płonności/ lekkości tak wiele/ że jej ledwie w kupie podobnej wyźrzysz gdzie indziej; na te nie trzeba pazurów ostrych/ ani kłów smokowi piekielnemu dobywać/ ogonem ich ściągnie/ zawsze jego są/ zawsze na jego kinienie idą jemu się konformują/ nic natym choć po wierzchu tak dalece świecą. Święty Tadeus w swojej kanonice opisując takich/ patrząc na niestateczność ich/ patrząc jako świat nimi igra by piłą: zowie ich Fluctus feri maris, despumantes suas confusiones. Falą Morską/ która nigdy w jednej mierze nie stoi/ ale nią zawsze wiatry igrają/ rzucając ją to tam to sam/ zawżdy się kręci/ odmienia/ a jeżeli co wyrzuci
płonnośći/ lekkośći ták wiele/ że iey ledwie w kupie podobney wyźrzysz gdźie indźiey; ná te nie trzebá pázurow ostrych/ áni kłow smokowi piekielnemu dobywáć/ ogonem ich śćiągnie/ záwsze iego są/ záwsze ná iego kinienie idą iemu sie konformuią/ nic nátym choć po wierzchu ták dálece świécą. Swięty Thádeus w swoiey kánonice opisuiąc tákich/ pátrząc ná niestátéczność ich/ pátrząc iáko świát nimi igra by piłą: zowie ich Fluctus feri maris, despumantes suas confusiones. Fálą Morską/ która nigdy w iedney mierze nie stoi/ ále nią záwsze wiátry igráią/ rzucáiąc ią to tám to sam/ záwżdy sie kręći/ odmienia/ á ieżeli co wyrzući
Skrót tekstu: NajmProg
Strona: C2v
Tytuł:
Prognostyk duchowny na kometę
Autor:
Jakub Najmanowicz
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
, gdyż krótko, czegom jeszcze nienapisał w Części 2. Aten, tu w spomnę. Naczytałeś zacny Czytelniku Polaków różnych o Polsce Autorów piszących, jako to Wincentego Kadłubka Biskupa Krakowskiego, potym Mnicha który kroniki o Polsce z rady Kazimierza Sprawiedliwego Książęcia I Polskiego Całego świata, praecipue o PolscE
napisał. 2 Baskona Kanoniką Poznańskiego Historię Polską za czasów Kazimierza Wielkiego napisaną. 3 Jana Długosza Kanonika Krakowskiego; to już drukowaną, to jeszcze Manuscriptum Opus Annalium Polonicorum. 4 Matyasza z Miechowa, Kanonika Bożogrobskiego. 5 Bernarda Wapowskiego Annalium Fragmentum. 6 Marcina Kromera Biskupa Warmińskiego, de ortu et rebus gestis Polonorum. 7 Macieja Sryikowskiego Osostowicza, Kanonika Żmudzkiego
, gdyż krotko, czegom iesżcze nienapisał w Części 2. Aten, tu w spomnę. Náczytałeś zacny Czytelniku Polakow rożnych o Polszcze Autorow piszących, iako to Wincentego Kadłubka Biskupa Krakowskiego, potym Mnicha ktory kroniki o Polszcze z rady Kazimierza Sprawiedliwego Xiążęcia I Polskiego Całego świata, praecipuè o POLSZCZE
napisał. 2 Baskona Kanoniką Poznańskiego Historyę Polską zá czasow Kazimierza Wielkiego napisaną. 3 Iana Długosza Kanonika Krakowskiego; to iuż drukowaną, to ieszcze Manuscriptum Opus Annalium Polonicorum. 4 Matyasza z Miechowa, Kanonika Bożogrobskiego. 5 Bernarda Wapowskiego Annalium Fragmentum. 6 Marcina Kromera Biskupa Warmińskiego, de ortu et rebus gestis Polonorum. 7 Macieia Sryikowskiego Osostowicza, Kánonika Zmudzkiego
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 294
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
abo Paska Franciszka Z. Wielce był i zrazu i potym zawsze wzięty i tak od wszytkiego miasta umiłowany ten Zakon Braciej ś. Franciszka/ że też od niego ulicę Bracką nazwano. Pierwsza Część Przewodnika. Pierwsza Część Przewodnika.
