Tam jest Parnas, nad którym muzy z flautami siedzą. Za tym Parnasem pozytyw formalny, organistom przyzwoity stoi. Za otworzeniem rur wygrywa pozytyw sam, naprzód praeambulum, potem grał dwie sonaty z flautami muzowemi społem: zdało się nam, że tam gra organista, chodziliśmy patrzeć, widzieliśmy sam grający pozytyw, a klawisze przyprawione woda tak przebiera, jakby też kto ręką one przebierał. Przy flautach Muz tak się pięknie grało, że wychodzić się z tej groty nie chciało; i przyznam, że żaden lepiej organista, ani flecista żywy człowiek grać nie może; siedziałem tam słuchając więcej godziny. Są przytem dwie rury wiatry czyniące,
Tam jest Parnas, nad którym muzy z flautami siedzą. Za tym Parnasem pozytyw formalny, organistom przyzwoity stoi. Za otworzeniem rur wygrywa pozytyw sam, naprzód praeambulum, potém grał dwie sonaty z flautami muzowemi społem: zdało się nam, że tam gra organista, chodziliśmy patrzeć, widzieliśmy sam grający pozytyw, a klawisze przyprawione woda tak przebiera, jakby téż kto ręką one przebierał. Przy flautach Muz tak się pięknie grało, że wychodzić się z téj groty nie chciało; i przyznam, że żaden lepiéj organista, ani flecista żywy człowiek grać nie może; siedziałem tam słuchając więcéj godziny. Są przytém dwie rury wiatry czyniące,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 94
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
pulluti LAbii reorum,
Sancte Ioannes.
Co samo wyraził dowcipny Poeta Wierszem następującym, Miłość Muzyką nazwawszy.
UT RElevet MIserum FAtum SOLitosque LAbores, AEvi sit nostri Musica dulcis Amor.
Litery z Alfabetu niegdy od Grzegorza Wielkiego Papieża za znaki głosów położone. w MUZYCE tenże Gwido rezerwował, i one ad instar drabinki rozłożył, Klawiszami albo Kluczami Muzycznemi je nazywając, z tej racyj, że niemi jak Kluczem do Śpiewania otwierają się wrota. Takich Liter Łacińskich zaKlawisze u Muzyków poczytanych jest 7. A. B. C. D. E. F. G.
MUZYKA u Łacinników jest dwojaka, jedna PLANA, albo GŁADKA GREGÓRIANA, iż od
pulluti LAbii reorum,
Sancte Ioannes.
Co samo wyraził dowcipny Poetá Wierszem następuiącym, Miłość Muzyką nazwawszy.
UT RElevet MIserum FAtum SOLitosque LAbores, AEvi sit nostri Musica dulcis Amor.
Litery z Alfabetu niegdy od Grzegorza Wielkiego Papieża za znaki głosow położone. w MUZYCE tenże Gwido rezerwował, y one ad instar drabinki rozłożył, Klawiszami albo Kluczami Muzycznemi ie nazywaiąc, z tey racyi, że niemi iak Kluczem do Spiewania otwieraią się wrota. Takich Liter Łacińskich zaKlawisze u Muzykow poczytanych iest 7. A. B. C. D. E. F. G.
MUZYKA u Łacinnikow iest dwoiaka, iedna PLANA, albo GŁADKA GREGORIANA, iż od
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 343
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, AEvi sit nostri Musica dulcis Amor.
Litery z Alfabetu niegdy od Grzegorza Wielkiego Papieża za znaki głosów położone. w MUZYCE tenże Gwido rezerwował, i one ad instar drabinki rozłożył, Klawiszami albo Kluczami Muzycznemi je nazywając, z tej racyj, że niemi jak Kluczem do Śpiewania otwierają się wrota. Takich Liter Łacińskich zaKlawisze u Muzyków poczytanych jest 7. A. B. C. D. E. F. G.
MUZYKA u Łacinników jest dwojaka, jedna PLANA, albo GŁADKA GREGÓRIANA, iż od niego restaurowana, inacznej ECCLESIASTICA, CHORALIS, MONASTICA; iż do Kościoła, Chóru, Mnichów należy, utytułowana. Druga FIGURALIS, Figurał
, AEvi sit nostri Musica dulcis Amor.
