tych żądeł nie miała, Dawno by twe ofiary i władza ustała. I ja gdybym to dopiął był zwykłymi ślady, Nigdyby me kochanie nie weszło w przykłady. Teraz łubom na rzeczy trochę przytrzymany, Nie dbam, kiedy odbieram żołd zahorowany. Za co tobie, bogini, oddam na ofiarę Równą śniegu jałowkę i gołębiąt parę. Tobie zaś, piękna damo, co u siebie czuję Najdroższego, me serce, na wiekić fantuję. 773. Hiszpańska rodomontada.
Hiszpan wspaniały chcąc boje marsowe W lube zamienić łowy kupidowe, Poty swym chęciom nie założył tamy, Aż się jął kochać jednej pięknej damy, Którą też sądził z postępku każdego Godną być
tych żądeł nie miała, Dawno by twe ofiary i władza ustała. I ja gdybym to dopiął był zwykłymi ślady, Nigdyby me kochanie nie weszło w przykłady. Teraz łubom na rzeczy trochę przytrzymany, Nie dbam, kiedy odbieram żołd zahorowany. Za co tobie, bogini, oddam na ofiarę Rowną śniegu jałowkę i gołębiąt parę. Tobie zaś, piękna damo, co u siebie czuję Najdroższego, me serce, na wiekić fantuję. 773. Hiszpańska rodomontada.
Hiszpan wspaniały chcąc boje marsowe W lube zamienić łowy kupidowe, Poty swym chęciom nie założył tamy, Aż się jął kochać jednej pięknej damy, Ktorą też sądził z postępku każdego Godną być
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 264
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
, niezliczonych ludzi zbogacone. Bądź porodzone, jeźli nasze są nieplone Proroctwa, sercem jeśliźmy prawdopowiednym Tuszyli sobie dobrze, twe ofiary jednym Nabożeństwem w świątnicach twoich sprawowali, Wszytkiemu światu, iże przyjdziesz, ogłaszali. SYMEON STARZEC
Ja, Symeon, Dzieciątko noszę przed ołtarzem Pańskim na łoktach, kiedy matka z swym podarzem Ubogich synogarlic lub gołąbiąt parą Prawa Mojżeszowego ligę pełni starą. Wołam, starzec, widząc się krysu śmiertelnego Być już bliskim: „Opuszczasz teraz służkę swego, Mój Panie, bom oglądał pokoj pożądany, Od ciebie wieczny klejnot zbawienia nadany Na oświecenie ludzi i na twoję chwalę”. Ale i cóż ja widzę za zbrodnie
, niezliczonych ludzi zbogacone. Bądź porodzone, jeźli nasze są nieplone Proroctwa, sercem jeśliźmy prawdopowiednym Tuszyli sobie dobrze, twe ofiary jednym Nabożeństwem w świątnicach twoich sprawowali, Wszytkiemu światu, iże przyjdziesz, ogłaszali. SYMEON STARZEC
Ja, Symeon, Dzieciątko noszę przed ołtarzem Pańskim na łoktach, kiedy matka z swym podarzem Ubogich synogarlic lub gołąbiąt parą Prawa Mojżeszowego ligę pełni starą. Wołam, starzec, widząc się krysu śmiertelnego Być już bliskim: „Opuszczasz teraz służkę swego, Moj Panie, bom oglądał pokoj pożądany, Od ciebie wieczny klejnot zbawienia nadany Na oświecenie ludzi i na twoję chwalę”. Ale i cóż ja widzę za zbrodnie
Skrót tekstu: DachDialOkoń
Strona: 54
Tytuł:
Dyjalog o cudownym Narodzeniu...
Autor:
Jan Dachnowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi, jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
napisem: Porrige, ut porrigam,
PIÓRUN z napisem: Hoc uno Jupiter Ultor. o Emblematach i Symbolach
STUDNIA Wody pełna in Laudem BOGA niewyczerpanej łaskawości ż napisem: Haurior, non exhaurior.
ORZEŁ na skale gniazdo mający z napisem: Ita propior Astris. Niby: na Piotrowej gdy kto stoi skale, stoi stale.
GOŁĘBIĘTA małe blisko kota z napisem Maseniusza: Vix nati, cingimur hoste. Tak wszyscy od czarta, od urodzenia jesteśmy w persekucyj.
GOŁĄB przed Jastrzębem ulatuje z napisem : Fuga tutior armis.
GOŁĘBIE z GOŁĘBIAMI, z kurami, i innym Ptastwem domowym cum Epigrafe: Bonorum, bona Societas.
