ekonomii królewskich, zrobił to, że najprzód i największą sumę czopowego reponowano w kancelarii. Także Sapieha, kanclerz wielki lit., kazał z dóbr swoich w kancelarii reponować i inni za tym przykładem z pośpiechem czopowe do kancelarii importowali, a tak Laskowski regent bez żadnej nikomu obligacji większą daleko część sumy czopowego przyjął do kancelarii, kwitowego i groszowe brał, co mu blisko sta czerw, złotych uczyniło profitu. Mówiłem mu, że on ma profit, a ja jako pisarz będę musiał od księcia hetmana kłopot cierpieć, ale to nic nie pomogło.
Interea Tarkowski, kasztelan brzeski, widząc się być i od Wereszczaki, chorążego brzeskiego, oszukanym, i
ekonomii królewskich, zrobił to, że najprzód i największą sumę czopowego reponowano w kancelarii. Także Sapieha, kanclerz wielki lit., kazał z dóbr swoich w kancelarii reponować i inni za tym przykładem z pośpiechem czopowe do kancelarii importowali, a tak Laskowski regent bez żadnej nikomu obligacji większą daleko część sumy czopowego przyjął do kancelarii, kwitowego i groszowe brał, co mu blisko sta czerw, złotych uczyniło profitu. Mówiłem mu, że on ma profit, a ja jako pisarz będę musiał od księcia hetmana kłopot cierpieć, ale to nic nie pomogło.
Interea Tarkowski, kasztelan brzeski, widząc się być i od Wereszczaki, chorążego brzeskiego, oszukanym, i
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 243
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
W. X. Litewskiego, wojsku wypłacone były, nakazujemy. A jeśliby do tych Żydów nad sześćdziesiąt tysięcy, miało co więcej wychodzić Asygnacyj, tedy nullitati mają subiacere. Ażeby zaś depaktacja przez Pisarzów na Komorach i przykomorkach zostających, ludziom cujuscunque Status et Conditionis, od tąd niedziała się postanawiamy: aby nie więcej brali kwitowego od Szlachty, od sta złotych za Cło do Skarbu wypłaconych złoty jeden, á Plebeis zaś dwa zł. A jeśliby się ważyli Pisarze większe czynić ekstorsye, pod tytułem Kwitowego, na Komorach i przykomorkach, ab omni conditione ludzi adcitari mają, do Trybunału W. X. Lit: Głównego, ex Regestro Causarum Fiscu
W. X. Litewskiego, woysku wypłacone były, nakázuiemy. A ieśliby do tych Zydow nad sześćdźieśiąt tyśięcy, miało co więcey wychodźić Assygnacyi, tedy nullitati maią subiacere. Ażeby zaś depáktacya przez Pisarzow na Komorach y przykomorkach zostaiących, ludźiom cujuscunque Status et Conditionis, od tąd niedźiała się postanawiamy: aby nie więcey brali kwitowego od Szlachty, od sta złotych zá Cło do Skarbu wypłaconych złoty ieden, á Plebeis zaś dwa zł. A ieśliby się ważyli Pisarze większe czynić extorsye, pod tytułem Kwitowego, na Komorach y przykomorkach, ab omni conditione ludźi adcitari maią, do Trybunału W. X. Lit: Głownego, ex Regestro Causarum Fiscu
Skrót tekstu: KonstLubLit
Strona: 117
Tytuł:
Konsytucje W. X. Lit. na tymże Sejmie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
Ażeby zaś depaktacja przez Pisarzów na Komorach i przykomorkach zostających, ludziom cujuscunque Status et Conditionis, od tąd niedziała się postanawiamy: aby nie więcej brali kwitowego od Szlachty, od sta złotych za Cło do Skarbu wypłaconych złoty jeden, á Plebeis zaś dwa zł. A jeśliby się ważyli Pisarze większe czynić ekstorsye, pod tytułem Kwitowego, na Komorach i przykomorkach, ab omni conditione ludzi adcitari mają, do Trybunału W. X. Lit: Głównego, ex Regestro Causarum Fiscu, i tam ad delationem injuriatorum zapłacić powinni będą, winy kop dwieście, parti iniuriate, i szkody sowite nadgrodzić poniesione, a sądzeni być mają, termino peromptorio. I dlatego
Ażeby zaś depáktacya przez Pisarzow na Komorach y przykomorkach zostaiących, ludźiom cujuscunque Status et Conditionis, od tąd niedźiała się postanawiamy: aby nie więcey brali kwitowego od Szlachty, od sta złotych zá Cło do Skarbu wypłaconych złoty ieden, á Plebeis zaś dwa zł. A ieśliby się ważyli Pisarze większe czynić extorsye, pod tytułem Kwitowego, na Komorach y przykomorkach, ab omni conditione ludźi adcitari maią, do Trybunału W. X. Lit: Głownego, ex Regestro Causarum Fiscu, y tam ad delationem injuriatorum zápłaćić powinni będą, winy kop dwieśćie, parti iniuriate, y szkody sowite nadgrodźić ponieśione, á sądzeni być maią, termino peromptorio. Y dlatego
Skrót tekstu: KonstLubLit
Strona: 117
Tytuł:
Konsytucje W. X. Lit. na tymże Sejmie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
Regestra Skarbowe aby IchMM. PP. Pisarze bono ordine pisali, i konotowali należycie każduj Podatek osobno wywodząc, na dobrą monetę taksując Towar, i dobrą monetą w leniach konotować numerice wszytkie genera Contributionum, non reducendo in currentem monetam, Auccją także, która idzie pro currenti moneta, osobno w drugiej leniej konotować.
