, bywszy na niebie królową, Choć nazbyt te boginie swej wierzyły cerze, Nie da metu Junonie, Palladzie, Wenerze. Kwitnijże, mój Narcyzie, a twoich cnót woni Ani wicher, ani mróz zazdrościwy spłoni. Jakoś kwitnął w obozach, tak kwitnij i w Sączu, Ale nam trzeba wydać nowy kwiatek w kłączu. MNEMOSYNA
Panny! Wesoła wiosna, rzeki w bystrym szumie Zbiegają. Dzisia, która co może, co umie, Zaśpiewaj! Dziś piękny maj, świata delicyje! Dziś — nasze, panny! Jutro — Pan Bóg to wie, czyje.
Bieżą rzeki do morza, bieżą ludzkie lata, Dnia wczorajszego wiecznie niewrócona strata
, bywszy na niebie królową, Choć nazbyt te boginie swej wierzyły cerze, Nie da metu Junonie, Palladzie, Wenerze. Kwitnijże, mój Narcyzie, a twoich cnót woni Ani wicher, ani mróz zazdrościwy spłoni. Jakoś kwitnął w obozach, tak kwitnij i w Sączu, Ale nam trzeba wydać nowy kwiatek w kłączu. MNEMOSYNA
Panny! Wesoła wiosna, rzeki w bystrym szumie Zbiegają. Dzisia, która co może, co umie, Zaśpiewaj! Dziś piękny maj, świata delicyje! Dziś — nasze, panny! Jutro — Pan Bóg to wie, czyje.
Bieżą rzeki do morza, bieżą ludzkie lata, Dnia wczorajszego wiecznie niewrócona strata
Skrót tekstu: PotSielKuk_I
Strona: 112
Tytuł:
Sielanka
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
hantaby, Światu kwiat, diabłu ciernie na ognisko, baby. Wyjąwszy świętych matron, coś nie barzo wiele, Które kwitnęły duchem, przestawszy na ciele; Bodaj ci różą szczykać, wprzód niż sama spadnie, Nim ją słońce opłowi abo wiatrem zbladnie. 93. EPITAFIUM RÓŻY
Leży róża, niestetyż, z swego spadszy kłącza: Rano kwitnie, wieczór ją z jej rózgą rozłącza. Wdzięczną jest barzo róża, cóż, gdy barzo słabą: Ranoś widział panienką, wieczór widzisz babą. Cóż jest podobniejszego do tak krewkiej róży, Jako człek w tego świata śmiertelnej podróży; Ach, częstoż mu zachodu, częstoż mu śmierć skora Nie
hantaby, Światu kwiat, diabłu ciernie na ognisko, baby. Wyjąwszy świętych matron, coś nie barzo wiele, Które kwitnęły duchem, przestawszy na ciele; Bodaj ci różą szczykać, wprzód niż sama spadnie, Nim ją słońce opłowi abo wiatrem zbladnie. 93. EPITAFIUM RÓŻY
Leży róża, niestetyż, z swego spadszy kłącza: Rano kwitnie, wieczór ją z jej rózgą rozłącza. Wdzięczną jest barzo róża, cóż, gdy barzo słabą: Ranoś widział panienką, wieczór widzisz babą. Cóż jest podobniejszego do tak krewkiej róży, Jako człek w tego świata śmiertelnej podróży; Ach, częstoż mu zachodu, częstoż mu śmierć skora Nie
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 439
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
się napospolitszy w ogrodach flancowany znajduje/ kwiatu błękitnego/ i rozmaicie farbistego Ten liścia jest Mieczykowego z obu stron kraje ścienczone i zaostrzone mając/ jeno więtszego/ szerszego/ grubszego/ przez wszystek list stryfy cienkie mając/ jako laskowanie jakie. To zaraz się na wiosnę z ziemie gęsto/ jako i innych Kosaców liście puszcza/ Kłącze albo pręt gładki/ obły/ kolankowaty/ z którego przy wierzchu odnószki pochodzą/ z tych każdej zosobna kwiat brónatny w samym wierzchu pochyły rozkwita/ jedne od drugiego jednostajne położenie mając/ w śrzodku rozmaicie farbiste/ żółto/ zielono/ z blada białe/ szarłatno/ błękitno. Tak iż od tej rozmaitości farb/ którą
śie napospolitszy w ogrodách fláncowány znáyduie/ kwiátu błękitnego/ y rozmáićie fárbistego Ten liścia iest Mieczykowego z obu stron kráie śćienczone y záostrzone máiąc/ ieno więtszego/ szerszego/ grubszego/ przez wszystek list stryfy ćienkie máiąc/ iáko laskowánie iákie. To záraz śie ná wiosnę z źiemie gęsto/ iáko y innych Kosacow liście puscza/ Kłącze álbo pręt głádki/ obły/ kolankowáty/ z którego przy wierzchu odnószki pochodzą/ z tych káżdey zosobná kwiát brónatny w sámym wierzchu pochyły rozkwita/ iedne od drugiego iednostáyne położenie máiąc/ w śrzodku rozmáićie fárbiste/ żółto/ źielono/ z bladá białe/ szárłatno/ błękitno. Ták iż od tey rozmáitośći farb/ ktorą
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 2
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
mięższejsze. Mylą się tedy którzy twierdzą/ żeby Kosaciec żadnego nasienia nie miał. Korzeń ma zupełny/ knodowaty/ biały/ od spodku drobne a cienkie korzonki puszczając na kształt włósków/ podobieństwem wielkiego Kozłka. Zapachu wdzięcznego/ a smaku gorzkawego. Zielnik D. Symona Syreniusza/ kosaciec błękitny Liście. himmel schwertel. Wegelwurtzel. Kłącze. Kwiat. Nasienie.
