zwłokami ustało. Przyszło potem do tego, że tak wywietrzało U nas samych w pamięci, a do tego w prawne Trudno z panem zachodzić, choć w terminy jawne. Mówcie wy, a ja milczę — mówią same pakta, Które w samym archiwum znajdują się akta. Skąd przyobiecane murowane owe Przez Briaka na Wiśle mosty Henrykowe? Skąd Stefan Burgundią, swoje Siedmiogrody Obiecował i inne, które miał, narody? Zygmunt Trzeci nadzianych nabawił nas myśli, Aż nie wszyscy z Szwecyji zdrową skórą wyśli. Dosyć na tym. Dwie wojnie nastąpiły potym, A dlaczego z Szwedami, dobrze wiecie o tym, Które was paroksyzmów ciężkich nabawiły, A ledwie nie
zwłokami ustało. Przyszło potem do tego, że tak wywietrzało U nas samych w pamięci, a do tego w prawne Trudno z panem zachodzić, choć w terminy jawne. Mówcie wy, a ja milczę — mówią same pakta, Które w samym archiwum znajdują się akta. Skąd przyobiecane murowane owe Przez Bryjaka na Wiśle mosty Henrykowe? Skąd Stefan Burgundyją, swoje Siedmiogrody Obiecował i inne, które miał, narody? Zygmunt Trzeci nadzianych nabawił nas myśli, Aż nie wszyscy z Szwecyji zdrową skórą wyśli. Dosyć na tym. Dwie wojnie nastąpiły potym, A dlaczego z Szwedami, dobrze wiecie o tym, Które was paroksyzmów ciężkich nabawiły, A ledwie nie
Skrót tekstu: SatStesBar_II
Strona: 726
Tytuł:
Satyr steskniony z pustyni w jasne wychodzi pole
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
nie mogło bez dyspensy Juliusza; więc się rezolwował tę dyspensę nadłamać. Zatym Stefanowi, i Franciszkowi Brianowi w Rzymie będącym rozkazał, aby złotem suto sypanym Teologów i i Kardynałów nakłonili na jego sentencją; aby Papież dyspensę Juliuszową miał za podrzuconę. Prosił, aby Córka Maria jego i Katarzyny, poszła za Książęcia Rychmundyj, Syna Henrykowego nie podściwego łoża, o dyspensę Ojca Z dla Sukcesora na Królestwo, i to sam napisał do Ojca Świętego. Na Punkt pierwszy Klemens Papież odpowiedział, iż o sam autentyczny Dekret Juliusza II dyspensujący olim te Matrimonium postara się u Cesarza, bo tam reponowany, i do Rzymu, lub Anglii będzie komportować dla konwikcji.
Potym
nie mogło bez dyspensy Iuliusza; więc się rezolwował tę dyspensę nadłamać. Zatym Stefanowi, y Franciszkowi Bryanowi w Rzymie będącym rozkazał, aby złotem suto sypanym Teologow y y Kardynałow nakłonili na iego sentencyą; aby Papież dyspensę Iuliuszową miał za podrzuconę. Prosił, aby Corka Maryá iego y Katarzyny, poszła za Xiążęcia Rychmundyi, Syná Henrykowego nie podściwego łoża, o dyspensę Oyca S dlá Sukcessora na Krolestwo, y to sam napisał do Oyca Swiętego. Na Punkt pierwszy Klemens Papież odpowiedział, iż o sam autentyczny Dekret Iuliusza II dyspensuiący olim te Matrimonium postara się u Cesarza, bo tam reponowány, y do Rzymu, lub Anglii będzie komportować dlá konwikcii.
