liściem było jego czoło. Albo ten wieniec połóż, który swymi wiła Rękami Europa i rogi zdobiła Wołu, który za morze uniósł ją na sobie; Lub ten, co Ariadnie na wyspie w żałobie Odbieżanej wziął Bakchus i który ogniami Nowymi błysnął, siadszy w jeden rząd z gwiazdami. W kasolety zaś srebrne, w święte kadzielnice Nałupaj z tego drzewa pachniącej żywice, W którym zamknięta Mirra wstydliwej kradzieży Płacze, że po niej jedna łza za drugą bieży; I z kadzilnego drzewa, które swą przykryło Skórą, co snadź pięknego w Leukotojej było. Na świece pogrzebowe zażyj wosku, w który Dedalus lepił skrzydła, ulatując pióry; I pochodnie tej,
liściem było jego czoło. Albo ten wieniec połóż, który swymi wiła Rękami Europa i rogi zdobiła Wołu, który za morze uniósł ją na sobie; Lub ten, co Aryjadnie na wyspie w żałobie Odbieżanej wziął Bakchus i który ogniami Nowymi błysnął, siadszy w jeden rząd z gwiazdami. W kasolety zaś srebrne, w święte kadzielnice Nałupaj z tego drzewa pachniącej żywice, W którym zamknięta Mirra wstydliwej kradzieży Płacze, że po niej jedna łza za drugą bieży; I z kadzilnego drzewa, które swą przykryło Skórą, co snadź pięknego w Leukotojej było. Na świece pogrzebowe zażyj wosku, w który Dedalus lepił skrzydła, ulatując pióry; I pochodnie tej,
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 136
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
/ boć rzekł Dawid: Nie godzi się aby lada kto nosił Skrzynie/ tylko sami Lewitowie/ których Bóg obrał. Yindzie zastawili się królowi Kapłani Pańscy/ i rzekli: Nie twój to urząd Ozjaszu a byś palił kadzidło Panu: ale Kapłanów. I tamże niżej: I rozgniewawszy się Ozjasz/ trzymając w ręku kadzielnicę/ groził Kapłanom Pańskim/ i wnet wystąpił trąd na czoło jego przed Kapłany w Domu Bożym. A tak ujdziesz karności/ i nie poniesiesz bicza takiego/ jakowy ten Król cierpiał. Plut: in Pompejo. Ant: deGue[...] 23. Czytaj w Pateryku słowieński. Nicef: lib: 15. c. 24. Metasi
/ boć rzekł Dawid: Nie godźi się áby ládá kto nośił Skrzynie/ tylko sámi Lewitowie/ ktorych Bog obrał. Yindzie zástáwili się krolowi Kápłáni Páńscy/ y rzekli: Nie twoy to vrząd Ozyaszu á byś palił kádzidło Pánu: ále Kápłanow. Y támże niżey: Y rozgniewawszy się Ozyasz/ trzymáiąc w ręku kádźielnicę/ groźił Kápłanom Páńskim/ y wnet wystąpił trąd ná czoło iego przed Kápłany w Domu Bożym. A ták vydźiesz kárnośći/ y nie ponieśiesz biczá tákiego/ iákowy ten Krol ćierpiał. Plut: in Pompeio. Ant: deGue[...] 23. Czytay w Páteriku słowieński. Niceph: lib: 15. c. 24. Metasi
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 132 .
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
łotów źłota/ znakryciem od szczyrych Diamentów/ i rubinów sadzonym/ gdzie Imię Jezus od Diamentów na pół palca szeroko wysadzone/ którego Cena kilka Tysięcy Czerwonych złotych przechodzi. Tamże kilka skrzyń pełnych/ Lichcarzy srebrnych/ do Ołtarzy na- leżących. Dwanaście Apostołów/ tej co człek jest wielkości/ przy tym wiele barzo kosztownych/ kadzielnic. Gdziebyś mógł/ V Guarda Robba, tę łaskę mieć/ i pozwolenie/ do widzenia pewnych kilkunastu/ skrzyń/ które wiem zeć zwielką trudnością widzieć przyjdzie. Gdzie wkazdy zosobna/ każdego Ojca . Z Papieża osobno niewymowne i niewidziane/ jeszcze za Żywota/ Kościelnemu skarbowi/ zostawione leżą skarby. takdalece iż
łotow źłotá/ znákryćiem od sczyrych Diámentow/ y rubinow sádzonym/ gdźie Imię Iezvs od Diámentow ná puł palcá szeroko wysádzone/ ktorego Cená kilká Tyśięcy Czerwonych złotych przechodźi. Támże kilká skrzyń pełnych/ Lichcárzy srebrnych/ do Ołtárzy na- leżących. Dwánaśćie Apostołow/ tey co człek iest wielkośći/ przy tym wiele bárzo kosztownych/ kádźielnic. Gdźiebyś mogł/ V Guarda Robba, tę łáskę mieć/ y pozwolenie/ do widzenia pewnych kilkunástu/ skrzyń/ ktore wiem zeć zwielką trudnośćią widźieć przyidźie. Gdźie wkázdy zosobná/ káżdego Oycá . S Papieżá osobno niewymowne y niewidźiáne/ iescze zá Zywotá/ Kościelnemu skárbowi/ zostáwione leżą skárby. tákdálece iż
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 104
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
, raz się spowiadających w Roku.
