jak mu wino poderwało nogi.
Na takie trunku zaloty Dodajmy sobie ochoty: Pijmy sporymi, wszak nam jako w Kanie Za łaską Bożą w piwnicy dostanie.
Ta recepta na frasunki: Dobrze wykisałe trunki. Kto o ubóstwie, kto myśli o nędzy, Podpiwszy sobie, dość w dzbanku pieniędzy.
Choć ostatni grosz utraci I karczmarce nie dopłaci, Przecię: „Dawaj go konwią!” — gościom woła. Więcej animusz niźli mieszek zdoła.
Trunek ostrzy rozum w głowie, Trunek pomaga wymowie, Ojcem szczerości, matką jest nadzieje (Tylko że ją gdzieś sen z głowy wywieje).
Nalewajże, chłopcze, hojnie, A żeby skończyć przystojnie,
jak mu wino poderwało nogi.
Na takie trunku zaloty Dodajmy sobie ochoty: Pijmy sporymi, wszak nam jako w Kanie Za łaską Bożą w piwnicy dostanie.
Ta recepta na frasunki: Dobrze wykisałe trunki. Kto o ubóstwie, kto myśli o nędzy, Podpiwszy sobie, dość w dzbanku pieniędzy.
Choć ostatni grosz utraci I karczmarce nie dopłaci, Przecię: „Dawaj go konwią!” — gościom woła. Więcej animusz niźli mieszek zdoła.
Trunek ostrzy rozum w głowie, Trunek pomaga wymowie, Ojcem szczerości, matką jest nadzieje (Tylko że ją gdzieś sen z głowy wywieje).
Nalewajże, chłopcze, hojnie, A żeby skończyć przystojnie,
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 168
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
. Potym przy bitnosczy Ojca Przeora, gdy sama zona jego prossyla milosierdzia, Ocziecz Przeor kazał stanącz do siebie oboyga nazajutrz, żeby wysłuchał tej sprawy i jeśliby był nie wynien, aby był wolny, jesly też przewinył, żeby odniósł mylosierne karanie; ponieważ się też przyczynyał w tej sprawie X. pleban Niszarszky, ta kaczmarka, co myala do pana stanącz i z mężem swojm i mylosierdzia proszycz, to ona, przyszedszy do chałupy, gwaltem blony pobrala, zajala, odpowiedala etc. O. Przeor osadzył Jakuba Puto woyta i z ławnyków siedm, żeby osądzyły, yako to zwowolnyków karcie; taky dekret znalezly, żeby do pana stanął i
. Potÿm przÿ bitnosczÿ Oÿcza Przeora, gdÿ sama zona iego prossÿla milosierdzia, Ocziecz Przeor kazał stanącz do siebie oboÿga nazaiutrz, zebÿ wÿsluchał teÿ sprawÿ ÿ ieslibÿ bÿł nie wÿnien, abÿ bÿł wolnÿ, ieslÿ tesz przewinÿł, zebÿ odniosł mÿlosierne karanie; poniewasz sie tesz przÿczÿnÿał w teÿ sprawie X. pleban Niszarszkÿ, ta kaczmarka, czo mÿala do pana stanącz ÿ z męzem swoÿm ÿ mÿlosierdzia proszÿcz, to ona, przÿszedszÿ do chalupÿ, gwaltem blonÿ pobrala, zaÿala, odpowiedala etc. O. Przeor osadzÿł Iakuba Putho woÿtha i z ławnÿkow siedm, zebÿ osądzÿłÿ, ÿako to zwowolnykow karcie; takÿ decret znalezlÿ, zebÿ do pana stanął ÿ
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 315
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
w domu niebywa na noc, zareczył się Walentym Wrzecionkiem i Simonem Machajem.
3142. (472) 10. Młynarz w górnym młynie ma podejrzanego syna strony szkody w mełciu gromadzie, zareczył się, ze nie będzie szkody więcej miewać gromada: Symonem Machajem i Stanisławem ledryszem.
3143. (473) 11. Katarzyna kaczmarka o spustoszenie budynku zareczyła się, ze będzie poprawiać, aże nie będzie szkody, Wojciechem Rogiem i lakubem bratem jego.
Skargi do prawa wniesione:
3144. (474) 1. Agnieszka Swidrowna skarżyła się na brata stryjecznego o flor. 8 i gr. 8, ale się nieznalazło tylko flor. 5,
w domu niebywa na noc, zareczył sie Walentym Wrzecionkięm ÿ Simonem Machaięm.