Potym
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 91
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nic nie pomoże, choć to, przeczytawszy, prawdą przyznać muszą. Ale do was, braciej spokojnej, których Pan Bóg rozumem uczćił, do was: zabiegajcie zginieniu, które już przede drzwiami mamy! Wszystko w pokoju odprawić się może, cokolwiek się wykroczyło, bo i po śmierci Augustowej azaśmy co postanowili na elekcji Henrykowej? Aza nam Henryk ziścił pacta conventa ? Azaśmy się nie poczęli zaraz mieszać? Przewiedli, ach, niestetyż, przewiedli Zborowscy Henryka Francuza z fakcją swoją, za co napierwszy upadek domu ich Pan Bóg dopuścił przed oczyma królewskiemi zabiciem senatora wielkiego. Nuż Stefan król, nie wspominam, cośmy z nim użyli
nic nie pomoże, choć to, przeczytawszy, prawdą przyznać muszą. Ale do was, braciej spokojnej, których Pan Bóg rozumem ućcił, do was: zabiegajcie zginieniu, które już przede drzwiami mamy! Wszystko w pokoju odprawić się może, cokolwiek się wykroczyło, bo i po śmierci Augustowej azaśmy co postanowili na elekcyej Henrykowej? Aza nam Henryk ziścił pacta conventa ? Azaśmy się nie poczęli zaraz mieszać? Przewiedli, ach, niestetyż, przewiedli Zborowscy Henryka Francuza z fakcyą swoją, za co napierwszy upadek domu ich Pan Bóg dopuścił przed oczyma królewskiemi zabiciem senatora wielkiego. Nuż Stefan król, nie wspominam, cośmy z nim użyli
Skrót tekstu: BazylAntidotCz_III
Strona: 273
Tytuł:
Na skrypt, co sejm gani Catilina jakiś, który skrypt nazwany Bazyliszek, antidotum spokojnego szlachcica i prawdziwej wolności pragnącego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Koło
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Ta rzecz nowa tak niesłychana zgorszyła barzo królestwo/ gdyż wszyscy barzo czcili królową/ i rozumieli wiele o jej dobroci/ i o cnotach spaniałych: i podała okazją do pisania rozmaitym Teologom/ wszystkich prawie Akademi Niemieckich/ Francuskich/ i inszych Prowincyj Chrześcijańskich. Kędy też nie schodziło i na tych/ którzy oglądając się na podarki Henrykowe (bo on nie folgował kosztowi żadnemu/ aby był corrumpował animusze i pisma wszytkich) podawali w wątpliwość i w dysputacją/ Dyspensacją Papieską/ która się jednak fundowała na prawie Bożym: abowiem Onan wziął za żonę Tamar/ choć przedtym była za bratem jego starszym: i zakon Mojżeszów rozkazował/ żeby brat jeden/ brał żonę
Tá rzecz nowa ták niesłychána zgorszyłá bárzo krolestwo/ gdyż wszyscy bárzo czćili krolową/ y rozumieli wiele o iey dobroći/ y o cnotách spániáłych: y podáłá occásią do pisánia rozmáitym Theologom/ wszystkich práwie Akádemiy Niemieckich/ Fráncuskich/ y inszych Prouinciy Chrześćiáńskich. Kędy też nie schodźiło y ná tych/ ktorzy oglądáiąc się ná podárki Henrikowe (bo on nie folgował kosztowi żadnemu/ áby był corrumpował ánimusze y pismá wszytkich) podawáli w wátpliwość y w disputátią/ Dispensátią Papieską/ ktora się iednák fundowáłá ná práwie Bożym: ábowiem Onán wźiął zá żonę Támár/ choć przedtym byłá zá brátem iego stárszym: y zakon Moyzeszow roskázował/ żeby brát ieden/ brał żonę
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 41
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ bronił małżeństwa królowej. Na ten czas król/ za naleganiem Tomasza Bolena (który był domniemanym ojcem Anny) i samejże Anny/ dał ono Arcybiskupstwo Kranmerowi/ za umową i za Kondycją/ żeby osądził/ choć też przeciw władzej Papieskiej/ ono małżeństwo z Katarzyną być niesłuszne/ i nieważne. Już się tu szaleństwo Henrykowe wypełniło i do góry przyszło: przetoż naprzód kazał in stigować na duchowne/ o to/ iż przyznawali władzą Legatów cudzoziemskich; a dla tego kazał też deklarować/ iż dobra ich wszytkie do skarbu per confiscationem należały: a taką sztuką przywiódł do tego duchowieństwo/ opuszczone od szlachty/ i od Arcybiskupów/ iż mu się
