niemu/ i stoczywszy bitwę/ po dwakroć go na głowę poraziła. Gdzie Rytygerza drugą razą/ prze nieznośny żal i wstyd/ od swojejże ręki zginął.
JADWIGA Córka Ludwika Króla Polskiego/ gdy ją pojąwszy Jagiełło Książę Litewskie/ został Królem Polskim/ i według zwyczaju Litewskiego/ podwody u Polaków brać rozkazał/ a nieposłusznych grabić: a oni Królowej z płaczem prosili o przyczynę/ żeby na nie ten ciężar przedtym w ich kraju niesłychany/ nie był wkładany: rozważyła to Królowi/ pokazawszy mu że się to w Polsce nie zachowuje/ zaczym Król on grabieże wrócić rozkazał. Na co Królowa ona Pani święta tak rzekła: Niechaj to tak będzie/
niemu/ y stocżywszy bitwę/ po dwákroć go ná głowę poráźiłá. Gdźie Rytygerzá drugą rázą/ prze nieznośny żal y wstyd/ od swoieyże ręki zginął.
IADWIGA Corká Ludwiká Krolá Polskiego/ gdy ią poiąwszy Iágieło Kśiążę Litewskie/ został Krolem Polskim/ y według zwycżáiu Litewskiego/ podwody v Polakow bráć roskazał/ á nieposłusznych grábić: á oni Krolowey z płácżem prośili o przycżynę/ żeby ná nie ten ćiężar przedtym w ich kráiu niesłychány/ nie był wkłádány: rozważyłá to Krolowi/ pokazawszy mu że się to w Polszcże nie záchowuie/ zácżym Krol on grábieże wroćić roskazał. Ná co Krolowá oná Páni święta ták rzekłá: Niechay to ták będźie/
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 145
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Bożnicę Żydom budował. Tatarskie mieczyty rozrzucać. z Ghrisist. homil. 4 in Act Homil. 4 in Matt. et aduersus Iud. orat 2. x. Statut w art. 30. z to. 4. a art. 3. z rozdz. 11. Chromer, Miechouius Bielski anno 966. Tatarzyna grabić gdy w Niedzielę robi. Jeśliż Tatarzyna w Niedzielę i w święto orzącego/ bronującego/ i inszą robotę odprawującego/ godzi się grabić abo nie? § 11. Pic. Bonis nocet qui malis parcit.
PIerwej pokażmy ustawę Bożą o święceniu Niedziele/ i o karaniu gwałtowników jej. Pan Bóg w starym Zakonie/ sześć
Bożnicę Zydom budował. Tátárskie miecżyty rozrzucáć. z Ghrisist. homil. 4 in Act Homil. 4 in Matt. et aduersus Iud. orat 2. x. Státut w art. 30. z to. 4. a árt. 3. z rozdz. 11. Chromer, Miechouius Bielski anno 966. Tátárzyná grábić gdy w Niedźielę robi. Ieśliż Tatarzyná w Niedźielę y w święto orzącego/ bronuiącego/ y inszą robotę odpráwuiącego/ godźi się grábić ábo nie? § 11. Pic. Bonis nocet qui malis parcit.
PIerwey pokażmy vstáwę Bożą o święceniu Niedźiele/ y o karániu gwałtownikow iey. Pan Bog w stárym Zakonie/ sześć
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 29
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. orat 2. x. Statut w art. 30. z to. 4. a art. 3. z rozdz. 11. Chromer, Miechouius Bielski anno 966. Tatarzyna grabić gdy w Niedzielę robi. Jeśliż Tatarzyna w Niedzielę i w święto orzącego/ bronującego/ i inszą robotę odprawującego/ godzi się grabić abo nie? § 11. Pic. Bonis nocet qui malis parcit.
