Podkanclerzy może sądzić Sądy Asestorskie. Kanclerzem nie może być Arcybiskup żaden, ani Krakowski, Kujawski, Poznański, Płocki i Warmiński, Biskupi. Z Radziejowskim i Żałuskim pro ultima vice Rzeczp: dysponowała Roku 1703. ani Świecki także Kanclerz, ani Podkanclerzy może być Kasztelanem, abo Hetmanem według Konstytucyj Roku 1669. Z Podkanclerstwa na Kanclerstwo ascens praktykowany, z pieczęci zaś ascens Duchownych powinien być na Prymasostwo, abo na inne większe Biskupstwa; tak Aleksander Postanowił. Kanclerz i Podkanclerzy Litwescy są tylko sami Świeccy. SENAT ŚWIECKI
Obligacja Kanclerzów lub na ich miejscu Podkanclerzych jest, Responsa Królewskie w mowie publicznej od Tronu wyrażać, w Senacie proponować Senatus-Consulta, Decyzje Królewskie,
Podkanclerzy moźe sądźić Sądy Assesstorskie. Kanclerzem nie może być Arcybiskup żaden, ani Krakowski, Kujawski, Poznański, Płocki i Warmiński, Biskupi. Z Radźiejowskim i Załuskim pro ultima vice Rzeczp: dysponowała Roku 1703. ani Swiecki także Kanclerz, ani Podkanclerzy może być Kasztelanem, abo Hetmanem według Konstytucyi Roku 1669. Z Podkanclerstwa na Kanclerstwo ascens praktykowany, z pieczęći zaś ascens Duchownych powinien być na Prymasostwo, abo na inne większe Biskupstwa; tak Alexander Postanowił. Kanclerz i Podkanclerzy Litwescy są tylko sami Swieccy. SENAT SWIECKI
Obligacya Kanclerzów lub na ich mieyscu Podkanclerzych jest, Responsa Królewskie w mowie publiczney od Tronu wyrażać, w Senaćie proponować Senatus-Consulta, Decyzye Królewskie,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 201
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
nadziei/ nie doda Corragio Laska ta/ którą mały sługa jeszcze znałem zawsze wielką i miłościwą i pochlubić się non ex vano mogę/ że nigdym lubo w-odmianie czasów odmiennej i zamarszczonej W. KM. twarzy przeciwko sobie nie widział. Ta łaska piastowała pierwoci moje/ gdy mię zawoławszy do Dworu z-Kanclerstwa Biskupiego wybrawszy z-ordynku PP. Sekretartów pomknęła motu propio na Regencje/ na Referendarią Koronną podała pole inclarescendi i przysłużenia się Ojczyźnie legacjami udarowała w nie podstarzałym jeszcze wieku Biskupstwem/ którym lumina saeculi Kostkowie/ Tyliccy/ Gębiccy/ Zadzikowie/ Lipscy/ Działynscy/ Leszczyńscy emeritis annis tanquam rude donabantur. Ta łaska WKM
nadźiei/ nie doda Corragio Láska tá/ ktorą máły sługá ieszcze znałem záwsze wielką i miłośćiwą i pochlubić się non ex vano mogę/ że nigdym lubo w-odmiánie czasow odmienney i zámarszczoney W. KM. twarzy przećiwko sobie nie widźiał. Tá łaska piastowáłá pierwoći moie/ gdy mię záwoławszy do Dworu z-Kánclerstwá Biskupiego wybrawszy z-ordynku PP. Sekretartow pomknęłá motu propio ná Regencye/ ná Referendaryą Koronną podáłá pole inclarescendi i przysłużenia się Oyczyźnie legácyámi udárowáłá w nie podstarzałym ieszcze wieku Biskupstwem/ ktorym lumina saeculi Kostkowie/ Tyliccy/ Gębiccy/ Zadźikowie/ Lipscy/ Dźiałynscy/ Leszczyńscy emeritis annis tanquam rude donabantur. Tá łáska WKM
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 22
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Król widząc, że nie po jego woli Sprawa idzie, rozgniewał się na Wolseusza pierwszego do tego przywodźcę. W tym w Anglii przeciw niemu zebrano zbrodnie jego Roku 1528, Królowi podano. Jeno KAMPEGIUS Legat wyjechał do Rzymu, WOLSEUS do Dworu powróciwszy, nie był do rozmowy z Królem przypuszczony, owszem pojmany przymuszony do złożenia Kanclerstwa, które dane TOMASZOWI Morowi, kazano mu ustąpić z Biskupstwa Wintonieńskiego i z Pałacu Eboraceńskiego, który sobie ze wszystkim Król wziął, ze wszystkiego na ostatek obrany, we wsi Aserieńskiej mieszkał, potym przy Eboraceńskim Kościele. Jednak Henryk w Rzymie u Klemensa starał się o rozwód; w Francyj szukał Teologów i ich wielkiemi korumpował pieniędzmi
