; ale jawnie w oczy bez wszelkiego na Osoby względu gromił i karał. I rozkazał temu Dworzaninowi/ aby tudzież poszedł/ a Wigandowi imieniem Książęcym za ono nabożne Kazanie podziękował/ i ku więtszej łaski i chęci Książęcej oświadeczeniu onego (Wiganda) do stołu Książęcego zaprosił.
Gdyby teraz który Kaznodzieja w bytności Panów i Osób zacnych fukliwymi na występki następował słowy: Nie szłoby im to w smak; aleby podobno takiemu gorliwemu Kaznodziei miasto łaski niełaską zapłacili: Byliby humoru takiego/ jakiego był on Szlachcic Brunświcki/ który/ gdy go Ksiądz z nierządu/ z ozralstwa i opilstwa/ z tyraństwa i okrucieństwa/ którego nad Poddanymi swymi zażywał/ i
; ále iáwnie w oczy bez wszelkiego ná Osoby względu gromił y karał. Y roskazał temu Dworzáninowi/ áby tudźiesz poszedł/ á Wigándowi imieniem Xiążęcym zá ono nabożne Kazánie podźiękował/ y ku więtszey łáski y chęći Xiążęcey oświádeczeniu onego (Wigándá) do stołu Xiążęcego záprośił.
Gdyby teraz ktory Káznodźieiá w bytnośći Pánow y Osob zacnych fukliwymi ná występki nástępował słowy: Nie szłoby im to w smák; áleby podobno tákiemu gorliwemu Káznodźiei miásto łáski niełáską zápłácili: Byliby humoru tákiego/ iákiego był on Szláchćic Brunświcki/ ktory/ gdy go Xiądz z nierządu/ z ozrálstwá y opilstwá/ z tyráństwá y okrućieństwá/ ktorego nád Poddánymi swymi záżywał/ y
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Qiiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
nie zaraz się na nie miecąc/ skoro nam co nie kmyśli uczynią/ nie fukiem też ani pukiem takim/ aby sługa wszytke myśl Pańską za jednym słowem źle wyrozumianym/ pojąć i dosyć uczynić miał. Nie wieleś uczynił/ gdyś tak rozkazał: czasem bowiem drugiego sługi ledwie dusza nie wyskoczy za złym twoim fukliwym rozkazaniem: Ale co: łagodnie/ pięknie/ baczni/ wyrozumianie rozkazać/ a nauczyć/ i jeśli potrzeba głaskać/ i folgować/ raz i drugi powiedzieć mu trzeba. I niechaj tegogo nikt o ludziach nie orzumie/ aby trudniejszy do wyćwiczenia byli niż niedźwiedzie/ abo szkaby/ abo słoniowie/ kiedyby ich też takąfolgą
nie záraz się ná nie miecąc/ skoro nam co nie kmyśli vczynią/ nie fukiem też áni pukiem tákim/ áby sługá wszytke myśl Páńską zá iednym słowem źle wyrozumiánym/ poiąć y dosyć vczynić miał. Nie wieleś vczynił/ gdyś ták roskazał: czásem bowiem drugiego sługi ledwie duszá nie wyskoczy zá złym twoim fukliwym roskazániem: Ale co: łágodnie/ pięknie/ báczni/ wyrozumiánie roskazáć/ á náuczyć/ y ieśli potrzebá głaskáć/ y folgowáć/ raz y drugi powiedźieć mu trzebá. Y niechay tego^o^ nikt o ludźiách nie orzumie/ áby trudnieyszy do wyćwiczenia byli niż niedźwiedźie/ ábo szkáby/ ábo słoniowie/ kiedyby ich też tákąfolgą
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 93
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
