namowę owieczek? wyślesz aby za tobą mówiono, praktykowano? Odpowiada Augustyn: Ostróżny Pan, przez drugichci sprawować do owiec poselstwo będzie, ale przez sobie świadomych, doświadczonych w-afekcie, nie omylnie życzliwych. Przez swoich, nie przez cudzych przyprowadza: boć gdyby byli cudzy, ganiliby byli podobno Pasterza, Najemnika Kanonizowali: ba któż to wie, czyby byli nie mówili, lepiej owieczce raz zginąć od wilka, niżeli zawsze w-niewoli pasterskiej zostawać. Więc że używa raczej Pan swoich, swoich, do zjednoczenia owieczek. 5. I STANIE ŚIĘ JEDNA OWCZARNIA. Łacniej porozumieć, że jest jedna owczarnia zawierająca: ale to trudniejsza
namowę owieczek? wyślesz áby zá tobą mowiono, práktykowano? Odpowiáda Augustyn: Ostrożny Pan, przez drugichći spráwowáć do owiec poselstwo będźie, ále przez sobie świádomych, doświádczonych w-áfekćie, nie omylnie życzliwych. Przez swoich, nie przez cudzych przyprowadza: boć gdyby byli cudzy, gániliby byli podobno Pásterzá, Naiemniká Kánonizowáli: bá ktoż to wie, czyby byli nie mowili, lepiey owieczce raz zginąć od wilká, niżeli záwsze w-niewoli pásterskiey zostawáć. Więc że używa ráczey Pan swoich, swoich, do ziednoczenia owieczek. 5. I STANIE ŚIĘ IEDNA OWCZARNIA. Łácniey porozumieć, że iest iedná owczarnia záwieráiąca: ále to trudnieysza
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 70
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
confusionis lingvarum u Babilońskiej Wieży. Stąd potop Deukaliona ad instar Potopu generalnego prawdziwego skoncypowali etc. Zgoła Et partem veri, fabula semper habet. Słyszeli Poganie, ile sagaciorys ingenii, że u Prawowiernych ludzi sprawiedliwie żyjący in Beatorum et Caelitum idą Katalog, dlatego i oni swoich wielkich ludzi Zelo, Animo, ingenio ekscellentes po śmierci kanonizowali, Bożków albo Semi. Deorum dającim tytuł, i je adorując,. Słyszeli BOGA prawdziwego cuda, słyszeli Proroków Oracula; tedy i oni choć fictitia Miracula et Oracula swoim Deastrom przypisowali, aby od żydów nec ferrô, nec Religione byli inferiores. Extant in hunc sinem Mythologiae, albo wykłady Pogańskiej Religii i Fabuł Poetycznych od
confusionis lingvarum u Babilońskiey Wieży. Ztąd potop Deukaliona ad instar Potopu generalnego prawdziwego skoncypowali etc. Zgoła Et partem veri, fabula semper habet. Słyszeli Poganie, ile sagacioris ingenii, że u Prawowiernych ludzi sprawiedliwie żyiący in Beatorum et Caelitum idą Kátalog, dlatego y oni swoich wielkich ludzi Zeló, Animó, ingeniô excellentes po śmierci kanonizowali, Bożkow albo Semi. Deorum daiącim tytuł, y ie adoruiąc,. Słyszeli BOGA prawdziwego cuda, słyszeli Prorokow Oracula; tedy y oni choć fictitia Miracula et Oracula swoim Deástrom przypisowali, aby od żydow nec ferrô, nec Religione byli inferiores. Extant in hunc sinem Mythologiae, albo wykłady Pogańskiey Religii y Fabuł Póétycznych od
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 43
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
w polu i w domu zastawiają, traktując Dusze przechodzące tamtędy do Raju Amidy Bożka. Z czego oczywiście patet, że Poganie Duszy nieśmiertelność przypisywali, po wyściu z ciała, żywot jej przyznając, jako w wielu czytam Autorach.
POGANSTA tego po całym świecie stało się wielkie incrementum. Dzieła rąk swoich wenerowali: Kamienie, drzewa kanonizowali. Głupstwa tego wielki Katalog napisałem tu sub titulo: Zła Wiara i Ofiara; gdzie cię zalecą śmierdzące kozy i czosnki, zalęgą ci drogę Węże, Jaszczurki, czczóne za Bogów. Czart to przeklęty Simia operum Divinorum, jako Princeps mendacii, nabiwszy sobie ab origine mundi imaginacją ową: Ero similis Altissimo, takie komponuje
w polu y w domu zastawiaią, traktuiąc Dusze przechodzące tamtędy do Raiu Amidy Bożka. Z czego oćzywiście pátet, że Poganie Duszy niesmiertelność przypisywali, po wyściu z ciała, żywot iey przyznaiąc, iako w wielu czytam Autorach.
