). Cześnikiem koronnym był Ludwik Wielopolski. Kto jest „książę”, niewiadomo, prawdopodobnie Czartoryski.
(Strofa 386). Sprawa szczekarzowicka. Na Szczekarzowicach miała Anna od Oleśnickiego zapisane dożywocie, tymczasem jakieś prawa do nich podnosiła i wdowa po jego bracie, secundo voto Czartoryska Joanna z Olędzkich. Szczekarzowice, wieś w powiecie iłżeckim, dziś Czekarzowice, gniazdo rodowe Tarłów, przeszły w wieku XVII do Oleśnickich.
(Strofa 387). Kawaler Arqujen de la Grange Ludwik hr. Maligny, brat królowej Marysieńki, w kampanii chocimskiej piastował komendę nad regimentem dragońskim (Piwarski, Polski Słownik Biogr. I 166).
(Strofa 389). Wiktoria chocimska
). Cześnikiem koronnym był Ludwik Wielopolski. Kto jest „książę”, niewiadomo, prawdopodobnie Czartoryski.
(Strofa 386). Sprawa szczekarzowicka. Na Szczekarzowicach miała Anna od Oleśnickiego zapisane dożywocie, tymczasem jakieś prawa do nich podnosiła i wdowa po jego bracie, secundo voto Czartoryska Joanna z Olędzkich. Szczekarzowice, wieś w powiecie iłżeckim, dziś Czekarzowice, gniazdo rodowe Tarłów, przeszły w wieku XVII do Oleśnickich.
(Strofa 387). Kawaler Arquien de la Grange Ludwik hr. Maligny, brat królowej Marysieńki, w kampanji chocimskiej piastował komendę nad regimentem dragońskim (Piwarski, Polski Słownik Biogr. I 166).
(Strofa 389). Wiktorja chocimska
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 221
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
żonaty z Anną Zofią Oleśnicką, siostrą Jana Zbigniewa; por. Krzysztof Cyboni: Inferie conjugali i t. d., Poznań 1678 r.
(Strofa 460). W klasztorze Świętokrzyskim na Łysej górze leżeli przodkowie Oleśnickiego w kaplicy własnej fundacji. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 461). Tarłów, miasteczko w pow. iłżeckim, Oleśniccy zbudowali tam murowany kościół.
(Strofa 469). Starosta stawiszyński por. strofa 459.
(Strofa 473). Księżna Czartoryska. Joanna Olędzka 1. voto Jakubowa Krasińska, 2. Stanisławowa Oleśnicka, 3. Czartoryska żona ks. Jerzego Michała. Z drugiego małżeństwa z bratem Jana Zbigniewa Oleśnickiego pozostała córka Zofianna
żonaty z Anną Zofją Oleśnicką, siostrą Jana Zbigniewa; por. Krzysztof Cyboni: Inferiae conjugali i t. d., Poznań 1678 r.
(Strofa 460). W klasztorze Świętokrzyskim na Łysej górze leżeli przodkowie Oleśnickiego w kaplicy własnej fundacji. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 461). Tarłów, miasteczko w pow. iłżeckim, Oleśniccy zbudowali tam murowany kościół.
(Strofa 469). Starosta stawiszyński por. strofa 459.
(Strofa 473). Księżna Czartoryska. Joanna Olędzka 1. voto Jakubowa Krasińska, 2. Stanisławowa Oleśnicka, 3. Czartoryska żona ks. Jerzego Michała. Z drugiego małżeństwa z bratem Jana Zbigniewa Oleśnickiego pozostała córka Zofianna
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 223
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
, towarzysza swego, że z nami od nichże posłany będąc, jako brat z bracią gadał, obiesić dali, w traktaty się dalsze wdawać za rzecz niesłuszną i niepotrzebnąśmy rozumieli. Zatym rezolwowaliśmy się w Radomiu pod Iłżą iść i coby dalej uczynić potrzeba, tam namówić. Lecz oboźniowie naszy, uchybiwszy gościńca iłżeckiego, tym, co do Skrzynna idzie, udali się i obóz miedzy Radomiem i Skrzynnem z wielkim wszytkich nas niesmakiem zatoczyli; z którego kiedyśmy też, jako i pod Warką, wozy wprzód wyprawiwszy, sami się za niemi ruszyć mieli (czego to samo może być świadkiem, ze niektórzy towarzysze bez zbrój do potkania siedzieli
, towarzysza swego, że z nami od nichże posłany będąc, jako brat z bracią gadał, obiesić dali, w traktaty się dalsze wdawać za rzecz niesłuszną i niepotrzebnąśmy rozumieli. Zatym rezolwowaliśmy się w Radomiu pod Iłżą iść i coby dalej uczynić potrzeba, tam namówić. Lecz oboźniowie naszy, uchybiwszy gościńca iłżeckiego, tym, co do Skrzynna idzie, udali się i obóz miedzy Radomiem i Skrzynnem z wielkim wszytkich nas niesmakiem zatoczyli; z którego kiedyśmy też, jako i pod Warką, wozy wprzód wyprawiwszy, sami się za niemi ruszyć mieli (czego to samo może być świadkiem, ze niektórzy towarzysze bez zbrój do potkania siedzieli
Skrót tekstu: PismoSzlachCz_III
Strona: 363
Tytuł:
Pismo szlachcica jednego, w którym o rozprawie znać daje do braciej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Łaszt Gdański. No. 35. Korcy Lubelskich, jeden Łaszt Gdański. No. 40. Korcy Jarosławskich, jeden Łaszt Gdański. Korzec Warszawski, niesie Garcy dwadzieścia sześć. Sandomierski, niesie Garcy dwadzieścia cztery. Lubelski, niesie Garcy trzydzieści dwa. Łukowski, niesie Garcy czterdzieści pięć.