PIerwej pokażmy ustawę Bożą o święceniu Niedziele/ i o karaniu gwałtowników jej. Pan Bóg w starym Zakonie/ sześć dni w tydzień pozwolił robić/ a siódmego odpocząć i święcić rozkazal. Memento vt diem Sabbati sanctifices. Sześć dni będziesz robił/ i
. orat 2. x. Státut w art. 30. z to. 4. a árt. 3. z rozdz. 11. Chromer, Miechouius Bielski anno 966. Tátárzyná grábić gdy w Niedźielę robi. Ieśliż Tatarzyná w Niedźielę y w święto orzącego/ bronuiącego/ y inszą robotę odpráwuiącego/ godźi się grábić ábo nie? § 11. Pic. Bonis nocet qui malis parcit.
PIerwey pokażmy vstáwę Bożą o święceniu Niedźiele/ y o karániu gwałtownikow iey. Pan Bog w stárym Zakonie/ sześć dni w tydźień pozwolił robić/ á śiodmego odpocżąć y święćić roskazal. Memento vt diem Sabbati sanctifices. Sześć dni będźiesz robił/ y
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 29
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Curatio Graecorum affectionum, to jest/ o poznaniu prawdy Ewangeliej z Greckiej Filozofii. Pisał i Apollonius, przeciw Filozofom Pogańskim. Pisał i przeszłego Roku Matyasz Czyżewski brat mój Alkoran Tatarom gwoli/ etc. Przystępując tedy do swego zaczętego przedsięwzięcia/ pokazuję to/ iż Tatarzyna i poddanych jego w Niedziełę i w święta orzącego/ może grabić/ a nietylko grabić/ aleby go jeszcze i winą na urząd/ abo na kościół w którego parochiej mieszka założyć. Dla tego/ iż on Boże/ kościelne i królewskie prawa łamie/ przestępuje/ i drugich złym przykładem swoim psuje. Bo jeśli sługa dobry o niecześć Pana swego winien się wstępować: jako o
Curatio Graecorum affectionum, to iest/ o poznaniu práwdy Ewangeliey z Greckiey Philosophiey. Pisał y Apollonius, przećiw Philosophom Poganskim. Pisał y przeszłego Roku Mátyasz Cżyżewski brát moy Alkoran Tátárom gwoli/ etc. Przystępuiąc tedy do swego zácżętego przedśięwźięćia/ pokázuię to/ iż Tátárzyná y poddánych iego w Niedźiełę y w świętá orzącego/ może grábić/ á nietylko grábić/ áleby go ieszcże y winą ná vrząd/ ábo ná kośćioł w ktorego párochiey mieszka záłożyć. Dla tego/ iż on Boże/ kośćielne y krolewskie práwá łamie/ przestępuie/ y drugich złym przykłádem swoim psuie. Bo ieśli sługá dobry o niecżeść Páná swego winien się wstępowáć: iáko o
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 30
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
jest/ o poznaniu prawdy Ewangeliej z Greckiej Filozofii. Pisał i Apollonius, przeciw Filozofom Pogańskim. Pisał i przeszłego Roku Matyasz Czyżewski brat mój Alkoran Tatarom gwoli/ etc. Przystępując tedy do swego zaczętego przedsięwzięcia/ pokazuję to/ iż Tatarzyna i poddanych jego w Niedziełę i w święta orzącego/ może grabić/ a nietylko grabić/ aleby go jeszcze i winą na urząd/ abo na kościół w którego parochiej mieszka założyć. Dla tego/ iż on Boże/ kościelne i królewskie prawa łamie/ przestępuje/ i drugich złym przykładem swoim psuje. Bo jeśli sługa dobry o niecześć Pana swego winien się wstępować: jako o niecześć Bożą/ i o
iest/ o poznaniu práwdy Ewangeliey z Greckiey Philosophiey. Pisał y Apollonius, przećiw Philosophom Poganskim. Pisał y przeszłego Roku Mátyasz Cżyżewski brát moy Alkoran Tátárom gwoli/ etc. Przystępuiąc tedy do swego zácżętego przedśięwźięćia/ pokázuię to/ iż Tátárzyná y poddánych iego w Niedźiełę y w świętá orzącego/ może grábić/ á nietylko grábić/ áleby go ieszcże y winą ná vrząd/ ábo ná kośćioł w ktorego párochiey mieszka záłożyć. Dla tego/ iż on Boże/ kośćielne y krolewskie práwá łamie/ przestępuie/ y drugich złym przykłádem swoim psuie. Bo ieśli sługá dobry o niecżeść Páná swego winien się wstępowáć: iáko o niecżeść Bożą/ y o
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 30
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Żyda kąpiącego się w onym smrodliwym jezierze. Gospodarz (bo Żydzi dla Sabatu niechcieli go ratować) chcąc go z onej plugawej kąpieli wywindować z czeladzią swoją/ spuścił powróz po niego. Ale Żyd bojąc się Sabatu naruszyć/ niechciał się powroza ująć/ aby był wyciągniony/ mówiąc: Leo PP. IgnatisHostiem. Tatarzyna grabić gdy w Niedzielę robi. vt Sanctorum exepmla an imitationem nos ptouocent, eorumq imploremus patrocinia. b. Konstyt. w ro. 1616. fol. 45. i w dawniejss. c. Nouell. Theod. tit. 3. de Iudaeis et Paganis. Tatarzyna grabić gdy w Niedziele robi. Num. 25.
