rozdał konsystencje i urazy amnescją pokrył. Rok 1697.
Anno 1697 Mediante Authoritate Nuncii Apostolici ugoda stanęła między ip. hetmanem a iks. biskupem i kapitułą wileńską na his punctis: że in recompensam dezolacji dóbr na trzy lata tak od konsystencji jako i od hyberny uwolnił dobra ich, et in posterum póki żyje jedną tylko w kapitulnych majętnościach wszystkich i biskupich stawić deklarował chorągiew. Iks. biskup revocare miał ekscomunikę, o co miał prosić hetman his verbis: Et si non puto me incurrisse Excomunicationem, nec causam dare, quae me excomunicatum faceret, attamen ut scrupulos emnes evadam, pro meliori conscientiae meae bono, peto absolvi. Aprobacji z Rzymu czekają:
rozdał konsystencye i urazy amnestyą pokrył. Rok 1697.
Anno 1697 Mediante Authoritate Nuncii Apostolici ugoda stanęła między jp. hetmanem a jks. biskupem i kapitułą wileńską na his punctis: że in recompensam desolacyi dóbr na trzy lata tak od konsystencyi jako i od hyberny uwolnił dobra ich, et in posterum póki żyje jedną tylko w kapitulnych majętnościach wszystkich i biskupich stawić deklarował chorągiew. Jks. biskup revocare miał excommunikę, o co miał prosić hetman his verbis: Et si non puto me incurrisse Excomunicationem, nec causam dare, quae me excomunicatum faceret, attamen ut scrupulos emnes evadam, pro meliori conscientiae meae bono, peto absolvi. Aprobacyi z Rzymu czekają:
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 188
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
wokacją porzucającego przyjąć nie może, osobliwie dimissos ex Societate JESU. Zażywać poczęła Orderów dla dystynkcyj od innych Roku 1737. na co ma Bullę Rzyską od Klemensa XII. Papieża. Order ten ma w sobie Krzyż a w Krzyżu Orzeł, a w Orle Z. Wojciech z jednej strony, a z drugiej strony lilie Herb Kapitulny, ten Order noszą na łańcuchu złotym. Przed 100. abo więcej lat taż Kapituła zażywała Orderów, ale przez wojny ustawiczne w Polsce zaniedbała była, a przytym też konsens Rzymski przez Szwedów zaginął. Arcybiskup Gnieźnieński prócz Kapituły Katedralnej ma w Archidyecezyj swojej 12. Kolegiat prócz Regularnych, Archidiakonów ma 7. Kościołów wszystkich
wokacyą porzucającego przyjąć nie może, osobliwie dimissos ex Societate JESU. Zażywać poczeła Orderów dla dystynkcyi od innych Roku 1737. na co ma Bullę Rzyską od Klemensa XII. Papieża. Order ten ma w sobie Krzyż á w Krzyżu Orzeł, á w Orle S. Woyćiech z jedney strony, á z drugiey strony lilie Herb Kapitulny, ten Order noszą na łańcuchu złotym. Przed 100. abo więcey lat taż Kapituła zażywała Orderów, ale przez woyny ustawiczne w Polszcze zaniedbała była, á przytym też konsens Rzymski przez Szwedów zaginął. Arcybiskup Gnieznieński prócz Kapituły Katedralney ma w Archidyecezyi swojey 12. Kollegiat prócz Regularnych, Archidyakonów ma 7. Kościołów wszystkich
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 169
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
. U. 2. Medycina jednego. Ta Kapituła znacznym Kosztem wyrobiła sobie z Rzymu od Klemensa XII. Papieża Roku 1732. Bullę na wolne noszenie i zażywanie Orderów Krzyża złotego, w którym Orzeł biało smelcowany a w Orle Z. Stanisław z złota wyrobiony z jednej strony, a z drugiej strony 3. Korony Herb Kapitulny na łańcuchach złotych. Biskup Krakowski zamyka w Diecezyj swojej Województwo Krakowskie, Sandomierskie, i Lubelskie, Kolegiat ma w Jurysdykcyj swojej 17. Sandomierską, Z. Floriana na Kleparzu, Wiślicką, Kielecką, Szkalmirską, Z. Michała na Zamku Krakowskim, Sądecką, Opatowską, Z. Jerzego, Wszystkich SS., Z.
