głupiego woźnice.
A Priapus, zdjąwszy portki, Strzeże, jako zwykł, u fortki, I kto go znieważy, panie, Temu do śmierci nie wstanie.
Odwrócze się, moja rada, Od ogroda i od sada: Łacna zdobycz, mało sławy, Masz ty główniejsze zabawy.
Bij Tatarów pod Komarnem, Uczyń Nuradyna karnem, Dwadzieścia tysięcy cztery Połóż i odbij jasyry.
Niech nienawiść z jadu mdleje, Widząc Murzy i Giereje, Gdy drudzy są przy podwikach, U twego rycerstwa w łykach.
Pójdź i dalej i Podole Odbierz, oprzyj się w Stambole, I niech po twym mężnym boju Krzyż triumfuje z zawoju.
Niech Bóg szczęści, kto
głupiego woźnice.
A Pryjapus, zdjąwszy portki, Strzeże, jako zwykł, u fortki, I kto go znieważy, panie, Temu do śmierci nie wstanie.
Odwróćże się, moja rada, Od ogroda i od sada: Łacna zdobycz, mało sławy, Masz ty główniejsze zabawy.
Bij Tatarów pod Komarnem, Uczyń Nuradyna karnem, Dwadzieścia tysięcy cztéry Połóż i odbij jasyry.
Niech nienawiść z jadu mdleje, Widząc Murzy i Giereje, Gdy drudzy są przy podwikach, U twego rycerstwa w łykach.
Pójdź i dalej i Podole Odbierz, oprzyj się w Stambole, I niech po twym mężnym boju Krzyż tryumfuje z zawoju.
Niech Bóg szczęści, kto
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 340
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
ćwiczeniu młodzi Hus przeklęty. Herezja przeklęta. Nędzna mysz. Dobre mienie skąd. Kazanie. Prou: 27. Rozkoszy. Błogosławieństwo. Przy dworze niebezpieczność. O ćwiczeniu młodzi Sejan. Marchis de Ankre Anno D 1617. Służba Boża. Słowik w lesie. Eccles: 6. 14. Niewola świata. Kazanie. Młodź karna, ozdoba Korony. Epist: 113. Horat. Niewola bezecna. O ćwiczeniu młodzi/ Kazanie.
ćwiczeniu młodźi Hus przeklęty. Herezya przeklęta. Nędzna mysz. Dobre mienie skąd. Kazánie. Prou: 27. Roskoszy. Błogosłáwieństwo. Przy dworze niebespieczność. O ćwiczeniu młodźi Seian. Marchis de Ankre Anno D 1617. Służbá Boża. Słowik w leśie. Eccles: 6. 14. Niewola świata. Kazánie. Młodź kárna, ozdobá Korony. Epist: 113. Horat. Niewola bezecna. O ćwiczeniu młodźi/ Kazánie.
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 86
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
teraz tak wielka Świętość ma się konserwować, choć już Order z Książętami Mantuańskiemi podobno extinctus z krwie płynącej z Obrazu męczonego Chrystusowego przez żydów w Berucu, wiele się dostalo Chrześcijanom.
24. Sindon albo Prześcieradło w któreuwiniony był Chrystus Pan do pogrzebu, znajdowało się nazprzód w Kamberium; albo w Szamberu w Sabaudii, które Małgorzata Karna z Królów Jerozolimskich idąca, wziąwszy z Cypru, po wziętym Carogrodzie tu złożyła. Złodzieje chcieli je ukraść i podzielić się, ale jednemu ręka pokrzywiona, drugiemu co chciał wyobrażenie zmyć Chrystusowe, ślepota przypadła. Anna Cypryiska chciała go wziąć z Kamberium, muł niechciał z nim postąpić; więc darowała Książętom Sabaudii, teraźniejszym Królom
teraz tak wielka Swiętość ma się konserwować, choć iuż Order z Xiążętami Mantuańskiemi podobno extinctus z krwie płynącey z Obrazu męcżonego Chrystusowego przez żydow w Berucu, wiele się dostalo Chrześcianòm.
24. Sindon albo Prześcieradło w ktoreuwiniony był Chrystus Pan do pogrzebu, znaydowało się nazprzod w Kamberium; albo w Szamberu w Sabaudii, ktore Małgorzata Karna z Krolow Ierozolimskich idąca, wziąwszy z Cypru, po wziętym Carogrodzie tu złożyła. Złodzieie chcieli ie ukraść y podzielić się, ale iednemu ręka pokrzywiona, drugiemu co chciał wyobrażenie zmyć Chrystusowe, ślepota przypadła. Anna Cypryiska chciała go wziąć z Kamberium, muł niechciał z nim postąpić; więc darowała Xiążętom Sabaudii, teraznieyszym Krolòm
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 112
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
homagium.