Zydá kąpiącego się w onym smrodliwym ieźierze. Gospodarz (bo Zydźi dla Sábbátu niechćieli go rátowáć) chcąc go z oney plugáwey kąpieli wywindowáć z cżeládźią swoią/ spuścił powroz po niego. Ale Zyd boiąc się Sábbátu náruszyć/ niechćiał się powrozá viąć/ áby był wyćiągniony/ mowiąc: Leo PP. IgnatisHostiem. Tátárzyná grábić gdy w Niedźielę robi. vt Sanctorum exepmla an imitationem nos ptouocent, eorumq imploremus patrocinia. b. Constit. w ro. 1616. fol. 45. y w dawnieyss. c. Nouell. Theod. tit. 3. de Iudaeis et Paganis. Tátárzyná grábić gdy w Niedźiele robi. Num. 25.
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 32
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
/ mówiąc: Leo PP. IgnatisHostiem. Tatarzyna grabić gdy w Niedzielę robi. vt Sanctorum exepmla an imitationem nos ptouocent, eorumq imploremus patrocinia. b. Konstyt. w ro. 1616. fol. 45. i w dawniejss. c. Nouell. Theod. tit. 3. de Iudaeis et Paganis. Tatarzyna grabić gdy w Niedziele robi. Num. 25. d. 1. Cor. 5. e. in libro de potestate Papae. f. c. etsi Iudaeos. de Iudaeis. Tatarzyna grabić gdy w Niedzielę robi. h. Annales Anglorum referunt. incidit in cloacam.
Sabat dziś odprawuję/ i tu go dokończę
/ mowiąc: Leo PP. IgnatisHostiem. Tátárzyná grábić gdy w Niedźielę robi. vt Sanctorum exepmla an imitationem nos ptouocent, eorumq imploremus patrocinia. b. Constit. w ro. 1616. fol. 45. y w dawnieyss. c. Nouell. Theod. tit. 3. de Iudaeis et Paganis. Tátárzyná grábić gdy w Niedźiele robi. Num. 25. d. 1. Cor. 5. e. in libro de potestate Papae. f. c. etsi Iudaeos. de Iudaeis. Tátárzyná grábić gdy w Niedźielę robi. h. Annales Anglorum referunt. incidit in cloacam.
Sábat dźiś odpráwuię/ y tu go dokońcżę
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 32
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. 45. i w dawniejss. c. Nouell. Theod. tit. 3. de Iudaeis et Paganis. Tatarzyna grabić gdy w Niedziele robi. Num. 25. d. 1. Cor. 5. e. in libro de potestate Papae. f. c. etsi Iudaeos. de Iudaeis. Tatarzyna grabić gdy w Niedzielę robi. h. Annales Anglorum referunt. incidit in cloacam.
Sabat dziś odprawuję/ i tu go dokończę/ Nie wynidę z tej łaźnie dziś/ choć żywot skończę. Sabbata sancta colo, de stercore surgere nolo.
