swego tam zabitego. Sierści końskiej, albo maści, te są cztery pryncypalne, i ich subalternae, a te cztery sympatyzują z czterema Elementami świata, i z czterema kompleksjami. Pierwsza maść koni Gniada która podlega Elementowi powietrza, jest kompleksyj krwistej, najlepsza u Wirgiliusza in Georgicis. Do tej sierści należą z niej złożone: Jasnogniada, a jeszcze podpalana, nie bardzo laudatur: Z wiszniowa gniada, skaragniada, kasztanowata, jabłkowitogniada, a te dwie najśmielsze. Druga szersć Biała albo siwa ma koneksyą z elementem wody, i jest flegmistej kompleksyj: Białe konie Cesarże i Króle mają in deliciis, zażywają na wielkich publikach, pokazując się być in candore serca
swego tam zabitego. Szerści końskiey, albo maści, te są cztery pryncypalne, y ich subalternae, á te cztery sympatyzuią z czterema Elementami swiáta, y z czterema komplexyami. Pierwsza maść koni Gniada ktora podlega Elementowi powietrza, iest komplexyi krwistey, naylepsza u Wirgiliusza in Georgicis. Do tey szerści należą z niey złożone: Iasnogniada, á ieszcze podpalana, nie bardzo laudatur: Z wiszniowa gniada, skaragniada, kasztanowata, iabłkowitogniada, á te dwie nayśmielsze. Druga szersć Biała albo siwa ma konnexyą z elementem wody, y iest flegmistey komplexyi: Białe konie Cesarże y Krole maią in deliciis, zażywaią na wielkich publikach, pokazuiąc się bydź in candore serca
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 474
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zawsze furyjką postępować/ bo też człowiek będąc roztropniejszy/ mądrością a cierpliwością we wszytkim narabiać ma/ jako to krótce wyraził mój Poeta Marcellus: Blanditiis (donec receptum in retia mittat) Callidus indomitum pullum sic vincit equiso, Sic insueta boui sensim iuga ponit arator. Lecz ta gniada na sześć się sierści dzieli różnych: na jasnogniadą/ na złotą/ na kasztanowatą/ to jest prawie karą/ na ciemnogniadą/ na jabłkowitą/ i na z gniadapleśniwą/ miedzy któremi nagorsza i słusznie najpodlejsza jasnogniada/ zwłaszcza podpalała/ to jest gdy nogi/ nozdrze i brzuch przypłowszym bywa/ znak to nic dobrego/ a takiego zową Włoszy lauato, barzo małej wagi
záwsze furiyką postępowáć/ bo też człowiek będąc rostropnieyszy/ mądrośćią á ćierpliwośćią we wszytkim nárábiáć ma/ iáko to krotce wyráźił moy Poetá Márcellus: Blanditiis (donec receptum in retia mittat) Callidus indomitum pullum sic vincit equiso, Sic insueta boui sensim iuga ponit arator. Lecz tá gniáda ná sześć się śierśći dźieli rożnych: ná iásnogniádą/ ná złotą/ ná kásztánowátą/ to iest práwie kárą/ ná ćiemnogniádą/ ná iábłkowitą/ y ná z gniádápleśniwą/ miedzy ktoremi nagorsza y słusznie naypodleysza iásnogniáda/ zwłaszczá podpaláła/ to iest gdy nogi/ nozdrze y brzuch przypłowszym bywa/ znák to nic dobrego/ á tákiego zową Włoszy lauato, bárzo máłey wagi
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: B
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
in retia mittat) Callidus indomitum pullum sic vincit equiso, Sic insueta boui sensim iuga ponit arator. Lecz ta gniada na sześć się sierści dzieli różnych: na jasnogniadą/ na złotą/ na kasztanowatą/ to jest prawie karą/ na ciemnogniadą/ na jabłkowitą/ i na z gniadapleśniwą/ miedzy któremi nagorsza i słusznie najpodlejsza jasnogniada/ zwłaszcza podpalała/ to jest gdy nogi/ nozdrze i brzuch przypłowszym bywa/ znak to nic dobrego/ a takiego zową Włoszy lauato, barzo małej wagi: najlepszy złotej/ jakoż i sama sierść wesołość i cnotę pokazuje/ zwłaszcza gdy grzywa/ ogon/ nogi/ i uszy przyczarnawe. kasztanowate także i jabłkowite
in retia mittat) Callidus indomitum pullum sic vincit equiso, Sic insueta boui sensim iuga ponit arator. Lecz tá gniáda ná sześć się śierśći dźieli rożnych: ná iásnogniádą/ ná złotą/ ná kásztánowátą/ to iest práwie kárą/ ná ćiemnogniádą/ ná iábłkowitą/ y ná z gniádápleśniwą/ miedzy ktoremi nagorsza y słusznie naypodleysza iásnogniáda/ zwłaszczá podpaláła/ to iest gdy nogi/ nozdrze y brzuch przypłowszym bywa/ znák to nic dobrego/ á tákiego zową Włoszy lauato, bárzo máłey wagi: naylepszy złotey/ iákoż y sámá śierść wesołość y cnotę pokázuie/ zwłaszczá gdy grzywá/ ogon/ nogi/ y vszy przyczárnáwe. kásztánowáte tákże y iábłkowite
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: B
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
