. zamyka w sobie tylko stop Antwerpskich 112. Bawarskich i Kolońskich 109. Norymberskich 107. Wiedeńskich 100. Paryskich 97. Weneckich 93. Według komputu X. Schotta in Amussi Ferdinandea.
3. Łokieć zwyczajny w koronie liczy w sobie calów 24.
4. Staje oprócz Geometrycznego, według Statutu jest dwojakie. Pierwsze łanu Frankońskiego, które liczy łokci Krakowskich 217. i pół łokcia. Drugie, które liczy łokci 84.
5. Łan albo włoka jest pięcioraki. Dwa Frankońskie. Jeden Teutoński albo Niemiecki. J dwa Polskie. Które statut Polski w księgach skarbowych opisuje, na karcie 390.
Pierwszy łan Frankoński liczy w zdłuż miar 270. a
. zamyka w sobie tylko stop Antwerpskich 112. Bawarskich y Kolońskich 109. Norymberskich 107. Wiedeńskich 100. Paryskich 97. Weneckich 93. Według komputu X. Schotta in Amussi Ferdinandea.
3. Łokieć zwyczainy w koronie liczy w sobie calow 24.
4. Staie oprocz Geometrycznego, według Statutu iest dwoiakie. Pierwsze łanu Frankońskiego, ktore liczy łokci Krákowskich 217. y poł łokcia. Drugie, ktore liczy łokci 84.
5. Łan álbo włoka iest pięcioraki. Dwa Frankońskie. Jeden Teutoński álbo Niemiecki. J dwa Polskie. Ktore statut Polski w księgach skarbowych opisuie, ná karcie 390.
Pierwszy łan Frankoński liczy w zdłuż miar 270. á
Skrót tekstu: BystrzInfRóżn
Strona: Zv
Tytuł:
Informacja różnych ciekawych kwestii
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
ekonomia, fizyka, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
X. Schotta in Amussi Ferdinandea.
3. Łokieć zwyczajny w koronie liczy w sobie calów 24.
4. Staje oprócz Geometrycznego, według Statutu jest dwojakie. Pierwsze łanu Frankońskiego, które liczy łokci Krakowskich 217. i pół łokcia. Drugie, które liczy łokci 84.
5. Łan albo włoka jest pięcioraki. Dwa Frankońskie. Jeden Teutoński albo Niemiecki. J dwa Polskie. Które statut Polski w księgach skarbowych opisuje, na karcie 390.
Pierwszy łan Frankoński liczy w zdłuż miar 270. a łokci 3915. w szerz miar 12. a łokci 174.
Jedna miara według tegoż statutu liczyć powinna łokci 14. i piędź jednę: to
X. Schotta in Amussi Ferdinandea.
3. Łokieć zwyczainy w koronie liczy w sobie calow 24.
4. Staie oprocz Geometrycznego, według Statutu iest dwoiakie. Pierwsze łanu Frankońskiego, ktore liczy łokci Krákowskich 217. y poł łokcia. Drugie, ktore liczy łokci 84.
5. Łan álbo włoka iest pięcioraki. Dwa Frankońskie. Jeden Teutoński álbo Niemiecki. J dwa Polskie. Ktore statut Polski w księgach skarbowych opisuie, ná karcie 390.
Pierwszy łan Frankoński liczy w zdłuż miar 270. á łokci 3915. w szerz miar 12. á łokci 174.
Jedna miara według tegoż statutu liczyć powinna łokci 14. y piędź iednę: to
Skrót tekstu: BystrzInfRóżn
Strona: Zv
Tytuł:
Informacja różnych ciekawych kwestii
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
ekonomia, fizyka, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
według Statutu jest dwojakie. Pierwsze łanu Frankońskiego, które liczy łokci Krakowskich 217. i pół łokcia. Drugie, które liczy łokci 84.
5. Łan albo włoka jest pięcioraki. Dwa Frankońskie. Jeden Teutoński albo Niemiecki. J dwa Polskie. Które statut Polski w księgach skarbowych opisuje, na karcie 390.
Pierwszy łan Frankoński liczy w zdłuż miar 270. a łokci 3915. w szerz miar 12. a łokci 174.
Jedna miara według tegoż statutu liczyć powinna łokci 14. i piędź jednę: to jest jak cali 12. a zatym pół łokcia Krakowskiego, według eksplikacyj X. Solskiego w Geometrze Polskim na karcie 145.