Litery z Alfabetu niegdy od Grzegorza Wielkiego Papieża za znaki głosow położone. w MUZYCE tenże Gwido rezerwował, y one ad instar drabinki rozłożył, Klawiszami albo Kluczami Muzycznemi ie nazywaiąc, z tey racyi, że niemi iak Kluczem do Spiewania otwieraią się wrota. Takich Liter Łacińskich zaKlawisze u Muzykow poczytanych iest 7. A. B. C. D. E. F. G.
MUZYKA u Łacinnikow iest dwoiaka, iedna PLANA, albo GŁADKA GREGORIANA, iż od niego restaurowana, inaczney ECCLESIASTICA, CHORALIS, MONASTICA; iż do Kościoła, Choru, Mnichow należy, utytułowana. Druga FIGURALIS, Figurał
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 343
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
.
MUZYKA u Łacinników jest dwojaka, jedna PLANA, albo GŁADKA GREGÓRIANA, iż od niego restaurowana, inacznej ECCLESIASTICA, CHORALIS, MONASTICA; iż do Kościoła, Chóru, Mnichów należy, utytułowana. Druga FIGURALIS, Figurał, z Not różnej figury, i różnego waloru składająca się: Do tej należą jako Elementa głosy. Klawisze, Partes, Pentagrammata, Cantus, Notae, Tactus, Pausae, Toni, etc. etc. Partes , albo Części MUZYKI, są różne śpiewaków Głosy, piękny Koncert gdy się dobierą czyniących, których princypalnych rachuje się cztery, CANTUS, albo DISCANTUS, 2do TENOR 3tio, ALTUS, albo CONTRATENOR, 4to. BASSUS
.
MUZYKA u Łacinnikow iest dwoiaka, iedna PLANA, albo GŁADKA GREGORIANA, iż od niego restaurowana, inaczney ECCLESIASTICA, CHORALIS, MONASTICA; iż do Kościoła, Choru, Mnichow należy, utytułowana. Druga FIGURALIS, Figurał, z Not rożney figury, y rożnego waloru składaiąca się: Do tey należą iako Elementa głosy. Klawisze, Partes, Pentagrammata, Cantus, Notae, Tactus, Pausae, Toni, etc. etc. Partes , albo Części MUZYKI, są rożne spiewakow Głosy, piękny Koncert gdy się dobierą czyniących, ktorych princypalnych rachuie się cztery, CANTUS, albo DISCANTUS, 2do TENOR 3tio, ALTUS, albo CONTRATENOR, 4to. BASSUS
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 343
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Teologii i Matematyki, Łaciną nie Polszczyzną uczącym się traduntur; bo by Polskiemi nieladnie i trudno były wyrażone Skąd piękniej i składniej mówić z Łaciny Retoryka, niż Krasomowstwo, Philosophia, niżeli Miłość mądrości; Physica, niż Szkoła rzeczy naturalnych; Astronomia, niż Gwiazdarska nauka. W Muzyce też nie bez łaciny, naprzykład tony klawisze, konsonancja, są słowa z Łacińskiego języka. I gdy by Polacy (jako teraz invaluit Usus) Łaciny poniechawszy, albo Spolszczonych terminów, samą mówili i pisali Polszczyzną, musieliby się wrócić do zarzuconej i nie zrozumianej Słowienszczyzny owej w Pieśni Z. Wojciecha znajdującej się: Już nam czas godzina grzechów się kajaci, BOGU
Teologii y Matematyki, Łaciną nie Polszczyzną uczącym się traduntur; bo by Polskiemi nieladnie y trudno były wyrażone Zkąd piękniey y składniey mowić z Łaciny Rhetoryka, niż Krasomowstwo, Philosophia, niżeli Miłość mądrości; Physica, niż Szkoła rzeczy naturalnych; Astronomia, niż Gwiazdarska nauka. W Muzyce też nie bez łaciny, naprzykład tony klawisze, konsonáncya, są słowa z Łacinskiego ięzyka. I gdy by Polacy (iako teraz invaluit Usus) Łaciny poniechawszy, albo Spolszczonych terminow, samą mowili y pisali Polszczyzną, musieliby się wrocić do zarzuconey y nie zrozumianey Słowienszczyzny owey w Pieśni S. Woyciecha znayduiącey się: Iuż nam czas godzina grzechow się kaiaci, BOGU
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 371
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
scala ficta, czy i tam nie chybi? Najlepiej, bracia wierni, o fidi sodales, Do Bażanta, prosapas mając na bibales. GŁOS 6. La. Lamentabiliter.
