. Owa i mnie skrzydłem swym wzniesie piękna sława, Która i tobie niechaj wdzięczność swą oddawa Za twe ozdobne cnoty. Ja będę w pamięci, Pókim żyw, chował twoje nieodmienne chęci.
SIMONA SIMONIDESA SIELANKI SIELANKA PIERWSZA DAFNIS
Kozy; ucieszne kozy, ma trzodo jedyna! Tu, kędy to zarosła poziema leszczyna, Tu gryźcie list zielony, gryźcie chróścik młody, Ja tym czasem przy strugu tej ciekącej wody Przylęgę i frasunku lubo snem swobodnym, Lubo będę zabywał śpiewaniem łagodnym, Ponieważ mię tak moja Fillis wyprawiła, Że mię na wieki wolnych myśli pozbawiła. Cóż czynić? Jakie szczęście o człeka się kusi, Tak sercu bywa błogo i tym się
. Owa i mnie skrzydłem swym wzniesie piękna sława, Która i tobie niechaj wdzięczność swą oddawa Za twe ozdobne cnoty. Ja będę w pamięci, Pókim żyw, chował twoje nieodmienne chęci.
SIMONA SIMONIDESA SIELANKI SIELANKA PIERWSZA DAFNIS
Kozy; ucieszne kozy, ma trzodo jedyna! Tu, kędy to zarosła poziema leszczyna, Tu gryźcie list zielony, gryźcie chróścik młody, Ja tym czasem przy strugu tej ciekącej wody Przylęgę i frasunku lubo snem swobodnym, Lubo będę zabywał śpiewaniem łagodnym, Ponieważ mię tak moja Fillis wyprawiła, Że mię na wieki wolnych myśli pozbawiła. Cóż czynić? Jakie szczęście o człeka się kusi, Tak sercu bywa błogo i tym się
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 7
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
skrzydłem swym wzniesie piękna sława, Która i tobie niechaj wdzięczność swą oddawa Za twe ozdobne cnoty. Ja będę w pamięci, Pókim żyw, chował twoje nieodmienne chęci.
SIMONA SIMONIDESA SIELANKI SIELANKA PIERWSZA DAFNIS
Kozy; ucieszne kozy, ma trzodo jedyna! Tu, kędy to zarosła poziema leszczyna, Tu gryźcie list zielony, gryźcie chróścik młody, Ja tym czasem przy strugu tej ciekącej wody Przylęgę i frasunku lubo snem swobodnym, Lubo będę zabywał śpiewaniem łagodnym, Ponieważ mię tak moja Fillis wyprawiła, Że mię na wieki wolnych myśli pozbawiła. Cóż czynić? Jakie szczęście o człeka się kusi, Tak sercu bywa błogo i tym się paść musi. Okrutna
skrzydłem swym wzniesie piękna sława, Która i tobie niechaj wdzięczność swą oddawa Za twe ozdobne cnoty. Ja będę w pamięci, Pókim żyw, chował twoje nieodmienne chęci.
SIMONA SIMONIDESA SIELANKI SIELANKA PIERWSZA DAFNIS
Kozy; ucieszne kozy, ma trzodo jedyna! Tu, kędy to zarosła poziema leszczyna, Tu gryźcie list zielony, gryźcie chróścik młody, Ja tym czasem przy strugu tej ciekącej wody Przylęgę i frasunku lubo snem swobodnym, Lubo będę zabywał śpiewaniem łagodnym, Ponieważ mię tak moja Fillis wyprawiła, Że mię na wieki wolnych myśli pozbawiła. Cóż czynić? Jakie szczęście o człeka się kusi, Tak sercu bywa błogo i tym się paść musi. Okrutna
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 7
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
żyjecie/ kłopotom i poswarkom miejsca u siebie nie dawajcie: Bo jeśli się do Jeruzalem niebieskiego dość/ i tam się z Książęciem pokoju oglądać pragniecie: Więc wliczbie zgodliwych/ a nie swarliwych ludzi się znajdujcie: Wpokoju i jednocie Z. się kochajcie; a jedni z drugiemi jako psi i kotki pospołu się nie gryźcie: Boć beati pacifici: Błogosławieni spokojni: abowiem oni Synami (Dziatkami) Bożymi będą nazwani/ mówi Syn Boży. Esa. 9. v. 6. Mat. 5. v. 9. Greg. in Pastor. suo cap. 47.
Na te słowa tak pisze on pobożny Pater Gregorius: Audiant
żyiećie/ kłopotom y poswarkom mieyscá u śiebie nie dawayćie: Bo ieśli śię do Ieruzálem niebieskiego dosć/ y tám śię z Kśiążęćiem pokoiu oglądáć prágniećie: Więc wliczbie zgodliwych/ á nie swarliwych ludźi śię znayduyćie: Wpokoiu y iednoćie S. śię kochayćie; á iedni z drugiemi iáko pśi y kotki pospołu się nie gryźćie: Boć beati pacifici: Błogosłáwieni spokoyni: ábowiem oni Synámi (Dźiatkámi) Bożymi bedą názwáni/ mowi Syn Boży. Esa. 9. v. 6. Matth. 5. v. 9. Greg. in Pastor. suo cap. 47.
Ná te słowá ták pisze on pobożny Pater Gregorius: Audiant
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Miiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