Krol widząc, że nie po iego woli Sprawa idzie, rozgniewał się na Wolseusza pierwszego do tego przywodźcę. W tym w Anglii przeciw niemu zebrano zbrodnie iego Roku 1528, Krolowi podano. Jeno KAMPEGIUS Legat wyiechał do Rzymu, WOLSEUS do Dworu powrociwszy, nie był do rozmowy z Krolem przypuszczony, owszem poymány przymuszony do złożenia Kanclerstwa, ktore dane TOMASZOWI Morowi, kazano mu ustąpić z Biskupstwa Wintonieńskiego y z Pałacu Eboraceńskiego, ktory sobie ze wszystkim Krol wziął, ze wszystkiego na ostatek obrany, we wsi Aseryeńskiey mieszkał, potym przy Eboráceńskim Kościele. Jednak Henryk w Rzymie u Klemensa stárał się o rozwod; w Francyi szukał Teologow y ich wielkiemi korumpowáł pieniędzmi
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 93
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
zlecił ją/ żeby mu tylko referował potym/ Monsignorowi Paulo Capizucco, Dziekanowi Roty Rzymskiej/ i reuokował Campeggia. Król bacząc wielką trudność sprawy/ a małą mając nadzieję o dobrym dokończeniu/ obrócił gniew na Kardynała Eboraceńskiego/ iż go w takie labirynty wdał. Przetoż nie kazał mu do siebie chodzić/ złupił go z Kanclerstwa/ i z Biskupstwa Wintońskiego/ i pałac mu wziął/ co go był sobie zbudował w Londrze: i odesłał go naprzód do jednego miasteczka/ a potym do jego kościoła do Eboraku: a potym rozkazał/ żeby stamtąd był przywieziony do więzienia do Londry/ ale mizernie umarł na drodze. Lecz Henryk ślepnąc co dzień to
zlećił ią/ żeby mu tylko referował potym/ Monsignorowi Paulo Capizucco, Dźiekanowi Roty Rzymskiey/ y reuokował Cámpeggia. Krol bacząc wielką trudność spráwy/ á máłą máiąc nádźieię o dobrym dokończeniu/ obroćił gniew ná Kárdynałá Eboráceńskiego/ iż go w tákie lábirinty wdał. Przetoż nie kazał mu do śiebie chodźić/ złupił go z Kánclerstwá/ y z Biskupstwá Wintońskiego/ y páłac mu wźiął/ co go był sobie zbudował w Londrze: y odesłał go naprzod do iednego miásteczká/ á potym do iego kośćiołá do Eboraku: á potym roskazał/ żeby ztámtąd był przywieźiony do więźienia do Londry/ ále mizernie vmárł ná drodze. Lecz Henrik ślepnąc co dźień to
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 42
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
sejmie na zapłatę wojsku poborów 50, według dawnych kwitów, uchwalono i aby do Lublina przyszłego roku na Nowe Lato zwiezione były serio przykazano, pod dystrybutę już po Leszczynskim Bogusławie, Jana Krasińskiego, wojewody płockiego przedtym. Leszczyński już albowiem lubo przy Szwedzie zostawał, wyżej mianowaną okryty amnestyją, z podskarbstwa na podkanclerstwo koronne postąpił był po Prażmowskim, biskupie łuckim, który pieczęć koronną większą wziął, a mniejszą Leszczyńskiemu puścił.
Ariańska sekta najpierwej według punktu konwokacji wywołana była na sejmie. Akcyza wprawdzie zniesiona była, ale natychmiast kwarta z dóbr królewskich in duplo, jako ją przedtym dawano, uchwalona i starą i nową na artyleryją naznaczona, której
sejmie na zapłatę wojsku poborów 50, według dawnych kwitów, uchwalono i aby do Lublina przyszłego roku na Nowe Lato zwiezione były serio przykazano, pod dystrybutę już po Lesczynskim Bogusławie, Jana Krasińskiego, wojewody płockiego przedtym. Lesczyński już albowiem lubo przy Szwedzie zostawał, wyżej mianowaną okryty amnestyją, z podskarbstwa na podkanclerstwo koronne postąpił był po Prażmowskim, biskupie łuckim, który pieczęć koronną większą wziął, a mniejszą Lesczyńskiemu puścił.