. U. 2. Medicina jednego. Ta Kapituła znacznym Kosztem wyrobiła sobie z Rzymu od Klemensa XII. Papieża Roku 1732. Bullę na wolne noszenie i zażywanie Orderów Krzyża złotego, w którym Orzeł biało smelcowany á w Orle S. Stanisław z złota wyrobiony z jedney strony, á z drugiey strony 3. Korony Herb Kapitulny na łańcuchach złotych. Biskup Krakowski zamyka w Dyecezyi swojey Województwo Krakowskie, Sendomirskie, i Lubelskie, Kollegiat ma w Jurisdykcyi swojey 17. Sendomirską, S. Floryana na Kleparzu, Wiślicką, Kielecką, Szkalmirską, S. Michała na Zamku Krakowskim, Sądecką, Opatowską, S. Jerzego, Wszystkich SS., S.
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 172
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
granduca nazwanym. Ten ma w mieście dwa pałace, za miastem zaś trzy na pagórkach miedzy ogrodami.
Kościołów rożnych i dostatnich, niemniej też ozdobionych przednich malarzów pikturami i snycerzów statuami wybornej roboty. 68
Dnia 26 Martii. Rano byłem w kościele nazwanym Al Domo alias S. Maria del Fiori. Jest ten pryncypalny, kapitulny kościół in meditullium miasta. Jakoż godzien tego tytułu być pryncypalnym, ponieważ ab extra jest tak wielkiej magnificencjej i spezy, jakiego i Rzym nie ma. Lubo jeszcze nie skończona facjata przednia, ale wszytek z marmuru polerowanego rożnych figur i statui, różnemi kunsztami wyrabianych, z gankami takiej wspaniałości, iż patrząc na spezę i
granduca nazwanym. Ten ma w mieście dwa pałace, za miastem zaś trzy na pagórkach miedzy ogrodami.
Kościołów rożnych i dostatnich, niemniej też ozdobionych przednich malarzów pikturami i snycerzów statuami wybornej roboty. 68
Dnia 26 Martii. Rano byłem w kościele nazwanym Al Domo alias S. Maria del Fiori. Jest ten pryncypalny, kapitulny kościoł in meditullium miasta. Jakoż godzien tego tytułu być pryncypalnym, ponieważ ab extra jest tak wielkiej magnificencjej i spezy, jakiego i Rzym nie ma. Lubo jeszcze nie skończona facjata przednia, ale wszytek z marmuru polerowanego rożnych figur i statui, różnemi kunsztami wyrabianych, z gankami takiej wspaniałości, iż patrząc na spezę i
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 254
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
księżą osadzono, a niektóre przez niedostatek księży popieczętowano. Pod tym czasem przechodzenia. Pragi, książę Lichtenstejn na pokazanie jakieby miał ukochanie widzenia z okna onego świetnego wojska, i na znak wdzięczności zasług jego, mimo wszelkie insze chęci książęciu Radziwilowi hetmanowi Elearskiemu i wszystkiemu wojsku pokazane, kościół ś. Idziego w Pradze za pozwoleniem kapitulnem, między 17 wybrany, z dobrem opatrzeniem pozwolił i przyobiecał narodowi polskiemu pod protekcją królów polskich oddać przez ręce mnie autora tej książki, jako starszego wojskowego kapelana, w moc zakonu ś. Franciszka (między inszymi w tej ekspedycji z wojskiem Elearskiem cesarzowi j. m. wiernie służącemu), aby tam wiecznemi czasy sami Polacy
księżą osadzono, a niektóre przez niedostatek księży popieczętowano. Pod tym czasem przechodzenia. Pragi, książę Lichtenstejn na pokazanie jakieby miał ukochanie widzenia z okna onego świetnego wojska, i na znak wdzięczności zasług jego, mimo wszelkie insze chęci książęciu Radziwilowi hetmanowi Elearskiemu i wszystkiemu wojsku pokazane, kościół ś. Idziego w Pradze za pozwoleniem kapitulnem, między 17 wybrany, z dobrem opatrzeniem pozwolił i przyobiecał narodowi polskiemu pod protekcyą królów polskich oddać przez ręce mnie autora tej książki, jako starszego wojskowego kapelana, w moc zakonu ś. Franciszka (między inszymi w tej expedycyi z wojskiem Elearskiem cesarzowi j. m. wiernie służącemu), aby tam wiecznemi czasy sami Polacy
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 117
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
