność sam się kazał żywcem w grobie tym zamknąć, wziąwszy oliwy do lampy,
od Wulginow dawnych cżásow mieszkane, wiele maiące Klásztorow. Pierwszym tu był Biskupem S Auspicius, ktory tu pochował był Ciało S ANNY Matki Nayświętszey Panny, ktore potym znalezione Roku 801 w iedney iamie. Digna albo Dinia Miasto pełne wężow,ale nie szkodliwych Iest tu Miasto Salon od Konrada III Cesarza erygowane; gdzie w Kościele Fránciszkańskim Michał Nostradamus Medyk y Astrolog wieku 16 pochowany w scienie, połową na Cmętarzu, a połową w Kościele, z racyi, iż nie wiedziano: czy to był Prorok czyli czarnoksiężnik. Zakonnicy tameczni twierdzą, ex Actis Klasztoru, że widząc swiata skazitelność sam się kazał żywcem w grobie tym zamknąć, wziąwszy oliwy do lampy,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 192
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
chwały Pańskiej/ a przeszkodzenia większego grzechów/ Jezuitom dopomagali/ obawiając się że im podobno ani czas do spowiedzi/ przy śmierci pozwolon nie będzie/ co nie nowa: i że przy onej ostatniej świecy/ inaczej poznają i ujrzą rzeczy Jezuickie/ i inne; aniżeli się im teraz zdadzą afektem zwiedzionym. Nie gospodarstwo Dominikańskie i Franciszkańskie (bo majętności nie mając nie mieli wczym gospodarować/ gdyż jeszcze na ten czas/ kościół im był tego nie pozwolił) ale mendicitas/ i żebranina od domu do domu w imię Boże/ śmierdziała i wadziła Akademikom Paryskim/ ze złego na sługi Boże afektu/ i źle ich dla niej udawali fałszywymi Apostoły nazywając.
chwały Páńskiey/ á przeszkodzenia większego grzechow/ Iezuitom dopomagáli/ obawiáiąc się że im podobno áni czas do spowiedźi/ przy śmierći pozwolon nie będźie/ co nie nowa: y że przy oney ostátniey swiecy/ inácżey poznáią y vyrzą rzecży Iezuickie/ y inne; ániżeli się im teraz zdádzą áffektem zwiedzionym. Nie gospodárstwo Dominikáńskie y Fráńćiszkáńskie (bo máiętnośći nie máiąc nie mieli wcżym gospodárowáć/ gdysz ieszcże ná ten cżás/ kośćioł im był tego nie pozwolił) ále mendicitas/ y żebrániná od domu do domu w imię Boże/ smierdźiáłá y wádźiłá Akádemikom Páryskim/ ze złego ná sługi Boże áffektu/ y źle ich dla niey vdáwali falszywymi Apostoły názywáiąc.
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 148
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Świętemu Franciszkowi od Pana dane nie tylko za baśni miał/ ale też one z obrazu tego świętego/ nie raz wyskrobywał/ tak aż potym krwią żnich cudownie oblany jak umarły na ziemię upadł: jako piszą wKronikach Z. Franciszka fol. 240. Plebani byli i Kapłani którzy zakony wielkie w Kościele Bożym/ Dominikański/ Franciszkański/ Karmelitański/ rozmaicie przenasladowali/ zabraniając im zabaw ich zakonów/ jako piszą Tritemius lib. de Ordine Carmelitarum. S. Thom. Opusc. Contra impugnantes Religionem. S. Bonau in suis opusc. Apologeticis, który tego dokłada/ iż się czasu jego znajdowali miedzy Duchowieństwem świeckim takowi/ którzy barziej nienawiedzieli Zakonników zakonu Z
Swiętemu Fránćiszkowi od Páná dáne nie tylko zá baśni miał/ ále tesz one z obrázu tego świętego/ nie raz wyskrobywał/ ták asz potym krwią żnich cudownie oblany iák vmárły ná źiemię vpadł: iáko piszą wKronikách S. Fránćiszká fol. 240. Plebáni byli y Kápłani ktorzy zakony wielkie w Kośćiele Bożym/ Dominikánski/ Fráńćiszkáński/ Kármelitáński/ rozmáićie przenásládowáli/ zábrániaiąc im zábaw ich zákonow/ iáko piszą Tritemius lib. de Ordine Carmelitarum. S. Thom. Opusc. Contra impugnantes Religionem. S. Bonau in suis opusc. Apologeticis, ktory tego dokłada/ iż się czásu iego znaydowáli miedzy Duchowieństwem swieckim tákowi/ ktorzy bárziey nienáwiedźieli Zakonnikow zakonu S
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 169
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