3142. (472) 10. Młynarz w gornym młynie ma podeyrzanego syna strony szkody w mełciu gromadzie, zareczył się, ze nie bedzie szkody wiecy miewac gromada: Symonem Machaiem y Stanisławem ledryszem.
3143. (473) 11. Katarzyna kaczmarka o spustoszenie budynku zareczyła sie, ze bedzie poprawiac, aze nie bedzie szkody, Woyciechem Rogiem y lakubem bratem iego.
Skargi do prawa wniesione:
3144. (474) 1. Agnieszka Swidrowna skarzyła sie na brata stryiecznego o flor. 8 y gr. 8, ale sie nieznalazło tylko flor. 5,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 332
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
którego rugu te, niżej spisane, sądziły się sprawy. A naprzod po zagajeniu prawa tego obrany jest od całej gromady za przysiężnego Marcin Sabura, który przysięgę według rotułu uczyniwszy do ławice, przyjęty. (Ij. 105)
3501. (831) 1. Sprawa — Wystąpił zatym rugowy Kasiński, który instigował na Elzbietę kaczmarkę, Krzysztofa Kozuba zonę, że tam u siebie przez niemały czas ludzi w łotrostwie podeirzanych przechowywała, o której cała gromada dała zwiadectwo, że się ich zbyć niemogła, dlaczego zawsze i mąż jej musiał uchodzić, niepytając się, jakim tego sposobem nabywali, za co u niej pili, więc napomniona surowo, więncy
ktorego rugu te, nizey spisane, sądziły się sprawy. A naprzod po zagaieniu prawa tego obrany iest od całey gromady za przysięznego Marcin Sabura, ktory przysięgę według rotułu uczyniwszy do ławice, przyięty. (II. 105)
3501. (831) 1. Sprawa — Wystąpił zatym rugowy Kasinski, ktory instigował na Elzbietę kaczmarkę, Krzysztofa Kozuba zonę, że tam u siebie przez niemały czas ludzi w łotrostwie podeirzanych przechowywała, o ktorey cała gromada dała zwiadectwo, że się ich zbyc niemogła, dlaczego zawsze y mąz iey musiał uchodzic, niepytaiąc się, iakim tego sposobem nabywali, za co u niey pili, więc napomniona surowo, więncy
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 378
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
alternaty województwa poznańskiego, przywoławszy nasamprzód sprawę imp. Zamoyskiej podskarbinej przeszłej kor., która dotąd agitatur. Więźniów tam nie ma wieża nad dwóch pro interim, jednego niejakiego p. Komorowskiego o zabicie dobrowolne niejakiego p. Różańskiego, którego sanguinem vindicat rodzony nieboszczykowski, komornik piotrkowski, a drugi niejaki p. Zdzychowski o zabicie pewnej kaczmarki, który złapany in recenti crimine, przyprowadzony ad sacrarium iustitiae. Piszą tedy stamtąd, że o jutrze po wywiedzionych inkwizycjach iustitiabuntuir.
Królewicz im. Aleksander zapadł na ospę; skąd obawiając się królowa im., ne talia patiatur i Konstanty, segregavit illum a conversatione jego, przydawszy mu wszystkich oficjalistów do usługiwania, począwszy od
alternaty województwa poznańskiego, przywoławszy nasamprzód sprawę jmp. Zamoyskiej podskarbinej przeszłej kor., która dotąd agitatur. Więźniów tam nie ma wieża nad dwóch pro interim, jednego niejakiego p. Komorowskiego o zabicie dobrowolne niejakiego p. Różańskiego, którego sanguinem vindicat rodzony nieboszczykowski, komornik piotrkowski, a drugi niejaki p. Zdzychowski o zabicie pewnej kaczmarki, który złapany in recenti crimine, przyprowadzony ad sacrarium iustitiae. Piszą tedy stamtąd, że o jutrze po wywiedzionych inkwizycyjach iustitiabuntuir.
