XII nro 286
26. Portret kardynała Widoni nro 281
27. Portret papieża nro 282
28. Portret papieża Benedykta XIII nro 287
29. Portret papieża Klemensa XI nro 293
30. Portret papieża Piusa V nro 124
31. Portret Paca kanclerza Littw. nro 188
32. Portret króla Stanisława Leszczyńskiego nro 189
33. Portret imperatorowej moskiewskiej Anny nro 190
34. Portret Hessenhamburga nro 191
35. Portret Tarła wojewody sandomierskiego nro 192
36. Portretów 2, króla Augusta III i żony jego nro 193
37. Portret Hiszpana w czerwonym nro 229
38. Portret dziecięcia stojącego, w białej sukni nro 330
39. Portret, portret damy w peruce nro 344
XII nro 286
26. Portret kardynała Widoni nro 281
27. Portret papieża nro 282
28. Portret papieża Benedykta XIII nro 287
29. Portret papieża Klemensa XI nro 293
30. Portret papieża Piusa V nro 124
31. Portret Paca kanclerza Littw. nro 188
32. Portret króla Stanisława Leszczyńskiego nro 189
33. Portret imperatorowej moskiewskiej Anny nro 190
34. Portret Hessenhamburga nro 191
35. Portret Tarła wojewody sandomirskiego nro 192
36. Portretów 2, króla Augusta III i żony jego nro 193
37. Portret Hiszpana w czerwonym nro 229
38. Portret dziecięcia stojącego, w białej sukni nro 330
39. Portret, portret damy w peruce nro 344
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 191
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ile z rana ocknąwszy się, wzdychał, zważając następujące ruiny i swoje do przeciwnej strony królowi imci Stanisławowi, bliskiemu krewnemu swemu, z którym cała Rzplta była, przywiązanie się; zważając oraz, że aparencjalnego przynajmniej wchodzącemu do Litwy wojsku moskiewskiemu jako regimentarz wstrętu nie uczynił, ile gdy powiedano, że generał Lesse miał taki od imperatorowej swojej ordynans, aby jeżeli znajdzie jaką opozycją, dalej nie maszerował; niemniej zważając dalsze z sukcesyjnego syna po ojcu panowania konsekwencje. Ale jako wiele na księciu regimentarzu zalegało, tak starano się,
osobliwie przez księżnę samą, te z myśli jego wybijać refleksje. Po obiedzie zaś innego sam przez się bywał humoru. Z tym
ile z rana ocknąwszy się, wzdychał, zważając następujące ruiny i swoje do przeciwnej strony królowi jmci Stanisławowi, bliskiemu krewnemu swemu, z którym cała Rzplta była, przywiązanie się; zważając oraz, że aparencjalnego przynajmniej wchodzącemu do Litwy wojsku moskiewskiemu jako regimentarz wstrętu nie uczynił, ile gdy powiedano, że generał Lesse miał taki od imperatorowej swojej ordynans, aby jeżeli znajdzie jaką opozycją, dalej nie maszerował; niemniej zważając dalsze z sukcesyjnego syna po ojcu panowania konsekwencje. Ale jako wiele na księciu regimentarzu zalegało, tak starano się,
osobliwie przez księżnę samą, te z myśli jego wybijać refleksje. Po obiedzie zaś innego sam przez się bywał humoru. Z tym
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 58
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
niego list żwawy napisał reprobando zapozwanie Sosnowskiego na sądy hetmańskie. Spodziewano się, że książę hetman zalęknie się tego listu i zaraz od procesu Sosnowskiego uwolni — ale się potem na tym omylili, bo książę hetman odpisał Wejmarowi pro dignitate sua także żwa-
wo — i że list jego tak niedyskretnie pisany poszle z skargami swymi do imperatorowej. Nim zaś respons księcia hetmana nadszedł, Wejmar prawie jak imieniem carowej pysznie odkazywał się. Przyjaciół książąt Czartoryskich animował i utwierdzał, a na przeciwnych im srożył się i tak swoją przytomnością dodawał serca przyjaciółom Czartoryskich.
