. Cóż, jeśli pijani: Jeden to, drugi owo chwali abo gani. I to lepiej ogarzy, gdzie młodzi za starem, Za jednym zwierzem idąc, zgadzają ogarem; Tu każdy goni swego podniesionym głosem, Na oko nic nie widząc, nic nie czując nosem. Chyba mu potaż, blomuź abo z pańskiej kuchnie Jarząb i uszczwanego udziec zwierza cuchnie. Woli niż surowego. Słucha tylko trąby Do herapu na udźce i one jarząby, Że zagłuszą starego abo mu trop zmylą, Aż wżdy abo dopiją, abo się wysilą. Rzekłby wszedszy pierwszy raz kto, że druga Babel. W dodońskim bezpieczeństwo było, tu do szabel, Choć
. Cóż, jeśli pijani: Jeden to, drugi owo chwali abo gani. I to lepiej ogarzy, gdzie młodzi za starem, Za jednym zwierzem idąc, zgadzają ogarem; Tu każdy goni swego podniesionym głosem, Na oko nic nie widząc, nic nie czując nosem. Chyba mu potaż, blomuź abo z pańskiej kuchnie Jarząb i uszczwanego udziec zwierza cuchnie. Woli niż surowego. Słucha tylko trąby Do herapu na udźce i one jarząby, Że zagłuszą starego abo mu trop zmylą, Aż wżdy abo dopiją, abo się wysilą. Rzekłby wszedszy pierwszy raz kto, że druga Babel. W dodońskim bezpieczeństwo było, tu do szabel, Choć
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 317
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
drzewa w takt skakać galardy Sposobiąc wytargniony z ziemie korzeń twardy Miasto nog do wyskoków. Wyniosłe topole, Smolna sośnia, świerk, jodła, twardy kapriole Pląsał dąb, grab, buk, klon, wiąz, brzost i fladrowany Jawor i z agarykiem czerwiem nietykany Modrzew, nuż miętkie lipy i zwiesiste brzozy, Z ptaszą zobią jarzęby, płonne wierzby, łozy, Gorzkie osne, cierpkie czeremchy, orzechy W fruktach smaczne skakały kasztany z uciechy, Pobrzeżne tamaryszki, rokity i prosty Świdw, kalina, leszczyna, trzmiel i wszytkie chrosty, Jasion, iwa, z błot olsza i jawołka polna. Herd, dereń — wybrykował jak koza swawolna. Wtąż wszelki
drzewa w takt skakać galardy Sposobiąc wytargniony z ziemie korzeń twardy Miasto nog do wyskokow. Wyniosłe topole, Smolna sośnia, świerk, jodła, twardy kapriole Pląsał dąb, grab, buk, klon, wiąz, brzost i fladrowany Jawor i z agarykiem czerwiem nietykany Modrzew, nuż miętkie lipy i zwiesiste brzozy, Z ptaszą zobią jarzęby, płonne wierzby, łozy, Gorzkie osne, cierpkie czeremchy, orzechy W fruktach smaczne skakały kasztany z uciechy, Pobrzeżne tamaryszki, rokity i prosty Świdw, kalina, leszczyna, trzmiel i wszytkie chrosty, Jasion, iwa, z błot olsza i jawołka polna. Herd, dereń — wybrykował jak koza swawolna. Wtąż wszelki
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 10
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
