48. Jako jeźdźca obierać do Konia. 49. Dzielność zbystrego Konia a niżeli z statecznego wynika. 50. Plochego jako uskromić. 51. Róg Koniowi jako opatrzon być ma. 52. Złem kowaniem najlepszy róg zepsuje. 53. Róg zły czym naprawić. 54. Koniowi nocna jazda nie zdrowa. Regestr 55. Jednochodnik jaki dobry. 56. Na Koniu wiele za godzinę może viechać. 57. Konia oszacowanie. 58. Gdy Koń dosiadać nieda. 59. Obieranie Konia do wozu. 60. Wstajniej może dobroć Końską poznać. 61. Do wozu jakiego obierać. 62. Do stada jakiego obierać. 63. Według kraju
48. Iako ieźdźcá obieráć do Końiá. 49. Dźielnosć zbystrego Końiá á niżeli z stateczneg^o^ wynika. 50. Plochego iáko vskromić. 51. Rog Końiowi iáko opátrzon bydź ma. 52. Złem kowániem naylepszy rog zepsuie. 53. Rog zły czym nápráwić. 54. Końiowi nocna iázdá nie zdrowa. Regestr 55. Iednochodnik iáki dobry. 56. Ná Końiu wiele zá godźinę może viecháć. 57. Końiá oszácowánie. 58. Gdy Koń dośiádáć nieda. 59. Obieránie Końiá do wozu. 60. Wstáyniey może dobroć Końską poznáć. 61. Do wozu iakiego obieráć. 62. Do stádá iakiego obieráć. 63. Według kráiu
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 5
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
aniżby w najgórętsze dni miał jechać. Co łatwe znać/ iż Koń barziej po takim jechaniu/ całej nocy przepadnie się i zemdli/ niżby po najwiętszym dniu i gorącym jechał. Przeto iż czasu swego nie spał/ gdyż w wielkich rzeczach żywych wszystkie prace i nie wczas/ jedno sam sen nocny a uspokojenie leczy. Jednochodnik który się namniej się leka/ abo prawie nie ostróżnie idzie/ nie rad prawie na nogi bywa pewny. A nogi ma nieść dobrze jak w pływaniu/ sobą nie ruszając/ ani na tę ani na owę stronę/ sobą się nie kolisząc/ bo inacej lekko nie będzie niósł. Koń za godzinę uść może stępią pół
ániżby w naygorętsze dni miał iecháć. Co łatwe znáć/ iż Koń bárźiey po takim iechániu/ cáłey nocy przepádnie sie y zemdli/ niżby po naywiętszym dniu y gorącym iechał. Przeto iż czásu swego nie spał/ gdyż w wielkich rzeczách zywych wszystkie prace y nie wczás/ iedno sam sen nocny á vspokoienie leczy. Iednochodnik ktory sie namniey sie leka/ ábo práwie nie ostrożnie idźie/ nie rad práwie ná nogi bywá pewny. A nogi ma nieść dobrze iák w pływániu/ sobą nie ruszáiąc/ ani ná tę áni na owę stronę/ sobą sie nie kolysząc/ bo inácey lekko nie będźie niosł. Koń zá godźinę vść może stępią puł
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 25
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
i syr BOGU ofiarujący, naśladując pierwszych ludzi, którzy z owocu ziemi chleb, a z pożytku owiec syr oddawali Bogu; skąd też od takiej ofiary wzięli imię. Dictionarium Historicum.
AntyPODES, są ludzie ci wszyscy, którzy ku nam nogami chodą.
ASTURES są ludzie w Asturyj Krainie Hiszpańskiej, skąd konie asturcones to jest jednochodniki.
ALLOBROGES są obywatele nad Rodanem rzeką w Prowincyj Delfinackiej (we Francyj) Stolica ich jest Vienna Allobrogum zwana, sławni są zwycięstwem Fabiusza. Są i w Księstwie Sabaudyj.
EDUI albo HAEDUI obywatele Burgundyj.
AMBIENI są obywatele Pikardyj Miasto ich główne Ambianum.
ANDEGAUJI, Obywatele w Prowińcyj Aureliańskiej, albo Orlans, gdzie Miasto Andegavum
y syr BOGU ofiaruiący, nasladuiąc pierwsżych ludzi, ktorzy z owocu ziemi chleb, a z pożytku owiec syr oddawali Bogu; zkąd też od takiey ofiary wzieli imie. Dictionarium Historicum.