7. Kościół Z. Anny/ który też ulicy swej toż przezwisko dał. Ma Proboszcza i Kanoniki z Akademii Krakowskiej/ której Król Jageło to podawanie nadał. W tym Kościele jest grób znaczny/ i cudami zdawna wsławiony Błogosławionego Jana Kantego Doktora w piśmie świętym tejże Akademii Krak. A przy tym grobie jest ołtarz uprzywilejowany za umarłe. Są też i Vikariowie/ którzy Parafianom Sakramentami świętemi usługują. Jest też tam i
ábo Páská Fránćiszká S. Wielce był y zrázu y potym záwsze wźięty y ták od wszytkie^o^ miásta umiłowány ten Zakon Bráćiey ś. Fránćiszká/ że też od niego ulicę Brácką názwano. Pierwsza Część Przewodniká. Pierwsza Część Przewodniká.
7. Kośćioł S. Anny/ ktory też ulicy swey toż przezwisko dał. Ma Proboszczá y Kánoniki z Akádemiey Krákowskiey/ ktorey Krol Iágeło to podawánie nádał. W tym Kośćiele iest grob znáczny/ y cudámi zdawná wsławiony Błogosłáwionego Ianá Kántego Doktorá w piśmie świętym teyże Akádemiey Krák. A przy tym grobie iest ołtarz uprzywileiowány zá umárłe. Są też y Vikáryowie/ ktorzy Páráfianom Sákrámentámi świętemi usługuią. Iest też tám y
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 29
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
i dosyć mężnie kilka par, a z nich jeden uniżywszy kopią, towarzyskiego konia w czoło ugodził i zabił. Tegoż czasu Malcherową, mieszczkę krakowską, białogłowę w lat ośmidziesiąt, o żydowską wiarę spalono na rynku w Krakowie, na co patrzyłem. Zebrał był do dworu swego ks. Gamrat, biskup krakowski, kanoniki wszytkie i kolegiaty ku wysłuchaniu jej wyznania wiary. Tu gdy pytana była według kreda naszego, jeśli wierzy w Boga wszechmogącego, stworzyciela nieba i ziemie, odpowiedziała: wierzę w tego Boga, który wszytko stworzył, co widzimy i czego nie widzimy; który rozumem człowieczym ogarniony być nie może, a dobrodziejstw jego i my ludzie
i dosyć mężnie kilka par, a z nich jeden uniżywszy kopią, towarzyskiego konia w czoło ugodził i zabił. Tegoż czasu Malcherową, mieszczkę krakowską, białogłowę w lat ośmidziesiąt, o żydowską wiarę spalono na rynku w Krakowie, na co patrzyłem. Zebrał był do dworu swego ks. Gamrat, biskup krakowski, kanoniki wszytkie i kolegiaty ku wysłuchaniu jej wyznania wiary. Tu gdy pytana była według kreda naszego, jeśli wierzy w Boga wszechmogącego, stworzyciela nieba i ziemie, odpowiedziała: wierzę w tego Boga, który wszytko stworzył, co widzimy i czego nie widzimy; który rozumem człowieczym ogarniony być nie może, a dobrodziejstw jego i my ludzie
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 150
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
, jako świeckich. Bo teraz duchowni świeckich każą konwinkować, coby nie miało być; citatus propior być ma in causis simplicibus ad evasionem. Gdy granice arcybiskup, biskup, opat i każdy z duchownych z którym szlachcicem odprawuje, niech też sam każdy personaliter jurament czyni, nie per submissas personas, nie przez zakonniki, kanoniki.
Insze sprawy, których jest infinitus numerus, któreby się tu nie wspomniały, według statutu Herburtowego, a potem konstytucji sejmowych przyczynionych tak się sprawować mają, jedno procesem takim, jako teraz jest wymieniony i wyrażony i od procesów, zapisów, ekstraktów wszelakiego urzędu nie więcej brać, jedno, jako napisano, a nie
, jako świeckich. Bo teraz duchowni świeckich każą konwinkować, coby nie miało być; citatus propior być ma in causis simplicibus ad evasionem. Gdy granice arcybiskup, biskup, opat i każdy z duchownych z którym ślachcicem odprawuje, niech też sam każdy personaliter jurament czyni, nie per submissas personas, nie przez zakonniki, kanoniki.
