jagnię niezna- cząne. A tak uznaje szad miedzi nimi, ze się nie godzi bez znaku owiec mieszać, a oba nie naznaczyli, Maczejowi Czułowi winę spitalowi oddać każdemu po piętaku, a Józefowi owczę oddać, to jest Brankowi, gdis go z liczą poznał i owodzył przysiężnemi.
223. Sub eodem acto. — Wojczech Hupka z Nieledwie uskarżał się po trzykroc razy na Galiczę Paczorka z Ryczyrki, także na Wojciecha Kocząna. Którzy do prawa stawać nie kczeli. Uznaje szad, onich ze do wiezienia wziąca i nie puście, dokąd Wojciecha Hupki nie ugodzą, także winę i prawną nie oddadzą, panską i kościelną.
224. Ugoda
jagnię niezna- cząne. A tak uznaie szad miedzi nimi, ze sie nie godzi bes znaku owiec mieszac, a oba nie naznaczyli, Maczeiowi Czułowi winę spitalowi oddac kazdęmu po piętaku, a Jozefowi owczę oddac, to iest Brankowi, gdis go z liczą poznał y owodzył przysięznęmi.
223. Sub eodem acto. — Woyczech Hupka z Nieledwie uskarzał sie po trzykroc razy na Galiczę Paczorka z Ryczyrki, tagze na Woyczeha Kocząna. Ktorzy do prawa stawac nie kczeli. Uznaie szad, onich ze do wiezienia wziąca y nie puscie, dokąd Woyczeha Hupki nie ugodzą, tagze winę y prawną nie oddadzą, panską y koscielną.
224. Ugoda
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 96
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Brankowi, gdis go z liczą poznał i owodzył przysiężnemi.
223. Sub eodem acto. — Wojczech Hupka z Nieledwie uskarżał się po trzykroc razy na Galiczę Paczorka z Ryczyrki, także na Wojciecha Kocząna. Którzy do prawa stawać nie kczeli. Uznaje szad, onich ze do wiezienia wziąca i nie puście, dokąd Wojciecha Hupki nie ugodzą, także winę i prawną nie oddadzą, panską i kościelną.
224. Ugoda Wojtka Szoltiszika s Pietrzykowie a Jakubem Kąniorem spod Ostrego o spasienie halle. Którim po dwa razy zabierał kozi. A tak stanęła ugoda, Wojtkowi Szoltisikowi 4 kozi i dwa tolari ku temu bez żadnej skargi dalszej.
225.
Brankowi, gdis go z liczą poznał y owodzył przysięznęmi.
223. Sub eodem acto. — Woyczech Hupka z Nieledwie uskarzał sie po trzykroc razy na Galiczę Paczorka z Ryczyrki, tagze na Woyczeha Kocząna. Ktorzy do prawa stawac nie kczeli. Uznaie szad, onich ze do wiezienia wziąca y nie puscie, dokąd Woyczeha Hupki nie ugodzą, tagze winę y prawną nie oddadzą, panską y koscielną.
224. Ugoda Woytka Szoltiszika s Pietrzykowie a Jakubem Kąniorem spod Ostrego o spasienie halle. Ktorim po dwa razy zabierał kozi. A tak stanęła ugoda, Woytkowi Szoltisikowi 4 kozi y dwa tolari ku tęmu bes zadney skargi dalszey.
225.
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 96
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
ogniu, złocistych, od obrazów półtora ćwierciowych.
Laska z rurki żelaznej.
Lasek regimentarskich, krótkich, dwie, jedna hebanowa, w srebro oprawna po końcach, druga szylkrotowa.
Pantarola jedna, biała.
Sztuk 3 z zwierciadłkami do łapania skowronków.
Pudełko słomą klejone, w którym kamień jakiegoś zwierzęcia biały.
Item kapelusz z hupki, oganka trzcinowa, druga z jedwabiem, wachlarzów do komina cztery.
Stabeltasów pajuckich dwa, jeden w srebro oprawny, z drugiego zdjęto na potrzebę kredensową.
Pasów czerwonych, pajuckich, gęsto srebrnym sznureczkiem sznurkowanych i po końcach sztuczkami srebrnymi, jednakich 6.
Szabeltasów semeńskich, z srebra zwleczonych, 2.
Alabardzików semeńskich 6.
ogniu, złocistych, od obrazów półtora ćwierciowych.
Laska z rurki żelaznej.
Lasek regimentarskich, krótkich, dwie, jedna hebanowa, w srebro oprawna po końcach, druga szylkrotowa.
Pantarola jedna, biała.
Sztuk 3 z zwierciadłkami do łapania skowronków.
Pudełko słomą klejone, w którym kamień jakiegoś zwierzęcia biały.
Item kapelusz z hupki, oganka trzcinowa, druga z jedwabiem, wachlarzów do komina cztery.
Stabeltasów pajuckich dwa, jeden w srebro oprawny, z drugiego zdjęto na potrzebę kredensową.
Pasów czerwonych, pajuckich, gęsto srebrnym sznureczkiem sznurkowanych i po końcach sztuczkami srebrnymi, jednakich 6.
Szabeltasow semeńskich, z srebra zwleczonych, 2.
Alabardzików semeńskich 6.
Skrót tekstu: RuchSkarbGęb
Strona: 167
Tytuł:
Inwentarz ruchomości w skarbcu żółkiewskim z 1738 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
A tak wiele takowych kar mając/ ze wszelaką gotowością kul i prochów/ z dostatkiem piechoty ćwiczonej/ z kilkąnastą tysięcy ludu konnego/ na wielkie wojsko Poganów zawżdy uderzyć może. Sposób
Zaś też druga strzelba/ Rury subtelniejsze/ leksze i cieńsze/ i kule mniejsze nakształt Śmigownic/ mają być oprawowane w proste łoża z hupkami: Którą to strzelbę/ na woziech armatnych wozić mają/ z dostatkiem kul i prochów/ z których to Śmigownic/ od wozów armatnych strzelać/ które zawsze do bitwy wychodzić mają: bądź też do zasadzek potajemnych/ podziemnych z przekopów przywodząc nieprzyjaciela na tajemną strzelbę/ do zażywania rozmaitych fortelów/ przeciwko nieprzyjacielowi podawane być mają/
A ták wiele tákowych kar máiąc/ ze wszeláką gotowośćią kul y prochow/ z dostátkiem piechoty ćwiczoney/ z kilkąnastą tyśięcy ludu konnego/ ná wielkie woysko Pogánow záwżdy vderzyć może. Sposob
Záś też druga strzelbá/ Rury subtelnieysze/ leksze y ćieńsze/ y kule mnieysze nákształt Smigownic/ máią być opráwowáne w proste łożá z hupkámi: Ktorą to strzelbę/ ná woźiech ármatnych woźić máią/ z dostátkiem kul y prochow/ z ktorych to Smigownic/ od wozow ármatnych strzeláć/ ktore záwsze do bitwy wychodźić máią: bądź też do zásádzek potáiemnych/ podźiemnych z przekopow przywodząc nieprzyiaćielá ná táiemną strzelbę/ do zażywánia rozmáitych fortelow/ przećiwko nieprzyiaćielowi podawáne być máią/
Skrót tekstu: ChabSpos
Strona: B2v
Tytuł:
Sposób rządu koronnego i gotowości. Obrona Rzeczypospolitej, jakaby miała być
Autor:
Mikołaj Chabielski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
