Bóg odbiera swoje ludziom dary Abo dla próby, abo, kiedy chce, dla kary. Fortuna — próżny wymysł, koment ludzki słaby; Co karty, kostki, szachy grawają, warcaby, I wszędy, kędykolwiek bez grzechu nie będzie, Bóg miejsca mieć nie może, diabeł je zasiądzie: Diabeł kostki wywraca, on kozery świeci. Ryby, o których mówisz, Bóg zgarnia do sieci, Bóg drzewom schnąć i znowu każe się zielenić, Jemu, nie diabłu, wolno naturę odmienić; Diabeł tym u poganów, wedle pism ich, rządził. Dziś mu to wyjął z mocy, dziś tego odsądził. Samego Boga wiatry słuchają i wody,
Bóg odbiera swoje ludziom dary Abo dla próby, abo, kiedy chce, dla kary. Fortuna — próżny wymysł, koment ludzki słaby; Co karty, kostki, szachy grawają, warcaby, I wszędy, kędykolwiek bez grzechu nie będzie, Bóg miejsca mieć nie może, diabeł je zasiędzie: Diabeł kostki wywraca, on kozery świeci. Ryby, o których mówisz, Bóg zgarnia do sieci, Bóg drzewom schnąć i znowu każe się zielenić, Jemu, nie diabłu, wolno naturę odmienić; Diabeł tym u poganów, wedle pism ich, rządził. Dziś mu to wyjął z mocy, dziś tego odsądził. Samego Boga wiatry słuchają i wody,
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 446
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