GOŁĄB zdechły, biały cum nota
napisem: Porrige, ut porrigam,
PIORUN z napisem: Hoc uno Iupiter Ultor. o Emblematach y Symbolach
STUDNIA Wody pełna in Laudem BOGA niewyczerpaney łaskawości ż napisem: Haurior, non exhaurior.
ORZEŁ na skale gniazdo maiący z napisem: Ita propior Astris. Niby: na Piotrowey gdy kto stoi skale, stoi stale.
GOŁĘBIĘTA małe blisko kota z napisem Maseniusza: Vix nati, cingimur hoste. Tak wszyscy od czarta, od urodzenia iesteśmy w persekucyi.
GOŁĄB przed Iastrzębem ulatuie z napisem : Fuga tutior armis.
GOŁĘBIE z GOŁĘBIAMI, z kurami, y innym Ptastwem domowym cum Epigraphe: Bonorum, bona Societas.
GOŁĄB zdechły, biały cum nota
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1194
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Item. Tucja praeparowana (nacierając nią) twarz czyści od krost, plam, etc. także wodka wapienna, przydawszy do niej olejku trochę Wajsztynowego, albo spir: sal: Armon. O Chorobach Twarzy. Traktat Pierwszy Wodka sekretna twarz jasną i białą sprawujaca
WEś kwiatu Bobowego, Bzowego, obojga po dwie garści, Gołąbiąt młodych dwoje oskubanych, wypaproszonych, i dorbno posiekanych, Soku Limoniowego łotów jedenaście, Soli białye łotów 8. Kamfory łotów sześć, wodki Poziemkowej kwaterkę, wszystko wraz zmięszawszy przepal przez Alembik szklany w wrzącej wodzie, przepaliwszy wystaw na słońce przez Mięsiąc, potym dodaj trochę P zma, schowaj dobrze zatkawszy, umyj pierwej twarz wodą
Item. Tucya praepárowána (nácieráiąc nią) twarz czyśći od krost, plam, etc. tákże wodká wapienna, przydawszy do niey oleyku trochę Wáysztynowego, álbo spir: sal: Armon. O Chorobách Twárzy. Tráktát Pierwszy Wodká sekretna twarz iásną y białą sprawuiaca
WEś kwiátu Bobowego, Bzowego, oboygá po dwie gárśći, Gołąbiąt młodych dwoie oskubánych, wypáproszonych, y dorbno posiekánych, Soku Limoniowego łotow iedenaście, Soli białye łotow 8. Kámfory łotow sześć, wodki Poziemkowey kwáterkę, wszystko wraz zmięszawszy przepal przez Alembik sklány w wrzącey wodźie, przepaliwszy wystaw ná słońce przez Mięśiąc, potym doday trochę P zmá, schoway dobrze zátkawszy, umyi pierwey twarz wodą
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 84
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
w wannie uczarowanego/ smagać go rozmarynową abo majoranową rozsczką wszędzie po ciele/ twierdząc że to flagelatio daemonum, a czemu niepokrzywa abo niebrezina? Także opłatki dawać o czary pomówionym które lezały tylo na ołtarzu przez Mszą ś. i czasem na nich pewne haraktery pisać. Także dać pierwszą ablucją z kielicha białygłowie dla gładkości. Także gołębięty tylo karmić a nieinnym mięsem/ o czary pomówione/ aby bez trudności rychlej na się wyznały. Także kąpiąc w wannie o czarowanego krzyże czynić wszędzie olejem poświęconym po jego ciele. Także kłokotkowym drewnem a nieinszym w kadzi mięszać/ kiedy piwo abo męty nie wschodzą. I inne plotki rozmaite nie egzorcyzmom ale zabobonom podobniejsze/ których
w wannie vczarowanego/ smagać go rozmárynową ábo máioranową rozsczką wszędzie po ćiele/ twierdząc że to flagelatio daemonum, á czemu niepokrzywa ábo niebreźina? Także opłatki dawáć o czary pomowionym ktore lezáły tylo na ołtarzu przez Mszą ś. y czasem na nich pewne háráktery pisáć. Także dać pierwszą ablutią z kielichá białygłowie dla głádkośći. Także gołębięty tylo karmić á nieinnym mięsem/ o czáry pomowione/ aby bez trudnosći rychley ná się wyznały. Takze kąpiąc w wannie o czárowánego krzyże czynić wszędzie oleiem poświęconym po iego ciele. Także kłokotkowym drewnem á nieinszym w kádzi mięszáć/ kiedy piwo abo męty nie wschodzą. I inne plotki rozmáite nie exorcyzmom ále zabobonom podobnieysze/ ktorych
