Cointelligencji, a najbardziej że od pospólstwa i studentów najwięcej ginęło szwedów. Więc serio winnych inkwirowano, starszynę nie tylko miejską ale też z zakonów ad carceres brano, najbardziej jezuitów o studentów, innych o nieznośne naznaczenie a nieoddanie nagłe kontrybucji. Tandem dziesiątek minoris conditionis obieszono; innych winnych funditus zrabowano; na miasto, zakony i jurysdyki wielką sumę nałożono i póty z więzienia nie wypuszczano aż tę uiścili. A tak irrecollecta audacia siła ludziom, quod magis duchownym licha narobiła.
Ipan wojewoda wileński z swojemi kilką chorągwiami i szwedzkiego wojska dziesięcią tysięcy persecutus wojsko litewskie. Wojsko się umykało, szwed go nie mógł w persequi nadążyć dla zgłodzonego kraju.
Trybunały dwa zaczęły
Cointelligencyi, a najbardziéj że od pospólstwa i studentów najwięcéj ginęło szwedów. Więc serio winnych inkwirowano, starszynę nie tylko miejską ale téż z zakonów ad carceres brano, najbardziéj jezuitów o studentów, innych o nieznośne naznaczenie a nieoddanie nagłe kontrybucyi. Tandem dziesiątek minoris conditionis obieszono; innych winnych funditus zrabowano; na miasto, zakony i juryzdyki wielką summę nałożono i póty z więzienia nie wypuszczano aż tę uiścili. A tak irrecollecta audacia siła ludziom, quod magis duchownym licha narobiła.
Jpan wojewoda wileński z swojemi kilką chorągwiami i szwedzkiego wojska dziesięcią tysięcy persecutus wojsko litewskie. Wojsko się umykało, szwed go nie mógł w persequi nadążyć dla zgłodzonego kraju.
Trybunały dwa zaczęły
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 213
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, Tyrus, Sarepta, Sydon, etc. W Antiochenach były cztery pryncypalne miasta, Antiochia, Apamea, Laodycea, i Seleucja. Od której liczby cały ten kraj nazwany Tetrapolis. W Celezyryj było najprzód 10. miast których stołeczne było Damaszek. Od tej liczby kraj ten cały zwał się Decapolis. Potym było 17. jurydyk, tertrarchiami nazwane, z których najpryncypalniejsza była Trachonitis.
XLVI. Arabia kraj jest obszerny położony między morzami Czerwonym i Perskim, rzeką Eufrates, i Syrią. Dzieli się na trzy części: Arabią Petrea, od miasta stołecznego Petra, a raczej od gór skalistych rzeczoną. Arabią Deserta nazwaną, od miejsc pustych i nieurodzajnej ziemi
, Tyrus, Sarepta, Sydon, etc. W Antiochenach były cztery pryncypalne miasta, Antiochiá, Apamea, Laodycea, y Seleucya. Od ktorey liczby cały ten kráy názwany Tetrapolis. W Celezyryi było nayprzod 10. miást ktorych stołeczne było Damaszek. Od tey liczby kray ten cały zwał się Decapolis. Potym było 17. iurydyk, tertrarchiami názwáne, z ktorych naypryncypalnieysza była Trachonitis.
XLVI. Arabia kray iest obszerny położony między morzámi Czerwonym y Perskim, rzeką Eufrates, y Syrią. Dzieli się ná trzy części: Arabią Petrea, od miasta stołecznego Petra, á raczey od gor skalistych rzeczoną. Arabią Deserta nazwáną, od mieysc pustych y nieurodzayney ziemi
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: D4v
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Prowincjałem, ale przed przeszłym to mi zadał, jeszcze dokładając, że trupie głowy jada, kobele płuca, towary przechowuje, na co aby p. Wójt odpowiedział, prosił. Na co odpowiadając p. Królik do wszytkich punktów zadania się nie zna się. Sikora zaś na inquizycią zabrał się, którą inquizycią sąd na przyszłą jurydykę wyprowadzić kazał.
4378. (58) Aktum f. 4ta in pervigilia S. Johannis Baptiste, kwe fuit d. 23 m. Junii A. D. 1701. Przed aktami niniejszymi oblicznie stanąwszy uczciwy Kazimierz Kwiatkowski obywatel Krowoderski o to, iż on z wielkiej przeciwko protestantowi zawziętości różnych do szkodzenia onemu tak na imieniu
Prowinciałem, ale przed przeszłym to mi zadał, ieszcze dokładaiąc, że trupie głowy iada, kobele płuca, towary przechowuie, na co aby p. Woit odpowiedział, prosił. Na co odpowiadaiąc p. Krolik do wszytkich punktow zadania się nie zna się. Sikora zaś na inquizycią zabrał się, którą inquizycią sąd na przyszłą iurydykę wyprowadzić kazał.