11mó. Kwitowego, aby Panowie pisarze więcej nie wyciągalo z Kupców i Furmanów nad słuszność, a iżeli Perceptę do Skarbu należącą, sub priuatione Officij, inquantum by się na którego z IchMościów iniqua pokazała extersio.
12mó. Strażnikom przy Komorach IchMM. PP. Pisarze przykazać powinni seriam attendentiam, áżeby Szlákow náleżycie pilnowáli.
13mó. Strażnikom przy
Regestrá Skárbowe áby IchMM. PP. Pisarze bono ordine pisáli, y konnotowáli náleżyćie káżduy Podátek osobno wywodząc, ná dobrą monetę táxuiąc Towar, y dobrą monetą w leniách konnotowáć numerice wszytkie genera Contributionum, non reducendo in currentem monetam, Auctią tákże, ktora idźie pro currenti moneta, osobno w drugiey leniey konnotowáć.
11mó. Kwitowego, áby Pánowie pisarze więcey nie wyćiągálo z Kupcow y Furmánow nád słuszność, á iżeli Perceptę do Skárbu náleżącą, sub priuatione Officij, inquantum by się ná ktorego z IchMośćiow iniqua pokázáłá extersio.
12mó. Stráżnikom przy Komorách IchMM. PP. Pisarze przykázáć powinni seriam attendentiam, áżeby Szlákow náleżycie pilnowáli.
13mó. Strażnikom przy
Skrót tekstu: InsCel
Strona: D2v
Tytuł:
Instruktarz celny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
kazał król wyżej specyfikowanych prowiantów połowicę odciąć. Tę ugodę całe królestwo akceptować musiało i według niej prowiantów pieniędzmi zapłacić, dając z dymu po złp. 16 i gr. 20 i półsiodma, według taryfy 1661 sine abjuralis. Kazano przytym, żeby byli Sasi przez komisarzów z województw i ziem ponaznaczanych ten prowiant zapłacony mieli, kwitowego żeby nie brali i szkody w przechodach uczynione z pomienionej sumy prowiantowej nadgrodzili. Z tego wszystkiego nie byto nic: za szkody w marszach uczynione żadnej rekompensy nie było, kwitowe sowite wyciągali, o komisarzach powiatowych ani sobie wspominać dali; wziąwszy taryfy z Grodów, sami wszędy z niemałem uciążeniem miasteczek i wsiów egzekwowali, wysyłając po
kazał król wyżéj specyfikowanych prowiantów połowicę odciąć. Tę ugodę całe królestwo akceptować musiało i według niéj prowiantów pieniędzmi zapłacić, dając z dymu po złp. 16 i gr. 20 i półsiodma, według taryffy 1661 sine abjuralis. Kazano przytym, żeby byli Sasi przez komissarzów z województw i ziem ponaznaczanych ten prowiant zapłacony mieli, kwitowego żeby nie brali i szkody w przechodach uczynione z pomienionéj sumy prowiantowéj nadgrodzili. Z tego wszystkiego nie byto nic: za szkody w marszach uczynione żadnéj rekompensy nie było, kwitowe sowite wyciągali, o komisarzach powiatowych ani sobie wspominać dali; wziąwszy taryffy z Grodów, sami wszędy z niemałém uciążeniem miasteczek i wsiów exekwowali, wysyłając po
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 207
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
i półsiodma, według taryfy 1661 sine abjuralis. Kazano przytym, żeby byli Sasi przez komisarzów z województw i ziem ponaznaczanych ten prowiant zapłacony mieli, kwitowego żeby nie brali i szkody w przechodach uczynione z pomienionej sumy prowiantowej nadgrodzili. Z tego wszystkiego nie byto nic: za szkody w marszach uczynione żadnej rekompensy nie było, kwitowe sowite wyciągali, o komisarzach powiatowych ani sobie wspominać dali; wziąwszy taryfy z Grodów, sami wszędy z niemałem uciążeniem miasteczek i wsiów egzekwowali, wysyłając po kilkaset ludzi. §. 8. Abty Basza wygnawszy króla Stanisława z Wołoszczyzny, (któremu król szwedzki dał w Biponcie rezydencją, gdzie do śmierci króla szwedzkiego mieszkał, biorąc