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 111
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
poświęcenie Boga swego ma na głowie swojej. 8. Po wszystkie dnia Nazarejstwa swego/ świętym będzie Panu. 9. I gdyby kto umarł przy nim z prędka a nagle/ i splugawiłby głowę swoję/ w dzień oczyszczenia swego: dnia siódmego ogoli ją. 10. A dnia ósmego przyniesie dwie sinogarlice/ albo dwoje gołąbiąt do Kapłana/ ku drzwiom Namiotu zgromadzenia: 11. I będzie ofiarował/ jedno za grzech/ a drugie na Ofiarę całopalenia/ i oczyści go od tego czym zgrzeszył nad umarłym/ a poświęci głowę jego/ dnia onego. 12. Potym odłączy PAnu dni Nazarejstwa swego/ ofiarując baranka rocznego/ za występek/ a dni
poświęcenie Bogá swego ma ná głowie swojey. 8. Po wszystkie dnia Názárejstwá swego/ świętym będźie Pánu. 9. Y gdyby kto umárł przy nim z prętká á nagle/ y splugáwiłby głowę swoję/ w dźień oczyśćienia swego: dniá śiodmego ogoli ją. 10. A dniá osmego przynieśie dwie śynogárlice/ álbo dwoje gołąbiąt do Kápłaná/ ku drzwiom Namiotu zgromádzenia: 11. Y będźie ofiárował/ jedno zá grzech/ á drugie ná Ofiárę cáłopalenia/ y oczyśći go od tego cżym zgrzeszył nád umárłym/ á poświęći głowę jego/ dniá onego. 12. Potym odłącży PAnu dni Názárejstwá swego/ ofiárując báránká rocznego/ zá występek/ á dni
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 144
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ który jest na Ołtarzu: 13. A wnętrzności i nogi opłocze wodą: i będzie Ofiarował kapłan to wszystko/ i zapali to na Ołtarzu: Całopalenie jest Ofiary Ognistej/ ku wdzięcznej wonności Panu. 14.
A Jeśliby z Ptastwa całopalenia ofiarę chciał kto ofiarować PANU/ tedy niech przyniesie z sinogarlic/ albo z gołąbiąt Ofiarę swoję. 15. A będzie ją Ofiarował kapłan na Ołtarzu/ i paznokciem nadrze głowę jego: i zapali na Ołtarzu/ wycisnąwszy krew jego/ na stronie Ołtarza. 16. Odejmie też gardziel jego/ z pierzem jego/ a porzuci je blisko Ołtarza/ ku wschodniej stronie/ na miejsce gdzie popiół bywa: 17
/ ktory jest ná Ołtarzu: 13. A wnętrznośći y nogi opłocże wodą: y będźie Ofiárował kápłán to wszystko/ y zápali to ná Ołtarzu: Cáłopalenie jest Ofiáry Ognistey/ ku wdźięcżney wonnośći Pánu. 14.
A Iesliby z Ptástwá cáłopalenia ofiárę chćiał kto ofiárowáć PANU/ tedy niech przynieśie z śinogárlic/ álbo z gołąbiąt Ofiárę swoję. 15. A będźie ją Ofiárował kápłán ná Ołtarzu/ y páznokćiem nádrze głowę jego: y zápali ná Ołtarzu/ wyćisnąwszy krew jego/ ná stronie Ołtarzá. 16. Odejmie też gardźiel jego/ z pierzem jego/ á porzući je blisko Ołtarzá/ ku wschodniey stronie/ ná miejsce gdźie popioł bywa: 17
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 102
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
swój: 6. I przywiedzie Ofiarę za winę swoję PANU/ za grzech swój którym zgrzeszył/ samicę z drobnego bydła/ Owcę albo kozę za grzech: a oczyści go kapłan od grzechu jego. 7.
A jeśliby nie przemógł ofiarować bydlątka/ tedy przyniesie ofiarę za występek swój/ którym zgrzeszył parę Synogarlic/ albo parę gołąbiąt Panu: jedno na Ofiarę za grzech/ a drugie/ na Ofiarę Całopalenia. 8. I przyniesie je do kapłana/ a on naprzód Ofiarować będzie/ to co ma być na ofiarę za grzech/ i paznogciem nadrze głowę jego ku szyjej/ ale jej nie oderwie: 9. I pokropi krwią z Ofiary za grzech
swoj: 6. Y przywiedźie Ofiárę zá winę swoję PANU/ zá grżech swoj ktorym zgrzeszył/ sámicę z drobnego bydłá/ Owcę álbo kozę zá grzech: á oczyśći go kápłán od grzechu jego. 7.