POGANSTA tego po całym swiecie stało się wielkie incrementum. Dzieła rąk swoich wenerowali: Kamienie, drzewa kanonizowali. Głupstwa tego wielki Katalog napisáłem tu sub titulo: Zła Wiara y Ofiara; gdzie cię zalecą smierdzące kozy y cżosnki, zalęgą ci drogę Węże, Iaszczurki, czczóne za Bogow. Czárt to przeklęty Simia operum Divinorum, iako Princeps mendacii, nabiwszy sobie ab origine mundi imaginacyą ową: Ero similis Altissimo, takie komponuie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1060
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
sic oportuit Christum pati, że BÓG wziął na się Ciało, aby w nim równą malitiae peccati uczynił satysfakcją, której purus homo uczynić nie mógł, chyba DEUS Homo. Piątek Mahometani mają za swój Sabasz, albo Niedzielę, z racyj, że w ten dzień urodził się Prorok Mahomet, i w Piątek też uciekał. Kanonizowali czworo zwierząt: Osła, że PANA CHRYSTUSA wiózł, wielbłąda Mahometowego, Psa siedmiu spiących, a Derwisze Egipscy konia Z. JERZEGO, teste Ricoto. EUROPA. O Turkach Ścienda generalnie.
Wszyscy za Mahometa idący nauką, zwać by się powinni, Mahometanami, a oni sobie nomen speciale obrali nazywając się Musulman, to jest
sic oportuit Christum pati, że BOG wźiął ná się Ciało, áby w nim rowną malitiae peccati uczynił satisfakcyą, ktorey purus homo uczynić nie mogł, chyba DEUS Homo. Piątek Machometani maią zá swoy Sábasz, albo Niedźielę, z rácyi, że w ten dźień urodźił się Prorok Machomet, y w Piątek też uciekał. Kánonizowáłi czworo źwierząt: Osła, że PANA CHRYSTUSA wiozł, wielbłąda Máchometowego, Psa siedmiu spiących, á Derwisze Egypscy konia S. IERZEGO, teste Ricoto. EUROPA. O Turkach Scienda generalnie.
Wszyscy zá Machometa idący náuką, zwáć by się powinni, Máchometanámi, á oni sobie nomen speciale obráli názywaiąc się Musulman, to iest
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 495
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
nie są na świecie apetyczni. Praeter laudis, nullius avari. Tandem tenże sam Autor wiele w nich i w Trojańczykach upatrzywszy defektów, je światu publikuje: Zwierciadło Geniuszów.
Seditione, dolo, scelere, atq libidine, et irâ, Iliacos intra muros, peccatur et extra .
Cokolwiek mieli w esty macyj, zaraz kanonizowali, Bożkiem uczynili, Boską cześć mu przypisali, jąko mówi Kircher: Graeci tam Sapientes, nihil reliquerunt, quod non Divino Apotheoseos honore, nõ cohonestarent. Plato cenzorując ich letkost, powiedział: Graeci semper Pueri, nunquam senes.
Oni to owe Kastylijskie Światu pokopali acumine ingenii źrzodła: Oni Parnaskie sublimitate ingenii posypali Góry:
nie są ná świecie appetyczni. Praeter laudis, nullius avari. Tandem tenże sam Autor wiele w nich y w Troiańczykach upatrzywszy defektow, ie światu publikuie: Zwierciadło Geniusżow.
Seditione, dolo, scelere, atq libidine, et irâ, Iliacos intra muros, peccatur et extra .
Cokolwiek mieli w esty macyi, zaraz kanonizowáli, Bożkiem uczynili, Boską cześć mu przypisali, iąko mowi Kircher: Graeci tam Sapientes, nihil reliquerunt, quod non Divino Apotheoseos honore, nõ cohonestarent. Plato censoruiąc ich letkost, powiedział: Graeci semper Pueri, nunquam senes.
Oni to owe Kastyliyskie Swiatu pokopali acumine ingenii źrzodła: Oni Parnáskie sublimitate ingenii posypali Gory:
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 688
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
ledwie glistę chciał wywlec. Są tacy co jednym słowem węża zaklnie/ i zastanowi czołgającego się po wyspach Rzeki Nilu/ jedni z nich udają że mają tę moc Dziedziczną w domach swoich/ i że przechodzi od Ojca na Syny: drudzy zaś/ że im Bóg ten dar daje za cnoty i świątobliwość ich. Deruisowie Egipscy kanonizowali Konia świętego Jerzego/ i postawili go w Raju ze trzema inszemi bydlęty/ które Turcy mają w poszanowaniu/ to jest Osła/ na którym Chrystus Pan jachał/ Wielbląda Mahometowego/ i Psa siedmi Spiących. Rozdział XIII.
Mają Dervisowie Klasztory swoje w najprzedniejszych miejscach Państwa Ottomańskiego/ które stoją za gospody i gościńce pielgrzymom podróżnym z
ledwie glistę chćiał wywlec. Są tácy co iednym słowem węża záklnie/ y zástánowi czołgáiącego się po wyspách Rzeki Nilu/ iedni z nich vdáią że máią tę moc Dźiedźiczną w domách swoich/ y że przechodźi od Oycá ná Syny: drudzy záś/ że im Bog ten dar dáie zá cnoty y swiątobliwość ich. Deruisowie Egipscy kánonizowáli Koniá świętego Ierzego/ y postáwili go w Ráiu ze trzemá inszemi bydlęty/ ktore Turcy máią w poszánowániu/ to iest Osłá/ ná ktorym Chrystus Pan iáchał/ Wielblądá Máhometowego/ y Psá śiedmi Spiących. Rozdźiał XIII.
Máią Dervisowie Klasztory swoie w nayprzednieyszych mieyscách Páństwá Ottomáńskiego/ ktore stoią zá gospody y gośćińce pielgrzymom podrożnym z
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 173
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
