ogłoszony/ Z Panny w stajni narodzony/ Skąd wesele nam przynosi/ Miły pokoj ludziom głosi/ Odkupiciel. Symfonie Anielskie Symfonia Trzecia
NIe słychana to nowina/ Porodziła Panna Syna, Dla ziemskiej włości/ Z wiecznej miłości. Okazała niebieskiego Pana stworzenia wszytkiego/ Nam Zbawiciela Odkupiciela. W Betleem go dziś powiła/ I w Jasłeczka położeła. Temu Wół/ Osieł/ Pokłon przynosił. Na niezgrabne swe kolana/ Przypadając/ chwali Pana. I parą grzeje/ Nasze nadzieje. Z tej nowiny i Anieli W górnym gmachu co siedzieli/ Dziś się spuszczają/ Jawną cześć dają: Królowi narodzonemu/ Na okup oświadczonemu. Ten grzesznych zbawi/ W niebie postawi
ogłoszony/ Z Pánny w stayni národzony/ Skąd wesele nam przynośi/ Miły pokoy ludziom głośi/ Odkupićiel. Symphonie Anielskie Symphonia Trzećia
NIe słychána to nowiná/ Porodźiłá Pánná Syná, Dla źiemskiey włośći/ Z wiecżney miłośći. Okazáłá niebieskiego Páná stworzenia wszytkiego/ Nam Zbáwićielá Odkupićielá. W Bethleem go dźiś powiłá/ I w Iásłecżká położełá. Temu Woł/ Ośieł/ Pokłon przynośił. Ná niezgrábne swe koláná/ Przypadáiąc/ chwali Páná. I párą grzeie/ Násze nádźieie. Z tey nowiny y Anieli W gornym gmáchu co śiedzieli/ Dźiś sie spuszcżáią/ Iáwną cżeść dáią: Krolowi národzonemu/ Ná okup oświadcżonemu. Ten grzesznych zbáwi/ W niebie postáwi
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: A3
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
wypadł z rąk Na obłokach siła widząc promienistych prąg. Dziwuje się sam/ Coby to za PAN. W stajni z bydłem tak ubogo narodził się tam. I pobieżał wskok/ Słysząc ten wyrok/ Poznał że to dziecię małe jest prawdziwy BÓG. Bo widział że wół/ Z osłem go poczuł/ Gdy schylili przy jasłeczkach kolana na dół. Zbawicielu mój/ Dzisia służka twój/ Wita ciebie a ty afekt serca upatruj. A mając go zac/ Do siebie wziąć racz/ A choć z łotrem na prawicy w Królestwie posadź. Symfonie Symfonia Trzydziesta szósta.
PRzyskoczę ja do złej szopy z cicha/ Alić dziecię małe się uśmiecha. Ten śmiech
wypádł z rąk Ná obłokách śiłá widząc promienistych prąg. Dźiwuie sie sam/ Coby to za PAN. W stáyni z bydłem tak vbogo národźił sie tam. I pobieżał wskok/ Słysząc ten wyrok/ Poznał że to dźiećię máłe iest práwdźiwy BOG. Bo widźiał że woł/ Z osłem go pocżuł/ Gdy schylili przy iásłeczkách koláná ná doł. Zbáwićielu moy/ Dźiśia służká twoy/ Wita ćiebie á ty áffekt sercá vpátruy. A máiąc go zac/ Do śiebie wźiąć racż/ A choć z łotrem ná práwicy w Krolestwie posadź. Symphonie Symphonia Trzydźiesta szosta.
PRzyskocżę ia do złey szopy z ćicha/ Alić dźiećię máłe sie vśmiecha. Ten śmiech
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: F2
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
zwanego Betlejem, króla witać nowo zrodzonego! Czy na jawie, czy mi się we śnie tak marzyło, Jakoby tu nad nami ćma aniołów była.
STACHNIK QUINTUS PASTOR Szczęśliwa by to była, mój Kuba, nowina, Która by tu Dziewica porodziła Syna. Niebieski to królewic, który niebem władnie, Zaprowadzi nas zdrowo do jasłeczek snadnie. Bieżmy, a nie mieszkajmy wszyscy po kolędzie, Aza nam z Matką Dziecię błogosławić będzie!