Arcypasterską godność WYZYCKI piastuje. Który się na Wyżycach z Przodków podpisuje. Pierwsze Imię Mikołaj, drugie ogień daje, Herb Geralt lub Ośmioróg Dom Jego wyznaje. Krew Polskich Senatorów Muz Polskich Pieszczory, Rzymski Teolog, w stymie Klejnot nad klejnoty; Fundator, Introduktór do swojej Owczarni Wielu rzeczy chwalebnych: wszyscy pod nim karni, Lat wiele licz mu Niebo, a Rzym Kapeluszem Niech ozdobi tę Głowę, życzym, wszyscy tuszem.
ARCYKAPITUŁY Lwowskiej PRAŁACI secundùm senium suum Jak w koronie dyksztyny a na Niebie gwiazdy, Tak w Lwowskiej Kapitule świeci Prałat każdy: Więc mieść Lwie Roksolański zgwiazdą Ich splendory, Bardziej Ci niźli ona, twe oświecą
homagium.
Arcypasterską godność WYZYCKI piastuie. Ktory się na Wyżycach z Przodkow podpisuie. Pierwsze Imie Mikołay, drugie ogień daie, Herb Geralt lub Osmiorog Dom Iego wyznaie. Krew Polskich Senatorow Muz Polskich Pieszczory, Rzymski Teolog, w stymie Kleynot nad kleynoty; Fundator, Introduktor do swoiey Owczarni Wielu rzeczy chwalebnych: wszyscy pod nim karni, Lat wiele licz mu Niebo, a Rzym Kapeluszem Niech ozdobi tę Głowę, życzym, wszyscy tuszem.
ARCYKAPITUŁY Lwowskiey PRAŁACI secundùm senium suum Iak w koronie dyksztyny á na Niebie gwiazdy, Tak w Lwowskiey Kapitule swieci Prałat każdy: Więc mieść Lwie Roxolański zgwiazdą Ich splendory, Bardziey Ci nizli ona, twe oswiecą
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 337
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
sprawiedliwość Ociec z Synem sprawił. Iż pierwej oko swoje sam wyłupił sobie/ Potym drugie synowice miał stracić obie. Pokazując że więcej Prawo umiłował/ Jak siebie tak i syna w bólu nieżałował. Nie przypominam PrawaCesarza onego Julisza/ które dał na cudzołoznego: Sami sobie przywiedzcie z Zakonu starego Dawida/ który poniósł gniew Boga karnego. Za pługawą wszeteczność doznałkary mściwej/ Aż ledwie za pokutą ręki zapalczywej Zatrzymał: A grzechy zaś bujnych Sodomczyków/ Kradzieżnej lubiezności onych wszeteczników. Do czego ich przywiodły? które przebijały/ Niedostępne Nibiosa o pomstę wołały. Jako Bóg sam wyświadcza przez Proroka swego/ Bo niemasz nic nad ten grzech przed nim plugawszego. A
spráwiedliwość Oćiec z Synem spráwił. Iż pierwey oko swoie sam wyłupił sobie/ Potym drugie synowice miał stráćić obie. Pokázuiąc że więcey Práwo vmiłował/ Iák siebie ták y syná w bolu nieżáłował. Nie przypominam PráwáCesárzá onego Iuliszá/ ktore dał ná cudzołoznego: Sami sobie przywiedzćie z Zakonu stárego Dawidá/ ktory poniosł gniew Boga kárnego. Zá pługáwą wszeteczność doznałkáry mściwey/ Aż ledwie zá pokutą ręki zápálczywey Zátrzymał: A grzechy żáś buynych Sodomczykow/ Kradźieżney lubieznośći onych wszetecznikow. Do czego ich przywiodły? ktore przebiiáły/ Niedostępne Nibiosá o pomstę wołáły. Iáko Bog sam wyświadczá przez Proroká swego/ Bo niemász nic nád ten grzech przed nim plugáwszego. A
Skrót tekstu: WitkWol
Strona: E4v
Tytuł:
Złota wolność koronna
Autor:
Stanisław Witkowski
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