Krzyż z napisem: Ex dedecore decus Inny napisał: Mortis olim nunc tesera vitae.
AMBONIE przypisano Lemma: Veritati, non fábulis. Inny przypisał: Ad dandam scientiam salutis.
TURYBULARZ kadzący, z napisem: Dummodo supersit odor Te Symbolum tych reprehendit, którzy jedynej szukają sławy. Inny Kadzielnicy dał napis. Consumitur, at olet. Ta jest pochwała cierpliwości.
PIERŚCIEN wziął Lemma od Ferrusa: Iungo amantes. Temuż Pierścieniowi dano Napis: Honoris et fidei signum.
STOŁ zastawiony z napisem Curarum examina pellit. Tak Stół Anielski wszystkie od nas pędzi złe humory.
GARNEK na ogniu z napisem cenzurującym Inamoratów od Ottona
, raz się spowiadaiących w Roku.
KRZYZ z napisem: Ex dedecore decus Inny napisał: Mortis olim nunc tesera vitae.
AMBONIE przypisano Lemma: Veritati, non fábulis. Inny przypisał: Ad dandam scientiam salutis.
TURYBULARZ kadzący, z napisem: Dummodo supersit odor Te Symbolum tych reprehendit, ktorzy iedyney szukáią sławy. Inny Kadzielnicy dał napis. Consumitur, at olet. Ta iest pochwała cierpliwości.
PIERSCIEN wziął Lemma od Ferrusa: Iungo amantes. Temuż Pierścieniowi dano Napis: Honoris et fidei signum.
STOŁ zastawiony z napisem Curarum examina pellit. Tak Stoł Anielski wszystkie od nas pędzi złe humory.
GARNEK na ogniu z napisem censuruiącym Inamoratow od Ottona
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1189
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
albo stworzenie jakie/ za Boga ma i chwali: nie mówię (jakom rzekł) tego: wszakże kto uważy wzgardę Boską/ która na rozkazującego/ grożącego/ proszącego/ Boga nic niedbając/ temu tył obróciwszy/ swej namiętności/ albo pobuszczenia czartowskiego wolą/ umyślnie rozmyślnie czyni: nie wiem jak daleko od czartowskiej kadzielnicy śmiertelnie grzeszącego nabożeństwo postawi. Eph. 5. Omnis fornicator, aut immundus, aut avarus, quod est idolarum servitus. Mówi Apostoł i Przed nim Prorok. 1. Reg. 1. 5. Quasi peccatum ariolandi est repugnare. Bogu się przeciwić/ wróżka et quasi scelus idolatriae nolle acquiscere. Na jego świętej wolej
albo stworzenie iákie/ zá Bogá ma y chwali: nie mowię (iákom rzekł) tego: wszakże kto uważy wzgardę Boską/ ktorá ná rozkázuiącego/ grożącego/ proszącego/ Bogá nic niedbáiąc/ temu tył obroćiwszy/ swey námiętnośći/ albo pobuszczeniá czártowskiego wolą/ umyślnie rozmyślnie czyni: nie wiem iák dáleko od czartowskiey kadźielnicy śmiertelnie grzeszącego nábożeństwo postáwi. Eph. 5. Omnis fornicator, aut immundus, aut avarus, quod est idolarum servitus. Mowi Apostoł y Przed nim Prorok. 1. Reg. 1. 5. Quasi peccatum ariolandi est repugnare. Bogu się przećiwić/ wrożka et quasi scelus idolatriae nolle acquiscere. Ná iego świętey woley
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 29