A jesliby nie przemogł ofiárowáć bydlątká/ tedy przynieśie ofiárę zá występek swoj/ ktorym zgrzeszył parę Synogárlic/ álbo parę gołąbiąt Pánu: jedno ná Ofiárę zá grzech/ á drugie/ ná Ofiárę Cáłopalenia. 8. Y przynieśie je do kápłáná/ á on naprzod Ofiárowáć będźie/ to co ma być ná ofiárę zá grzech/ y páznogćiem nádrze głowę jego ku szyjey/ ále jey nie oderwie: 9. Y pokropi krwią z Ofiáry zá grzech
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 105
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
stronę Ołtarza/ a ostatek onej krwie wyciśnie u spodku Ołtarza: Ofiara to za grzech jest. 10. Z drugiego zasię/ uczyni ofiarę całopalenia/ według zwyczaju: A tak oczyści go kapłan od grzechu jego/ którym zgrzeszył/ a będzie mu odpuszczony. 11. A jeśliby nie przemógł Ofiarować pary synogarlic albo dwojga gołąbiąt/ kędy przyniesie Ofiarę swoję za to co zgrzeszył/ dziesiątą część Efy mąki pszennej/ na Ofiarę za grzech: nie naleje na nie Oliwy/ ani włoży na nią kadzidła/ bo jest Ofiara za grzech: 12. A gdy ją przyniesie do kapłana/ tedy nabrawszy kapłan z niej pełną garść swoję na Pamiątkę jego spali
stronę Ołtarzá/ á ostátek oney krwie wyćiśnie u spodku Ołtarzá: Ofiárá to zá grzech jest. 10. Z drugiego záśię/ uczyni ofiárę cáłopalenia/ według zwyczáju: A ták oczyśći go kápłán od grzechu jego/ ktorym zgrzeszył/ á będźie mu odpuszcżony. 11. A jesliby nie przemogł Ofiárowáć pary synogárlic álbo dwojgá gołąbiąt/ kedy przynieśie Ofiárę swoję zá to co zgrzeszył/ dźieśiątą cżęść Efy mąki pszenney/ ná Ofiárę zá grzech: nie náleje ná nie Oliwy/ áni włoży ná nię kádźidłá/ bo jest Ofiárá zá grzech: 12. A gdy ją przynieśie do kápłáná/ tedy nábrawszy kápłán z niey pełną garść swoję ná Pámiątkę jego spali
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 105
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Ofiarę za grzech/ do drzwi Namiotu zgromadzenia/ do kapłana: 7. Którego ofiarować będzie przed obliczem Pańskim/ i oczyści ją/ a tak oczyszczona będzie od płynienia krwie swojej. Tać jest ustawa tej która porodziła mężczyznę albo dzieweczkę. 8. A jeśli nie przemoże dać baranka/ tedy weźmie parę Synogarlic/ albo parę gołąbiąt/ jedno na ofiarę całopalenia/ a drugie na ofiarę za grzech/ i oczyści ją Kapłan/ a tak oczyszczona będzie. Rozd. XIII. LEVITICUS. Rozd. XIII. Rozdział XIII. Rozeznanie przez Kapłana wszelakiego trądu. 9. I człowieka trędowatego. 47. trąd na szaciech, i oczyszczenie jego. 1.
Ofiárę zá grzech/ do drzwi Namiotu zgromádzenia/ do kápłáná: 7. Ktorego ofiárowáć będźie przed oblicżem Páńskim/ y ocżyśći ją/ á ták oczyśćioná będźie od płynienia krwie swojey. Táć jest ustáwá tey ktora porodźiłá mężczyznę álbo dźiewecżkę. 8. A jesli nie przemoże dáć báránká/ tedy weźmie parę Synogárlic/ álbo parę gołąbiąt/ jedno ná ofiárę cáłopalenia/ á drugie ná ofiárę zá grzech/ y oczyśći ją Kápłan/ á ták ocżyśćiona będźie. Rozd. XIII. LEVITICUS. Rozd. XIII. ROZDZIAL XIII. Rozeznánie przez Kápłana wszelákiego trądu. 9. Y cżłowieká trędowátego. 47. trąd ná száćiech, y oczyśćienie jego. 1.
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 114
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