DAMAETAS I mnieć się też promień prosto między oczy błysnął Albo mi się co śnieło, czyli-m tak rozesnął? Podmy prędko, Stachniku bracie, nie mieszkajmy, Nowo narodzonego Boga przywitajmy!
Angeli tres cantabunt „Gloria in
zwanego Betlejem, króla witać nowo zrodzonego! Czy na jawie, czy mi się we śnie tak marzyło, Jakoby tu nad nami ćma anjołów była.
STACHNIK QUINTUS PASTOR Szczęśliwa by to była, mój Kuba, nowina, Która by tu Dziewica porodziła Syna. Niebieski to królewic, który niebem władnie, Zaprowadzi nas zdrowo do jasłeczek snadnie. Bieżmy, a nie mieszkajmy wszyscy po kolędzie, Aza nam z Matką Dziecię błogosławić będzie!
DAMAETAS I mnieć się też promień prosto między oczy błysnął Albo mi się co śnieło, czyli-m tak rozesnął? Podmy prędko, Stachniku bracie, nie mieszkajmy, Nowo narodzonego Boga przywitajmy!
Angeli tres cantabunt „Gloria in
Skrót tekstu: DialDzieńOkoń
Strona: 128
Tytuł:
Dialog na dzień Narodzenia
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1641 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
w palcach dzierzy, Żebrze mleka u Macierzy.
Użalił się Józef stary, Posłał podeń swój płaszcz szary; Bydło, czując swego Pana, Padło przed Nim na kolana.
A Matuchna z bawełnice, Którą swoje śliczne lice, Jako zwyczaj, zawijała, Pieluszek z niej nakrajała.
Na łonie Go swym powiela I w jasłeczkach położyła; Ta, którego porodziła, Sama naprzod pozdrowiła. PASTERZE
Gdy się ta rzecz w szopie działa, W obłokach się pokazała Światłość dworu niebieskiego I pułk wojska anielskiego.
Tam pasterze w tej krainie, Strzegąc trzody na dolinie, Światłością w twarz uderzeni, Ocknęli się, potrwożeni.
Usłyszą rzecz z nieba taką: „
w palcach dzierzy, Żebrze mleka u Macierzy.
Użalił się Józef stary, Posłał podeń swoj płaszcz szary; Bydło, czując swego Pana, Padło przed Nim na kolana.
A Matuchna z bawełnice, Którą swoje śliczne lice, Jako zwyczaj, zawijała, Pieluszek z niej nakrajała.
Na łonie Go swym powiela I w jasłeczkach położyła; Ta, którego porodziła, Sama naprzod pozdrowiła. PASTERZE
Gdy się ta rzecz w szopie działa, W obłokach się pokazała Światłość dworu niebieskiego I pułk wojska anielskiego.
Tam pasterze w tej krainie, Strzegąc trzody na dolinie, Światłością w twarz uderzeni, Ocknęli się, potrwożeni.
Usłyszą rzecz z nieba taką: „
Skrót tekstu: TwarKKolOkoń
Strona: 324
Tytuł:
Kolebka Jezusowa. Pasterze. Trzej królowie
Autor:
Kasper Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
kolędy i pastorałki
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1632 a 1635
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1635
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
.
By wtóry wrót Twój, trąbą poprzedzony, w gromadzie owiec z kozłów przerzadzonejonę też ujrzał nie na lewem boku, kędy śmierć swoję dzierżeć będzie w troku,
ale za Sędzią sprawiedliwym w tropy skropione łzami żeby niosąc stopy, z radością weszła do wiecznej gospody, z Barankiem Bogu słodkie krzycząc ody. III. JASŁECZKA NOWO NARODZONEGO DZIECIĄTKA JEZUSA BOGA PRZEDWIECZNEGO
Co radość święta i wesele zgodne słów i rzeczy udzieli, żebyśmy co umieli, śpiewajmy Panu, bo niebo pogodne wypuściło na ziemię wielkiego Boga Plemię.