Ariańska sekta najpierwej według punktu konwokacyi wywołana była na sejmie. Akcyza wprawdzie zniesiona była, ale natychmiast kwarta z dóbr królewskich in duplo, jako ją przedtym dawano, uchwalona i starą i nową na artyleryją naznaczona, której
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 263
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
wielkie było i w Warszawie nie folgowało. Około 20000 ludzi tym powietrzem zeszło i lepiej, powiadano. Aleć pono i bez powietrza Aleksander Lubomirski, wojewoda krakowski, tego roku zszedł z świata. Krzesło wprzód Zebrzydowskiemu i potem prędko Leszczyńskiemu, generałowi wielkopolskiemu, kanclerzowi, dostało się, którego on to jest Rok 1677
kanclerstwa, Wielopolskiemu, staroście krakowskiemu, ustąpił. Ten bowiem w tychże czasiech po Komorowskiej, siostrę królowej rodzoną, księżnę de Derkien pojął był. Wiele inszych panów tego roku pomarło, lecz kto ich narachować może?
Atoli tego roku w Węgrzech hałasy od rebelizantów cesarskich z małej okazji, to jest wprowadzenia jezuitów do Węgier,
wielkie było i w Warszawie nie folgowało. Około 20000 ludzi tym powietrzem zeszło i lepiej, powiadano. Aleć pono i bez powietrza Aleksander Lubomirski, wojewoda krakowski, tego roku zszedł z świata. Krzesło wprzód Zebrzydowskiemu i potem prętko Lesczyńskiemu, generałowi wielgopolskiemu, kanclerzowi, dostało się, którego on to jest Rok 1677
kanclerstwa, Wielopolskiemu, staroście krakowskiemu, ustąpił. Ten bowiem w tychże czasiech po Komorowskiej, siostrę królowej rodzoną, księżnę de Derkien pojął był. Wiele inszych panów tego roku pomarło, lecz kto ich narachować może?
Atoli tego roku w Węgrzech hałasy od rebelizantów cesarskich z małej okazyi, to jest wprowadzenia jezuitów do Węgier,
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 487
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
dla Wci serca mego. Racz rządzić i wszystkim, moja kochana dobrodziejko, i dawno bym z duszy i serca na to był pozwolił, anibym się był wsty- dził; wszak też mam już głowę i chorą, i słabą, i sfatygowaną, nosząc na sobie tak: wiele urzędów, i hetmaństwa, i kanclerstwa i podskarbstwa. Le palaiszaśenchantenie wiem czemu teraz ma mieć inszą o mojej miłości ku Wci mojemu sercu opinię? Dla Boga, cemonde est bien faux,który to takimi plotkami popsował serce Wci mojej pociechy ku mnie! Ale jeśli nie kochać, przynajmniej z utrapionego nie żartować, uniżenie proszę,
dla Wci serca mego. Racz rządzić i wszystkim, moja kochana dobrodziejko, i dawno bym z duszy i serca na to był pozwolił, anibym się był wsty- dził; wszak też mam już głowę i chorą, i słabą, i sfatygowaną, nosząc na sobie tak: wiele urzędów, i hetmaństwa, i kanclerstwa i podskarbstwa. Le palaiszaśenchantenie wiem czemu teraz ma mieć inszą o mojej miłości ku Wci mojemu sercu opinię? Dla Boga, cemonde est bien faux,który to takimi plotkami popsował serce Wci mojej pociechy ku mnie! Ale jeśli nie kochać, przynajmniej z utrapionego nie żartować, uniżenie proszę,
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 470
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Pierwsza, Prawo główne 1690. nigdy nieabrogowane, (si non violatur) dispensatur iam decies, że przeciw niemu wyraźnie opisującemu obranie Marszałka na dniu pierwszym, nie przystępujemy do Marszałka elekcyj; ergo jeżeli to 1690. Prawo licet dispensare decies, Prawo 1717 licet dispensare semel, dla tylu na nim zerwanych Sejmów. Paritas Druga Kanclerstwa i Podkanclerstwa dispensatá Lege 1504 et tot subsequentibus, są tyle razy rozdane nie na Sejmach, ergo i Buławy mogłyby etc. §. XX. CZĘŚĆ TRZEĆIA. De executione rigorosa ad literam Prawa 1717. Dowiodszy claré, że Prawo Anni 1717. mogłoby dispensari, żeby tego było trzeba; pokazuje się, że