Temu Kosacu wszytkie inne/ zwłaszcza swojskie/ tak są podobne/ iż kto te zna/ snadnie wszytkie inne znać może/ a ile z kwiecia/ którym sobie są podobne/ okrom barwy/ i farb przyrodzonych: W liściu też mają niejaką miedzy sobą różność/ bo jeden więtsze i szersze/
mięższeysze. Mylą śie tedy ktorzy twierdzą/ żeby Kosaćiec żadnego naśienia nie miał. Korzeń ma zupełny/ knodowáty/ biały/ od spodku drobne á ćienkie korzonki pusczáiąc ná kształt włóskow/ podobienstwem wielkie^o^ Kozłká. Zapáchu wdźięcznego/ á smaku gorzkáwego. Zielnik D. Symoná Syreniuszá/ kosaćiec błękitny Liśćie. himmel schwertel. Wegelwurtzel. Kłącze. Kwiát. Naśienie.
Temu Kosacu wszytkie ine/ zwłasczá swoyskie/ ták są podobne/ iż kto té zna/ snádnie wszytkie ine znáć może/ á ile z kwiećia/ ktorym sobie są podobne/ okrom bárwy/ y farb przyrodzonych: W liśćiu też máią nieiáką miedzy sobą rożność/ bo ieden więtsze y szersze/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 2
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
szczuplejsze niesie. O czym się w opisaniu każdego przypomni. Geelgilgen Gelschwertel. weisch wertel. Kosaciec żółtego kwiatu. Kosaciec białego kwiatu. Księgi Pierwsze.
SAme dwa Kosace/ ale krainom naszym do znajomości rzadkie. Jeden Kwiatu żółtego/ który drudzy Samcem zowią/ Korzenia przylisowatszym albo rusego: Liściem podobnego pierwszemu: także i kłączem/ kwiatu żółtego. W tym Czechowie się barzo kochają/ i w Ogrodach swych nawięcej go flancują/ dla tego od niektórych Czeskim jest nazwany. Nieżeby tylko w Czechach rósł/ jeno że się w nim nawięcej kochają.
Zaś Kosaciec kwiatu białego/ który Łacinnicy dzisiejszy Florenckim mianują/ abo Włoskim/ drudzy Samicą/ Korzeń ma
sczupleysze nieśie. O czym śie w opisániu káżde^o^ przypomni. Geelgilgen Gelschwertel. weisch wertel. Kosaćiec żołtego kwiátu. Kosaćiec białego kwiátu. Kśięgi Pierwsze.
SAme dwá Kosace/ ále kráinom nászym do znáiomości rzadkie. Ieden Kwiátu żołtego/ ktory drudzy Sámcem zowią/ Korzenia przylisowátszym álbo rusego: Liśćiem podobnego pierwszemu: także y kłączem/ kwiátu żółtego. W tym Czechowie śie bárzo kocháią/ y w Ogrodách swych nawięcey go fláncuią/ dla tego od niektorych Czeskim iest názwány. Nieżeby tylko w Czechách rosł/ ieno że śie w nim nawięcey kocháią.
Záś Kosaćiec kwiátu białego/ który Láćinnicy dźiśieyszy Florenckim miánuią/ abo Włoskim/ drudzy Sámicą/ Korzeń ma
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 3
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
równa Kosacowi Słowieńskiemu/ który Fiołkowym korzeniem zowiemy/ roście na wielu miejscach w Hetruriej. O Kosacu Słowieńskim/ albo Korzeniu Fiołkowym. Iris Illirica. Iris Dalmatica. Dalmatysch weilwurtz.
