Imperatorem, którego kilku udzielnych Panów Niemieckich obierają, i przeto nazywają się Elektorami. Ten Krai byłby najmocniejsz i najstraszniejszy ze wszystkich innych w Europie, gdyby wielkość udzielnych w nim Panów, których interesa częstokroć są przeciwne sobie, i do inszych zmierzające końców, nie były na przeszkodzie do złączenia wraz siłswoich i do czynienia jednomyślnie. ATLAS DZIECINNY.
Powietrze w tym Kraju trochę jest zimniejsze niż cieplejsze, zdrowe jednak i miłe: ziemia urodzajna, przeto obfituje w wino, w zboże i różne rodzaje owoców, znajdują się w nim kruszce srebrne, miedziane, żelazne, ołowiane, i inne minerały. Morze oblewające część tego kraju, tudzież rzeki,
Imperatorem, ktorego kilku udzielnych Panow Niemieckich obieraią, y przeto nazywaią się Elektorami. Ten Krai byłby naymocnieysz y naystrasznieyszy ze wszystkich innych w Europie, gdyby wielkość udzielnych w nim Panow, ktorych interessa częstokroć są przeciwne sobie, y do inszych zmierzaiące końcow, nie były na przeszkodzie do złączenia wraz siłswoich y do czynienia iednomyślnie. ATLAS DZIECINNY.
Powietrze w tym Kraiu trochę iest zimnieysze niż ciepleysze, zdrowe iednak y miłe: ziemia urodzayna, przeto obfituie w wino, w zboże y rożne rodzaie owocow, znayduią się w nim kruszce srebrne, miedziane, żelazne, ołowiane, y inne minerały. Morze oblewaiące część tego kraiu, tudzież rzeki,
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 44
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Urągania urągających tobie/ przypadły na mię. 4. BO cokolwiek przed tym napisano/ ku naszej nauce napisano; abyśmy przez cierpliwość/ i przez pociechę pism/ nadzieję mieli. 5. A Bóg cierpliwości i pociechy niech wam da/ abyście byli jednomyślni między sobą/ według CHrystusa JEzusa. 6. Abyście jednomyślnie/ jednymi usty wysławiali Boga/ Ojca PAna naszego JEzusa CHrystusa. 7. Przetoż przyjmujcie jedni drugich/ jako i CHrystus przyjął nas do chwały Bożej. 8. Bo powiadam; Iż JEzus CHrystus był sługą obrzezki dla prawdy Bożej/ aby potwirdził obietnic Ojcom uczynionych. 9. A Poganie żeby za miłosierdzie chwalili Boga
Urągánia urągájących tobie/ przypádły ná mię. 4. BO cokolwiek przed tym nápisano/ ku nászey náuce nápisano; ábysmy przez ćierpliwość/ y przez poćiechę pism/ nadźieję mieli. 5. A Bog ćierpliwośći y poćiechy niech wam da/ ábyśćie byli jednomyślni między sobą/ według CHrystusá JEzusá. 6. Abyśćie jednomyślnie/ jednymi usty wysławiáli Bogá/ Ojcá PAná nászego JEzusá CHrystusá. 7. Przetoż przyjmujćie jedni drugich/ jáko y CHrystus przyjął nas do chwały Bożey. 8. Bo powiádam; Iż JEzus CHrystus był sługą obrzezki dla prawdy Bożey/ áby potwirdźił obietnic Ojcom ucżynionych. 9. A Pogánie żeby zá miłośierdźie chwalili Bogá
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 173
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
kombinowali i miałem prosić z mojej strony, ponieważ na mnie zawsze był atak, Wilczewskiego, podkomorzego wiskiego, i Owsianego, cześnika wołkowyskiego, który był sekretarzem pieczęci u Sapiehy, kanclerza wielkiego lit., ale to się braci moim nie podobało. Upewnił mnie brat mój pułkownik, że nie zażywając cudzych ludzi, wszystko jednomyślnie zrobiemy, ale tak nie było, bo ustawiczne kłótnie i swary bracia moi: Wacław porucznik i Adolf, chorąży petyhorski, przeciwko mnie czynili. Książę kanclerz lit. Czartoryski barzo chciał naszego zakłócenia, ja zaś wolałem o mniejsze rzeczy nie dbać, ażeby się tylko cale nie zakłócić.