/ bronił małżeństwá krolowey. Ná ten czás krol/ zá nálegániem Thomaszá Bolená (ktory był domniemánym oycem Anny) y sámeyże Anny/ dał ono Arcybiskupstwo Kránmerowi/ zá vmową y zá Conditią/ żeby osądźił/ choć też przećiw władzey Papieskiey/ ono małżeństwo z Káthárzyną być niesłuszne/ y nieważne. Iuż się tu szaleństwo Henrikowe wypełniło y do gory przyszło: przetoż naprzod kazał in stigowáć ná duchowne/ o to/ iż przyznawáli władzą Legatow cudzoźiemskich; á dla tego kazał też deklárowáć/ iż dobrá ich wszytkie do skárbu per confiscationem należáły: á táką sztuką przywiodł do tego duchowieństwo/ opusczone od szláchty/ y od Arcybiskupow/ iż mu się
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 43
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ i owszem gdy zgnieła ta sprawa/ Cranmerus/ będąc jakby wolnym/ za przysięgą uczynioną królowi/ od posłuszeństwa poprzysiężonego Papieżowi/ obwołał dekret z strony rozwodu miedzy królem i królową/ ku końcowi roku 1532. Co usłyszawszy Papież Klemens/ wydał/ ale nie rychło/ sententiam definitiuam; po królowej/ deklarując iż wtóre złączenie Henrykowe nie słuszne było i nie ważne. Za czym on (a pod tym czasem mu się urodziła Isabella) do ostatniego jadu przyszedzy/ zdjął z Katarzyny/ i z córki jej Mariej/ wszelkie ozdoby i tytuły: i rozkazał/ aby mu Baronowie przysięgali/ iż wtóre małżeństwo mieli mieć za prawe/ i córkę w nim
/ y owszem gdy zgniełá tá spráwá/ Cránmerus/ będąc iákby wolnym/ zá przyśięgą vczynioną krolowi/ od posłuszeństwá poprzyśiężonego Papieżowi/ obwołał dekret z strony rozwodu miedzy krolem y krolową/ ku końcowi roku 1532. Co vsłyszawszy Papież Clemens/ wydał/ ále nie rychło/ sententiam definitiuam; po krolowey/ dekláruiąc iż wtore złączenie Henrykowe nie słuszne było y nie ważne. Zá czym on (á pod tym czásem mu się vrodźiłá Isábellá) do ostátniego iádu przyszedzy/ zdiął z Káthárzyny/ y z corki iey Máriey/ wszelkie ozdoby y tytuły: y roskazał/ áby mu Báronowie przyśięgáli/ iż wtore małżeństwo mieli mieć zá práwe/ y corkę w nim
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 44
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
o Transsubstantiaciej w Sakramencie ołtarza ś. Drugi/ iż dosyć było na jednej osobie ku zbawieniu. Trzeci i czwarty był o bezżeństwie kapłanów/ i o ślubie czystości. Piąty z strony odprawowania Mszej ś. Szósty o spowiedzi do ucha. Lecz już było na tej wyspie bez liczby heretyków/ którzy tam przyszli posłyszawszy o Apostasiej Henrykowej: a miedzy inszemi był tam Primas AngliaeKranmerus, i Kromuelus Vicarius Regius in materiis Ecclesiasticis, i rozmaici inszy Biskupi/ których on poczynił/ i niemało dworzan. I jakoż on mógł bronić królestwa od błędów i od herezyj/ który się był oderwał od wiary Apostołskiej/ mistrzyniej prawdy/ i studnice nauki Katolickiej?
o Tránssubstántiaciey w Sákrámenćie ołtarzá ś. Drugi/ iż dosyć było ná iedney osobie ku zbáwieniu. Trzeći y czwarty był o bezżeństwie kápłanow/ y o ślubie czystośći. Piąty z strony odpráwowánia Mszey ś. Szosty o spowiedźi do vchá. Lecz iuż było ná tey wyspie bez liczby haeretykow/ ktorzy tám przyszli posłyszawszy o Apostasiey Henrikowey: á miedzy inszemi był tám Primas AngliaeKranmerus, y Kromuelus Vicarius Regius in materiis Ecclesiasticis, y rozmáići inszy Biskupi/ ktorych on poczynił/ y niemáło dworzan. Y iákoż on mogł bronić krolestwá od błędow y od haeresiy/ ktory się był oderwał od wiáry Apostolskiey/ mistrzyniey prawdy/ y studnice náuki Kátholickiey?
