na inszych miejscach ciała, które jeżeli są otwarte, zażywaj tego liquoru, jeżeli nie, nietykaj ich. O Chorobach Nosa. Na Polipum i Sarcoma
PRzepurgowawszy dobrze chorego przykładać rzeczy trawiące, jako Mercurium praecipitatum, mięszając z jakim unguentem, naprzykład de Altea Sarcoma, że bywa wyżej w nosie; zrobić czopek z Gencjany, namazywać koniec maścią, i wpuszczać w nos. Smród z nosa pochodzi, albo z Zołąnka, tak jako i zust, albo i z Głowy, z materyj Katarowej zastarzałej i smrodliwej, albo z Płuc owrzedzenia i gnicia, jako się trafia w Suchotach, co trzeba pilnie uważać, dobra rzecz jest zażywać często
ná inszych mieyscách ciałá, ktore ieżeli są otwárte, záżyway tego liquoru, ieżeli nie, nietykay ich. O Chorobách Nosa. Ná Polipum y Sárcoma
PRzepurgowawszy dobrze chorego przykładáć rzeczy tráwiące, iáko Mercurium praecipitatum, mięszáiąc z iákim unguentem, náprzykład de Altea Sarcoma, że bywa wyżey w nośie; zrobić czopek z Gencyány, námázywáć koniec máścią, y wpusczáć w nos. Smrod z nosa pochodźi, álbo z Zołąnká, ták iáko y zust, álbo y z Głowy, z máteryi Káthárowey zástárzáłey y smrodliwey, álbo z Płuc owrzedzenia y gnićia, iáko się trafia w Suchotách, co trzebá pilnie uważáć, dobra rzecz iest záżywáć często
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 59
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
dają z rozmyślaniem Żywota P. Jezusowego/ i Panny Naświętszej ludziom słuchającym. Ma też swe Odpusty zupełne ten Kościół (oprócz Brackich) kilkakroć do Roku/ ma i Relikwij śś. Bożych dostatek/ a mianowicie te: Świętych Męczenników ś. Andrzeja Apostoła/ Pawła/ Justyna/ Seweryna/ Walentego/ Piotra/ Teodora/ Gencjana/ Antoniego/ Larga/ Relata/ Desideriusa/ Feliciana/ Felicissyma/ Cyryla/ Sulpiego/ Mamiliana/ Pontiana/ Juliana/ Klemensa/ Hyppolita/ i dziesięć tysięcy Męczenników Tebańskich: Panien i Męczenniczek tych śś. Teodory/ Justy/ Antoniej/ Konkordyej/ Klaudyej/ Mansuety/ Prymitywy/ żąb cały ś. Fortunacjej/ i
dáią z rozmyślániem Zywotá P. Iezusowego/ y Pánny Naświętszey ludźiom słucháiącym. Ma też swe Odpusty zupełne ten Kośćioł (oprocz Bráckich) kilkákroć do Roku/ ma y Reliquij śś. Bożych dostátek/ á miánowicie te: Swiętych Męczennikow ś. Andrzeiá Apostołá/ Páwłá/ Iustyná/ Seweryná/ Wálentego/ Piotrá/ Theodorá/ Gencyáná/ Antoniego/ Largá/ Relatá/ Desideriusá/ Felicianá/ Felicissymá/ Cyrilá/ Sulpiego/ Mámiliáná/ Pontiáná/ Iuliáná/ Klemensá/ Hyppolitá/ y dźieśięć tyśięcy Męczennikow Thebáńskich: Pánien y Męczenniczek tych śś. Theodory/ Iusty/ Antoniey/ Konkordyey/ Klaudyey/ Mánsuety/ Prymitywy/ żąb cáły ś. Fortunácyey/ y
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 55
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
naszej/ i Miłosierdzia swego od nas nie oddalał na wieki. Ma też ten Kościół śś. Relikwie z Rzymu za pewnym świadectwem/ i z pozwoleniem Ojca ś. Urbana VIII. ze cmentarza Kalikstego wzięte/ a przez Pana Hiacynta Waksmana Starostę Lipowieckiego temuż Kościołowi darowane: których śś. są te imiona: Teodora/ Gencjana/ Justej/ Antoninej/ Larga/ Relata/ Desiderego/ Felicjana/ Felicysima/ Konkordego/ Klaudyej/ i Mansuecjej: których modlitwom żeby się ludzie Chrześcijańscy zalecali/ i one czcili/ Ociec ś. pozwala. Ma też Odpusty zupełne na ś. Krzyż w Maju/ od Ojca ś. nadane. Przy tym Kościele ludzie
naszey/ y Miłośierdzia swego od nas nie oddalał ná wieki. Ma też ten Kośćioł śś. Reliquie z Rzymu zá pewnym świádectwem/ y z pozwoleniem Oycá ś. Vrbáná VIII. ze cmyntarzá Kálixtego wźięte/ á przez Páná Hiácynthá Wáxmaná Stárostę Lipowieckiego temuż Kośćiołowi dárowáne: ktorych śś. są te imioná: Theodorá/ Gencyaná/ Iustey/ Antoniney/ Lárgá/ Relatá/ Desiderego/ Felicyaná/ Felicysimá/ Konkordego/ Klaudyey/ y Mánsuecyey: ktorych modlitwom żeby się ludźie Chrześćiáńscy zálecáli/ y one czćili/ Oćiec ś. pozwala. Ma też Odpusty zupełne ná ś. Krzyż w Máiu/ od Oycá ś. nádáne. Przy tym Kośćiele ludźie
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 80
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
, przydaj miodu prasnego ze trzy łyżki, smaż oraz żeby było gęsto jak patoka; z osobna weźmi rogu Jeleniego albo Łosiego subtelno utartego, Korzenia Dzięglowego w Jesieni albo na Wiosnę kopanego, nóg Rakowych któremi szczypie, (obierając same czarne) ususzonych i subtelno utartych, Bolum Armenum przedniego, każdego pocztery łoty, korzenia Gencjany, Biedrzeńcowego, Agaryku, Miry, Cytwaru, Cynamonu, nasienia Rucianego, każdego po trzy łoty, wierchołków Centauryj trzy garści, Bobrowego stroju łot jeden, wszystkie te rzeczy pomienione na subtelny proszek utarszy zmieszaj z sokiem, przydaj miodu odszymowanego ile potrzeba przysmaż wolnym ogniem ustawnie mieszając, zdjąwszy z ognia wlej gorzałki z Kamforą i
, przyday miodu prásnego ze trzy łyszki, smaż oraz żeby było gęsto iák pátoka; z osobná weźmi rogu Ieleniego álbo Łośiego subtelno utártego, Korzenia Dźięglowego w Ieśieni álbo ná Wiosne kopánego, nog Rákowych ktoremi szczypie, (obieráiąc same czárne) ususzonych y subtelno utártych, Bolum Armenum przedniego, káżdego pocztery łoty, korzenia Gencyany, Biedrzeńcowego, Agaryku, Miry, Cytwaru, Cynámonu, naśienia Rućiánego, káżdego po trzy łoty, wierchołkow Centauryi trzy garśći, Bobrowego stroiu łot ieden, wszystkie te rzeczy pomienione ná subtelny proszek utárszy zmieszay z sokiem, przyday miodu odszymowánego ile potrzebá przysmaż wolnym ogniem ustáwnie mieszáiąc, zdiąwszy z ogniá wley gorzałki z Kámforą y
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 287
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