Robił brat mój pułkownik schedy ruchomości
kombinowali i miałem prosić z mojej strony, ponieważ na mnie zawsze był atak, Wilczewskiego, podkomorzego wiskiego, i Owsianego, cześnika wołkowyskiego, który był sekretarzem pieczęci u Sapiehy, kanclerza wielkiego lit., ale to się braci moim nie podobało. Upewnił mnie brat mój pułkownik, że nie zażywając cudzych ludzi, wszystko jednomyślnie zrobiemy, ale tak nie było, bo ustawiczne kłótnie i swary bracia moi: Wacław porucznik i Adolf, chorąży petyhorski, przeciwko mnie czynili. Książę kanclerz lit. Czartoryski barzo chciał naszego zakłócenia, ja zaś wolałem o mniejsze rzeczy nie dbać, ażeby się tylko cale nie zakłócić.
Robił brat mój pułkownik schedy ruchomości
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 405
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
będącymi Posłami/ dla rozmaitych Pokoj przyszły zatrudniających okoliczności. Terasz już złaski Bożej dnia dzisiejszego w Wtórej Godzinie po południu/ szczęśliwie między Cesarzem I. M. Wenetami/ i Portą Ottomańską/ ku wielkiej Pociesze/ Pożytkowi/ i Ukontentowaniu całego Chrześcijaństwa na Latt 24. umówiony i niecofnienie zawarty/ i od wszytkich Plenipotentów jednomyślnie podpisany stanął. Podpisane wtym Punkta/ już są do Wiednia/ Wenecji i Adrianopola posłane/ do Konfirmacji samych tychże Wielkich Princypałów; Co wszytko że się wblisko następującym Miesiącu zupełnie i doskonale odprawi i zakończy/ namniej nic o tym nie powątpiwamy. Przy podpisywaniu wyżej wspomnionego Pokoju i już umówionych Punktów/ godnie i pamiętnie na
będącymi Posłámi/ dla rozmáitych Pokoy przyszły zátrudńiáiących okolićznośći. Terasz iusz złáski Bożey dńiá dźiśieyszego w Wtorey Godźińie po połudńiu/ szćzęsliwie między Cesárzem I. M. Wenetámi/ y Portą Ottomáńską/ ku wielkiey Poćiesze/ Pozytkowi/ y Ukontentowániu cáłego Chrzesciaństwa ná Latt 24. umowiony y ńiecofńieńie záwárty/ y od wszytkich Plenipotentow iednomyślńie podpisány stánął. Podpisáne wtym Punktá/ iusz są do Wiedńiá/ Wenetiey y Adriánopolá posłáne/ do Confirmátiey sámych tychze Wielkich Princypałow; Co wszytko że śię wblisko nástępuiącym Mieśiącu zupełńie y doskonále odpráwi y zákoncży/ namńiey nic o tym nie powątpiwamy. Przy podpisywáńiu wyżey wspomńionego Pokoiu y iusz umowionych Punktow/ godńié y pámiętńie ná
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 11
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
dawać pochop bezbożnym, z prawdziwych w Piśmie Z: wyrażonych cudów szydzenia, albo je liczenia, tak jako komety, miedzy skutkami przyrodzonemi, których przyczyn, czasu , i innych okoliczności przyrodzonym światłem ludzie dochodzić mogą.
Czemuż rzeczesz Ojcowie Święci tego zdania nie zbijali, ani ganili? Na to odpowiadam: iż Ojcowie Święci jednomyślnie wszelkie wróżki z gwiazd i niebios potępiają. Czemu zaś w osobności o kometach nic nie mówią przyczyna tego jest, iż sami coby były komety nie wiedzieli, a w tej niewiadomości zostając roztropnie osądzili, lepiej dopuścić, aby lud z niepewności brał okazją do dobrego, jak czynić zamieszanie i zgorszenie potępiając rozumienie powszechne, którego
dawać pochop bezbożnym, z prawdziwych w Piśmie S: wyrażonych cudow szydzenia, albo ie liczenia, tak iako komety, miedzy skutkami przyrodzonemi, ktorych przyczyn, czasu , y innych okoliczności przyrodzonym światłem ludzie dochodzić mogą.