Królewicz jm. Aleksander zapadł na ospę; skąd obawiając się królowa jm., ne talia patiatur i Konstanty, segregavit illum a conversatione jego, przydawszy mu wszystkich officyjalistów do usługiwania, począwszy od
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 289
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
P. 1760, przy bytności uczciwych: Wojciecha Madei, Stanisława Młynczyka, lędrzeja Kliowskiego, Wojciecha Olatowskiego i Wojciecha Nowaka, ławników i obywatelów Krowoderskich. (IV. 56) (IV. 59)
W sprawie sądowej między instygatorem urzędu niniejszego z funkcji swojej czyniącym aktorem, a uczciwymi Janem Magosinskim obywatelem Krowoderskim i Małgorzatą Sporkową kaczmarką tutejszą Krowoderską, pozwanemi na terminie dzisieyszym z pozwu, przez opatrznego Tomasza Wrzałę sługę urzędowego przysięgłego, jako zeznał, pomienionym Janowi Magosinskiemu i Małgorzacie Sporkowy obywatelom Krowoderskim wczora na piśmie oddanego, na instancją instigatora urzędu tutejszego aktora przypadającym, który to aktor uskarża się na wyżej wyrażonych zapozwanych o to, iż oni, zapomniawszy bojazni P
P. 1760, przy bytności uczciwych: Woyciecha Madei, Stanisława Młynczyka, lędrzeia Kliowskiego, Woyciecha Olatowskiego y Woyciecha Nowaka, ławnikow y obywatelow Krowoderskich. (IV. 56) (IV. 59)
W sprawie sądowey między instygatorem urzędu ninieyszego z funkcyi swoiey czyniącym aktorem, a uczciwymi Ianem Magosinskim obywatelem Krowoderskim y Małgorzatą Sporkową kaczmarką tuteyszą Krowoderską, pozwanemi na terminie dzisieyszym z pozwu, przez opatrznego Tomasza Wrzałę sługę urzędowego przysięgłego, iako zeznał, pomienionym Ianowi Magosinskiemu y Małgorzacie Sporkowy obywatelom Krowoderskim wczora na pismie oddanego, na instancyą instigatora urzędu tuteyszego aktora przypadaiącym, ktory to aktor uskarza się na wyzey wyrażonych zapozwanych o to, iż oni, zapomniawszy boiazni P
Skrót tekstu: KsKrowUl_4
Strona: 653
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1758 a 1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1758
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
jednej nie siał i nie płacił, drugą siewa i płaci z niej Z tej zaś, której nie siewa, tenetur płacić fl. 15. Jędrzej Kukiełka na miejscu Wojciecha Kuliga sieje włók 2: jednę posiadłową, drugą pustą; z tych płaci Po zmarłym Witku Tomaszu na ten rok miała 1 włókę pustą, drugą posiadłową kaczmarka stara; z tych płacić powinna Po zmarłym Jakubie Głowie Jan Kosiorek sieje włók 2: jednę posiadłową, drugą pustą, z których płaci Inwentarza nie masz, chałupa zła, stodoły, chlewy etc. poro zbierane i spalone. Ludzie ci dubielscy excepto Blachtia powinni sierpami lub grabiami w żniwa o swej strawie na Papowie póki w
jednej nie siał i nie płacił, drugą siewa i płaci z niej Z tej zaś, której nie siewa, tenetur płacić fl. 15. Jędrzej Kukiełka na miejscu Wojciecha Kuliga sieje włók 2: jednę posiadłową, drugą pustą; z tych płaci Po zmarłym Witku Tomaszu na ten rok miała 1 włókę pustą, drugą posiadłową kaczmarka stara; z tych płacić powinna Po zmarłym Jakubie Głowie Jan Kosiorek sieje włók 2: jednę posiadłową, drugą pustą, z których płaci Inwentarza nie masz, chałupa zła, stodoły, chlewy etc. poro zbierane i spalone. Ludzie ci dubielscy excepto Blachtya powinni sierpami lub grabiami w żniwa o swej strawie na Papowie póki w
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 71
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
17)
11. Rozkazaniu urzędowemu aby beli posłuszni we wselakich sprawach, gdy co sądownie nakazą, a, jeśliby się któremu nie zdał wyrok prawny, wolna apelacia ma być do I. Mości pozwolona; a gdzieby który nie słuchal, flor. 2 winy I. Mości przepadnie.
12. Karczmarze i karczmarki aby piwa nie borgowały gospodarzom tylko za gr. 3, a na święta aby piwa w noczynie dawali także i gorzałki czeladzi i sinom młodym niegospodarzom aby nie borgowali pod niezaplaczęniem piwa i gorzałki karczmarcze i pod winą I Mości flor. 2.
