wszetecznej/ heretykowi niekarnemu/ zwodzicielowi/ zdrajcy/ odstępcy Chrystusowemu/ a nakoniec/ jako przeciw Antychrystowi mówi: a Luterani też nazywają zawsze Zwingliany/ duchami obłudnemi/ ludem wściekłym i desperackim/ sługami diabelskimi/ jańczarami szatańskimi/ Apostołami Luciperowymi/ synami Bellialowymi/ naczyniem diabelstwa. Joachim Vestfalus w Apollogiej przeciw Kalwinowi/ uczynił niemałe Kapitulum o złorzeczeństwie Kalwinowym: i zaprawdę niemasz nic częstszego w książkach jego/ jako nazywać Luterany ludzie bez mózgu/ rodzajem olbrzymów/ bestiami żwawymi: i używać słów podobnych/ jakie zaprawdę przystoją Kalwinowi i Lutrowi. Zjechali się byli drugi raz/ aby znaleźli w takiej desperaciej jakikolwiek sposób ugody miedzy sobą/ w roku 1534 do
wszeteczney/ haeretykowi niekárnemu/ zwodźićielowi/ zdraycy/ odstępcy Chrystusowemu/ á nákoniec/ iáko przećiw Antichristowi mowi: á Lutherani też názywáią záwsze Zwingliány/ duchámi obłudnemi/ ludem wśćiekłym y desperáckim/ sługámi dyabelskimi/ iáńczárámi szátáńskimi/ Apostołámi Luciperowymi/ synámi Belliálowymi/ naczyniem dyabelstwá. Ioáchim Vestfalus w Apollogiey przećiw Kálwinowi/ vczynił niemáłe Cápitulum o złorzeczeństwie Kálwinowym: y záprawdę niemász nic częstszego w kśiążkách iego/ iáko názywáć Luterany ludźie bez mozgu/ rodzáiem olbrzymow/ bestiámi żwáwymi: y vżywáć słow podobnych/ iákie záprawdę przystoią Kálwinowi y Lutrowi. Ziácháli się byli drugi raz/ áby ználeźli w tákiey desperáciey iákikolwiek sposob vgody miedzy sobą/ w roku 1534 do
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 5
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
na Dąmbrowce i tę Księdzu dziesięcinię dawać wytyczną, z Ruscza, z Kozmice, z Miasteczka, z Jastrzembic etc. z pewnym okrysleniem porządku Kościelnego i włożeniem obowiązku w Ereccji za Fundatory jako przodkowie naszy czynieli. J. M. X. Arcybiskupa pilno nalegać i J. M. X. Lubniczkiego, któremu to zlecieła Kapitula, pilno prosić aby te drobinie chleba dali na ten Kościołek domu mojego, i yesliby zatrudniać chcjeli. Z Roztarczowa o te dziesięcinę prawa żadnego niemają, wie to i J. M. X. Arcybiskup sam, pewienem o łasce Jego Mśczi, puści to i on sam, yedno go prosić. O X.
na Dąmbrowce y thę Xiędzu dziesięcinię dawać wytyczną, z Ruscza, z Kozmice, z Miasteczka, z Jastrzembic etc. z pewnym okrysleniem porządku Kościelnego y włożeniem obowiąsku w Erectiey za Fundatory yako przodkowie naszy czynieli. J. M. X. Arcybiskupa pilno nalegać y J. M. X. Lubniczkiego, ktoremu to zlecieła Capitula, pilno prosić aby the drobinie chleba dali na then Kościołek domu moyego, y yesliby zatrudniać chcyeli. Z Rostarczowa o the dziesięcinę prawa żadnego niemayą, wie tho y J. M. X. Arcybiskup sam, pewienem o łasce Je^o^ Mśczi, puści tho y on sąm, yedno go prosić. O X.
Skrót tekstu: KoniecATest
Strona: 216
Tytuł:
Testament
Autor:
Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
nazywa potentissimum, po nim szedł Pruski, póki do Prus Wielki Magister rezydencyj swojej nie przeniósł. a po nim trzeci Niemiecki. Jakoż Herman de Balckenm a potym Conradus de Feutwangen Pruskim bywszy Hermistrzem postąpił na Inflanckie: Świadczy Hartknoch Lib: sup: cit: fol: 412.
Takowy Hermistrz bywał obrany od przedniejszego Rycerstwa na Kapitulum w Prusiech zgromadzonego, i takiego zawsze z pośrzodka siebie wynajdowali, któremu cnotliwe życie, męstwo doznane, i wybór urodzenia dawało zalecenie. A lubo Hermistrz powinien był respektować preeminencją zwierzchności Wielkiego Magistra, wszakże w pewnych tylko ta dependencja zamykała się kondycjach, a za czasem w cale upadła. Sprawował bowiem rządy Hermistrz w Państwie
nazywa potentissimum, po nim szedł Pruski, poki do Prus Wielki Magister rezydencyi swojej nie przeniosł. á po nim trzeći Niemiecki. Jakoż Herman de Balckenm á potym Conradus de Feutwangen Pruskim bywszy Hermistrzem postąpił ná Inflantskie: Swiadczy Hartknoch Lib: sup: cit: fol: 412.
Takowy Hermistrz bywał obrany od przednieyszego Rycerstwa na Capitulum w Pruśiech zgromadzonego, y takiego zawsze z pośrzodka śiebie wynaydowali, któremu cnotliwe żyćie, męstwo doznane, y wybor urodzenia dawało zálecenie. A lubo Hermistrz powinien był respektować preeminencyą zwierzchnośći Wielkiego Magistra, wszakże w pewnych tylko ta dependencya zámykała śię kondycyach, á zá czasem w cale upadła. Sprawował bowiem rządy Hermistrz w Państwie
Skrót tekstu: HylInf
Strona: 27
Tytuł:
Inflanty w dawnych swych i wielorakich aż do wieku naszego dziejach i rewolucjach
Autor:
Jan August Hylzen
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1750
Data wydania (nie później niż):
1750