4378. (58) Actum f. 4ta in pervigilia S. Iohannis Baptistae, quae fuit d. 23 m. Iunii A. D. 1701. Przed aktami ninieyszymi oblicznie stanąwszy uczciwy Kazimierz Kwiatkowski obywatel Krowoderski o to, iż on z wielkiey przeciwko protestantowi zawziętości roznych do szkodzenia onemu tak na imieniu
Skrót tekstu: KsKrowUl_3
Strona: 645
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1701 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
gniewu, Annibal do Wiarołomstwa, Fabiusz w intentach powolny, o którym Annibal: Plus metuo Fabium Cunctantem, quam Marcellum praeliantem, Teste Plutarcho: Dla tego Konsyliarzów radą hamowani być mają w impetach Ci wszyscy wyliczeni.
KONSYLIARZÓW Ornamenta i Rekwisita te są: Wiek podeszły, ale nie zgrzybiały, wielu Języków i Poloru umiejętność, Jurydyka i Filozofia, osobliwie Etita, wielka w rzeczach eksperiencja, z Ksiąg nabyta et ex usu, Mądrość i Peregrynacja. Cicero zaleca rzecz bardzo tymże potrzebną: Ad Consilium de Republica dandum, Caput est nose Rempublicam. Najbardziej Bogobojność i Sumnienie ru potrzebne, według Cypriana: Consiliorum Guberanculum, Lex Divina est. Być
gniewu, Annibal do Wiarołomstwa, Fabiusz w intentach powolny, o ktorym Annibal: Plus metuo Fabium Cunctantem, quam Marcellum praeliantem, Teste Plutarcho: Dla tego Konsyliarzow radą hamowani bydź maią w impetach Ci wszyscy wyliczeni.
KONSYLIARZOW Ornamenta y Requisita te są: Wiek podeszły, ale nie zgrzybiały, wielu Ięzykow y Poloru umieiętność, Iurydyka y Filozofia, osobliwie Ethita, wielka w rzeczach experyencya, z Xiąg nabyta et ex usu, Mądrość y Peregrynacya. Cicero zaleca rzecz bardzo tymże potrzebną: Ad Consilium de Republica dandum, Caput est nose Rempublicam. Naybardziey Bogoboyność y Sumnienie ru potrzebne, według Cypryana: Consiliorum Guberanculum, Lex Divina est. Bydź
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 367
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
przed niemi chodziło Lictores, tojest Katów. Ich funkcja była Ofiar, i Sądów doglądać: Rzymskiemu Pospólstwu reprezentować Widowiska, Ceremonie Ofiar czynić w domach przez Zony swoje ku czci Bogini Bony, i prywatne in Civilibus sądzić sprawy, a czasem kryminalne; co nie dwaj Urbanus i Peregrinus, ale i inni koledzy ich PretORES roztrząsnoć jurydyce powinni byli, Zrazu był tylko jeden Praetor Urbanus (Miejski) drugi potym mu kolega przydany Peregrinus Cudzoziemski, ekstra Rzymu swoją funkcję sprawować obligowany. Było ich potym sześciu; dwóch w Rzymie, a czterech w Prowincjach przez Los sobie naznaczonych; potym do ośmnastu ich liczba przyszła, z racyj przybywających Prowincyj, ale imminutò Imperiò
przed niemi chodziło Lictores, toiest Katow. Ich funkcya była Ofiar, y Sądow doglądać: Rzymskiemu Pospolstwu reprezentować Widowiska, Ceremonie Ofiar czynić w domach przez Zony swoie ku czci Bogini Bony, y prywatne in Civilibus sądzić sprawy, a czasem kryminalne; co nie dway Urbanus y Peregrinus, ale y inni koledzy ich PRAETORES roztrząsnoć iuridice powinni byli, Zrazu był tylko ieden Praetor Urbanus (Mieyski) drugi potym mu kollega przydany Peregrinus Cudzoziemski, extra Rzymu swoią funkcyę sprawować obligowany. Było ich potym sześciu; dwoch w Rzymie, a czterech w Prowincyach przez Los sobie naznaczonych; potym do ośmnastu ich liczba przyszła, z racyi przybywaiących Prowincyi, ale imminutò Imperiò
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 454
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
stron partyzantów.