o gębę i w pułnocy. Ab incursu et daemonio meridiano od jawnej i w pół dnia białego napadającej morowej śmierci/ ochronił cię. Gdy drudzy toną/ ciebie i po rozbitym okręcie na suchą kępę wywiódł. Skarze Pan Bóg kogo nie skrowitą żoną/ ale wżdy będzie uczciwa; da szpetne/ koszlawe dzieci/ ale będą karne/ pojętne/ dowcipne/ etc. Taka jest dobroć Boska/ że nie tylko nam dobrodziejstwy swymi/ tak hojnie dobrze czyni: ale też karząc/ i trudności przepuszczając/ a większą cięgę dać mogąc/ tak wiele zasłużonego karania ujmuje/ wybacza/ łaskami swojemi miękko przeplata/ sam (iż tak rzeknę) korbacz/ w
o gębę y w pułnocy. Ab incursu et daemonio meridiano od iáwney y w puł dnia białego nápádaiącey morowey śmierći/ ochrońił ćię. Gdy drudzy toną/ ćiebie y po rozbitym okręćie ná suchą kępę wywiodł. Skárze Pan Bog kogo nie skrowitą żoną/ ále wżdy będźie uczćiwa; da szpetne/ koszláwe dźieći/ ále będą kárne/ poiętne/ dowćipne/ etc. Táka iest dobroć Boska/ że nie tylko nam dobrodźieystwy swymi/ ták hoynie dobrze czyni: ále też karząc/ y trudnośći przepuszczaiąc/ á większą ćięgę dać mogąc/ ták wiele zasłużonego kárániá uymuie/ wybácza/ łaskámi swoiemi miękko przepláta/ sam (iż ták rzeknę) korbacz/ w
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 375
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Ze z nich podobne stali żelazo działają.
Tej własności w Tryriej też rudę kopają/ Z której oczyby proste żelazo działają. Wszakoż oczyl abo stal po dwakroć szmelcują/ A żelazo tylko raz po prostu spuszczają.
Bywa śrebro i czynią też i w drugiej rudzie/ Jako u Goldkranachu i w Styriej wszędzie: Najdują takie karny rudy abo bryły/ W których bywa we śrzodku kruszec litoczały.
Jest zasię taka ruda w której też Miedz bywa/ ALe zawżdy żelazo nie powarne dawa. Wszakoż onę surowość w niej błotnica psuje/ Kiedy jej do niej przydawa/ a z nią ją szmelcuje.
Bo ona każdą rudę po sobie odmieni/ A żelazo powarne
Ze z nich podobne stali żelázo dźiáłáią.
Tey własnośći w Tryryey też rudę kopáią/ Z ktorey oczyby proste żelázo dźiáłáią. Wszákoż oczyl ábo stal po dwákroć szmelcuią/ A żelázo tylko raz po prostu spusczáią.
Bywa śrebro y cżynią też y w drugiey rudźie/ Iáko v Goldkránáchu y w Styryey wszędźie: Náyduią tákie karny rudy ábo bryły/ W ktorych bywa we śrzodku kruszec litoczáły.
Iest záśię táka rudá w ktorey też Miedz bywa/ ALe záwżdy żelázo nie powárne dawa. Wszákoż onę surowość w niey błotnicá psuie/ Kiedy iey do niey przydawa/ á z nią ią szmelcuie.
Bo oná káżdą rudę po sobie odmieni/ A żelázo powarne
Skrót tekstu: RoźOff
Strona: G2
Tytuł:
Officina ferraria
Autor:
Walenty Roździeński
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
hutnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jest głęboko/ Ze od spodku do wierchu tam nie dojrzy oko. O Rudach. Hałda żółtródrobna ruda Przednie góry rudne są u Borowej. wtóre powyżej Rańska. Przednie góry są u Wsi rzeczonej Piekary wtóre u miasteczka żelaznych
Jeśli tak barzo szmelcowna że też jak błotnica/ Może być bez palenia sadzona do pieca. Są też karny miedzy nią. Lecz o nie niedbają Dla prace/ którą paląc i tłukąc je mają.
Tak z niej dobre żelazo że nad nie lepszego Niemasz we wszej EVROPIE czasu dzisiejszego. Zwarne/ mocne/ nie krewkie: a czasem przechodzi w mocy i stal/ kiedy mu więc ogniem dogodzi.