Już tu trzeba kontrapunkt rozumieć formować, Który by chciał w lamentach muzyków celować. Sześć ci tylko jest głosów w muzyce prawdziwie, Lecz różne są klawisze do nich ze właściwie. Wyliczać ich peritis musicis nie trzeba, By się na tych nie znali, nie godni by chleba. Najpierwszy glos poczyna ten klawisz, gamaut, A cóż za lament idzie po tym glosie? Ut, ut! Kiedy muzyk uxorat, żonę uczy śpiewać, Ut sit bona, guza się każe
scala ficta, czy i tam nie chybi? Najlepiej, bracia wierni, o fidi sodales, Do Bażanta, prosapas mając na bibales. GŁOS 6. La. Lamentabiliter.
Już tu trzeba kontrapunkt rozumieć formować, Który by chciał w lamentach muzyków celować. Sześć ci tylko jest głosów w muzyce prawdziwie, Lecz różne są klawisze do nich ze właściwie. Wyliczać ich peritis musicis nie trzeba, By sie na tych nie znali, nie godni by chleba. Najpierwszy glos poczyna ten klawisz, gamaut, A cóż za lament idzie po tym glosie? Ut, ut! Kiedy muzyk uxorat, żonę uczy śpiewać, Ut sit bona, guza sie każe
Skrót tekstu: WykGłosBad
Strona: 33
Tytuł:
Wykład Vt, Re Mi, Fa, Sol, La
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
La. Lamentabiliter.
Już tu trzeba kontrapunkt rozumieć formować, Który by chciał w lamentach muzyków celować. Sześć ci tylko jest głosów w muzyce prawdziwie, Lecz różne są klawisze do nich ze właściwie. Wyliczać ich peritis musicis nie trzeba, By się na tych nie znali, nie godni by chleba. Najpierwszy glos poczyna ten klawisz, gamaut, A cóż za lament idzie po tym glosie? Ut, ut! Kiedy muzyk uxorat, żonę uczy śpiewać, Ut sit bona, guza się każe jej spodziewać. To ją po łbu, po bokach, po grzbiecie notuje, To ut nieraz żałosne na swym ciele czuje. Bądź za łby z towarzyszem
La. Lamentabiliter.
Już tu trzeba kontrapunkt rozumieć formować, Który by chciał w lamentach muzyków celować. Sześć ci tylko jest głosów w muzyce prawdziwie, Lecz różne są klawisze do nich ze właściwie. Wyliczać ich peritis musicis nie trzeba, By sie na tych nie znali, nie godni by chleba. Najpierwszy glos poczyna ten klawisz, gamaut, A cóż za lament idzie po tym glosie? Ut, ut! Kiedy muzyk uxorat, żonę uczy śpiewać, Ut sit bona, guza sie każe jej spodziewać. To ją po łbu, po bokach, po grzbiecie notuje, To ut nieraz żałosne na swym ciele czuje. Bądź za łby z towarzyszem
Skrót tekstu: WykGłosBad
Strona: 33
Tytuł:
Wykład Vt, Re Mi, Fa, Sol, La
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
ją po łbu, po bokach, po grzbiecie notuje, To ut nieraz żałosne na swym ciele czuje. Bądź za łby z towarzyszem poczną koncertować, Tak pijany z pijanym zwykli lamentować. Ma-li też w domu czeladź, i tam lament znajdzie, Lub dzieci, gdy do domu po pijanu zajdzie. Mam-Ii drugich klawiszów dotykać po are, Tysiąc przyczyn na świecie każą lamentare. Tu smutki, niedostatki, trwogi, złe nowiny, Oraz wszytko wyliczać schowam na czas inny. To też lament i częsty w tym klawisie, bemi, Kiedy uszy śpiewakom trzeszczą więc o semi. Nuż o różne praecepta grzmi tam i cefaut, Desolre i elami