W piątek zatem nad wieczór książę hetman przyjechał z Niemieży o milę od Wilna do pałacu swego, razem z bratem swoim, książęciem chorążym wielkim lit., a w sobotę przechodziło wojsko księcia chorążego od Ostrej Bramy przez całe miasto i mimo pałac księcia hetmana idąc, wychodziło Trocką Bramą i za tą bramą na jurysdyce Radziwiłłowskiej ulokowało się. Tegoż dnia po południu dragonia Fleminga podskarbiego zawadziła się z ludźmi księcia chorążego lit., nieostrożnie w mieście i w małej kompanii chodzącymi, którzy gdy większej mocy wytrzymać nie mogli i do kamienicy Abramowicza, pisarza ziemskiego wileńskiego, rejterowali się, a potem bramę za sobą zamknęli, tedy ludzie Flemingowscy zaczęli
stron partyzantów.
W piątek zatem nad wieczór książę hetman przyjechał z Niemieży o milę od Wilna do pałacu swego, razem z bratem swoim, książęciem chorążym wielkim lit., a w sobotę przechodziło wojsko księcia chorążego od Ostrej Bramy przez całe miasto i mimo pałac księcia hetmana idąc, wychodziło Trocką Bramą i za tą bramą na jurysdyce Radziwiłłowskiej ulokowało się. Tegoż dnia po południu dragonia Fleminga podskarbiego zawadziła się z ludźmi księcia chorążego lit., nieostrożnie w mieście i w małej kompanii chodzącymi, którzy gdy większej mocy wytrzymać nie mogli i do kamienicy Abramowicza, pisarza ziemskiego wileńskiego, rejterowali się, a potem bramę za sobą zamknęli, tedy ludzie Flemingowscy zaczęli
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 649
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, przypominając przysługę Klemensowi VII. Papieżowi do wyzwolenia jego z więzienia. Tym czasem umyślił sobie na Cesarza niedbać z Wenetami i Francją zabawnego. WOLSEUS się mieszał, czyli ma iść za Królewskim Sentymentem, czyli za Króla Francuskiego Siostrą. Nakoniec rezolwował się Panu przysłużyć w skłonnościach jego, poradził posłać Stefana GRANDyNERA wielkiego Jurydyka, olim Dworzanina swego, potym Sekretarza Królewskiego, a drugiego Franciszka BRIANA do Papieża. Ci i Wenetom po drodze perswadowali, imieniem Henryka Pryncypał swego, aby Papieżowi oddali Rawennę, przez to sobie drogę do interesów swoich ścieląc. Przybyli do Miasta Veterem vulgo Veletri, tam Papiezowi powińszowali uwolnienia, suplikując, aby do Przymierza
, przypominaiąc przysługę Klemensowi VII. Papieżowi do wyzwolenia iego z więzienia. Tym czasem umyślił sobie na Cesarza niedbać z Wenetami y Francyą zabawnego. WOLSEUS się mieszał, czyli ma iść za Krolewskim Sentymentem, czyli za Krolá Francuskiego Siostrą. Nakoniec rezolwował się Panu przysłużyć w skłonnościach iego, poradził posłać Stefana GRANDINERA wielkiego Jurydyka, olim Dworzanina swego, potym Sekretarza Krolewskiego, a drugiego Franciszka BRIANA do Papieża. Ci y Wenetom po drodze perswadowali, imieniem Henryka Pryncypał swego, aby Papieżowi oddáli Rawennę, przez to sobie drogę do interessow swoich ścieląc. Przybyli do Miasta Veterem vulgo Veletri, tam Papiezowi powińszowali uwolnienia, supplikuiąc, aby do Przymierza
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 89
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Nachmaz jest to Kapłan, Teolog Królewski, i jałmużnik na Pałacu modlący się. Są tam Kalifowie niby Plebani, Mołły, niby ich Wikariowie, Derwiszowie, niby Mnisi po drogach i Karczmach nauczający Alkoranu. Mają i Szkoły swoje na uczenie Alkoranu, Filozofii, Astronomii, Medycyny ad mentem Awiceny Medyka. Uczą się tam i Jurydyki, bardzo ją estymując. Sześciu Ministrów jest tu głównych. 1. Etmadaulet, Wielki Wezyr Kanclerz, pierwszy Pan Radny, Superyntendent granic Perskich. Pensja jego tysiąc Tomansów, to jest sto tysięcy Talerów bitych. Ma pod sobą mniejszych Wezyrów dla rady. 2. Konti Basza, niby Hetman Wojska pogranicznego. Zawsze jest podczas