Tak szlachetne że nie
iest głęboko/ Ze od spodku do wierchu tám nie doyrzy oko. O Rudách. Háłda żołtrodrobna rudá Przednie gory rudne są v Borowey. wtore powyżey Ranská. Przednie gory są v Wśi rzeczoney Piekáry wtore v miásteczka żeláznych
Iesli ták bárzo szmelcowna że też iák błotnicá/ Może bydź bez palenia sádzona do piecá. Są też kárny miedzy nią. Lecz o nie niedbáią Dla prace/ ktorą paląc y tłukąc ie máią.
Ták z niey dobre żelázo że nád nie lepszego Niemász we wszey EVROPIE czásu dźiśieyszego. Zwárne/ mocne/ nie krewkie: á czásem przechodźi w mocy y stal/ kiedy mu więc ogniem dogodźi.
Ták szláchetne że nie
Skrót tekstu: RoźOff
Strona: G4
Tytuł:
Officina ferraria
Autor:
Walenty Roździeński
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
hutnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
). Jaworów pod Lwowem, ulubione miejsce pobytu Sobieskiego.
(Strofa 284). Koronacja Michała Korybuta odbywała się w Krakowie w dzień jego patrona, 29 września 1669.
(Strofa 286). Królewską matką była księżna Konstancja Wiśniowiecka, wdowa po ks. Jeremim Wiśniowieckim. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 290). Mandat karny z powodu pobicia posła sejmowego.
(Strofa 296). Stanisław Warszycki wraz z synem Kazimierzem oraz Anna Stanisławska rozwiedziona Warszycka, wzajemnie się kwitują z tytułu rozwiązania intercyzy ślubnej 1669 (Inscr. Castr. Crac. 294 str. 1934).
(Strofa 298). Krewność zachodziła: mianowicie dwie siostry Lubomirskie (córki Sebastiana
). Jaworów pod Lwowem, ulubione miejsce pobytu Sobieskiego.
(Strofa 284). Koronacja Michała Korybuta odbywała się w Krakowie w dzień jego patrona, 29 września 1669.
(Strofa 286). Królewską matką była księżna Konstancja Wiśniowiecka, wdowa po ks. Jeremim Wiśniowieckim. ŻYCIA JEDNEJ SIEROTY
(Strofa 290). Mandat karny z powodu pobicia posła sejmowego.
(Strofa 296). Stanisław Warszycki wraz z synem Kazimierzem oraz Anna Stanisławska rozwiedziona Warszycka, wzajemnie się kwitują z tytułu rozwiązania intercyzy ślubnej 1669 (Inscr. Castr. Crac. 294 str. 1934).
(Strofa 298). Krewność zachodziła: mianowicie dwie siostry Lubomirskie (córki Sebastjana
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 219
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
Księstwo Parmeńskie, Księstwo Mutineńskie, Księstwo Mirandulańskie. Tych długości i szerokości ob brevitatem nie opisuję, tylko nie które rariora wspominam w nich się znajdujące.
W SABAUDII w Stołecznym Mieście Camberium, vulgò Chambery, jest Prześcieradło z wyobrażeniem całej Osoby CHRYSTUSOWEJ, w które był uwiniony P. CHRYSTUS do grobu. Te Święte Relikwie Małgorzata Karna z Królów Jerozolimskich idąca wzieła z Cypru po wziętym Konstantynopolu. Skrzynię z tym Świętym Depozytem dwaj złodzieje ukradli, gdy się chcieli tym Z. Prześcieradłem dzielić, wlot krającemu ręce się pokrzywiły, a drugi bliźny z Prześcieradła zmyć chcący, promieńmi, wynikającemi z Świętych Relikwii tych, oślepiony. Oba do Spowiedzi udali się, do
Xięstwo Parmeńskie, Xięstwo Mutineńskie, Xięstwo Mirandulanskie. Tych długości y szerokości ob brevitatem nie opisuię, tylko nie ktore rariora wspominam w nich się znáyduiące.
W SABAUDII w Stołecznym Mieście Camberium, vulgò Chambery, iest Prześcierádło z wyobrażeniem całey Osoby CHRYSTUSOWEY, w ktore był uwiniony P. CHRYSTUS do grobu. Te Swięte Relikwie Małgorzata Karná z Krolow Ierozolimskich idąca wźieła z Cypru po wźiętym Konstantynopolu. Skrzynię z tym Swiętym Depozytem dwáy złodźieie ukrádli, gdy się chcieli tym S. Prześcierádłem dzielić, wlot kráiącemu ręce się pokrzywiły, á drugi bliźny z Prześcieradła zmyć chcący, promieńmi, wynikaiącemi z Swiętych Relikwii tych, oślepiony. Oba do Spowiedźi udali się, do
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 178
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