Drugi łan
według Statutu iest dwoiakie. Pierwsze łanu Frankońskiego, ktore liczy łokci Krákowskich 217. y poł łokcia. Drugie, ktore liczy łokci 84.
5. Łan álbo włoka iest pięcioraki. Dwa Frankońskie. Jeden Teutoński álbo Niemiecki. J dwa Polskie. Ktore statut Polski w księgach skarbowych opisuie, ná karcie 390.
Pierwszy łan Frankoński liczy w zdłuż miar 270. á łokci 3915. w szerz miar 12. á łokci 174.
Jedna miara według tegoż statutu liczyć powinna łokci 14. y piędź iednę: to iest iak cali 12. á zátym puł łokcia Krakowskiego, według explikácyi X. Solskiego w Geometrze Polskim ná kárcie 145.
Drugi łan
Skrót tekstu: BystrzInfRóżn
Strona: Z2
Tytuł:
Informacja różnych ciekawych kwestii
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
ekonomia, fizyka, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
liczy w zdłuż miar 270. a łokci 3915. w szerz miar 12. a łokci 174.
Jedna miara według tegoż statutu liczyć powinna łokci 14. i piędź jednę: to jest jak cali 12. a zatym pół łokcia Krakowskiego, według eksplikacyj X. Solskiego w Geometrze Polskim na karcie 145.
Drugi łan Frankoński liczy w zdłuż stai 18. a miar 270. a łokci 3915. Wszerz staje 1. a miar 15. a łokci 217. i pół.
Trzeci łan Niemiecki liczy w zdłuż sznurów 90. a lasek 270. a łokci 4050. Wszerz sznurów 4. a lasek 12. a łokci 180.
Sznury i
liczy w zdłuż miar 270. á łokci 3915. w szerz miar 12. á łokci 174.
Jedna miara według tegoż statutu liczyć powinna łokci 14. y piędź iednę: to iest iak cali 12. á zátym puł łokcia Krakowskiego, według explikácyi X. Solskiego w Geometrze Polskim ná kárcie 145.
Drugi łan Frankoński liczy w zdłuż stai 18. á miar 270. á łokci 3915. Wszerz staie 1. á miar 15. á łokci 217. y poł.
Trzeci łan Niemiecki liczy w zdłuż sznurow 90. á lasek 270. á łokci 4050. Wszerz sznurow 4. á lasek 12. á łokci 180.
Sznury y
Skrót tekstu: BystrzInfRóżn
Strona: Z2
Tytuł:
Informacja różnych ciekawych kwestii
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
ekonomia, fizyka, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
wdłoni cztery palce. Palec zaś ma wyrownać calowi jednemu, jakich łokieć Krakowski liczy 24. Zaczym Piędży Geometrycznej wystarczy półłokcia Krakowskiego. Gdy Statut Polski, wKsiędze czwartej skarbowej, wczęści 2. wtytule 4. na karcie 390. pzydawa do 14. Łokci, Piędź jednę, stanowiąc miarę, jakich Łan Frankoński wzdłuż powinien mieć 270: zostawił wątpliwość, której się Piędzi mamy trzymac, czyli przyrodzonej w półtorej ćwierci? czyli Geometrycznej półłokciowej? Piędź półłokciowa ma po sobie naprzód zwyczaj wszytkich Geometrów, którzy takiej używają: Potym, łatwość większą do wyrachowania. Nakoniec: Axioma pospolite: In dubiis benignious interpretandum. Dla których przyczyn
wdłoni cztery pálce. Pálec záś ma wyrownáć calowi iednemu, iákich łokieć Krákowski liczy 24. Záczym Piędżi Geometryczney wystárczy połłokćiá Krákowskiego. Gdy Státut Polski, wKśiędze czwartey skárbowey, wczęśći 2. wtytule 4. ná kárćie 390. pzydawa do 14. Łokći, Piędź iednę, stánowiąc miárę, iákich Łan Fránkoński wzdłuż powinien mieć 270: zostáwił wątpliwość, ktorey się Piędźi mamy trzymác, czyli przyrodzoney w połtorey ćwierći? czyli Geometryczney połłokćiowey? Piędź połłokćiowa ma po sobie naprzod zẃyczay wszytkich Geometrow, ktorzy tákiey vżywáią: Potym, łátwość większą do wyráchowánia. Nákoniec: Axioma pospolite: In dubiis benignious interpretandum. Dla ktorych przyczyn
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 144
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
mili Polskiej, liczy staj 32: przemultyplikowawszy 32, przez 156 wyszłoby łokci w mili 4992. daleko mniejsza od prawdziwe i pospolitej liczy 15000: jako w punkcie 9. przeczytasz. III. Miara, Łokieć: Tego lub Statut niespecyfikuje, pewna rzecz, że nie inszego używa, tylko Krakowskiego, kiedy Łan Frankoński z ksiąg Krakowskich opisuje. IV. Miara, KrokL Liczy stop pięć zgodnie. V. Miara, Pręt: Ten ma łokci połośma. Część gruntu wymierzona taką miarą wzdłuż i wszerz, nazywa się Polsko. Zawiera wsobie łokci płaskich kwadratowych 56. i 1. ze 4. VI. Miara, Laska Miernicza.