ją po łbu, po bokach, po grzbiecie notuje, To ut nieraz żałosne na swym ciele czuje. Bądź za łby z towarzyszem poczną koncertować, Tak pijany z pijanym zwykli lamentować. Ma-li też w domu czeladź, i tam lament znajdzie, Lub dzieci, gdy do domu po pijanu zajdzie. Mam-Ii drugich klawiszów dotykać po are, Tysiąc przyczyn na świecie każą lamentare. Tu smutki, niedostatki, trwogi, złe nowiny, Oraz wszytko wyliczać schowam na czas iny. To też lament i częsty w tym klawisie, bemi, Kiedy uszy śpiewakom trzeszczą więc o semi. Nuż o różne praecepta grzmi tam i cefaut, Desolre i elami
Skrót tekstu: WykGłosBad
Strona: 33
Tytuł:
Wykład Vt, Re Mi, Fa, Sol, La
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
li też w domu czeladź, i tam lament znajdzie, Lub dzieci, gdy do domu po pijanu zajdzie. Mam-Ii drugich klawiszów dotykać po are, Tysiąc przyczyn na świecie każą lamentare. Tu smutki, niedostatki, trwogi, złe nowiny, Oraz wszytko wyliczać schowam na czas inny. To też lament i częsty w tym klawisie, bemi, Kiedy uszy śpiewakom trzeszczą więc o semi. Nuż o różne praecepta grzmi tam i cefaut, Desolre i elami, nie lżej jak gamaut. Wszak tym wszytkim lamentom próżno nie masz miary, Przyznajcie to muzycy, tak nowy, jak stary. FINIS
li też w domu czeladź, i tam lament znajdzie, Lub dzieci, gdy do domu po pijanu zajdzie. Mam-Ii drugich klawiszów dotykać po are, Tysiąc przyczyn na świecie każą lamentare. Tu smutki, niedostatki, trwogi, złe nowiny, Oraz wszytko wyliczać schowam na czas iny. To też lament i częsty w tym klawisie, bemi, Kiedy uszy śpiewakom trzeszczą więc o semi. Nuż o różne praecepta grzmi tam i cefaut, Desolre i elami, nie lżej jak gamaut. Wszak tym wszytkim lamentom próżno nie masz miary, Przyznajcie to muzycy, tak nowy, jak stary. FINIS
Skrót tekstu: WykGłosBad
Strona: 34
Tytuł:
Wykład Vt, Re Mi, Fa, Sol, La
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
samo powietrze z gardła wypadając, i języczka rozmaitym przyciśnieniem różny ogłos formuje. Który ogłos języka ludzkiego prędkim obrotem, o zęby i podniebienie odmiennym odbiciem w sylaby i słowa artykularne się doskonali. Podobieństwo głosu ludzkiego są organy: w których miechy podniesione powietrze w siebie ciągną, ściśnione miechy toż powietrze do piszczałek wydymają: a klawisze różnie według swojej dystynkcyj podniesione, przez wypadanie tegoż powietrza z swoich fistuł, różny ogłos sprawują.
LXV. Skąd się wnosi dla czego rozmaity w ludziach głos się znajduje: dyszkant, alt, tenor, bas? Jeden tubalnego, dosadnego, drugi słabego i chrapotliwego głosu? Ten wybitnej, drugi szepleniowatej mowy? Czemu
samo powietrze z gardła wypadáiąc, y ięzyczka rozmaitym przyciśnieniem rożny ogłos formuie. Ktory ogłos ięzyka ludzkiego prędkim obrotem, o zęby y podniebienie odmiennym odbiciem w syllaby y słowa artykularne się doskonáli. Podobieństwo głosu ludzkiego są organy: w ktorych miechy podniesione powietrze w siebie ciągną, ściśnione miechy toż powietrze do piszczałek wydymaią: á klawisze rożnie według swoiey dystynkcyi podniesione, przez wypadánie tegoż powietrza z swoich fistuł, rożny ogłos sprawuią.
LXV. Zkąd się wnosi dla czego rozmaity w ludziach głos sie znayduie: dyszkant, ált, tenor, bas? Jeden tubalnego, dosadnego, drugi słábego y chrapotliwego głosu? Ten wybitney, drugi szepleniowatey mowy? Czemu
Skrót tekstu: BystrzInfCosm
Strona: F
Tytuł:
Informacja Cosmograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
biologia, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