13. Na nawssiu aby na potem nikt się nie wazeł budowacz i przygradzacz
17)
11. Roskazaniu urzędowemu aby beli posłuszni we wselakich sprawach, gdy czo sądownie nakazą, a, iesliby się ktoręmu nie zdał wyrok prawny, wolna appellacia ma bydz do I. Mosczi pozwolona; a gdzieby ktory nie sluchal, flor. 2 winy I. Mosczi przepadnie.
12. Karczmarze y karczmarki aby piwa nie borgowały gospodarzom telko za gr. 3, a na swięta aby piwa w noczynie dawali takze i gorzałki czeladzi i sinom młodym niegospodarzom aby nie borgowali pod niezaplaczęniem piwa i gorzałki karczmarcze i pod winą I Mosczi flor. 2.
13. Na nawssiu aby na potęm nikt się nie wazeł budowacz i przygradzacz
Skrót tekstu: KsPtaszUl_1
Strona: 556
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Ptaszkowa, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Ptaszkowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
do ordy, cnotą ustaloneji tak wkoło wesołe odprawując śmiechy, nawiedzają, gdzie jedno zielone tkwią wiechy. Tam znowu wszyscy siędą w nieporządne rzędy, powiesiwszy delije, bo ciężą, na grzędy. A tam już więc dopiero tak jako na zgonie – co jedno tchu dostawa, każdy w piwie tonie, obrotna się kaczmarka po izbie uwija, talerz niosąc z kreskami, gdzie się w rząd dopija. A złożywszy on piwny bracia pobór w zgodzie, znowu każą kucharce na piwnicznym schodzie, żeby piwo nosiła, a ta im rozmiary na stół stawia przed oczy dla pewniejszej wiary. Zatym kto chciw na karty i kostek się kręci, pobaczą to
do ordy, cnotą ustalonéji tak wkoło wesołe odprawując śmiechy, nawiedzają, gdzie jedno zielone tkwią wiechy. Tam znowu wszyscy siędą w nieporządne rzędy, powiesiwszy delije, bo ciężą, na grzędy. A tam już więc dopiero tak jako na zgonie – co jedno tchu dostawa, każdy w piwie tonie, obrotna się kaczmarka po izbie uwija, talerz niosąc z kreskami, gdzie się w rząd dopija. A złożywszy on piwny bracia pobór w zgodzie, znowu każą kucharce na piwnicznym schodzie, żeby piwo nosiła, a ta im rozmiary na stół stawia przed oczy dla pewniejszej wiary. Zatym kto chciw na karty i kostek się kręci, pobaczą to
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 345
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
a toż będzie powinien dać grzyw. 25 a to uprasza i bezpiecznym sobie postopieł, żeby na ten rok jako pieniądze kładł, aszby tak kładł w rok, a zaś trzecią ratę obiecuje kłaść w rok grzywien 20, a ta już ostatnia rata s tych pieniędzy, które położeł tenże Piotr Rybak i sąmy, wzięła kaczmarka długu pańskiego talarów 5, X. Plebanowi Dłużyńskiemu 3 talary, a ostatek, co zbeło pieniędzy, 20 i jedna grzywna, co bracia i siostry pobrali między się, a przy tym vkupnie i zgodzie beli naprzod uczcywy Paweł szałtys, uczciwy lozeph Hanuszek, uczciwy Adąm Chrąmy krawiec, uczciwy Bałcer kaczmarz Grotnicki, także uczciwy
a tosz będzie powinien dać grzyw. 25 a to uprasza y bespiecznym sobie postopieł, żeby na ten rok iako pieniądze kładł, aszby tak kładł w rok, a zaś trzecią ratę obiecuie kłaść w rok grzywien 20, a ta iusz ostatnia rata s tych pieniędzy, ktore połozeł tenże Piotr Rybak y sąmy, wzięła kaczmarka długu pańskiego talarow 5, X. Plebanowi Dłużyńskiemu 3 talary, a ostatek, co zbeło pieniędzy, 20 y iedna grzywna, co bracia y siostry pobrali między się, a przy tym vkupnie y zgodzie beli naprzod uczcywy Paweł szałtys, uczciwy lozeph Hanuszek, uczciwy Adąm Chrąmy krawiec, uczciwy Bałcer kaczmarz Grotnicki, także uczciwy
Skrót tekstu: KsGrotUl
Strona: 679
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Grotniki
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Grotniki
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1718
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
