, Ten to głupiuchny luterski biczek, Teolog wielki mówi w swej książce, W pokrzywnym raju, w zdradliwej zwiążce: Zdrowaś Maryja mówić pozwala, (Ba, i roratów swoim dozwala), Więc gdy się modlisz, słyszy-li twoje Panna modlitwy - daj zdanie swoje. Jeśli nie słyszy, cóż tam wżdy gdaczesz, Czyli po rzymsku już pono skaczesz? Jeśli słyszy, to-ć także pro nobis Ora usłyszy, ba, i pro vobis. Pono do Boga mówisz samego: Zdrowaś Maryja, daru Bożego Pełnaś, Pan z Tobą - jakie szaleństwo Twórcę Maryją zwać! Ba, bluźnierstwo! Wżdy kiedy anioł Pannę
, Ten to głupiuchny luterski biczek, Teolog wielki mówi w swej książce, W pokrzywnym raju, w zdradliwej zwiążce: Zdrowaś Maryja mówić pozwala, (Ba, i roratów swoim dozwala), Więc gdy się modlisz, słyszy-li twoje Panna modlitwy - daj zdanie swoje. Jeśli nie słyszy, cóż tam wżdy gdaczesz, Czyli po rzymsku już pono skaczesz? Jeśli słyszy, to-ć także pro nobis Ora usłyszy, ba, i pro vobis. Pono do Boga mówisz samego: Zdrowaś Maryja, daru Bożego Pełnaś, Pan z Tobą - jakie szaleństwo Twórcę Maryją zwać! Ba, bluźnierstwo! Wżdy kiedy anioł Pannę
Skrót tekstu: TajRadKontr
Strona: 285
Tytuł:
Tajemna rada
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
dusza dziecięcia Królewskiego więtszej u Boga miała być wagi/) niesmaczna to ratia/ ani Teologicka/ ale nowa i barzo słaba. Znowu jakiś zwyczaj w niektórych Trebnikach o Używaniu Pokutującym wody święconej położony wspominasz na pag. 25. Który że w Greckich Trebnikach nie najduje się/ owszem od Pasterzów naszych jest zakazany/ tedy niepotrzebnie gdaczesz. Ale się niedziwuj i te mu miły Bakuła/ na siebie sameg pojźrzawszy/ gdy tobie podobny nowiniarz te ladaszczyce (jako i ty teraz nie jedne wyłatał) wymyślił. Powiaasz na pag: 26. nazywając nas Schizmatykami/ żeśmy nietylko napisali/ ale i nadrukowali we Mszałach/ albo w Służebnikach/ bluźnierską
duszá dźiećięćiá Krolewskiego więtszey v Bogá miáłá być wagi/) niesmáczná to rátiá/ áni Theologická/ ále nowá y bárzo słábá. Znowu iákiś zwyczáy w niektorych Trebnikách o Vżywániu Pokutuiącym wody święconey położony wspominász ná pag. 25. Ktory że w Graeckich Trebnikách nie náyduie się/ owszem od Pásterzow nászych iest zákázány/ tedy niepotrzebnie gdaczesz. Ale się niedźiwuy y te mu miły Bakułá/ ná śiebie sámeg poyźrzawszy/ gdy tobie podobny nowiniárz te ládászczyce (iáko y ty teráz nie iedne wyłátał) wymyslił. Powiaász ná pág: 26. názywáiąc nas Schizmátykámi/ żesmy nietylko nápisáli/ ále y nádrukowáli we Mszáłách/ álbo w Służebnikách/ bluznierską
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 73
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
sowerszennym należnych) gdy z Kielicha Kapłan Wino w Krew Pańską nieposwięcone pożywa wspominasz pag: 28. że w nowym służebniku są położne: Już to Pasterze naszy postrzegszy poprawili/ Tamże karty według słuszności jednak przedrukowawszy. Oczym choć już ty wiesz/ przecię jednak Kaimowskim sercem byłeś naród Ruski do ohydy przyprawił/ o tym gdaczesz. Naperenosie Inolatrią powiadasz na pag: 29. popełniają. ODPOWIADAM. Nie przed winem prostym które w Kielichu jest la wypełnienia tylko Ceremonii wlane przed prawdziwym Ciałem i Krwią Pańską/ którą Kapłan/ albo Diakon na patynie nad głową niesie upadamy. A jeśli rzeczesz że niekażdy Laik wie/ że z winem nie poświęconym Kapłan na
sowerszennym náleżnych) gdy z Kielichá Kápłan Wino w Krew Pánską nieposwięcone pożywa wspominasz pag: 28. że w nowym służebniku są położne: Iuż to Pasterze nászy postrzegszy popráwili/ Támże karty według słusznosći iednák przedrukowawszy. Oczym choć iuż ty wiesz/ przećię iednák Káimowskim sercem byłeś národ Ruski do ohydy przypráwił/ o tym gdaczesz. Naperenosie Inolatrią powiádasz ná pag: 29. popełniáią. ODPOWIADAM. Nie przed winem prostym ktore w Kielichu iest la wypełnieniá tylko Ceremoniey wlane przed práwdźiwym Ciáłem y Krwią Páńską/ ktorą Kápłan/ álbo Diákon ná patynie nád głową nieśie vpadamy. A iesli rzeczesz że niekáżdy Laik wie/ że z winem nie poświęconym Kápłan ná
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 77
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
przez tę Ceremonią Pogrzeb Pański wyraża się/ co i same słowa/ które kapłan nakrywając mówi/ wyznaczają. To jest: Uczciwy Józef z Drzewa zdjąwszy/ Przenaczystsze Ciało Twoje/ Prześcieradłem Czystym/ obwiwszy i wonnościami w Grobie nowym zakrywszy położył. Słusznie tedy i do rzeczy ta Ceremonia/ a nie od rzeczy/ jako ty gdaczesz/ odprawuje się/ bo Kadzidła przy Ucztach pogrzebnych zażywają. O Antymisach zaś i Portatelach prawisz/ że jest wielka różnica Ruskiej Cerkwie/ od Kościoła Rzymskiego. ODPOWIADAM. JEśli Materia uważasz/ prawda to/ że różne jest płótno od kamienia/ ale jeśli poświęcenie? jednakiej jest wagi: Zaczym jak na kamieniu Msza/ tak
przez tę Ceremonią Pogrzeb Panski wyraża się/ co y sáme słowá/ ktore kápłan nákrywáiąc mowi/ wyznaczáią. To iest: Vczćiwy Iozeph z Drzewá zdiąwszy/ Przenaczystsze Ciáło Twoie/ Prześćirádłem Czystym/ obwiwszy y wonnośćiámi w Grobie nowym zákrywszy położył. Słusznie tedy y do rzeczy tá Ceremonia/ á nie od rzeczy/ iáko ty gdaczesz/ odpráwuie się/ bo Kádźidłá przy Vcztach pogrzebnych záżywáią. O Antimisách záś y Portatelách práwisz/ że iest wielka roznica Ruskiey Cerkwie/ od Kośćiołá Rzymskiego. ODPOWIADAM. IEsli Máteria vważasz/ prawdá to/ że rozne iest płotno od kámieniá/ ále iesli poświęcenie? iednákiey iest wagi: Záczym iák ná kámieniu Msza/ ták
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 126
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