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 45
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Tomasza złupił: z którego nabrano 6. wozów złota i srebra/ klejnotów/ i aparatów drogich: i pozwał (co przechodzi wszelakie bestialstwo) samego świętego przed się/ aby tam sprawował: i potępił go o zdradziectwo/ i zakazał go mieć i nazywać świętym. Przetoż Paweł III. straciwszy już wszelką nadzieję o Henrykowym polepszeniu/ wydał przeciw niemu srogą klątwę/ i publikował Bullę o jego złożeniu i potępieniu. Lecz Apostata/ postępując zawsze z dołu w dół/ zebrał Sejm ze wszystkiego królestwa w roku 1530. na którym otrzymał konfiscacją wszytkich klasztorów obojej płci/ i dóbr ich/ każąc zabijać onych wszytkich/ którzy się jakokolwiek temu sprzeciwili:
Thomaszá złupił: z ktorego nábrano 6. wozow złotá y srebrá/ kleynotow/ y áppáratow drogich: y pozwał (co przechodźi wszelákie bestiálstwo) sámego świętego przed się/ áby tám spráwował: y potępił go o zdradźiectwo/ y zákazał go mieć y názywáć świętym. Przetoż Páweł III. stráćiwszy iuż wszelką nádźieię o Henrikowym polepszeniu/ wydał przećiw niemu srogą klątwę/ y publikował Bullę o iego złożeniu y potępieniu. Lecz Apostátá/ postępuiąc záwsze z dołu w doł/ zebrał Seym ze wszystkiego krolestwá w roku 1530. ná ktorym otrzymał confiscátią wszytkich klasztorow oboiey płći/ y dobr ich/ każąc zábiiáć onych wszytkich/ ktorzy się iákokolwiek temu sprzećiwili:
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 46
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
żarty obrócili święte Sakramenta: także posty/ śluby/ Cerymonie/ przykazania kościelne: a choć też mówili niewstydliwie/ co nagorzej o Vikaryjm Chrystusowym; tedy rozumieli że tu wiele wygrawali na tym. W roku 1547. na Sejmie/ który był w Londrze/ postanowił żeby dobra kościelne/ które zostawały nad zbytki/ i niezbożności Henrykowe/ były obrócone do skarbu królewskiego: jako kościoły/ ołtarze/ oratoria/ i intraty ich: także intraty i dobra bractw i Congregatij. A iż do tego aże czasu Biskupy i Kapłany stanowiono po Katolicku/ uchwalili/ żeby inszym sposobem byli promowowani: odmienili też sposób odprawowania Sakramentów władzą tegoż Sejmu: wykorzenili Sakrament naswiętszy
żárty obroćili święte Sákrámentá: tákże posty/ sluby/ Caerimoniae/ przykazánia kośćielne: á choć też mowili niewstydliwie/ co nagorzey o Vikárijm Chrystusowym; tedy rozumieli że tu wiele wygrawáli ná tym. W roku 1547. ná Seymie/ ktory był w Londrze/ postánowił żeby dobrá kośćielne/ ktore zostawáły nád zbytki/ y niezbożnośći Henrykowe/ były obrocone do skárbu krolewskiego: iáko kośćioły/ ołtarze/ orátoria/ y intraty ich: tákże intraty y dobrá bractw y Congregátiy. A iż do tego áże czásu Biskupy y Kápłany stánowiono po Kátholicku/ vchwalili/ żeby inszym sposobem byli promowowáni: odmienili też sposob odpráwowánia Sákrámentow władzą tegoż Seymu: wykorzenili Sákráment naswiętszy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 48
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
w wielkiej uczciwości i powadze bywał w Anglii) na obrządki chwały Boskiej. We śrzodku prawie takiego zapalenia/ podobało się P. Bogu przyzwać do siebie królowej Mariej/ po piąci lat i czterech miesiącach królestwa jej. Tegoż dnia umarł Kardynał Polus. Skąd znać/ iż Pan Bóg rozgniewany na Anglią/ dla obrzydłej niezbożności Henrykowej/ i dla nieszczerego nawrócenia owych/ którzy się jednoczyli z kościołem/ trzymając przecię dobra kościelne/ niecnotliwie przywłaszczone/ odjął im wszytkie ludzkie pomocy/ tak iż Anglia wpadła w więtsze nędze i utrapienia/ a niż kiedy inegdy. Księgi Pierwsze Czwartej części, Królestwo Isabelle.
PO Królowej Mariej nastąpiła Isabella/ córka Henryka i Anny
w wielkiey vczćiwośći y powadze bywał w Angliey) ná obrządki chwały Boskiey. We śrzodku práwie tákiego zápalenia/ podobáło się P. Bogu przyzwáć do siebie krolowey Máryey/ po piąći lat y czterech mieśiącách krolestwá iey. Tegoż dniá vmárł Kárdynał Polus. Zkąd znáć/ iż Pan Bog rozgniewány ná Anglią/ dla obrzydłey niezbożnośći Henrikowey/ y dla niesczerego náwrocenia owych/ ktorzy się iednoczyli z kośćiołem/ trzymáiąc przećię dobrá kośćielne/ niecnotliwie przywłasczone/ odiął im wszytkie ludzkie pomocy/ ták iż Anglia wpádłá w więtsze nędze y vtrapienia/ á niż kiedy inegdy. Kśięgi Pierwsze Czwartey częśći, Krolestwo Isábelle.
PO Krolowey Máryey nástąpiłá Isábellá/ corká Henriká y Anny
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 52
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