Roztocz tu pióra, o cherubie lotny, i ty skrzydłem, serafie, zasłoń niebieskiej szafie, niż choć zawarta, wyda płód ochotny
.
By wtóry wrót Twój, trąbą poprzedzony, w gromadzie owiec z kozłów przerzadzonéjonę też ujrzał nie na lewem boku, kędy śmierć swoję dzierżeć będzie w troku,
ale za Sędzią sprawiedliwym w tropy skropione łzami żeby niosąc stopy, z radością weszła do wiecznej gospody, z Barankiem Bogu słodkie krzycząc ody. III. JASŁECZKA NOWO NARODZONEGO DZIECIĄTKA JEZUSA BOGA PRZEDWIECZNEGO
Co radość święta i wesele zgodne słów i rzeczy udzieli, żebyśmy co umieli, śpiewajmy Panu, bo niebo pogodne wypuściło na ziemię wielkiego Boga Plemię.
Roztocz tu pióra, o cherubie lotny, i ty skrzydłem, serafie, zasłoń niebieskiej szafie, niż choć zawarta, wyda płód ochotny
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 29
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
bieżąc strugi bydło klękło z strony drugiej.
Zawoławszy, że Bóg z nami, zaleją się wszyscy łzami, a pieluszki dżdżem perłowym kropiąc, zaczną rytmem nowym:
“Co śpiewali nam prorocy, to już widzą nasze oczy. Zyściły się twoje karty, mężu, ostrą piłą tarty.
Panna Syna nam powiła i w jasłeczkach położyła. Emmanuel to on prawy, Miodomleczne ssie potrawy.
Witaj, kwiatku pożądany, z tej gałązki nam wydany, o Dzieciątko witaj, święte, w majestacie niepojęte.
Ciebie chwali Wschód różany i po świetnym mgłą odziany wozie Wieczór, chwalą Ciebie na błękitnym gwiazdy niebie.
My też, padszy na kolana,
bieżąc strugi bydło klękło z strony drugiéj.
Zawoławszy, że Bóg z nami, zaleją się wszyscy łzami, a pieluszki dżdżem perłowym kropiąc, zaczną rytmem nowym:
“Co śpiewali nam prorocy, to już widzą nasze oczy. Zyściły się twoje karty, mężu, ostrą piłą tarty.
Panna Syna nam powiła i w jasłeczkach położyła. Emmanuel to on prawy, Miodomleczne ssie potrawy.
Witaj, kwiatku pożądany, z tej gałązki nam wydany, o Dzieciątko witaj, święte, w majestacie niepojęte.
Ciebie chwali Wschód różany i po świetnym mgłą odziany wozie Wieczór, chwalą Ciebie na błękitnym gwiazdy niebie.
My też, padszy na kolana,
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 37
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
złotym, co opanuje wszytkę ziemię potym.
A ten spłodzony, Jednorodzony, na skale da nam przykład z siebie święty, z czego pożytek ludziom niepojęty.
Onegoż wdzięczne rogi miesięczne, onego słońce, onego Tryjony chwalcie, Pan przyszedł, Pan niezwyciężony. 8. Erato
Witaj, kwiateczku z Dziewice zrodzony nowo, w jasłeczkach twardych położony, Tyś izraelskiej i miedzy narody wodzem swobody.
Bo acz to kwili Niemowiątko w ciele, ale skrę żywą tając w tym popiele;
patrz, jaki płomień niedługo roznieci, co świat oświeci.
Z Jego ust nad miód słodsze pójdą słowa, które szczęśliwa uważając głowa schowa je w sercu głęboko, bo
złotym, co opanuje wszytkę ziemię potym.
A ten spłodzony, Jednorodzony, na skale da nam przykład z siebie święty, z czego pożytek ludziom niepojęty.
Onegoż wdzięczne rogi miesięczne, onego słońce, onego Tryjony chwalcie, Pan przyszedł, Pan niezwyciężony. 8. Erato
Witaj, kwiateczku z Dziewice zrodzony nowo, w jasłeczkach twardych położony, Tyś izraelskiéj i miedzy narody wodzem swobody.