Nachmaz iest to Kapłan, Teolog Krolewski, y iałmużnik na Pałacu modlący się. Są tam Kalifowie niby Plebani, Mołły, niby ich Wikariowie, Derwiszowie, niby Mnisi po drogach y Karczmach nauczaiący Alkoranu. Maią y Szkoły swoie na uczenie Alkoranu, Filozofii, Astronomii, Medycyny ad mentem Awiceny Medyka. Uczą się tam y Iurydyki, bardzo ią estymuiąc. Sześciu Ministrow iest tu głownych. 1. Etmadaulet, Wielki Wezyr Kanclerz, pierwszy Pan Radny, Superintendent granic Perskich. Pensya iego tysiąc Tománsow, to iest sto tysięcy Talerów bitych. Ma pod sobą mnieyszych Wezyrow dla rady. 2. Konthi Baszá, niby Hetman Woyska pogranicznego. Zawsze iest podczas
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 523
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
by łysiny twojej nie załatał.” 33. DO JEDNEGO KOSTROUSZKA
Zdjąć by z nóg żółte boty, obuć jałowicze, Ze łba czapkę sobolą, wdziać baranią życzę, Chłopku: kiedyś nie wyżeł, nie pstrzy się w te cynki; Nie będą ze psiej skóry do siodła tebinki. Wiedz, że ani pieniądze, ani jurydyka Mogą zrobić szlachcicem z miasta kolibyka. 34. DYSKURS JEDNEJ BABY
Potkam przed kościelnymi białogłowę wroty Z dzieckiem do krztu. „Coś dała — pytam — od roboty?” „Nie dają, Mości Panie, dziewki za to płatu, Jeszcze im trzeba drogo płacić od warsztatu. Ale nas niepocieszne dochodzą awizy,
by łysiny twojej nie załatał.” 33. DO JEDNEGO KOSTROUSZKA
Zdjąć by z nóg żółte boty, obuć jałowicze, Ze łba czapkę sobolą, wdziać baranią życzę, Chłopku: kiedyś nie wyżeł, nie pstrzy się w te cynki; Nie będą ze psiej skóry do siodła tebinki. Wiedz, że ani pieniądze, ani jurydyka Mogą zrobić szlachcicem z miasta kolibyka. 34. DYSKURS JEDNEJ BABY
Potkam przed kościelnymi białogłowę wroty Z dzieckiem do krztu. „Coś dała — pytam — od roboty?” „Nie dają, Mości Panie, dziewki za to płatu, Jeszcze im trzeba drogo płacić od warsztatu. Ale nas niepocieszne dochodzą awizy,
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 538
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
na co się solenniter protestujemy i to oświaczcnic nasze prosiemy, aby do ksiąg tutecznych przyjęto beło. LXXXVI. Sejmik elekcji kandydatów na urząd podsędka ziemskiego kaliskiego w Kaliszu 15 kwietnia 1602 r. 79. Uchwała sejmiku elekcji kandydatów na urząd podsędka ziemskiego kaliskiego w Kaliszu 15 kwietnia 1602 r.
My rady i rycerstwo województwa kaliskiego na jurydykę i elekcyją podsędka do Kalisza pro die 15 Aprilis zgromadzeni, wziąwszy przed się poselstwo J. K. M. i przestrogę o barzo nagłych potrzebach R. P. przez posła J. K. M., obaczeliśmy naprzód czujność J. K. M. z powinności swojej pańskiej o sprawach R. P.,
na co się solenniter protestujemy i to oświaczcnic nasze prosiemy, aby do ksiąg tutecznych przyjęto beło. LXXXVI. Sejmik elekcji kandydatów na urząd podsędka ziemskiego kaliskiego w Kaliszu 15 kwietnia 1602 r. 79. Uchwała sejmiku elekcji kandydatów na urząd podsędka ziemskiego kaliskiego w Kaliszu 15 kwietnia 1602 r.
My rady i rycerstwo województwa kaliskiego na jurydykę i elekcyją podsędka do Kalisza pro die 15 Aprilis zgromadzeni, wziąwszy przed się poselstwo J. K. M. i przestrogę o barzo nagłych potrzebach R. P. przez posła J. K. M., obaczeliśmy naprzód czujność J. K. M. z powinności swojej pańskiej o sprawach R. P.,
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 234
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
