który był do Polski quondam Posłem i Prontiszczowa, także Larion diak dumny i dwaj Insi diakowe Potym naznaczeniu prowadzono nas do Izby na rozhowor przygotowany a zaraz tez za nami PP Bojarowie do tego rozgoworu wysadzeni przyszli. Po Ceremoniach Z obu stron produximus plenipotencie nasze które zaraz przed Sobą czytać kazali. Pokazaliśmy i Raport albo opasną gramotę memores Czaadajewego, o któresnes nam wmmę Pana pisać raczył erroru Uczyniliśmy potym Kondolencją Supra fata zeszłego Cara i teraźniejszemu powinszowanie Tronu i natym się JpsisVolentibus pierwszy Skończylismy rozhowor cum dilatione drugiego ad 25 praesens tak tedy to nasze na pocztę moskiewska nagotowawszy do wmmę Pana pisanie zostajemy wmmę Pa uprzejmie zyczliwi bracia i Słudzy powolni Michal
ktory był do Polski quondam Posłem y Prontisczowa, takze Larion diak dumny y dway Jnsi diakowe Potym naznaczeniu prowadzono nas do Jzby na rozhowor przygotowany a zaraz tez za nami PP Boiarowie do tego rozgoworu wysadzeni przyszli. Po Ceremoniach Z obu stron produximus plenipotencie nasze ktore zaraz przed Sobą czytać kazali. Pokazalismy y Raport albo opasną gramotę memores Czaadaiewego, o ktoresnes nam wmmę Pana pisać raczył erroru Uczynilismy potym Condolentią Supra fata zeszłego Cara y teraznieyszemu powinszowanie Tronu y natym sie JpsisVolentibus pierszy Skonczylismy rozhowor cum dilatione drugiego ad 25 praesens tak tedy to nasze na pocztę moskiewska nagotowawszy do wmmę Pana pisanie zostaiemy wmmę Pa uprzeymie zyczliwi bracia y Słudzy powolni Michal
Skrót tekstu: CzartListy
Strona: 154v
Tytuł:
Kopie listów do [...] Krzysztofa Paca
Autor:
Michał Czartoryski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
a komunikują pode dwiema osobami. Brzydzą się z jadem wielkim/ kościołem Łacińskim/ i miasto nawiętszego przeklęctwa/ życzą nieprzyjaciołom wiary Łacińskiej: wielcy są grubiani w rzeczach Boskich/ bo nie mają ani szkół gdzieby się młodź ćwiczyła; ani kaznodziej coby lud prosty nauczali. Tych za nauczeńszych poczytają/ którzy rozumieją cokolwiek o gramocie Ruskiej a potym też umieją Pacierz: mało takich miedzy nimi/ nawet i popów/ coby umieli Credo/ abo 10. Przykazanie Boże: i zgoła niewiedzą nic więcej o powinności Chrześcijańskiej/ tylko to/ co wyzsą z mlekiem od matki. Tak jednak poważają pismo Z. iż się go nietykają/ aż
á communikuią pode dwiemá osobámi. Brzydzą się z iádem wielkim/ kośćiołem Láćińskim/ y miásto nawiętszego przeklęctwá/ życzą nieprzyiaćiołom wiáry Láćińskiey: wielcy są grubiani w rzeczách Boskich/ bo nie máią áni szkoł gdźieby się młodź ćwiczyłá; áni káznodźiey coby lud prosty náuczáli. Tych zá náuczeńszych poczytáią/ ktorzy rozumieią cokolwiek o grámmoćie Ruskiey á potym też vmieią Paćierz: máło tákich miedzy nimi/ náwet y popow/ coby vmieli Credo/ ábo 10. Przykazánie Boże: y zgołá niewiedzą nic więcey o powinnośći Chrześćiáńskiey/ tylko to/ co wyzsą z mlekiem od mátki. Ták iednák poważáią pismo S. iż się go nietykáią/ áż
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 129
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