ANTIPODES, są ludzie ci wszyscy, ktorzy ku nam nogami chodą.
ASTURES są ludzie w Asturii Krainie Hiszpáńskiey, zkąd konie asturcones to iest iednochodniki.
ALLOBROGES są obywatele nad Rodanem rzeką w Prowincyi Delfinackiey (we Francyi) Stolica ich iest Vienna Allobrogum zwana, sławni są zwycięstwem Fabiusza. Są y w Xięstwie Sabaudyi.
AEDUI albo HAEDUI obywatele Burgundyi.
AMBIENI są obywatele Pikardyi Miasto ich głowne Ambianum.
ANDEGAUII, Obywatele w Prowińcyi Aureliańskiey, albo Orlans, gdzie Miasto Andegavum
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 621
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
zstało.
XCI.
Musi stanąć, musi się koń w rowie zasadzić, Ale go trudno bez wódz, bez uzdy prowadzić. Łaje, bluźni, przeklina Tatarzyn gniewliwy I trzyma go rękami za włosy u grzywy; Nie wie, co ma z nim czynić, a wtem Doralika: „Uzdę mojego - rzecze - weź jednochodnika, A włóż na swego konia, bo ten mój jest wolny I w uździe i bez uzdy namniej nie swowolny”.
XCII.
Ale się pohańcowi ona rzecz nie zdała, Aby jachać bez uzdy Doralika miała; Atoli nań fortuna tak łaskawa będzie, Że się prędko gdzie indziej na uzdę zdobędzie. Z trafunku biegła
zstało.
XCI.
Musi stanąć, musi się koń w rowie zasadzić, Ale go trudno bez wódz, bez uzdy prowadzić. Łaje, bluźni, przeklina Tatarzyn gniewliwy I trzyma go rękami za włosy u grzywy; Nie wie, co ma z nim czynić, a wtem Doralika: „Uzdę mojego - rzecze - weź jednochodnika, A włóż na swego konia, bo ten mój jest wolny I w uździe i bez uzdy namniej nie swowolny”.
XCII.
Ale się pohańcowi ona rzecz nie zdała, Aby jachać bez uzdy Doralika miała; Atoli nań fortuna tak łaskawa będzie, Że się prędko gdzie indziej na uzdę zdobędzie. Z trafunku biegła
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 218
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
księżej. Ci oto mają trochę pieniędzy albo groszy, nie wszyscy wprawdzie; bo też i około nich wielki zbytek: by św. Bernard zmartwychwstał, nie wiem, jakoby teraz pisał de corrupto ecclesiae statu . Wynieśli się i księża wzgórę; jakie szaty, sobole, rysie, galanterie, dwory, barwy, czeladź, jednochodniki, wozy, pojazdy, bankiety! Aż strach patrzeć dobremu katolikowi na ich zbytki, które mają oni ex bonis sponsae . A kiedyby to zachowywali w uszanowaniu, jeśli kto, tedy ci mogliby zawsze upadłą Rzpltą swymi dostatkami podźwignąć, którymi ich opatrzyli przodkowie naszy. Więc oni opaci, inutile pondus na świecie;
księżej. Ci oto mają trochę pieniędzy albo groszy, nie wszyscy wprawdzie; bo też i około nich wielki zbytek: by św. Bernard zmartwychwstał, nie wiem, jakoby teraz pisał de corrupto ecclesiae statu . Wynieśli się i księża wzgórę; jakie szaty, sobole, rysie, galanterye, dwory, barwy, czeladź, jednochodniki, wozy, pojazdy, bankiety! Aż strach patrzeć dobremu katolikowi na ich zbytki, które mają oni ex bonis sponsae . A kiedyby to zachowywali w uszanowaniu, jeśli kto, tedy ci mogliby zawsze upadłą Rzpltą swymi dostatkami podźwignąć, którymi ich opatrzyli przodkowie naszy. Więc oni opaci, inutile pondus na świecie;
Skrót tekstu: RewerListCzII
Strona: 243
Tytuł:
Rewersał listu szlachcica jednego do drugiego pisany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
