— Fr. Hiacintus Myakowski, S. T. B., Prior Crac. confirmo manu propria.
3193. (523) An. D. 1636 mensis 10 Martii. Była gromada uczyniona rugowa przy braczie ojcu Cryspinie, na ten czasz faktora Kasińskiego, i przesz woyta jego, siedmi ławników, który to prawo gaił, to jest: Bartosza Kubika, Andrzeja Słowiaka, Mikołaja z Piechowki, Mikołaja Puta, lan Mucha, Marcin lurek, Stanisław Nowak, Jan Łączny.
3194. (524) Pierwsa sprawa. - Skarżył lakub Lulek na Palów, co mu wzięli pół kopy przenice na polu, ale mu ją zasz wrócily
— Fr. Hyacinthus Mÿakowski, S. T. B., Prior Crac. confirmo manu propria.
3193. (523) An. D. 1636 mensis 10 Martii. Bÿła gromada uczÿniona rugowa przy braczie oycu Crÿspinie, na tęn czasz factora Kasinskiego, y przesz woÿta iego, siedmi ławnikow, ktory to prawo gaił, to iest: Bartosza Kubika, Andrzeia Słowiaka, Mikołaia z Piechowki, Mikołaia Puta, ląn Mucha, Marcin lurek, Stanisław Nowak, Iąn Łącznÿ.
3194. (524) Pierwsa sprawa. - Skarzÿł lakub Lulek na Palow, co mu wzięli puł kopy przenice na polu, ale mu ią zasz wrocilÿ
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 335
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
że to raczej był cienki a suptelny piasek/ od wiatru poruszony/ który często góry usypuje/ że kędy dziś droga/ jutro górę usypaną znajdziesz/ i miejsce do przejechania dla nawianych piasków srogich niepodobne. Czysta jałmużna: Pustynie srogie Peregrynacja
Zlekka tedy jadąc/ przybylismy 12 Dnia Wrze: do jednego miejsca/ które zową Gajon/ kędysmy namioty postawili w równinie na ziemi barzo białej. Niemielismy tu wody/ okrom zepsowanej w statkach/ ani chleba nam stało/ chyba biskot/ drew też nie było/ dobywalismy korzenia zielsk/ a krótko mówiąc/ cośmy byli z sobą wzięli z Gazery/ to już tego było niczego nie stało. Arabowie naszy
że to ráczey był ćienki á suptelny piásek/ od wiátru poruszony/ ktory często gory usypuie/ że kędy dźiś drogá/ iutro gorę usypáną znaydźiesz/ y mieysce do przeiechánia dla náwianych piaskow srogich niepodobne. Czystá iałmużna: Pustynie srogie Peregrinacya
Zlekká tedy iádąc/ przybylismy 12 Dniá Wrze: do iednego mieyscá/ ktore zową Gáion/ kędysmy namioty postáwili w rowninie ná źiemi bárzo białey. Niemielismy tu wody/ okrom zepsowáney w státkách/ áni chlebá nam stáło/ chybá biskot/ drew też nie było/ dobywálismy korzenia źielsk/ á krotko mowiąc/ cosmy byli z sobą wźięli z Gázery/ to iuż tego było niczego nie stáło. Arábowie nászy
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 12
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
i do niewodu zimie należą i na nasienie każdy omłócić powinien kor. 10 a sobie jedenasty. Jeziora: Rybienek, Rybinko, Niliwa, do granic przybija jezioro Rumieńskie; na tych jeziorach robią rybacy rybińscy lecie i płacą wzwyż wyrażony czynsz. Bór rybiński, w którym jest barci 30; w tym boru, kto się gai, za kwitem ze dwora hartowieckiego, tego doglądać powinien leśny i gajowe według kwitów wiernie oddawać na ś. Marcin. Jako też i z pastewniku owiec należy, czego dogląda leśny. Granice: z Dembieniem, Rumianem, Szczuplinami, które po samo jezioro ma granice, dlaczego i samo jezioro należy do biskupstwa; potem rzeka
i do niewodu zimie należą i na nasienie każdy omłócić powinien kor. 10 a sobie jedenasty. Jeziora: Rybienek, Rybinko, Niliwa, do granic przybija jezioro Rumieńskie; na tych jeziorach robią rybacy rybińscy lecie i płacą wzwyż wyrażony czynsz. Bór rybiński, w którym jest barci 30; w tym boru, kto się gai, za kwitem ze dwora hartowieckiego, tego doglądać powinien leśny i gajowe według kwitów wiernie oddawać na ś. Marcin. Jako też i z pastewniku owiec należy, czego dogląda leśny. Granice: z Dęmbieniem, Rumianem, Szczuplinami, które po samo jezioro ma granice, dlaczego i samo jezioro należy do biskupstwa; potem rzeka
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 209
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
te rzeczy, które wedle prawa przykazane być mają. Odpowi sołtys: Panie Burgrabia, masz przykazacz te rzeczy, które wedle prawa przykazane być mają. Rzecze Burgrabia: gdyż mi z prawa przykazano jest, iz czasz zagaicz sąd wielki burgabski i przykazać pokoi i te rzeczy, które wedle prawa przykazane być mają, tedy ja gaję ten sąd wielki, burgrabsky naprzod moczą P. Boga Wsechmogączego, P. Mariei, moczą wsytkich świętych, moczą Króla I. M. i z radami jego, moczą I. M. (Ij. 8)
Pana Starosty, moczą moją burgrabską i sołtysią, moczą Panów Przysiężników wedle mnie siedzących, moczą wsytkiei gromady
te rzeczy, ktore wedle prawa przykazane bydz maią. Odpowi sołtys: Panie Burgrabia, masz przykazacz te rzeczy, ktore wedle prawa przykazane bydz maią. Rzecze Burgrabia: gdyz mi z prawa przykazano iesth, iz czasz zagaicz sąd wielki burgabski i przykazać pokoi i te rzeczy, ktore wedle prawa przykazane bydz maią, tedy ia gaię tęn sąd wielki, burgrabsky naprzod moczą P. Boga Wsechmogączego, P. Mariei, moczą wsytkich swiętych, moczą Krola I. M. i z radami iego, moczą I. M. (II. 8)
Pana Starosty, moczą moią burgrabską y sołtysią, moczą Panow Przysięznikow wedle mnie siedzących, moczą wsytkiei gromady
Skrót tekstu: KsPtaszUl_1
Strona: 553
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Ptaszkowa, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Ptaszkowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