KOsaciec Słowieński zaraz/ jako i drugie/ z korzenia liście na Wiosnę wypuszcza ziobrowate/ jedno wedle drugiego jakoby skrzydła/ albo Pawi ogon rozpuszczony: Kłącze czcze wewnątrz mając/ a na każdej róscce wiele kwiecia wielkiego brónatnego/ które także jako innych Kosaców/ pospolicie z sześci listków bywa złożone: Kwiat otworzysty i rozłożysty: Koszeń biały/ zapachu Fiolków brónatnych/ dla którego korzeniem Fiołkowym go mianujemy. Łacinnicy Radicem Iridis Illyricae. To jest/ korzeń Kosacu Iliryckiego albo Słowieńskiego. W
równa Kosacowi Słowienskiemu/ ktory Fiołkowym korzeniem zowiemy/ rośćie ná wielu mieyscách w Hetruriey. O Kosacu Słowieńskim/ álbo Korzeniu Fiołkowym. Iris Illirica. Iris Dalmatica. Dalmatysch weilwurtz.
KOsaćiec Słowieński záraz/ iáko y drugie/ z korzenia liście na Wiosnę wypuscza źiobrowáte/ iedno wedle drugiego iakoby skrzydłá/ álbo Pawi ogon rozpusczony: Kłącze czcze wewnątrz maiąc/ á ná káźdey róscce wiele kwiećia wielkiego brónatnego/ ktore tákże iáko inych Kosacow/ pospolicie z sześći listkow bywa złożone: Kwiát otworzysty y rozłożysty: Koszeń biały/ zapáchu Fiolkow brónatnych/ dla ktorego korzeniem Fiołkowym go miánuiemy. Laćinnicy Radicem Iridis Illyricae. To iest/ korzen Kosacu Illiryckiego álbo Słowieńskiego. W
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 3
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
na skałach i miejscasch kamienistych/ ogródnemu Kosacu we wszem podobny/ okrom tego/ że listu mniejszego/ i wszystek drobniejszy i subtelniejszy/ tak w Klączu/ jako w korzeniu. Drugi ma liście szersze i dłuższe/ a niżli ziele Mieczykowe/ korzeń cienki/ zdrewniały/ knodowaty/ Kusy/ albo przylisowatszym/ a bez zapachu Kłącza gładkiego a krótkiego/ kwiatu nad inne mniejszego: zapach mając Morelli/ z dziewiąci listków modrych złożony/ a po krajach ku wierzchu żółte stryfy mający. Zielnik D. Symona Syreniusza/ Miejsce
Pierwszy/ jako się naprzód powiedziało/ roście na górach i ziemiach skalistych/ a pospolicie na łąkach. Przyrodzenie
Rozgrzewają i ścienczają w pierwszym
ná skáłách y mieyscásch kámienistych/ ogrodnemu Kosacu we wszem podobny/ okrom tego/ że listu mnieyszego/ y wszystek drobnieyszy y subtelnieyszy/ ták w Klączu/ iáko w korzeniu. Drugi ma liśćie szersze y dłuższe/ á niżli źiele Mieczykowe/ korzeń ćienki/ zdrewniáły/ knodowáty/ Kusy/ álbo przylisowátszym/ a bez zapáchu Kłącza głádkiego á krotkiego/ kwiátu nád ine mnieyszego: zapách máiąc Morelli/ z dźiewiąći listkow modrych złożony/ á po kraiách ku wierzchu żółte stryfy máiący. Zielnik D. Symoná Syreniuszá/ Mieysce
Pierwszy/ iáko śie naprzod powiedźiáło/ roście ná górách y źiemiách skálistych/ á pospolićie ná łąkách. Przyrodzenie
Rozgrzéwáią y śćienczaią w pierwszym
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 14
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
.
WIele się innych znajduje Kosaców dzikich/ tak brónatnych/ jako kwiatu żółtego: ale mało nie wszytkie są jednakich skutków: wszakoż nie tak potężnych/ jako ogródne.
Miedzy temi znajduje się Kosaciec poziemny/ którego się wyobrażenie wyższej od nas położyło. Ten miedzy inne bywa poczytany/ listu daleko od innych mniejszego i węższego/ Kłącza ledwie na dłoń albo na kroczek zwysz/ i daleko krótszego/ a niżli liście jego/ na których kwiatki nie jedne po drugich/ jako u drugich Kosaców idą/ ale tylko na samym wierzchu Kłącza zosobna każdy na swym prąciku wyrasta. Te mają zapach jakoby Śliwa dojźrzała/ także i barwy nie jakokolwiek Śliwobrónatnej/
.