Czemuż rzeczesz Oycowie Swięci tego zdania nie zbiiali, ani ganili? Na to odpowiadam: iż Oycowie Swięci iednomyślnie wszelkie wrożki z gwiazd y niebios potępiaią. Czemu zaś w osobności o kometach nic nie mowią przyczyna tego iest, iż sami coby były komety nie wiedzieli, a w tey niewiadomości zostaiąc roztropnie osądzili, lepiey dopuścić, aby lud z niepewności brał okazyą do dobrego, iak czynić zamieszanie y zgorszenie potępiaiąc rozumienie powszechne, ktorego
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 242
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
jest blisko Jeruzalemu/ mając drogi przez jeden Sabat. 13. A gdy weszli wstąpili na salę/ gdzie mieszkali; Piotr/ i Jakub/ i Jan/ i Andrzyj/ i Filip/ i Tomasz/ Bartłomiej/ i Mateusz/ Jakub Alfeuszów/ i Symon Zelotes/ i Judasz Jakubów. 14. Ci wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie i prośbach/ z żonami/ i z Marią/ matką JEzusową/ i z bracią jego. 15
. A Woneż dni/ powstawszy Piotr w pośrzodku uczniów/ rzekł; (a był poczet osób wespół zgromadzonych około sta i dwudziestu) 16. Mężowie bracia/ musiało się wypełnić ono pismo/ które opowiedział Duch
jest blisko Ieruzalemu/ májąc drogi przez jeden Sábbát. 13. A gdy weszli wstąpili ná salę/ gdźie mieszkáli; Piotr/ y Iákub/ y Ian/ y Andrzyj/ y Filip/ y Tomasz/ Bártłomiey/ y Mátteusz/ Iákub Alfeuszow/ y Symon Zelotes/ y Iudás Iákubow. 14. Ci wszyscy trwáli jednomyślnie ná modlitwie y proźbách/ z żonámi/ y z Máryą/ mátką IEzusową/ y z bráćią jego. 15
. A Woneż dni/ powstawszy Piotr w pośrzodku ucżniow/ rzekł; (á był pocżet osob wespoł zgromádzonych około stá y dwudźiestu) 16. Mężowie bráćia/ muśiáło śię wypełnić ono pismo/ ktore opowiedźiał Duch
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 124
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 8. Którzy różnymi językami mówili. 13. Potwarz pijaństwa Piotr Z. zniósł. 16. A dawszy o wszystkim sprawę. 22. JEzusa Mesjaszem być uczył. 37. Słuchaczom do pokuty usługował. 41. Na co się ich do trzech tysięcy nawróciło. 1
. A Gdy przyszedł dzień pięćdziesiąty/ byli wszyscy jednomyślnie pospołu. 2. Tedy się stał z prędka z nieba szum/ jakoby przypadającego wiatru gwałtownego; i napełnił wszystek dom kędy siedzieli. 3. I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia/ który usiadł na każdym z nich. 4. I napełnieni są wszyscy Duchem Świętym/ a poczęli mówić innymi językami/
. 8. Ktorzy roznymi językami mowili. 13. Potwarz pijánstwá Piotr S. zniosł. 16. A dawszy o wszystkim spráwę. 22. IEzusá Messyaszem być ucżył. 37. Słucháczom do pokuty usługował. 41. Ná co śię ich do trzech tyśięcy náwroćiło. 1
. A Gdy przyszedł dźień pięćdźieśiąty/ byli wszyscy jednomyślnie pospołu. 2. Tedy śię stał z prętká z niebá szum/ jákoby przypadájącego wiátru gwałtownego; y nápełnił wszystek dom kędy śiedźieli. 3. Y ukazáły śię im rozdźielone języki ná kształt ogniá/ ktory uśiadł ná káżdym z nich. 4. Y nápełnieni są wszyscy Duchem Swiętym/ á pocżęli mowić innymi językámi/
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 125
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 22. Bo onemu człowiekowi było więcej niż czterdzieści lat/ nad którym się stał ten cud uzdrowienia. Rozd. IV. AktA APOSTOL. Rozd. IV. 23
. A Gdy je wypuszczono/ przyszli do swoich/ i oznajmili im cokolwiek do nich Przedniejszy Kapłani i Starszy mówili. 24. Którzy usłyszawszy to, jednomyślnie podnieśli głos swój ku Bogu/ i rzekli; PAnie/ tyś jest Bóg któryś uczynił niebo i ziemię/ i morze/ i wszystko co w nich jest. 25. Któryś Duchem Świętym przez usta Dawida sługi swego powiedział; Przeczże się zburzyli narodowie/ a ludzie próżne rzeczy przemyślali? 26. Stanęli Królowie ziemie