Pierwsza, Prawo głowne 1690. nigdy nieabrogowane, (si non violatur) dispensatur iam decies, że przećiw niemu wyraźnie opisuiącemu obranie Marszałka na dniu pierwszym, nie przystępuiemy do Marszałka elekcyi; ergo ieżeli to 1690. Prawo licet dispensare decies, Prawo 1717 licet dispensare semel, dla tylu na nim zerwanych Seymow. Paritas Druga Kanclerstwa y Podkanclerstwa dispensatá Lege 1504 et tot subsequentibus, są tyle razy rozdane nie na Seymach, ergo y Buławy mogłyby etc. §. XX. CZĘŚĆ TRZEĆIA. De executione rigorosa ad literam Prawa 1717. Dowiodszy claré, że Prawo Anni 1717. mogłoby dispensari, żeby tego było trzeba; pokazuie śię, że
Skrót tekstu: KonSRoz
Strona: 5
Tytuł:
Rozmowa pewnego ziemianina ze swoim sąsiadem
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
że ta medela supponit morbum; że roku 1717. in summa necessitate Reip. non obstante Protestatione Prymasa i Posłów, Sejm doszedł: ergo in summo necessitatis casu może jakie dispensari Prawo. Dies me desiceret, więcej W. Panu przytaczając casus dispensatae in necessitate legis, które potym są ratyfikowane na Sejmach od całej Rzeczypospolitej. Kanclerstwo, Podkanclerstwo, według prawa Anni 1540. na Sejmie tylko powinne być rozdane, powiem W. Panu potym mało dziesięć praeiudicata, że nie na Sejmie oddane były. Możesz być mocniejsza paritas do teraźniejszych okoliczności? ale o tym potym. Jak wiele razy też same Pieczętarskie Ministeria, contra positivam legem de incompatibilibus, wjednej
że ta medela supponit morbum; że roku 1717. in summa necessitate Reip. non obstante Protestatione Prymasa y Posłow, Seym doszedł: ergo in summo necessitatis casu może iakie dispensari Prawo. Dies me desiceret, więcey W. Panu przytaczaiąc casus dispensatae in necessitate legis, ktore potym są ratyfikowane na Seymach od całey Rzeczypospolitey. Kanclerstwo, Podkanclerstwo, według prawa Anni 1540. na Seymie tylko powinne bydź rozdane, powiem W. Panu potym mało dźieśięć praeiudicata, że nie na Seymie oddane były. Możesz bydź mocnieysza paritas do teraźnieyszych okolicznośći? ale o tym potym. Iak wiele razy też same Pieczętarskie Ministeria, contra positivam legem de incompatibilibus, wiedney
Skrót tekstu: KonSRoz
Strona: 40
Tytuł:
Rozmowa pewnego ziemianina ze swoim sąsiadem
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
mający pokloconego mózgu, nie pasją ale racją rządzący się, niech mi, mówię, kto na świecie pokaże dyferencją i da słuszną racją: czemu Lex cardinalis Anni 1690. mogła dispensari decies, a czemu Lex Anni 1717. una vice, in tanto casu necessitatis niedochodzących Sejmów, dispensari nie może? Druga Paritas: Na Kanclerstwo i Podkanclerstwo jest toż samo Prawo, co na Buławy teraz, aby na Sejmie tylko rozdawane były; Anno 1504. . Prawo to potwierdzone jest Anno 1507. Atoli wiem, jak wiele praeiudicata były dispensatae huius Legis in necessitatis casu. Czytałem Chwałkowskiego, Hartknocha, Sarnickiego etc. Jerzy Osolliński Kanclerz Wielki Kor. Kanclerstwo
maiący pokloconego mozgu, nie pasyą ale racyą rządzący śię, niech mi, mowię, kto na świećie pokaże dyfferencyą y da słuszną racyą: czemu Lex cardinalis Anni 1690. mogła dispensari decies, a czemu Lex Anni 1717. una vice, in tanto casu necessitatis niedochodzących Seymow, dispensari nie może? Druga Paritas: Na Kanclerstwo y Podkanclerstwo iest toż samo Prawo, co na Buławy teraz, aby na Seymie tylko rozdawane były; Anno 1504. . Prawo to potwierdzone iest Anno 1507. Atoli wiem, iak wiele praeiudicata były dispensatae huius Legis in necessitatis casu. Czytałem Chwałkowskiego, Hartknocha, Sarnickiego etc. Jerzy Osoliński Kanclerz Wielki Kor. Kanclerstwo
Skrót tekstu: KonSRoz
Strona: 63
Tytuł:
Rozmowa pewnego ziemianina ze swoim sąsiadem
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