Z tym wszystkim książę kanclerz widział, że jak jego niesprawiedliwości w trybunale Flemingowskim na publiczny widok oczy w oczy przyjdą
niego list żwawy napisał reprobando zapozwanie Sosnowskiego na sądy hetmańskie. Spodziewano się, że książę hetman zalęknie się tego listu i zaraz od procesu Sosnowskiego uwolni — ale się potem na tym omylili, bo książę hetman odpisał Wejmarowi pro dignitate sua także żwa-
wo — i że list jego tak niedyskretnie pisany poszle z skargami swymi do imperatorowej. Nim zaś respons księcia hetmana nadszedł, Wejmar prawie jak imieniem carowej pysznie odkazywał się. Przyjaciół książąt Czartoryskich animował i utwierdzał, a na przeciwnych im srożył się i tak swoją przytomnością dodawał serca przyjaciołom Czartoryskich.
Z tym wszystkim książę kanclerz widział, że jak jego niesprawiedliwości w trybunale Flemingowskim na publiczny widok oczy w oczy przyjdą
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 703
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
barwie zielonej aksamitnej, bogato szamerowanej złotem. Zapalono iluminacje wewszytkich trzech miejscach na bramach, wieżach, ulicach przed każdym domem po dwie świeciło się laternie. Szło też koni powodnych 12, a przed niemi Koniuszy w barwie zielonej, złotem szamerowanej; po nich szło Hajduków bardzo rosłych 12 z piórami strusiemi; za któremi jechała Imperatorowa z Petrem II. Ulrykiem Fedorowiczem Siostrzeńcem swoim Wielkim Książęciem Rosyjskim Sukcesorem Tronu, w karecie bardzo bogatej, końmi z wiszniowa gniademi w szorze złotym nad karetą ztyłu korona była wysoko akomodowana. Za nią szły karety Ministrów, Generałów, następowały karty wielkie, mogące objąć 20 osób, w nich po 30 koni dzilnych, przy
barwie zieloney aksamitney, bogato szamerowaney złotem. Zapalono illuminacye wewszytkich trzech mieyscach na bramach, wieżach, ulicach przed każdym domem po dwie swieciło się laternie. Szło też koni powodnych 12, á przed niemi Koniuszy w barwie zieloney, złotem szamerowaney; po nich szło Haydukow bardzo rosłych 12 z piorami strusiemi; za ktoremi iecháłá Imperatorowa z Petrem II. Ulrykiem Fedorowiczem Siestrzeńcem swoim Wielkim Xiążęciem Rossyiskim Sukcessorem Tronu, w kárecie bardzo bogatey, konmi z wiszniowa gniademi w szorze złotym nad karetą ztyłu korona była wysoko akkomodowana. Za nią szły karety Ministrow, Generałow, następowały karty wielkie, mogące obiąc 20 osob, w nich po 30 koni dzilnych, przy
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 353
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Rossji Stolicą teraz PETERBURG, aliàs Petrogrod Piotrowe Miasto, od Piotra Aleksiewicza założone, jakom opisał w Części II. Aten fol: 428. pierwszej edycyj. Gdzie otworzona temi czasy Apteka na całą Europę sławna. Fundowane też Seminarium; w którym Dzieci Szlacheckich, Ruskiej i Niemieckiej Nacyj uczy się na 300. osób. Imperatorowa teraźniejsza Elżbieta, jako rzadkich przymiotów Monarchini temperowała grube i tyrańskie Prawa Moskiewskie, do karania służące, polityczne i łaskawsze stanowiąc: toporów, knotów w szkaradnych tylko ekscessach zażywając, więzieniem, workiem, karząc występnych. Próżniaków do fortec i do galer brać kazała, po uczynionej należytej indagacyj. Na prawdziwych ubogich, kałeków, Szpitale
Rossii Stolicą teraz PETERBURG, aliàs Petrogrod Piotrowe Miasto, od Piotra Alexiewicza założone, iákom opisał w Części II. Aten fol: 428. pierwszey edycyi. Gdzie otworzona temi czasy Apteka na całą Europę sławna. Fundowane też Seminarium; w ktorym Dzieci Szlacheckich, Ruskiey y Niemieckiey Nacyi uczy się na 300. osob. Imperatorowa teráznieysza Elżbieta, iako rzadkich przymiotow Monarchini temperowała grube y tyrańskie Prawa Moskiewskie, do karania służące, polityczne y łaskawsze stanowiąc: toporow, knotow w szkaradnych tylko excessach zażywaiąc, więzieniem, workiem, karząc występnych. Prożniakow do fortec y do galer brać kázała, po uczynioney należytey indagacyi. Na prawdziwych ubogich, kałekow, Szpitale
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 418
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
gdy mu Król ofiarował nadgrodę kosztów tego roku w Sierpniu podjętych z okazji popisu wojsk pod Comviegne, prosił, aby mu wolno było nic nie przyjąć, przeto iż się szczęśliwym być sądził, że mógł służyć Królowi Imci etc. Z MOSKWY Z Petersburga d. 1. Września.