mili Polskiey, liczy stay 32: przemultyplikowaẃszy 32, przez 156 wyszłoby łokći w mili 4992. daleko mnieysza od praẃdźiwe y pospolitey liczy 15000: iáko w punktćie 9. przeczytasz. III. Miárá, Łokieć: Tego lub Státut niespecyfikuie, pewna rzecz, że nie inszego vżywa, tylko Krákowskiego, kiedy Łan Fránkoński z kśiąg Krákowskich opisuie. IV. Miárá, KrokL Liczy stop pięć zgodnie. V. Miárá, Pręt: Ten ma łokci połosmá. Część gruntu wymierzona táką miárą wzdłuż y wszerz, náżywa sie Polsko. Záwiera wsobie łokći płáskich kwádratowych 56. y 1. ze 4. VI. Miárá, Laská Miernicza.
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 145
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
łokci 416. i 2. czści ze trzech jednego łokcia, to jest calów 16. Ponieważ staje Geometryczne ma kroków 125: a każdy krok stop 5. zaczym stop 625. Staje rachuje. Więc że trzy stopy, dają dwa łokcia: stop 625. dadzą łokci 416. i calów 16. Drugie Staje Łanu Frankońskiego liczy łokci krakowskich dwieście siedmnaście i pół. Ponieważ Statut na miejscu opisanym wpunktcie 1, wstaju liczy miar piętnaście, zktórych każda ma łokci 14. i piędż ednę: to jest połpietnasta, wynidzie łokci 217, i jedna część ze dwóch: to jest Dwieście siedmnaście i pół. Trzecie Staje. Któremu Statut Koronny daje
łokći 416. y 2. czśći ze trzech iednego łokćiá, to iest calow 16. Ponieważ stáie Geometryczne ma krokow 125: á káżdy krok stop 5. záczym stop 625. Stáie ráchuie. Więc że trzy stopy, dáią dwá łokciá: stop 625. dádzą łokći 416. y calow 16. Drugie Stáie Łanu Fránkońskiego liczy łokći krákowskich dwieśćie śiedmnaśćie y poł. Ponieważ Státut ná mieyscu opisánym wpunktćie 1, wstáiu liczy miar piętnaśćie, zktorych káżda ma łokći 14. y piędż ednę: to iest połpietnastá, wynidźie łokći 217, y iedná część ze dwoch: to iest Dwieśćie śiedmnaśćie y poł. Trzećie Stáie. Ktoremu Státut Koronny dáie
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 145
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
. Połłanu, jest połowica Łanu. Ćwierć łanu, jest część czwarta łanu. Łany sa różne wKoronie Polskiej. Teodor Zawadzki in stosculis, wiele ich wylicza, które ja opuszczam. Statut Koronny Polski, w Księgach czwartyc Skarbowych w części 2. wtytule 4. na karcie 390. pięcioraki łan opisuje. Dwa Frankońskie: jeden Teutoński, abo Niemiecki: i dwa Polskie, które tu od słowa do slowa położywszy dla większej pewności: tekst Łaciński tłumaczę po Polsku, i miary ich rozkładam na tablicach. Łan Frankoński abo Franconicus, wKsięgach Krakowskich, tak jest opisany. MAnsus seuu Laneus Franconicus, iuxta veram mensuram, ita videlicet debet
. Połłánu, iest połowicá Łanu. Cwierć łanu, iest część czwarta łanu. Łany sa rożne wKoronie Polskiey. Theodor Záwádzki in stosculis, wiele ich wylicza, ktore ia opuszczam. Státut Koronny Polski, w Kśięgách czwartyc Skárbowych w częśći 2. wtytule 4. ná kárćie 390. pięćioráki łan opisuie. Dwá Fránkońskie: ieden Theutoński, ábo Niemiecki: y dwá Polskie, ktore tu od słowá do slowá położywszy dla większey pewnośći: text Łáćiński tłumáczę po Polsku, y miáry ich roskłádam ná tablicách. Łan Fránkoński ábo Franconicus, wKśięgách Krákowskich, ták iest opisány. MAnsus seuu Laneus Franconicus, iuxta veram mensuram, ita videlicet debet