czasu jego znajdowali miedzy Duchowieństwem świeckim takowi/ którzy barziej nienawiedzieli Zakonników zakonu Z Franciszka/ a niżeli samych żydów: Non nulli de Clero (mówi q. 22. In Apologet. In eos qui ordini Fratrum Minorum aduersantur) plus oderunt Religiosos quám Iudaeos Christi aduersarios. Kanonikiem był Matyszkoneńskim Gwilhelmus który miedzy inszemi/ Dominikański i Franciszkański zakony zacne/ nie tylo kazaniem/ ale i pismem rozmaicie turbował i szkalował. Biskupem był a nie tylo Kapłanem/ zakon Z. Franciszka veksujący/ i źle udawający; któremu gdy spał/ głowę mieczem od Z. Pawła Apostoła sobie podanym (chociaż się na świecie używaniem broni nie bawił) Z. Franciszek uciął/
czásu iego znaydowáli miedzy Duchowieństwem swieckim tákowi/ ktorzy bárziey nienáwiedźieli Zakonnikow zakonu S Fráńćiszká/ á niżeli sámych zydow: Non nulli de Clero (mowi q. 22. In Apologet. In eos qui ordini Fratrum Minorum aduersantur) plus oderunt Religiosos quám Iudaeos Christi aduersarios. Kánonikiem był Matyszkonenskim Gwilhelmus ktory miedzy inszemi/ Dominikáński y Fráńćiszkáński zakony zacne/ nie tylo kazaniem/ ále y pismem rozmáićie turbował y szkálował. Biskupem był á nie tylo Kápłanem/ zakon S. Fráńćiszká vexuiący/ y źle vdáwáiący; ktoremu gdy spał/ głowę miecżęm od S. Páwłá Apostoła sobie podánym (choćiasz się ná swiećie vżywániem broni nie báwił) S. Fráńćiszek vćiął/
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 170
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
jak drugi Aman) i na zgubę ich/ zawołać Ad idem, ile zwas było usiłowaliście. Te dziła wasze tak śmiałe/ któremiście ten Akt wtóry Komedyej waszej napełnili; miasto śmiesznej muzyki poważnego/ jakom rzekł/ Oremus potrzebują/ i takiego właśnie jakie niegdy odprawował Z. Bonauentura/ nad zakonu swego Franciszkańskiego przesladowcą/ in Apologia pauperum Responsione 4. cap. 2. którego słów własnych zażyje aplikując one/ ile rzecz zniesie ad negotium praesens, imię zakonu Franciszkańskiego/ na imię zakonu Jezuickiego odmieniwszy; które słowa takie są. Te Sacrosancta Romana Ecclesia tanquam alteram Esther eleuatam in populis, vt Ecclesiarum omnium matrem,Reginam I zaraz
iák drugi Aman) y ná zgubę ich/ záwołáć Ad idem, ile zwas było vśiłowáliśćie. Te dziła wásze ták śmiáłe/ ktoremiśćie ten Akt wtory Komedyey wászey nápełnili; miásto smieszney muzyki poważnego/ iákom rzekł/ Oremus potrzebuią/ y tákiego właśnie iákie niegdy odpráwował S. Bonáuenturá/ nád zakonu swego Fráńćiszkáńskiego przesládowcą/ in Apologia pauperum Responsione 4. cap. 2. ktorego słow własnych záżyie ápplikuiąc one/ ile rzecż znieśie ad negotium praesens, imię zakonu Fráńćiszkánskiego/ ná imię zakonu Iezuickiego odmieniwszy; ktore słowá tákie są. Te Sacrosancta Romana Ecclesia tanquam alteram Esther eleuatam in populis, vt Ecclesiarum omnium matrem,Reginam I zaraz
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 173
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Akt wtóry Komedyej waszej napełnili; miasto śmiesznej muzyki poważnego/ jakom rzekł/ Oremus potrzebują/ i takiego właśnie jakie niegdy odprawował Z. Bonauentura/ nad zakonu swego Franciszkańskiego przesladowcą/ in Apologia pauperum Responsione 4. cap. 2. którego słów własnych zażyje aplikując one/ ile rzecz zniesie ad negotium praesens, imię zakonu Franciszkańskiego/ na imię zakonu Jezuickiego odmieniwszy; które słowa takie są. Te Sacrosancta Romana Ecclesia tanquam alteram Esther eleuatam in populis, vt Ecclesiarum omnium matrem,Reginam I zaraz tamże przydaje tenże Doktor ś. aduersus Do tąd Z. Bonauentura. A ja przydaje/ Amen/ Amen/ Amen/ Zdarz Panie Boże/ aby
Akt wtory Komedyey wászey nápełnili; miásto smieszney muzyki poważnego/ iákom rzekł/ Oremus potrzebuią/ y tákiego właśnie iákie niegdy odpráwował S. Bonáuenturá/ nád zakonu swego Fráńćiszkáńskiego przesládowcą/ in Apologia pauperum Responsione 4. cap. 2. ktorego słow własnych záżyie ápplikuiąc one/ ile rzecż znieśie ad negotium praesens, imię zakonu Fráńćiszkánskiego/ ná imię zakonu Iezuickiego odmieniwszy; ktore słowá tákie są. Te Sacrosancta Romana Ecclesia tanquam alteram Esther eleuatam in populis, vt Ecclesiarum omnium matrem,Reginam I zaraz tamże przydaie tenże Doktor ś. aduersus Do tąd S. Bonáuenturá. A iá przydáie/ Amen/ Amen/ Amen/ Zdarz Pánie Boże/ áby
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 173
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