Insze sprawy, których jest infinitus numerus, któreby się tu nie wspomniały, według statutu Herburtowego, a potem konstytucyej sejmowych przyczynionych tak się sprawować mają, jedno procesem takim, jako teraz jest wymieniony i wyrażony i od procesów, zapisów, ekstraktów wszelakiego urzędu nie więcej brać, jedno, jako napisano, a nie
Skrót tekstu: SposPodCz_II
Strona: 402
Tytuł:
Sposób podania drogi do ś. sprawiedliwości i pokoju pospolitego w Koronie polskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
żyw był: ale też to snadnie rozsądzić może z tej czci/ w której mają i zmarłego. Nie daleko Pasquar/ jest jeden pagórek pokryty wszytek drzewy tak gęstymi i gałęzistymi/ iż tam zaledwie wniść mogą promienie słoneczne. Zwykł tam był Biskup podczas udawać się na przechadzkę niejaką/ i bierał też tam z sobą swoje Kanoniki. Umarł potym on Biskup/ a kościół Tumski przeniesiony jest do Vagliadolid/ miasta które stamtąd było we 20. mil: lecz on gaj/ acz nie daleki był od Pasquar/ został jednak nienaruszony/ tak iż tam i jednej gałązki nie utną. A iż się obawiali/ żeby też Kanonicy nie chcieli przenieść do Vagliadolid
żyw był: ále też to snádnie rozsądźić może z tey czći/ w ktorey máią y zmárłego. Nie dáleko Pásquár/ iest ieden págorek pokryty wszytek drzewy ták gęstymi y gáłęźistymi/ iż tám záledwie wniśc mogą promienie słoneczne. Zwykł tám był Biskup podczás vdáwáć się ná przechadzkę nieiáką/ y bierał też tám z sobą swoie Kánoniki. Vmárł potym on Biskup/ á kośćioł Thumski przenieśiony iest do Vágliádolid/ miástá ktore ztámtąd było we 20. mil: lecz on gay/ ácz nie dáleki był od Pásquár/ został iednák nienáruszony/ ták iż tám y iedney gáłąski nie vtną. A iż się obawiáli/ żeby też Kánonicy nie chćieli przenieść do Vágliádolid
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 65
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Piśmie ś. wielki i żarliwy Kaznodzieja Budek u ś. Barbary. Po wygnaniu tych Żydów/ a po święceniu tej Bożnice/ na Kościół oddany jest Akademii/ aby Profesorowie jej Chwałę Pańską żarliwie rozmnażali przez się/ i przez młodź im powierzoną/ co z łaski Pańskiej czynią pilnie. Ma ten Kościół Proboszcza swego/ i Kanoniki z tejże Akademii/ także i Wikariów. Ten im inkorporował Jagiełło Król/ i Sukcesorom ich. Jest to Kościół Parafialny/ w którym świętemi Sakramentami Parafianom swym administrują/ ma Bractwo ś. Anny z Odpustami wielkimi/ we Wtorki odprawują Wotiwę o ś. Annie/ Bracia tego Bractwa używają kap szarych płóciennych/ odpoczywa tu
Piśmie ś. wielki y żárliwy Káznodźieiá Budek v ś. Bárbáry. Po wygnániu tych Zydow/ á po święceniu tey Bożnice/ ná Kośćioł oddány iest Akádemiey/ áby Professorowie iey Chwałę Pánską żárliwie rozmnażáli przez się/ y przez młodź im powierzoną/ co z łáski Pánskiey czynią pilnie. Ma ten Kośćioł Proboszczá swego/ y Kánoniki z teyże Akádemiey/ tákże y Wikáryow. Ten im inkorporował Iágieło Krol/ y Successorom ich. Iest to Kośćioł Páráfiálny/ w ktorym świętemi Sákrámentámi Páráfiánom swym ádministruią/ ma Bráctwo ś. Anny z Odpustámi wielkimi/ we Wtorki odpráwuią Wotiwę o ś. Annie/ Bráćia tego Bráctwá vżywáią kap szárych płoćiennych/ odpoczywa tu
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 21
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
wolnymi opiekunami Biskupstwa Śleuich. Tych niedawnych lat Henricus Julius z domu Saskiego/ posiadł kościoły Bremskie i Osnaburskie/ i trzymał je póki żyw był od roku 1522. Książę Brunsuickie/ przyczynił sobie nie mało Państwa z Diecestej Hildesiej; a to miasto leży nad rzeką Giną: i w roku 1578. Książę Henryk/ corrumpowawszy niektóre Kanoniki w niebytności inszych; dostał od nich dekretu/ w którym nie tylo przyznali Juliusza jego syna za Biskupa i Pana/ ale też i potomki jego prawem dziedzicznym: i Filip Zygmunt z tejże Familii/ wszrobował się w kościół Werdeński/ który miał 14. miast dobrych. W roku 1582. Herman Scamborg/ dostawszy przez
