rozkazał Pan. Poszedł też znim i Lot. A było Abramowi siedmdziesiąt lat i pięć lat/ gdy wyszedł z Haranu. 5. Wziął też Abram Sarai żonę swoje/ i Lota syna brata swego/ i wszystkę swą majętność/ której nabyli/ i dusze których nabyli w Haranie: i wyszli aby szli do ziemie Kananejskiej/ i przyszli do ziemie Kananejskiej. 6. Tedy przeszedł Abram ziemię onę aż do miejsca Sychem/ i aż do równiny Morech/ a Kananejczyk na ten czas był wonej ziemi. 7.
I ukazał się Pan Abramowi i rzekł: Nasieniu twemu dam ziemię tę/ i zbudował tam ołtarz Panu który mu się ukazał.
roskazał Pan. Poszedł też znim y Lot. A było Abrámowi śiedmdźieśiąt lat y pięć lat/ gdy wyszedł z Háránu. 5. Wźiął też Abrám Sárai żonę swoje/ y Lotá syná brátá swego/ y wszystkę swą májętność/ ktorey nábyli/ y dusze ktorych nábyli w Háránie: y wyszli áby szli do źiemie Kánánejskiey/ y przyszli do źiemie Kánánejskiey. 6. Tedy przeszedł Abrám źiemię onę áż do miejscá Sychem/ y áż do rowniny Morech/ á Kánáneyczyk ná ten czás był woney źiemi. 7.
Y ukazał śię Pan Abrámowi y rzekł: Naśieniu twemu dam źiemię tę/ y zbudował tám ołtarz Pánu ktory mu śię ukázał.
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 11
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nim i Lot. A było Abramowi siedmdziesiąt lat i pięć lat/ gdy wyszedł z Haranu. 5. Wziął też Abram Sarai żonę swoje/ i Lota syna brata swego/ i wszystkę swą majętność/ której nabyli/ i dusze których nabyli w Haranie: i wyszli aby szli do ziemie Kananejskiej/ i przyszli do ziemie Kananejskiej. 6. Tedy przeszedł Abram ziemię onę aż do miejsca Sychem/ i aż do równiny Morech/ a Kananejczyk na ten czas był wonej ziemi. 7.
I ukazał się Pan Abramowi i rzekł: Nasieniu twemu dam ziemię tę/ i zbudował tam ołtarz Panu który mu się ukazał. 8. A przeszedł stamtąd do
nim y Lot. A było Abrámowi śiedmdźieśiąt lat y pięć lat/ gdy wyszedł z Háránu. 5. Wźiął też Abrám Sárai żonę swoje/ y Lotá syná brátá swego/ y wszystkę swą májętność/ ktorey nábyli/ y dusze ktorych nábyli w Háránie: y wyszli áby szli do źiemie Kánánejskiey/ y przyszli do źiemie Kánánejskiey. 6. Tedy przeszedł Abrám źiemię onę áż do miejscá Sychem/ y áż do rowniny Morech/ á Kánáneyczyk ná ten czás był woney źiemi. 7.