, Województwa ex equestri in Ecclesiasticum się zamieniły státũ: chyba żeby wojna Polska krucjata być chciała. Albo jeżeli, gdzie się na swoim kawałku trzyma Brat Szlachcic, to przez Duchowne prowizje extenatus , nie wiem czy znajdzie za co konia kupić, aby wsiąść na niego. Porachujmy Mości Panowie klucze Biskupie, Opacie włości, majętności Kapitulne, Klasztorne wioski, a obaczemy że większa część będzie terrae Sacerdotalis: a jeszcze i nasze kawałki majori ex parte z percept swoich idą in portionẽ prowizyj Duchownych? i jakże się ma mieć dobrze Brat Szlachcic? jak bonum publicum na nogi stawiać kiedy sam tak w ruinę idzie. Zaczym podpisuję magno judicio W. Imści
, Wojewodztwá ex equestri in Ecclesiasticum śię zámieniły státũ: chybá żeby woyna Polská krucyata być chćiáłá. Albo jeżeli, gdźie śię ná swoim káwałku trzyma Brát Szláchćic, to przez Duchowne prowizye extenatus , nie wiem czy znáydźie zá co konia kupić, áby wśiąść ná niego. Porachuymy Mośći Pánowie klucze Biskupie, Opaćie włośći, majętnośći Kapitulne, Klásztorne wioski, á obaczemy że większa część będźie terrae Sacerdotalis: á jeszcze y násze káwałki majori ex parte z percept swoich idą in portionẽ prowizyi Duchownych? y jákże śię ma mieć dobrze Brát Szláchćic? ják bonum publicum ná nogi stáwiáć kiedy sam ták w ruinę idźie. Záczym podpisuję magno judicio W. Jmśći
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: Q
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
jego Królowej Jadwigi nadana.
Piąta o Pannie Mariej Mansyonarska w kaplicy Króla Stefana/ od Zawisze Biskupa Krakowskiego fundowana. Szósta w kaplicy Królewskiej rzeczona Rorate którą fraktem odprawują nadana od Króla Zygmunta pierwszego i Anny Królowej córki jego. Pierwsza Część
Siódma rana Msza Wikaryjska przy grobie Stanisława świętego abo przy ołtarzu ciała Pańskiego.
Ośma wielka Msza Kapitulna u wielkiego ołtarza. Jest w tym kościele kaplic dwadzieścia i trzy.
Pierwsza u drzwi zachodnich po lewej ręce na cześć i na chwałę przenaświętszej Trójce/ skąd ją też tak zowią/ założona/ w której jest grób Zofiej Królowej fundatorkiej/ relikwij i aparatów kosztownych dosyć od tejże Królowej nasprawianych.
Wtóra kaplica pod wschodami/
iego Krolowey Iádwigi nádána.
Piąta o Pánnie Máryey Mánsyonárska w káplicy Krolá Stephaná/ od Zawisze Biskupá Krákowskiego fundowána. Szosta w káplicy Krolewskiey rzeczona Rorate ktorą fraktem odpráwuią nádána od Krolá Zygmuntá pierwszego y Anny Krolowey corki iego. Pierwsza Część
Siodma rána Msza Wikáriyska przy grobie Stánisłáwá świętego ábo przy ołtarzu ćiáłá Páńskiego.
Osma wielká Msza Kápitulna u wielkiego ołtarzá. Iest w tym kośćiele káplic dwádźieśćiá y trzy.
Pierwsza u drzwi zachodnich po lewey ręce ná cześć y ná chwałę przenaświętszey Troyce/ skąd ią też ták zowią/ záłożona/ w ktorey iest grob Zophiey Krolowey fundátorkiey/ reliquiy y áppáratow kosztownych dosyć od teyże Krolowey náspráwiánych.
Wtora káplicá pod wschodámi/
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 10
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
drogę pod Krzyżem na górę Kalwarią.
29. Kościół ś. Wawrzyńca. Przy murze Kazimirskim od Żydów/ który powiadają że jeszcze za Pogaństwa zbudowany był/ teraz jest pod sprawą zakonników Bożego ciała. 30. Kościół Bożego Ciała farny. Za cudownym nalezieniem na tym miejscu Sakramentu naświętszego od Króla Kazimirża Wielkiego założony i na wsi Kapitulny Bawole/ Roku 1347. fundowany/ z przodku Plebana miał przez lat niemało. Jageło potym w roku 1405. z Kloczka zakonniki które zowią Canonici Regulares S. Augustini za pozwoleniem Piotra Wisza Biskupa Krakowskiego przyprtowadził. Pierwszy Proboszcz tego kościoła Konrad kościół i klasztor porządnie murować począł/ na co Król i pospólstwo sumptu dodawali.
drogę pod Krzyżem ná gorę Kálwárią.
