Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 7 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 przydaj drugą szczyptę i znowu trzyj/ znowu przydaj po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] się będzie zdało. Coraz gdy się po kamieniu rozchodzić SekrWyj 1689
1 przyday drugą szczyptę i znowu trzyy/ znowu przydáy po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] się będzie zdało. Coráz gdy się po kámieniu rozchodźić SekrWyj 1689
2 znowu maczaj/ znowu niech uschną/ to powtórz po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] się będzie widziało. Koralowe uczynisz/ klej przerzeczony cynobrem SekrWyj 1689
2 znowu máczay/ znowu niech uschną/ to powtorz po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] się będźie widźiáło. Korálowe uczynisz/ kley przerzeczony cynobrem SekrWyj 1689
3 pokutę/ by też był namniejszy. Adam/ ę kić [kić:subst:sg:nom:m] czynie miły JANIE za taką przestrogę i ju ż od BanHist 1650
3 pokutę/ by też był namnieyszy. Adam/ ę kić [kić:subst:sg:nom:m] czynie miły IANIE taką przestrogę y iu ż od BanHist 1650
4 naprawi. A tak jeśli chcesz zdrów być/ po kić [kić:subst:sg:acc:f] nici Kloto Bo kto masz za co/ ratuj zdrowia SyrZiel 1613
4 nápráwi. A ták ieśli chcesz zdrow bydź/ po kić [kić:subst:sg:acc:f] nići Kloto Bo kto masz co/ rátuy zdrowia SyrZiel 1613
5 Bierze DAWID po zmarłym obciążone spadki. Bierz Królu po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] wolno, ciesz się podarunkiem Wydartym, oddasz z czasem DrużZbiór 1752
5 Bierze DAWID po zmárłym obciążone spádki. Bierz Krolu po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] wolno, ciesz się podárunkiem Wydártym, oddasż z czasem DrużZbiór 1752
6 z Państwem ułowi, Teraz masz czas Dawidzie, po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] służą zmysły, Uczyń pokoj w swych Synach, DrużZbiór 1752
6 z Państwem ułowi, Teraz masz czas Dawidzie, po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] służą zmysły, Uczyń pokoy w swych Synach, DrużZbiór 1752
7 ciebie woła dajże pokoj już Rusi, po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] stanie Ducha, Kasianie: bo zbędziesz, i drugiego MohLit 1644
7 ćiebie woła dayże pokoy iuż Ruśi, po kić [kić:subst:sg:acc:mnanim] stánie Duchá, Kássianie: bo zbędźiesz, y drugiego MohLit 1644