Y ukazał śię Pan Abrámowi y rzekł: Naśieniu twemu dam źiemię tę/ y zbudował tám ołtarz Pánu ktory mu śię ukázał. 8. A przeszedł ztámtąd do
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 11
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
do Abrama: Oto/ teraz zamknął mię Pan abym nierodziła/ wnidź/ proszę do służebnice mojej/ azali wżdy zniej będę miała dziatki/ i usłuchał Abram głosu Sarai. 3. I wzięła Sarai żona Abramowa Agarę Egipczankę/ służebnicę swoję/ po dziesiąci lat/ jako począł Abram mieszkać w ziemi Kananejskiej: i dała ją Abramowi mężowi swemu za żonę. 4. Tedy wszedł do Agary/ i poczęła: a widząc że poczęła/ wzgardzoną była Pani jej woczu jej. 5. I rzekła Sarai do Abrama: Krzywdy mojej tyś winien: jamci dała służebnicę moję na łono twoje: ale ona widząc że poczęła
do Abrámá: Oto/ teraz zámknął mię Pan ábym nierodźiłá/ wnidź/ proszę do służebnice mojey/ ázali wżdy zniey będę miáłá dźiatki/ y usłuchał Abrám głosu Sárái. 3. Y wźięłá Sárái żoná Abrámowá Agárę Egipczankę/ służebnicę swoję/ po dźieśiąći lat/ jáko począł Abrám mieszkáć w źiemi Kánánejskiey: y dáłá ją Abrámowi mężowi swemu zá żonę. 4. Tedy wszedł do Agáry/ y poczęłá: á widząc że poczęłá/ wzgárdzoną byłá Páni jey woczu jey. 5. Y rzekłá Sárái do Abrámá: Krzywdy mojey tyś winien: jamći dałá służebnicę moję ná łono twoje: ále oná widząc że poczęłá
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 14
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i Królowie z ciebie wynidą. 7. I utwierdzę przymierze moje miedzy mną i miedzy tobą/ i miedzy nasieniem twojem po tobie w narodziech ich umową wieczną: żebymci był Bogiem i nasieniu twemu po tobie. 8. Dam też tobie/ i nasieniu twemu po tobie ziemię/ w której teraz jesteś gościem: wszystkę ziemię Kananejską w osiadłość wieczną/ i będę ich Bogiem. Rozd. XVII. I. Mojżeszowe. Rozd. XVIII. 9.
Nad to rzekł Bóg Abrahamowi. Ty też przymierza mego przestrzegać będziesz/ ty i nasienie twoje po tobie/ wnarodziech swoich. 10. A toć jest przymierze moje/ które zachowywać będziecie/
y Krolowie z ćiebie wynidą. 7. Y utwierdzę przymierze moje miedzy mną y miedzy tobą/ y miedzy naśieniem twojem po tobie w narodźiech ich umową wieczną: żebymći był Bogiem y naśieniu twemu po tobie. 8. Dam też tobie/ y naśieniu twemu po tobie źiemię/ w ktorey teraz jesteś gośćiem: wszystkę źiemię Kánánejską w ośiádłość wieczną/ y będę ich Bogiem. Rozd. XVII. I. Mojzeszowe. Rozd. XVIII. 9.
Nád to rzekł Bog Abráhámowi. Ty też przymierza mego przestrzegáć będźiesz/ ty y naśienie twoje po tobie/ wnarodźiech swoich. 10. A toć jest przymierze moje/ ktore záchowywáć będźiećie/
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 15
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Rozdział XXIII. Sara Abrahamowi umarła, 3. której kupił plac dla pogrzebu jej, 19. i pogrzebł ją uczciwie. 1.
A żyła Sara sto lat/ i dwadzieścia lat/ i siedm lat: te są lata żywota Sary. 2. I umarła Sara w Mieście Arba/ które zowią Hebron/ w ziemi Kananejskiej: i przyszedł Abraham aby żałował Sary i płakał jej: 3. Potym wstał Abraham do umarłego swego/ i rzekł do Synów Hetowych/ mówiąc: 4. Gościem i przychodniem jestem u was/ dajcież mi osiadłość grobu miedzy wami/ abym pogrzebł umarłego mego od twarzy mojej: 5. Tedy odpowiedzieli Synowie Hetowi
ROZDZIAL XXIII. Sará Abráhámowi umárłá, 3. ktorey kupił plác dla pogrzebu jey, 19. y pogrzebł ją uczćiwie. 1.
