w ciągnieniu/ iż Tatarzyn na noclegu puścił konia samopas w gospodarskie zboże/ gdzie nie bez szkody było. Gospodarz pojmawszy konia/ i szkodę ukazawszy/ do Hetmana poszedł z skargą/ kazał stanąć Tatarzynowi przy koniu: gdzie z dekretu Hetmańskiego/ o onę szkodę koniowi łeb/ a Tatarzynowi szyję ucięto. Drugi zaś Tatarzyn abo Janczarzyn/ w jednej wsi spodkał niosącą niewiastę mleko do miasta na targ: wziąwszy jej gwałtem ono mleko wypił/ a zapłaty jej nie dał. niewiasta szła za nim upominając się zapłaty/ ale miasto zapłaty nafukał i ubił. Szła nieboga do Hetmana/ żałując się o gwałtowne wydarcie mleka; Tatarzyn przał się jako mógł/
w ćiągnieniu/ iż Tátárzyn ná noclegu puśćił koniá sámopás w gospodárskie zboże/ gdźie nie bez szkody było. Gospodarz poimawszy koniá/ y szkodę vkazawszy/ do Hetmáná poszedł z skárgą/ kazał stánąć Tátárzynowi przy koniu: gdźie z dekretu Hetmańskiego/ o onę szkodę koniowi łeb/ á Tátárzynowi szyię vćięto. Drugi záś Tátárzyn ábo Iáncżárzyn/ w iedney wśi spodkał niosącą niewiástę mleko do miástá ná targ: wźiąwszy iey gwałtem ono mleko wypił/ á zápłáty iey nie dał. niewiástá szłá zá nim vpomináiąc się zápłáty/ ále miásto zápłáty náfukał y vbił. Szłá niebogá do Hetmáná/ żáłuiąc się o gwałtowne wydárćie mleká; Tátárzyn przał się iáko mogł/
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 67
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
