.
Jest Coś przykrego i obraźliwego, jako to mój Rywal, czyli przeciwnik zawistny. Coś ckliwego i uprzykrzonego, jako to większa liczba pochwał naszych, choćby też w reszcie i taż sama. Coś podchlebnego, jako nadzieja, która nie jakie kwiaty rozrzuca między cierniami zewsząd nas krążącemi. Coś osobliwego, dwie kobietki kokietki, które sobie sprzyjają, i wzajem się chwalą. Coś uciesznego, Pan przechodzący się po podwórzu z Jejmością swoją. Coś markotnego, widzenie we śnie, a markotniejszego, widzenie na jawi swojego kredytora. Coś niby głupiego, mędrek, a dziecinnemi fraszkami bawiący się.
Jest Coś niedocieczonego, serce białogłowy. Coś lekszego jak
.
Jest Coś przykrego y obraźliwego, iako to moy Rywal, czyli przeciwnik zawistny. Coś ckliwego y uprzykrzonego, iako to większa liczba pochwał naszych, choćby też w reszcie y taż sama. Coś podchlebnego, iako nadzieia, ktora nie iakie kwiaty rozrzuca między ćierniami zewsząd nas krążącemi. Coś osobliwego, dwie kobietki kokietki, ktore sobie sprzyiaią, y wzaiem się chwalą. Coś uciesznego, Pan przechodzący się po podworzu z Jeymością swoią. Coś markotnego, widzenie we śnie, a markotnieyszego, widzenie na iawi swoiego kredytora. Coś niby głupiego, mędrek, a dziecinnemi fraszkami bawiący się.
Jest Coś niedocieczonego, serce białogłowy. Coś lekszego iak
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: C6
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
każe. Człowiek, który wszystko mówi, jest nieuważny, trzeba się go obawiać, Człowiek, który nic nie mówi, jest mruk ponury, nie trzeba mu dufać; Człowiek, który Coś mówi, jest człowiek, z którym upodobanie jest obcować, ukontentowanie towarzyszyć. Czegoś.
Białogłowa, która wszystko kocha, jest kokietka niezmierna, pospolicie nikt ją nie lubi, Białogłowa, która nic nie kocha, na cóż się zda na świecie? Białogłowa, która coś kocha, jest Białogłowa rozumna, która się zna na swojej profesyj, i przeznaczenie swoje wypełnia. Przestąpiłbym obręby, którem sobie zakreślił, gdybym chciał to wszystko wywieść,
każe. Człowiek, ktory wszystko mowi, iest nieuważny, trzeba się go obawiać, Człowiek, ktory nic nie mowi, iest mruk ponury, nie trzeba mu dufać; Człowiek, ktory Coś mowi, iest człowiek, z ktorym upodobanie iest obcować, ukontentowanie towarzyszyć. Czegoś.
Białogłowa, ktora wszystko kocha, iest kokietka niezmierna, pospolicie nikt ią nie lubi, Białogłowa, ktora nic nie kocha, na coż się zda na świecie? Białogłowa, ktora coś kocha, iest Białogłowa rozumna, ktora się zna na swoiey professyi, y przeznaczenie swoie wypełnia. Przestąpiłbym obręby, ktorem sobie zakreślił, gdybym chciał to wszystko wywieść,
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: C7
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