Gospodarz zaniechał go tam w Sabat. Rozgłosiła się ta sprawa po wszytkim mieście/ iż
. 45. y w dawnieyss. c. Nouell. Theod. tit. 3. de Iudaeis et Paganis. Tátárzyná grábić gdy w Niedźiele robi. Num. 25. d. 1. Cor. 5. e. in libro de potestate Papae. f. c. etsi Iudaeos. de Iudaeis. Tátárzyná grábić gdy w Niedźielę robi. h. Annales Anglorum referunt. incidit in cloacam.
Sábat dźiś odpráwuię/ y tu go dokońcżę/ Nie wynidę z tey łáźnie dźiś/ choć żywot skończę. Sabbata sancta colo, de stercore surgere nolo.
Gospodarz zániechał go tám w Sábát. Rozgłośiłá się tá spráwá po wszytkim mieśćie/ iż
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 32
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
siedzą i to pohaństwo takowe, które rzeczom swym tylko, a nie naszym i folgują, powierzchownie przyjaźni do czasu swego jako się im zda dotrzymawają, ci, którzy nas lubo przyjaźnią często i słowy dobremi obsyłają, samiż snadź jednak, jako się tego dochodzi, a to skrzydłami i swemi nieopowiednie dosięgać i grabić nie zaniechywają; czego i użaliwszy się, i obejrzawszy się też na tych, którzy w pętach pogańskich w niebo i do nas o ratunek płaczliwie zewsząd wołają, którzy posłysząli to, że co o wolność ich czynić zechcemy, błogosławić nam pewnie będą, a opuściemli ich, ciż nas podobno przeklinać, a nieprzy-
siedzą i to pohaństwo takowe, które rzeczom swym tylko, a nie naszym i folgują, powierzchownie przyjaźni do czasu swego jako się im zda dotrzymawają, ci, którzy nas lubo przyjaźnią często i słowy dobremi obsyłają, samiż snadź jednak, jako się tego dochodzi, a to skrzydłami i swemi nieopowiednie dosięgać i grabić nie zaniechywają; czego i użaliwszy się, i obejrzawszy się też na tych, którzy w pętach pogańskich w niebo i do nas o ratunek płaczliwie zewsząd wołają, którzy posłysząli to, że co o wolność ich czynić zechcemy, błogosławić nam pewnie będą, a opuściemli ich, ciż nas podobno przeklinać, a nieprzy-
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 272
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
nie dla siebie. Rad by w ziemię, gdy każą do dwora, zagrzebał, Bo się będzie gąsiora, będzie kijów się bał. Niesie duszę, bo kości wyglądają z skory, Żeby księdzu decymę, królowi pobory I panu czynsz zapłacić. Więc go trzeba zabić, Bo nie masz co, krom dzieci wygłodzonych, grabić. Niejeden się też wiesi; woli na powrozie Niż mrzeć od bicia abo w gąsiorze na mrozie. 234. CO INSZEGO OSIEŁ, CO INSZEGO PAN JEGO NIESIE
W gonty włożywszy Rusin wiózł trzy beczki wina. Kiedy na cle, co wiezie, pytano Rusina, Bo wóz, niż pod gontami, pod winem szedł ciężej
nie dla siebie. Rad by w ziemię, gdy każą do dwora, zagrzebał, Bo się będzie gąsiora, będzie kijów się bał. Niesie duszę, bo kości wyglądają z skory, Żeby księdzu decymę, królowi pobory I panu czynsz zapłacić. Więc go trzeba zabić, Bo nie masz co, krom dzieci wygłodzonych, grabić. Niejeden się też wiesi; woli na powrozie Niż mrzeć od bicia abo w gąsiorze na mrozie. 234. CO INSZEGO OSIEŁ, CO INSZEGO PAN JEGO NIESIE
W gonty włożywszy Rusin wiózł trzy beczki wina. Kiedy na cle, co wiezie, pytano Rusina, Bo wóz, niż pod gontami, pod winem szedł ciężej
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 135
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
