mówiąc słowa; Ziemą ulubioną, Ziemią samemu nad nas Niebu przełożoną, Tobie nasze potomstwo, tobie skarby moje Oddałam, bądź nagrody pewna, nigdy twoje Pola pługu nie ścierpią; i o swoim chlebie Będziesz ludziom dawała pokarm sama z siebie. Tak mówi, a skrzydlaste co raz pędząc smoki: Po powietrzu: na Idy wjeżdża wierzch wysoki. Tu Cybeli Kościoły, tu domy święcone Wysoka skała nosi, która wrząd sadzone Sośni krążą szeregi; a tych gęste cienie Za wzruszeniem gałęzi, głos dają i pienie. Wewnątrz tańce, a ida z Kościoły swojemi Trzęsie się: poruszona głosy krzykliwemi. Wszędzie skoki pijne trąby, a hałasy Chwieją się
mowiąc słowá; Ziemą ulubioną, Ziemią sámemu nád nas Niebu przełożoną, Tobie násze potomstwo, tobie skarby moie Oddałam, bądź nagrody pewna, nigdy twoie Pola pługu nie śćierpią; y o swoim chlebie Będźiesz ludźiom dawałá pokarm sámá z śiebie. Ták mowi, á skrzydlaste co raz pędząc smoki: Po powietrzu: ná Idy wieżdża wierzch wysoki. Tu Cybeli Kośćioły, tu domy święcone Wysoka skałá nośi, ktora wrząd sádzone Sośni krążą szeregi; á tych gęste ćienie Zá wzruszeniem gałęźi, głos daią y pienie. Wewnątrz táńce, á ida z Kośćioły swoiemi Trzęśie się: poruszona głosy krzykliwemi. Wszędźie skoki piinae trąby, á hałasy Chwieią się
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 10
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
Ariańskiej i Tureckiej niewierności. Chrystus nie był przed narodzeniem ś. Panny Mariej.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przed tym niż się z Panny Mariej urodził. Acz na drugim miejscu powiada: że niż począł uczyć/ był i Słowem i Bogiem/ ale u Boga: wszkaże tego nie dokłada/ kidy wżdy począł być u Boga Słowem i Bogiem/ czyli przed narodzeniem z Panny Mariej/ czyli potym: jeszcze się podobno nie namyślił. bo on/ jako powiada/ co raz to lepiej; a teraz zamierza czas Chrystusowi od narodzenia jego. A Mahomet nie da też w przód Arianom/ boć przed nimi dawno wyznał
Ariáńskiey y Tureckiey niewiernośći. Chrystus nie był przed národzeniem ś. Pánny Máryey.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przed tym niż się z Pánny Maryey vrodźił. Acz ná drugim mieyscu powiáda: że niż począł vczyć/ był y Słowem y Bogiem/ ále v Bogá: wszkaże tego nie dokłáda/ kidy wżdy począł być v Bogá Słowem y Bogiem/ czyli przed národzeniem z Pánny Máryey/ czyli potym: ieszcze się podobno nie námyślił. bo on/ iáko powiáda/ co raz to lepiey; á teraz zámierza czás Chrystusowi od narodzenia iego. A Mahomet nie da też w przod Aryanom/ boć przed nimi dawno wyznał
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 16
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
czwornitny/ sukienka czerwona/ etc. ale już od swej woli w miastach/ w czym pierwej mają chodzić/ nie wiedzą. Widziałem w Krakowie/ iż za jedną mieszcztką/ jeszcze wdową/ służebna dziewka szła w aksamitnym płaszczyku: jeśliże tak sługę nosiła/ córkę swą pytam dla rozeznania jako nosić ma: Laidy/ od Kleopatry. Cóż za plastr na takowe rany przykładać: Lege sumptuariam, która nie nowa jest na świecie/ postanowić/ nie żeby in predam lud pospolity podać/ jakośmy doświadczyli/ gdy pretia rerum były postawione: ale żeby porządnie do egzekuciej iure mediante przywidziona była. Ta gdy in suo robore stanie/ pohamuje