A żyłá Sará sto lat/ y dwádźieśćiá lat/ y śiedm lat: te są látá żywotá Sary. 2. Y umárłá Sará w Mieśćie Arbá/ ktore zowią Hebron/ w źiemi Kánánejskiey: y przyszedł Abráhám áby żáłował Sary y płákał jey: 3. Potym wstał Abráhám do umárłego swego/ y rzekł do Synow Hetowych/ mowiąc: 4. Gośćiem y przychodniem jestem u was/ dajćież mi ośiádłość grobu miedzy wámi/ ábym pogrzebł umárłego mego od twarzy mojey: 5. Tedy odpowiedźieli Synowie Hetowi
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 21
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i wszystkie drzewa/ które były na polu/ które były na wszystkich granicach jego w około/ 18. Abrahamowi w osiadłość/ przed oczyma Synów Hetowych/ i wszystkich którzy wchodzili w bramę miasta onego. 19.
A Tak pogrzebł Abraham Sarę żonę swoję w jaskini pola w Machpeli przeciwko Mamre: To jest Hebron w ziemi Kananejskiej. 20. I powzdane jest pole i jaskinia która była na nim Abrahamowi w osiadłość grobu/ od Synów Hetowych. Rozdział XXIV. Abraham wysyła sługę swego do Syriej, Synowi swemu po żonę, 10. sługa za błogosławieństwem Bożym poselstwo ono szczęśliwie odprawiwszy 51. Izaakowi żonę przyprowadził. Rozd. XXIV. GENESIS. Rozd
y wszystkie drzewá/ ktore były ná polu/ ktore były ná wszystkich gránicách jego w około/ 18. Abráhámowi w ośiádłość/ przed oczymá Synow Hetowych/ y wszystkich ktorzy wchodźili w bramę miástá onego. 19.
A Ták pogrzebł Abráhám Sarę żonę swoję w jáskini polá w Máchpeli przećiwko Mámre: To jest Hebron w źiemi Kánánejskiey. 20. Y powzdáne jest pole y jáskinia ktora byłá ná nim Abráhámowi w ośiádłość grobu/ od Synow Hetowych. ROZDZIAL XXIV. Abráhám wysyła sługę swego do Syriej, Synowi swemu po żonę, 10. sługá zá błogosłáwienstwem Bożym poselstwo ono szcześliwie odpráwiwszy 51. Izáákowi żonę przyprowadźił. Rozd. XXIV. GENESIS. Rozd
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 21
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Uczynił dosyć posłuszny syn ojcowskiej woli. Nawet i ten sam wicereks egipski od braci swojej pod przysięgą to wymógł, że gdy przy łasce Bożej z jarzma faraonowego za czasem wybiją się, aby potomkowie ich kości jego z sobą wziąwszy do ojczystego zaprowadzili grobowca. I tak potem pod dyrekcyją Mojżesza z niewoli egipskiej kości obudwu do ziemi kananejskiej zaprowadzone i tam pogrzebione były. Wziął Mojżesz kości Józefowe (mówi Pismo Święte) z sobą i zaprowadził je i pogrzebł w Jeruzalem dlatego, że Józef poprzysiągł synów izraelskich, aby kości jego w Egipcie nie zostawowały.
Ten zwyczaj starodawny zakroczył aż do wieków chrześcijańskiej religii. Tak uczynił światło ono Galiej świątobliwością i odwagami przeciwko Saracenom
Uczynił dosyć posłuszny syn ojcowskiej woli. Nawet i ten sam wicereks egipski od braci swojej pod przysięgą to wymógł, że gdy przy łasce Bożej z jarzma faraonowego za czasem wybiją się, aby potomkowie ich kości jego z sobą wziąwszy do ojczystego zaprowadzili grobowca. I tak potem pod dyrekcyją Mojżesza z niewoli egipskiej kości obudwu do ziemi kananejskiej zaprowadzone i tam pogrzebione były. Wziął Mojżesz kości Józefowe (mówi Pismo Święte) z sobą i zaprowadził je i pogrzebł w Jeruzalem dlatego, że Józef poprzysiągł synów izraelskich, aby kości jego w Egipcie nie zostawowały.
Ten zwyczaj starodawny zakroczył aż do wieków chrześcijańskiej religiej. Tak uczynił światło ono Galiej świątobliwością i odwagami przeciwko Saracenom
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 444
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