Item Notandum. Garce polewane roboty Iłżeckiej, Kleparskiej, Kaźmierskiej, i z innych miejsc pochodzące, jedne na Tratwach spuszczają do Warszawy, i na inne ,miejsca, do Toronia, do Gdańska, także Malowańkę Skawińskiej roboty, i od Śląska pochodzącej, drugą takowąż robotę Glinianą Wozami przewożą. Więc takowe Gliniane naczynia i Drewniane Kosze, Koszycki, etc.
Łászt Gdáński. No. 35. Korcy Lubelskich, ieden Łászt Gdáński. No. 40. Korcy Iarosłáwskich, ieden Łászt Gdáński. Korzec Warszáwski, nieśie Garcy dwádźieśćia sześc. Sendomirski, nieśie Garcy dwádźieśćia cztery. Lubelski, nieśie Garcy trzydźieśći dwá. Łukowski, nieśie Garcy czterdźieśći pięć.
Item Notandum. Gárce polewáne roboty Iłżeckiey, Klepárskiey, Káźmierskiey, y z innych mieysc pochodzące, iedne ná Trátwách spuszczáią do Wárszáwy, y ná inne ,mieyscá, do Thoronia, do Gdáńska, tákże Małowáńkę Skáwinskiey roboty, y od Sląska pochodzącey, drugą tákowąż robotę Glinianą Wozámi przewożą. Więc tákowe Gliniane náczynia y Drewniane Kosze, Koszycki, etc.
Skrót tekstu: InsCel
Strona: D2
Tytuł:
Instruktarz celny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
że przysłał hetman, następując na zgromadzenie braci pod Warką: »Jeśliście cnotliwi, nie uciekajcie«; o czym, jako i o bitwie, rokoszanie nie myśleli; obaczywszy przegraną bitwę swoją, traktatami uwiódł rokoszany, które traktaty samże polny hetman uszczypliwemi listami rozwiódł z gościńca, od Przytyka ku Skrzynnu idącego, na iłżecki, od Radomia idące rokoszany albo szlachtę nadbiegł i natarł, pobił, myśli swojej dowiódł, w kolbę cnotliwy naród szlachecki zawiódł. Z domów Pękosławskiego (któremu dwie szlacheckie córki zgwałcone, żona oszalała) i Wężyka, rotmistrza szlacheckiego, wzięto, przyczynki jako i na Leśnickiego założywszy, i inszym wielom domom szlacheckim gwałty, najazdy
że przysłał hetman, następując na zgromadzenie braci pod Warką: »Jeśliście cnotliwi, nie uciekajcie«; o czym, jako i o bitwie, rokoszanie nie myśleli; obaczywszy przegraną bitwę swoją, traktatami uwiódł rokoszany, które traktaty samże polny hetman uszczypliwemi listami rozwiódł z gościńca, od Przytyka ku Skrzynnu idącego, na iłżecki, od Radomia idące rokoszany albo szlachtę nadbiegł i natarł, pobił, myśli swojej dowiódł, w kolbę cnotliwy naród szlachecki zawiódł. Z domów Pękosławskiego (któremu dwie szlacheckie córki zgwałcone, żona oszalała) i Wężyka, rotmistrza szlacheckiego, wzięto, przyczynki jako i na Leśnickiego założywszy, i inszym wielom domom szlacheckim gwałty, najazdy
Skrót tekstu: OdpRokoszCz_III
Strona: 370
Tytuł:
Odpowiedź rokoszanów na zarzuty, przeciwko nim w uniwersałach wyrażone
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