czwornitny/ sukienká czerwoná/ etc. ále iuż od swey woli w miástách/ w czym pierwey máią chodźić/ nie wiedzą. Widźiałem w Krákowie/ iż zá iedną mieszcztką/ ieszcze wdową/ służebna dźiewká szłá w áksámitnym płaszczyku: iesliże ták sługę nośiłá/ corkę swą pytam dla rozeznánia iáko nośić ma: Láidy/ od Kleopátry. Coż zá plastr ná tákowe rány przykłádáć: Lege sumptuariam, ktora nie nowa iest ná świećie/ postánowić/ nie żeby in predam lud pospolity podáć/ iákosmy doświádczyli/ gdy pretia rerum były postáwione: ále żeby porządnie do exekuciey iure mediante przywidźiona byłá. Tá gdy in suo robore stánie/ pohámuie
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 124
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
/ jedno aby inaczej chodziła Mościwa Pani/ inaczej Szlachcianka/ inaczej mieszczka/ inaczej służebna/ inaczej wolna/ inaczej uczciwa pani/ inaczej nierządna i niewstydliwa. Przystoi bowiem każdemu stanowi/ swoje godność oddawać/ i różnice czynić/ aby w rządzie porządke pewny był. Więtsze ma być poszanowanie kleopatry w drogi szacie/ niżli laidy. Zaczym dobrzeby udzielny urząd na stroje/ aby sobie podłe białegłowy nie przywłaszczały ubioru Szlacheckiego. Aby też zbytnym Szlacheckim strojom/ do zguby majętności/ abo do swej woli/ droga się nasłała, Zamykając rzecz mówię. Niewiastom się potrzeba stroić/ przyznawam to/ ale nie pozwalam tego/ aby siępotrzebazbytnie wymyślnie/ i nie
/ iedno áby ináczey chodziłá Mośćiwa Páni/ ináczey Sláchćianká/ ináczey mieszczká/ ináczey służebná/ ináczey wolna/ ináczey vczćiwa páni/ ináczey nierządna y niewstydliwa. Przystoi bowiem káżdemu stanowi/ swoie godność oddawáć/ y rożnice czynić/ áby w rządzie porządke pewny był. Więtsze ma bydź poszánowánie kleopátry w drogi száćie/ niżli láidy. Záczym dobrzeby vdzielny vrząd ná stroie/ áby sobie podłe białegłowy nie przywłaszczáły vbioru Slácheckiego. Aby też zbytnym Slácheckim stroiom/ do zguby máiętnośći/ ábo do swey woli/ drogá się násłáłá, Zámykáiąc rzecz mowię. Niewiástom się potrzebá stroić/ przyznawam to/ ále nie pozwalam tego/ áby siępotrzebázbytnie wymyślnie/ y nie
Skrót tekstu: GostSpos
Strona: 131
Tytuł:
Sposob jakim góry złote, srebrne, w przezacnym Królestwie Polskim zepsowane naprawić
Autor:
Wojciech Gostkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1622
Data wydania (nie wcześniej niż):
1622
Data wydania (nie później niż):
1622
zasiada.
Zguba Troje skąd? POczątkiem zguby wiekopomnej Troje/ Chcecieli wiedzieć? Bogiń było troje.
Do Parda Dokt. PEłno Ksiąg mając jeszcze je kupujesz/ A jednak na nich nigdy nie wartujesz. Wieszże jaka cię Pardzie chwała czeka? Mędrsza nad ciebie twa Biblioteka.
Z Łacińskiego. Z łacińskiego. SIwiec Laidy/ łagodnemi słowy/ O coś tam prosił/ i odniósł odmowy. Przyczynę zrozmiał/ przeto włos na głowie Biały uczernił/ gwoli Bialejgłowie. Tenże na twarzy/ lecz inny z Czupryny/ Prosił/ proszonej niedawno Dziewczyny: Ale ta z głową gdy twarz stosowała Podobnego być/ nie jego mniemała Chocze samego/ żartowi atoli
zaśiada.
Zgubá Troie zkąd? POczątkiem zguby wiekopomney Troie/ Chcecieli wiedźieć? Bogiń było troie.
Do Párdá Dokt. PEłno Xiąg máiąc iescze ie kupuiesz/ A iednák ná nich nigdy nie wártuiesz. Wieszże iáka ćię Párdźie chwałá czeka? Mędrsza nád ćiebie twa Biblioteká.
Z Łácińskiego. Z łáćińskiego. SIwiec Láidy/ łágodnemi słowy/ O coś tám prośił/ y odniosł odmowy. Przyczynę zrozmiał/ przeto włos ná głowie Biały vczernił/ gwoli Bialeygłowie. Tenże ná twarzy/ lecz inny z Czupryny/ Prośił/ proszoney niedawno Dźiewczyny: Ale tá z głową gdy twarz stosowáłá Podobnego bydź/ nie iego mniemáłá Choćże sámego/ żártowi átoli
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 65
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