wolnymi opiekunámi Biskupstwá Sleuich. Tych niedawnych lat Henricus Iulius z domu Sáskiego/ pośiadł kośćioły Bremskie y Osnáburskie/ y trzymał ie poki żyw był od roku 1522. Kśiążę Brunsuickie/ przyczynił sobie nie máło Páństwá z Dioecestey Hildesiey; á to miásto leży nád rzeką Giną: y w roku 1578. Kśiążę Henrik/ corrumpowawszy niektore Kánoniki w niebytnośći inszych; dostał od nich dekretu/ w ktorym nie tylo przyználi Iuliuszá iego syná zá Biskupá y Páná/ ále też y potomki iego práwem dźiedźicznym: y Philip Zygmunt z teyże Fámiliey/ wszrobował się w kośćioł Werdeński/ ktory miał 14. miast dobrych. W roku 1582. Herman Scámborg/ dostawszy przez
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 10
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Monsignior Joannes de Mendescheid/ pilnował barzo nie tylo zatrzymania/ ale też i rozmnażania wiary Katolickiej: przyprowadził Jesuity do Moselmium: zbudował grzeczną odporę u Tacostain; acz on sam rezyduje powiętszej części w Sauernie. Kościół Argentiński w wielkim jest poważeniu w Niemczech/ względem szlachectwa/ które tam winni mieć Kanonicy. Wszytkie kościoły mają mieć Kanoniki z szlachty rycerskiego stanu (oprócz kilku Doktorów/ których tam przypuszczają) lecz Kolno i Argentina mają miewać szlachtę przednią ex Illustribus: Erbispolis i Bamberg szlachtę znaczną: insze szlachtę śrzednią. W tym Kościele za czasów naszych urósł wielki nierząd: abowiem naprzód czterzej Kanonicy/ gdy im odjęto dla odstępstwa ich/ i dla odstępstwa Gebrarda
Monsignior Ioánnes de Mendescheid/ pilnował bárzo nie tylo zátrzymánia/ ále też y rozmnażánia wiáry Kátholickiey: przyprowádźił Iesuity do Moselmium: zbudował grzeczną odporę v Tácostáin; ácz on sam residuie powiętszey częśći w Sáuernie. Kośćioł Argentiński w wielkim iest poważeniu w Niemcech/ względem szláchectwá/ ktore tám winni mieć Kánonicy. Wszytkie kośćioły máią mieć Kánoniki z szláchty rycerskiego stanu (oprocz kilku Doktorow/ ktorych tám przypusczáią) lecz Kolno y Argentiná máią miewáć szláchtę przednią ex Illustribus: Erbispolis y Bámberg szláchtę znáczną: insze szláchtę śrzednią. W tym Kośćiele zá czásow nászych vrosł wielki nierząd: ábowiem naprzod czterzey Kánonicy/ gdy im odięto dla odstępstwa ich/ y dla odstępstwá Gebrárdá
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 19
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
z niej zawsze chować. Do tego aby podatki ustały i już tak ciężkie na nas nie bywały i skarb też koronny aby był założony. Dawno oszacowanych w Polsce od kilkudziesiąt lat (okrom nowo zasiadłych, okrom miast i miasteczek i wsi) KiM. By miał mieć i z szlachtą wsi dziewięćdziesiąt tysięcy, biskupi i z kanoniki, mniszki, mniszy, plebani sto tysięcy sześćdziesiąt tysięcy i pięćset i pięćdziesiąt. Poszacować liczbę tych wsi, a szacując wedle teraźniejszych czasów, któraby majętność stała za dwadzieścia tysięcy, a teraz, póki skarb nie jest zamożony, do tyła lat, jakoby się nam zdało, przyłożywszy księżą ex illorum portione na ich
z niej zawsze chować. Do tego aby podatki ustały i już tak ciężkie na nas nie bywały i skarb też koronny aby był założony. Dawno oszacowanych w Polszcze od kilkudziesiąt lat (okrom nowo zasiadłych, okrom miast i miasteczek i wsi) KJM. By miał mieć i z szlachtą wsi dziewięćdziesiąt tysięcy, biskupi i z kanoniki, mniszki, mniszy, plebani sto tysięcy sześćdziesiąt tysięcy i pięćset i pięćdziesiąt. Poszacować liczbę tych wsi, a szacując wedle teraźniejszych czasów, któraby majętność stała za dwadzieścia tysięcy, a teraz, póki skarb nie jest zamożony, do tyła lat, jakoby się nam zdało, przyłożywszy księżą ex illorum portione na ich
Skrót tekstu: RzeczyNapCz_II
Strona: 298
Tytuł:
Rzeczy naprawy potrzebujące abo sejmikiem abo rokoszem w Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