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Święty czynione przez trzydzieści dni/ nierozdzielnie za jednego zmarłego Mnicha/ skąd się baczy/ dla czego mimo inszych Świętych Dobrodziejów ludzi zmarłych/ on jest na to wybierany. Na tym piętrze abo Teatrum, siedziało ośm kościanych osób/ abo śmierci zasuszonych kości uformowanych/ z której każda w jednej ręce trzymała pochodnią/ a w drugiej Kadzielnicę srebrną/ rozłożonych parzysto. Na rogach zaś stały cztery jak żywe osoby niemałe i ogromno wspaniałe/ siedżące a nogi na gzamsie spuszczone trzymające/ te zrobione były sznycerską robotą na kształt miedzi z przyprawnej materii sztuką/ dwie z nich na przeciwko drzwiom Kościelnym wyrażały Adama i Ewę/ jakoby melancholiczne i frasobliwe ludzie/ iżprzez jadło abo
Swięty czynione przez trzydźieśći dni/ nierozdźielnie zá iednego zmarłego Mnicha/ zkąd się baczy/ dla czego mimo inszych Swiętych Dobrodźieiow ludźi zmárłych/ on iest ná to wybierány. Ná tym piętrze ábo Theatrum, śiedźiało ośm kośćiánych osob/ ábo śmierći zasuszonych kośći vformowanych/ z ktorey káżda w iedney ręce trzymałá pochodnią/ á w drugiey Kadzielnicę srebrną/ rozłożonych parzysto. Ná rogách zaś stały cztery iák żywe osoby niemáłe y ogromno wspániałe/ śiedżące á nogi ná gzámśie spuszczone trzymáiące/ te zrobione były sznycerską robotą ná kształt miedźi z przyprawney máteryey sztuką/ dwie z nich na przećiwko drzwiom Kościelnym wyrażáły Adámá y Ewę/ iákoby melankoliczne y frásobliwe ludźie/ iżprzez iadło abo
Skrót tekstu: RelKat
Strona: B
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
oczom swym wygodę, Wielką, ojcze, we dwoje ponosimy szkodę. Gdyby się był podobał obraz Bogu w ciele, Ulałby go Aaron ze złota, nie cielę, Pewnie by go dotychczas malowali Żydzi; Stąd znać, że się zawsze tym Bóg brzydził i brzydzi. Mamy od nich ołtarze, świece i ornaty, Kadzielnice i insze święte aparaty, Dziesięcioro, wyjąwszy szabat, przykazania, I przez lat dwa tysiąca Bóg im nie przygania, I podobali mu się we wszytkim tym; za czym, Dlaczego my je od nich inaczej tłumaczym? Kto nas rozgrzeszył? gdy to, co im grzech śmiertelny, Wyrażać w materyjej Boga skazitelnej, A
oczom swym wygodę, Wielką, ojcze, we dwoje ponosimy szkodę. Gdyby się był podobał obraz Bogu w ciele, Ulałby go Aaron ze złota, nie cielę, Pewnie by go dotychczas malowali Żydzi; Stąd znać, że się zawsze tym Bóg brzydził i brzydzi. Mamy od nich ołtarze, świece i ornaty, Kadzielnice i insze święte aparaty, Dziesięcioro, wyjąwszy szabat, przykazania, I przez lat dwa tysiąca Bóg im nie przygania, I podobali mu się we wszytkim tym; za czym, Dlaczego my je od nich inaczej tłumaczym? Kto nas rozgrzeszył? gdy to, co im grzech śmiertelny, Wyrażać w materyjej Boga skazitelnej, A
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 521
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
12.
I Ofiarował pierwszego dnia dar swój/ Nahason Syn Aminadabów z pokolenia Juda. 13. A dar jego był Misa śrebrna jedna/ sto i trzydzieści syklów wagi jej. Czasa śrebrna jedna/ siedmdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnice: obie pełne pszennej mąki/ zagniecionej z oliwą/ na Ofiarę śniedną: 14. Kadzilnica jedna/ z dziesiąci syklów złota/ pełna kadzidła dla kadzenia: 15. Cielec jeden młody/ baran jeden/ i baranek jeden roczny/ na Ofiarę paloną: 16. Kozieł jeden z kóz/ za grzech. 17. A na Ofiarę spokojną/ dwa woły/ baranów pięć/ kozłów pięć/ i baranków rocznych pięć
12.