WIele śie inych znáyduie Kosacow dźikich/ ták brónatnych/ iáko kwiátu żółtego: áłe máło nie wszytkie są iednákich skutkow: wszákoż nie ták potężnych/ iáko ogrodne.
Miedzy temi znáyduie śie Kosaćiec poźiemny/ ktorego śie wyobráżenie wysszey od nas położyło. Ten miedzy ine bywa poczytány/ listu dáleko od inych mnieyszego y węższego/ Kłącza ledwie ná dłoń álbo ná kroczek zwysz/ y dáleko krotszego/ á niżli liśćie iego/ ná których kwiatki nie iedne po drugich/ iáko v drugich Kosacow idą/ ále tylko ná sámym wierzchu Kłącza zosobná káżdy ná swym prąćiku wyrasta. Te máią zapách iákoby Sliwá doyźrzáłá/ tákże y bárwy nie iákokolwiek Sliwobrónatney/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 15
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
którego się wyobrażenie wyższej od nas położyło. Ten miedzy inne bywa poczytany/ listu daleko od innych mniejszego i węższego/ Kłącza ledwie na dłoń albo na kroczek zwysz/ i daleko krótszego/ a niżli liście jego/ na których kwiatki nie jedne po drugich/ jako u drugich Kosaców idą/ ale tylko na samym wierzchu Kłącza zosobna każdy na swym prąciku wyrasta. Te mają zapach jakoby Śliwa dojźrzała/ także i barwy nie jakokolwiek Śliwobrónatnej/ albo brónatno Fiołkowej/ jedno dobrze węższe niżli Kosacu pierwszego. Jednak kształtem są sobie podobne/ a ku dółu odwiesistsze. Korzonki we dwojnasób cieńsze niżli mały palec/ z wierzchu Lisowate i rumienne/ we wnątrz
ktorego śie wyobráżenie wysszey od nas położyło. Ten miedzy ine bywa poczytány/ listu dáleko od inych mnieyszego y węższego/ Kłącza ledwie ná dłoń álbo ná kroczek zwysz/ y dáleko krotszego/ á niżli liśćie iego/ ná których kwiatki nie iedne po drugich/ iáko v drugich Kosacow idą/ ále tylko ná sámym wierzchu Kłącza zosobná káżdy ná swym prąćiku wyrasta. Te máią zapách iákoby Sliwá doyźrzáłá/ tákże y bárwy nie iákokolwiek Sliwobrónatney/ álbo brónatno Fiołkowey/ iedno dobrze węższe niżli Kosacu pierwszego. Iednák kształtem są sobie podobne/ á ku dółu odwieśistsze. Korzonki we dwoynasob ćiensze niżli máły pálec/ z wierzchu Lisowáte y rumienne/ we wnątrz
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 15
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Lilgen. Trachen wurtz Acker wurtz. wasser schwertel. Gel wasser gilgen. Zielnik D. Symona Syreniusza.
KOsaciec płonny kwiatu żółtego/ który drudzy żółtym Kosacem wodnym mianują. Drudzy fałszywym i omylnym. Inni Koińskim korzeniem: Liście ma prawdziwego Kosacu podobne/ jeno dłuższe i węższe. Ziobra albo grzbietu z obu stron wyniesionego. Kłącza gładkiego/ nie różnego od Kosacu własnego/ dwułokietny/ na tym bywa kwiecia niemało żółtego/ jako na innych Kosacach. Tylko że listeczki ma u wierzchu małe i drobne farb nie mienionych jako u własnego Kosacu kwiecie/ ale żółte. Jednak jakożkolwiek kwiatu Kosacowemu jakimiś znakami/ zda się być podobny/ z którego potym strącze trzy
Lilgen. Trachen wurtz Acker wurtz. wasser schwertel. Gel wasser gilgen. Zielnik D. Symoná Syreniuszá.
KOsaćiec płonny kwiátu żółtego/ ktory drudzy żółtym Kosacem wodnym miánuią. Drudzy fałszywym y omylnym. Ini Koińskim korzeniem: Liście ma prawdźiwego Kosacu podobne/ ieno dłuższe y węższe. Ziobrá álbo grzbietu z obu stron wynieśionego. Kłącza głádkiego/ nie róznego od Kosacu własnego/ dwułokietny/ ná tym bywá kwiećiá niemáło żółtego/ iáko ná inych Kosacách. Tylko że listeczki ma v wierzchu máłe y drobne farb nie mienionych iáko v własnego Kosacu kwiećie/ ále żółte. Iednák iákożkolwiek kwiátu Kosacowemu iákimiś znakámi/ zda śie bydź podobny/ z ktorego potym strącze trzy
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 16
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