29. Kościoł ś. Wáwrzyńcá. Przy murze Káźimirskim od Zydow/ ktory powiádáią że ieszcze zá Pogáństwá zbudowány był/ teraz iest pod spráwą zakonnikow Bożego ćiáłá. 30. Kośćioł Bożego Ciáłá fárny. Zá cudownym náleźieniem ná tym mieyscu Sákrámentu naświętszego od Krolá Kaźimirżá Wielkiego záłożony y ná wśi Kápitulny Báwole/ Roku 1347. fundowány/ z przodku Plebaná miał przez lat niemało. Iágeło potym w roku 1405. z Kloczká zakonniki ktore zowią Canonici Regulares S. Augustini zá pozwoleniem Piotrá Wiszá Biskupá Krákowskiego przyprtowádźił. Pierwszy Proboszcz tego kościołá Konrad kośćioł y klasztor porządnie murowáć począł/ ná co Krol y pospolstwo sumptu dodawáli.
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 63
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
kanclerz znowu mnie morduje o Mniszew, że zupełnej w.ks.m. dobrodziejowi nie daję informacyjej, czego chce i potrzebuje po w.ks.m. dobrodziejowi, lubo mu już finalną w.ks.m. odpowiedział deklaracyją. Kazał mi to znowu namienić, że Kroże za dziedzictwa połowę i sumę kapitulną puszcza w.ks.m. dobrodziejowi, te zaś miasto Kroże cum suis attinentiis obiecuje i deklaruje się całe od zastawnika uspokoić, żeby munda i libera bona oddał w.ks.m. dobrodziejowi, bo niepodobno dać te Kroże za połowę dziedzictwa, gdyż więcej się stoi, a te dobra są
kanclerz znowu mnie morduje o Mniszew, że zupełnej w.ks.m. dobrodziejowi nie daję informacyjej, czego chce i potrzebuje po w.ks.m. dobrodziejowi, lubo mu już finalną w.ks.m. odpowiedział deklaracyją. Kazał mi to znowu namienić, że Kroże za dziedzictwa połowę i sumę kapitulną puszcza w.ks.m. dobrodziejowi, te zaś miasto Kroże cum suis attinentiis obiecuje i deklaruje się całe od zastawnika uspokoić, żeby munda i libera bona oddał w.ks.m. dobrodziejowi, bo niepodobno dać te Kroże za połowę dziedzictwa, gdyż więcej się stoi, a te dobra są
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 317
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
mych wydając dyspozycje, bym w onych stanąwszy szczęśliwie, wolnieszą miał głowę. Eadem odebrałem hilarem z Białej nuncium, że żona moja zdrowo w niej stanęła. 16. Ruszyłem się do dóbr kapituły kujawskiej - Łodzi, z beduńską puszczą graniczących, chcąc widzieć sytuacją onych. Gdzie na pół drogi w ostępie już kapitulnym pode wsią Chojnami dwóch jeleni niemłodych, polując, ubiłem. Po którym stanąłem równo z mrokiem w Łodzi miasteczku. 17. Polowałem w Jamniku, ostępie pod Jagodnicą wsią, gdzie dwa razy strzelony odyniec, machina, uszedł mi, za którym pięć sfór psów, nie wiem, czy dorachuję się w całości
mych wydając dyspozycje, bym w onych stanąwszy szczęśliwie, wolnieszą miał głowę. Eadem odebrałem hilarem z Białej nuncium, że żona moja zdrowo w niej stanęła. 16. Ruszyłem się do dóbr kapituły kujawskiej - Łodzi, z beduńską puszczą graniczących, chcąc widzić sytuacją onych. Gdzie na pół drogi w ostępie już kapitulnym pode wsią Chojnami dwóch jeleni niemłodych, polując, ubiłem. Po którym stanąłem równo z mrokiem w Łodzi miasteczku. 17. Polowałem w Jamniku, ostępie pod Jagodnicą wsią, gdzie dwa razy strzelony odyniec, machina, uszedł mi, za którym pięć sfór psów, nie wiem, czy dorachuję się w całości
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 130
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