Y Ofiárował pierwszego dniá dar swoj/ Náháson Syn Aminádábow z pokolenia Iudá. 13. A dar jego był Misá śrebrna jedná/ sto y trzydźieśći syklow wagi jey. Cżásá śrebrna jedná/ śiedmdźieśiąt syklow wagi jey według syklá świątnice: obie pełne pszenney mąki/ zágniećioney z oliwą/ ná Ofiárę śniedną: 14. Kádźilnicá jedná/ z dźieśiąći syklow złotá/ pełna kádźidłá dla kádzenia: 15. Cielec jeden młody/ báran jeden/ y báránek jeden rocżny/ ná Ofiárę paloną: 16. Koźieł jeden z koz/ zá grzech. 17. A ná Ofiárę spokojną/ dwá woły/ báránow pięć/ kozłow pięć/ y báránkow rocżnych pięć
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 145
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Natanaela Syna Suharowego. 24.
TRzeciego dnia/ Książę Synów Zabulon: Eliab Syn Chelonów. 25. Ofiara jego była misa śrebrna jedna/ sto i trzydzieści Syklów wagi jej: Czasza śrebrna jedna/ siedmdziesiąt Syklów wagi jej/ według Sykla świątnice/ obie pełne mąki pszennej z Oliwą nagniecionej/ na ofiarę śniedną. 26. Kadzilnica jedna z dziesiąci Syklów złota/ pełna kadzidła: 27. Cielec jeden młody/ baran jeden/ i baranek roczny jeden/ na całopalenie. 28. Kozieł jeden z kóz/ za grzech. 29. A na ofiarę spokojną/ dwa woły/ baranów rocznych pięć: Ta była Ofiara Eliaba Syna Chelonowego. 30.
DNia
Nátánáelá Syná Suhárowego. 24.
TRzećiego dniá/ Kśiążę Synow Zábulon: Eliáb Syn Chelonow. 25. Ofiárá jego byłá misá śrebrna jedná/ sto y trzydźieśći Syklow wagi jey: Czászá śrebrna jedná/ śiedmdźieśiąt Syklow wagi jey/ według Syklá świątnice/ obie pełne mąki pszenney z Oliwą nágniećioney/ ná ofiárę śniedną. 26. Kádźilnicá jedná z dźieśiąći Syklow złotá/ pełna kádźidłá: 27. Cielec jeden młody/ báran jeden/ y báránek rocżny jeden/ ná cáłopalenie. 28. Koźieł jeden z koz/ zá grzech. 29. A ná ofiárę spokojną/ dwá woły/ báránow rocżnych pięć: Tá była Ofiárá Eliábá Syná Chelonowego. 30.
DNiá
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 145
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 30.
DNia Czwartego: Książę z Synów Rubenowych/ Elizur/ Syn Sedeurów. 31. Ofiara jego była misa śrebrna jedna/ sto i trzydzieści Syklów wagi jej: Czasza śrebrna jedna/ siedmdziesiąt Syklów wagi jej, według Syklów Świątnice/ obie pełne mąki pszennej/ z Oliwą zagniecionej/ na ofiarę śniedną: 32. Kadzilnica jedna z dziesiąci Syklów złota/ pełna kadzidła: 33. Cielec jeden młody/ baran jeden/ baranek jeden roczny/ na paloną Ofiarę: 34. Kozieł jeden z kóz/ za grzech. 35. A na ofiarę spokojną/ dwa woły/ baranów pięć/ kozłów pięć/ baranków rocznych pięć. Ta była Ofiara Elizura
. 30.
DNiá Czwartego: Kśiążę z Synow Rubenowych/ Elizur/ Syn Sedeurow. 31. Ofiárá jego była misá śrebrna jedná/ sto y trzydźieśći Syklow wagi jey: Czászá śrebrna jedná/ śiedmdźieśiąt Syklow wagi jey, według Syklow Swiątnice/ obie pełne mąki pszenney/ z Oliwą zágniećioney/ ná ofiárę śniedną: 32. Kádźilnicá jedná z dźieśiąći Syklow złotá/ pełna kádźidłá: 33. Cielec jeden młody/ báran jeden/ báránek jeden roczny/ ná paloną Ofiárę: 34. Koźieł jeden z koz/ zá grzech. 35. A ná ofiárę spokojną/ dwá woły/ báránow pięć/ kozłow pięć/ báránkow rocznych pięć. Tá byłá Ofiárá Elizurá
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 145
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