Bo acz to kwili Niemowiątko w ciele, ale skrę żywą tając w tym popiele;
patrz, jaki płomień niedługo roznieci, co świat oświeci.
Z Jego ust nad miód słodsze pójdą słowa, które szczęśliwa uważając głowa schowa je w sercu głęboko, bo
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 54
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
moru, głodu, wojny sługi twoje!
ALCYMEDON Święte Dziecię, od wielu wieków pożądane, Na ożywienie świata i okup nam dane, Szczęśliwie się nam narodź, daj nam cnoty święte, Niebo otwórz, a piekło już zamkni przeklęte!
PALEMON Coć za tę miłość damy, żeś nam podłym swoje Narodzenie objawił i jasłeczka twoje?!
Jać te jabłuszka daję z ogrodu podłego: Choć są błahe, nie wzgardzisz umysłu szczyrego.
DAMON Ode mnie, Dziecię małe, przyjm te gomołeczki! Gdy mi jagniąt narodzą w mym stadzie owieczki, Oddam ci trzech baranków, oddam i z owcami, Tylko je sam rozmnażaj, a racz mieszkać z nami
moru, głodu, wojny sługi twoje!
ALCYMEDON Święte Dziecię, od wielu wiekow pożądane, Na ożywienie świata i okup nam dane, Szczęśliwie się nam narodź, daj nam cnoty święte, Niebo otwórz, a piekło już zamkni przeklęte!
PALEMON Coć za tę miłość damy, żeś nam podłym swoje Narodzenie objawił i jasłeczka twoje?!
Jać te jabłuszka daję z ogrodu podłego: Choć są błahe, nie wzgardzisz umysłu szczyrego.
DAMON Ode mnie, Dziecię małe, przyjm te gomołeczki! Gdy mi jagniąt narodzą w mym stadzie owieczki, Oddam ci trzech baranków, oddam i z owcami, Tylko je sam rozmnażaj, a racz mieszkać z nami
Skrót tekstu: MiczSynOkoń
Strona: 71
Tytuł:
Synchrama na uroczyste przedwiecznego syna bożego narodzenie ...
Autor:
Sebastian Miczyński
Drukarnia:
Antoni Wosiński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
którą inszą. Jako jeleń do wody bieży z upalenia, Spracowanym szukając członkom ochłodzenia, Tak my z wielką pilnością, Panie Jezu drogi, Szukaliźmy cię, namniej nie litując drogi. O, szczęśliwe po trzykroć przyjechanie nasze, Cieszy nas niewymownie obcowanie nasze. Mając jednę pociechę, żądny nie pragniemy, Jako gdy cię w jasłeczkach, o Jezu, widziemy. Przymże tedy ty mirry dar ofiarowany Od nas, swego stworzenia, o Jezu kochany. Ty, o Matko najmielsza, racz wziąć w ręce święte, Podarki te Synowi ofiaruj dziś wzięte. I prosim cię, przyczyń się za nami do niego, By od nas nie oddaleł szczęścia fortunnego.
którą inszą. Jako jeleń do wody bieży z upalenia, Spracowanym szukając członkom ochłodzenia, Tak my z wielką pilnością, Panie Jezu drogi, Szukaliźmy cię, namniej nie litując drogi. O, szczęśliwe po trzykroć przyjechanie nasze, Cieszy nas niewymownie obcowanie nasze. Mając jednę pociechę, żądny nie pragniemy, Jako gdy cię w jasłeczkach, o Jezu, widziemy. Przymże tedy ty mirry dar ofiarowany Od nas, swego stworzenia, o Jezu kochany. Ty, o Matko najmielsza, racz wziąć w ręce święte, Podarki te Synowi ofiaruj dziś wzięte. I prosim cię, przyczyń się za nami do niego, By od nas nie oddaleł szczęścia fortunnego.
Skrót tekstu: DialKrótOkoń
Strona: 104
Tytuł:
Dialog krótki na święto narodzenia Pana Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