. 22. Bo onemu cżłowiekowi było więcey niż cżterdźieśći lat/ nád ktorym śię stał ten cud uzdrowienia. Rozd. IV. ACTA APOSTOL. Rozd. IV. 23
. A Gdy je wypuszcżono/ przyszli do swojich/ y oznájmili im cokolwiek do nich Przedniejszy Kápłani y Stárszy mowili. 24. Ktorzy usłyszáwszy to, jednomyślnie podnieśli głos swoj ku Bogu/ y rzekli; PAnie/ tyś jest Bog ktoryś ucżynił niebo y źiemię/ y morze/ y wszystko co w nich jest. 25. Ktoryś Duchem Swiętym przez ustá Dawidá sługi swego powiedźiał; Przecżże śię zburzyli narodowie/ á ludźie prozne rzecży przemyśláli? 26. Stánęli Krolowie źiemie
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 128
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nogami jego/ i zdechła. A wszedszy młodzieńcy/ znaleźli ją umarłą; a wyniozszy/ pogrzebli ją podle męża jej. 11. I przyszedł strach wielki na wszystek Zbor/ i na wszystkie którzy to słyszeli. 12
. LEcz przez ręce Apostołskie działo się wiele znamion i cudów miedzy ludem: (A byli wszyscy jednomyślnie w przysionku Salomonowym; 13. A z innych żaden nie śmiał się do nich przyłączyć; ale lud wiele o nich trzymał: 14. I owszem przybywało mnóstwa wierzących PAnu/ mężów i niewiast). 15. Tak/ że i na ulice wynosili chore/ i kładli je na pościelach i łożkach; aby przynamniej cień
nogámi jego/ y zdechłá. A wszedszy młodźieńcy/ ználeźli ją umárłą; á wyniozszy/ pogrzebli ją podle mężá jey. 11. Y przyszedł strách wielki ná wszystek Zbor/ y ná wszystkie ktorzy to słyszeli. 12
. LEcż przez ręce Apostolskie dźiało śię wiele známion y cudow miedzy ludem: (A byli wszyscy jednomyślnie w przyśionku Sálomonowym; 13. A z innych żaden nie śmiał śię do nich przyłącżyć; ále lud wiele o nich trzymał: 14. Y owszem przybywáło mnostwá wierzących PAnu/ mężow y niewiast). 15. Tak/ że y ná ulice wynośili chore/ y kłádli je ná pośćielách y łożkách; áby przynamniey ćień
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 129
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
55. A on będąc pełen Ducha Świętego/ patrząc pilnie w niebo/ ujrzał chwałę Bożą/ i JEzusa stojącego po prawicy Bożej. 56. I rzekł: Oto widzę niebiosa otworzone/ i Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożej. 57. A oni krzyknąwszy głosem wielkim/ zatulili uszy swoje/ i rzucili się nań jednomyślnie. 58. A wypchnąwszy go z miasta/ kamionowali: a świadkowie złożyli szaty swoje u nóg młodzieńca/ którego zwano Saul. 59. I kamionowali Szczepana modlącego się i mówiącego: PAnie JEzu/ przyjmi Ducha mojego! 60. A klęknąwszy na kolana/ zawołał głosem wielkim: PAnie/ nie poczytaj im tego za grzech
55. A on będąc pełen Duchá Swiętego/ pátrząc pilnie w niebo/ ujrzáł chwałę Bożą/ y IEzusá stojącego po práwicy Bożey. 56. Y rzekł: Oto widzę niebiosá otworzone/ y Syná cżłowiecżego stojącego po práwicy Bożey. 57. A oni krzyknąwszy głosem wielkim/ zátulili uszy swoje/ y rzućili śię náń jednomyślnie. 58. A wypchnąwszy go z miástá/ kámionowáli: á świádkowie złożyli száty swoje u nog młodźieńcá/ ktorego zwano Saul. 59. Y kámionowáli Szcżepaná modlącego śię y mowiącego: PAnie IEzu/ przyjmi Duchá mojego! 60. A klęknąwszy ná koláná/ záwołał głosem wielkim: PAnie/ nie pocżytaj im tego zá grzech
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 132
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