Ostatnie wiadomości z Moskwy upewniają nas, iż Imperatorowa I. nie rychlej z rzeczonej Stolicy do nas powróci, aż sposobność pierwszej zimowej pory, sanno tę podróż przedsięwziąć Jej pozwoli. W tęż drogę Monarchinią swoją pośpieszyć ma całe zgromadzenie 460 Deputatów, którzy pod Jej najwyższym zawiadowaniem ułożenie nowego Statutu rozpoczęli. Tym czasem nie przestają rozmaicie zdobić tutejsze Miasto, przez budowania pałaców i wysadzenia
gdy mu Król ofiarował nadgrodę kosztow tego roku w Sierpniu podiętych z okkazyi popisu woysk pod Comviegne, prosił, aby mu wolno było nic nie przyiąć, przeto iż się szczęśliwym być sądził, że mógł służyć Królowi Imci etc. Z MOSKWY Z Petersburga d. 1. Września.
Ostatnie wiadomości z Moskwy upewniaią nas, iż Imperatorowa I. nie rychley z rzeczoney Stolicy do nas powróci, aż sposobność pierwszey zimowey pory, sanno tę podróż przedsięwziąć Iey pozwoli. W tęż drogę Monarchinią swoią pośpieszyć ma całe zgromadzenie 460 Deputatów, którzy pod Iey naywyższym zawiadowaniem ułożenie nowego Statutu rozpoczęli. Tym czasem nie przestaią rozmaicie zdobić tuteysze Miasto, przez budowania pałaców i wysadzenia
Skrót tekstu: GazWil_1767_42
Strona: 8
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1767
Data wydania (nie później niż):
1767
.M. Pana jako pierwszego Ministra Porty Ottomańskiej pisze; to oraz deklarując, że lubo Imperatorowa Jejmość z słusznych racyj, et ex urgente necessitate , na obronę poddanych swoich, i aby vim vi repellat, armis uti musiała, mając ufność w Bogu jako sprawiedliwej sprawy Protektorze że Jej z Prowidencyj swojej pobłogosławi. Jednakże Imperatorowa Jejmć nie z chęcią ale repugnanter do tej przystępuje rezolucyj, nie mając przytym inszej intencyj, tylko aby za tak mnogie wiolencje i szkody które Rosja dotąd od Porty Ottomańskiej odniosła, proporcjonalną odebrała satysfakcją, i pokoj takiemi kondycjami był utwierdzony, żeby bezpieczeństwo et tranquillitas Prowincyj i Poddanych Rosyjskich in futurum jak najlepiej tym sposobem
.M. Pana iako pierwszego Ministra Porty Ottomańskiey pisze; to oraz deklaruiąc, że lubo Imperatorowa Jeymość z słusznych racyi, et ex urgente necessitate , ná obronę poddanych swoich, y áby vim vi repellat, armis uti muśiała, maiąc ufność w Bogu iako sprawiedliwey sprawy Protektorze że Jey z Prowidencyi swoiey pobłogosławi. Jednakże Imperatorowa Jeymć nie z chęćią ále repugnanter do tey przystępuie rezolucyi, nie maiąc przytym inszey intencyi, tylko áby zá tak mnogie wiolencye y szkody ktore Rossya dotąd od Porty Ottomańskiey odniosła, proporcyonalną odebrała satisfakcyą, y pokoy takiemi kondycyami był utwierdzony, żeby bespieczeństwo et tranquillitas Prowincyi y Poddanych Rossyiskich in futurum iak naylepiey tym sposobem
Skrót tekstu: OstList
Strona: 35
Tytuł:
List Jaśnie Wielmożnego Imci Pana Graffa Ostermanna Ministra Gabinetu Imperatorowej JejMci Rosyjskiej Do Najwyższego Wezyra Porty Ottomańskiej
Autor:
Andrej Iwanowicz Ostermann
Tłumacz:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
nie wcześniej niż 1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1750