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 146
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Polski, w Księgach czwartyc Skarbowych w części 2. wtytule 4. na karcie 390. pięcioraki łan opisuje. Dwa Frankońskie: jeden Teutoński, abo Niemiecki: i dwa Polskie, które tu od słowa do slowa położywszy dla większej pewności: tekst Łaciński tłumaczę po Polsku, i miary ich rozkładam na tablicach. Łan Frankoński abo Franconicus, wKsięgach Krakowskich, tak jest opisany. MAnsus seuu Laneus Franconicus, iuxta veram mensuram, ita videlicet debet esse mesuratus et divisus. Primo debet esse mensura quatuordecim ulnarum, et unam palmam in se continens. Quarum quidem mensurarumhuiusmodi et septuagintae mensurae ad lngitudinem et ad latitudinem duodecim mensurae, mensurari debent;
Polski, w Kśięgách czwartyc Skárbowych w częśći 2. wtytule 4. ná kárćie 390. pięćioráki łan opisuie. Dwá Fránkońskie: ieden Theutoński, ábo Niemiecki: y dwá Polskie, ktore tu od słowá do slowá położywszy dla większey pewnośći: text Łáćiński tłumáczę po Polsku, y miáry ich roskłádam ná tablicách. Łan Fránkoński ábo Franconicus, wKśięgách Krákowskich, ták iest opisány. MAnsus seuu Laneus Franconicus, iuxta veram mensuram, ita videlicet debet esse mesuratus et divisus. Primo debet esse mensura quatuordecim ulnarum, et unam palmam in se continens. Quarum quidem mensurarumhuiusmodi et septuagintae mensurae ad lngitudinem et ad latitudinem duodecim mensurae, mensurari debent;
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 146
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
, ita videlicet debet esse mesuratus et divisus. Primo debet esse mensura quatuordecim ulnarum, et unam palmam in se continens. Quarum quidem mensurarumhuiusmodi et septuagintae mensurae ad lngitudinem et ad latitudinem duodecim mensurae, mensurari debent; et sic fiet verus Laneus Franconicus. Po Polsku, tekst Łacińki tak się wykłada: Włoka abo Łan Frankoński, według prawdziwego wymiaru, ma być tak mierzony, i dzielony. Naprzód ma być miara we czternaście łokci i na piędź jednę. A takowych miar, Dwieście siedmdziesiąt wzdłuż: a dwanaście wszerz odmierzonych, wystawią prawdziwy Łan Frankoński. PRZESTROGA. Łokieć ma się rozumieć Krakowski, według Punktu 3. Nauki poprzedzającej; Piędź za
, ita videlicet debet esse mesuratus et divisus. Primo debet esse mensura quatuordecim ulnarum, et unam palmam in se continens. Quarum quidem mensurarumhuiusmodi et septuagintae mensurae ad lngitudinem et ad latitudinem duodecim mensurae, mensurari debent; et sic fiet verus Laneus Franconicus. Po Polsku, text Łáćińki ták się wykłáda: Włoká ábo Łan Fránkoński, ẃedług prawdźiwego wymiáru, ma bydź ták mierzony, y dźielony. Naprzod ma bydź miárá we czternaśćie łokći y ná piędź iednę. A tákowych miar, Dwieśćie śiedmdźieśiąt wzdłuż: á dwánaście wszerz odmierzonych, wystáwią prawdźiwy Łan Fránkoński. PRZESTROGA. Łokieć ma sie rozumiec Krákowski, według Punktu 3. Náuki poprzedzáiącey; Piędź zá
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 147
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