, com wyżej wspomniał stało się,) między temi dwiema Państwy w nienaruszonej całości zostawała. Na ostatek Najjaśniejsza Imperatorowa Jejmość deklaruje, że jeżeli Porta Ottomańska w takowej jako ona, promovande pacis znajdować się będzie gotowości, i dyspozycyj, et ad sopiendas dysensiones Ministrów swoich pełnomocnych ad konfinia tego Państwa wyszłe; Wzajemnie także i Imperatorowa Jejmć Ministrów swoich nie odwłócznie delegować będzie, aby tak pożądane opus, et utriq̃ Nationi salutare jak najprędzej zakończone było. Z tych wszystkich racyj, Prześwietna Porta i cała Nacja Ottomańska przyznać i zmiarkować mogą, szczere i stateczne intencje Imperatorowy Jejmci; które do jak najgruntowniejszego collimant uspokojenia; że chociaż (jakom wyżej wspomniał
, com wyżey wspomniał stało się,) między temi dwiema Państwy w nienaruszoney całośći zostawała. Ná ostatek Nayiaśnieysza Imperatorowa Jeymość deklaruie, że ieżeli Porta Ottomańska w takowey iako ona, promovandae pacis znaydować się będźie gotowośći, y dispozycyi, et ad sopiendas dissensiones Ministrow swoich pełnomocnych ad confinia tego Państwa wyszłe; Wzaiemnie także y Imperatorowa Jeymć Ministrow swoich nie odwłocznie delegować będźie, áby tak pożądane opus, et utriq̃ Nationi salutare iak nayprędzey zakończone było. Z tych wszystkich racyi, Prześwietna Porta y cała Nacya Ottomańska przyznać y zmiarkować mogą, szczere y stateczne intencye Imperatorowy Jeymći; ktore do iak naygruntownieyszego collimant uspokoienia; że choćiaż (iakom wyżey wspomniał
Skrót tekstu: OstList
Strona: 36
Tytuł:
List Jaśnie Wielmożnego Imci Pana Graffa Ostermanna Ministra Gabinetu Imperatorowej JejMci Rosyjskiej Do Najwyższego Wezyra Porty Ottomańskiej
Autor:
Andrej Iwanowicz Ostermann
Tłumacz:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
nie wcześniej niż 1736
Data wydania (nie wcześniej niż):
1736
Data wydania (nie później niż):
1750
, do samego króla należącej, dana od tronu odpowiedź, że lubo jego królewska mość chętnie rad by widział kraj polski od zagranicznego żołnierza co do jednego uwolniony, ale kiedy skutek tej jego chęci nie jest w jego mocy, więc w tym przynajmniej chce dać dowód ojcowskiej swojej nad polskim krajem pieczołowitości, że się postara u imperatorowej rosyjskiej (ta natenczas była Elżbieta Petrowna), aby szkody i krzywdy wszelkie Polakom poczynione nadgrodzone były.
Jakoż na instancją tegoż króla carowa zesłała komisją do Torunia i pieniędzy z parę milionów na uznanie i popłacenie szkód przez swoje wojsko w Polsce poczynionych. Z strony imperartorowy był komisarzem Stefan Puczków, pułkownik rosyjski, z
, do samego króla należącej, dana od tronu odpowiedź, że lubo jego królewska mość chętnie rad by widział kraj polski od zagranicznego żołnierza co do jednego uwolniony, ale kiedy skutek tej jego chęci nie jest w jego mocy, więc w tym przynajmniej chce dać dowód ojcowskiej swojej nad polskim krajem pieczołowitości, że się postara u imperatorowej rosyjskiej (ta natenczas była Elżbieta Petrowna), aby szkody i krzywdy wszelkie Polakom poczynione nadgrodzone były.
Jakoż na instancją tegoż króla carowa zesłała komisją do Torunia i pieniędzy z parę milionów na uznanie i popłacenie szkód przez swoje wojsko w Polszcze poczynionych. Z strony imperartorowy był komisarzem Stefan Puczków, pułkownik rosyjski, z
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 92
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