i półsiodma, według taryffy 1661 sine abjuralis. Kazano przytym, żeby byli Sasi przez komissarzów z województw i ziem ponaznaczanych ten prowiant zapłacony mieli, kwitowego żeby nie brali i szkody w przechodach uczynione z pomienionéj sumy prowiantowéj nadgrodzili. Z tego wszystkiego nie byto nic: za szkody w marszach uczynione żadnéj rekompensy nie było, kwitowe sowite wyciągali, o komisarzach powiatowych ani sobie wspominać dali; wziąwszy taryffy z Grodów, sami wszędy z niemałém uciążeniem miasteczek i wsiów exekwowali, wysyłając po kilkaset ludzi. §. 8. Abty Basza wygnawszy króla Stanisława z Wołoszczyzny, (któremu król szwedzki dał w Biponcie rezydencyą, gdzie do śmierci króla szwedzkiego mieszkał, biorąc
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 207
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
Warszawie, którzy po 10 tynfów z domu dać podjęli się, ale polibertowawszy szalbierzów dworskich majętności, po 15 tynfów z dymu jednego dawać musiano, na trzy raty rozdzieliwszy, co dwa miesiące po 5 tynfów z dymu każdego a 1 9bris ad 1am Maji i według taryfy 1661. Pieniądze te odwozić musiano do komisoriatu z dobrem kwitowem; kto nie wydał w czasie, tego egzekucjami trapiono, wybierając co dzień egzekucjalne szóstaki, jako i przeszłego roku. ROK 1715. ROK PAŃSKI 1715.
§. 1. I tem się jeszcze Sasi nie kontentowali, bo w marcu przy ostatniej racie, kazali sobie dać po tynfowi z dymu każdego, na żyto dla
Warszawie, którzy po 10 tynfów z domu dać podjęli się, ale polibertowawszy szalbierzów dworskich majętności, po 15 tynfów z dymu jednego dawać musiano, na trzy raty rozdzieliwszy, co dwa miesiące po 5 tynfów z dymu każdego a 1 9bris ad 1am Maji i według taryffy 1661. Pieniądze te odwozić musiano do komisoryatu z dobrém kwitowem; kto nie wydał w czasie, tego exekucyami trapiono, wybierając co dzień execucyalne szóstaki, jako i przeszłego roku. ROK 1715. ROK PAŃSKI 1715.
§. 1. I tém się jeszcze Sasi nie kontentowali, bo w marcu przy ostatniéj racie, kazali sobie dać po tynfowi z dymu każdego, na żyto dla
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 220
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
wsi, w których miał brać zapłatę przez pogłówne, które kazano oddawać co pół roku, do grodów, rozdzieliwszy na dwie raty: pierwsza 15 marca a druga 15 września. Tam deputaci zjechawszy powinni byli odbierać w grodach z rąk komportujących ludzi przez dwie niedzieli tam na tej eksakcji siedząc, a pieniądze bez najmniejszego groszowego i kwitowego brać; a kto zaś in spatio owych dwóch tygodni nie odwiózł swego należącego pogłównego, ultima mensis wydawały grody delaty deputatom do dóbr, które nie wypłaciły, do których oni powinni byli jechać i przy wszelkiej skromności grosz tylko od złotego brać. A że pogłównego podatek, z dóbr królewskich, duchownych i ziemskich nie mógł wystarczyć
wsi, w których miał brać zapłatę przez pogłówne, które kazano oddawać co pół roku, do grodów, rozdzieliwszy na dwie raty: pierwsza 15 marca a druga 15 września. Tam deputaci zjechawszy powinni byli odbierać w grodach z rąk komportujących ludzi przez dwie niedzieli tam na téj exakcyi siedząc, a pieniądze bez najmniejszego groszowego i kwitowego brać; a kto zaś in spatio owych dwóch tygodni nie odwiózł swego należącego pogłównego, ultima mensis wydawały grody delaty deputatom do dóbr, które nie wypłaciły, do których oni powinni byli jechać i przy wszelkiéj skromności grosz tylko od złotego brać. A że pogłównego podatek, z dóbr królewskich, duchownych i ziemskich nie mógł wystarczyć
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 306
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
i partykularnego żadna Jurysdykcja i Prerogatywa non involvat, a do Województw swoich importancja była, Sejmu teraźniejszego powszechną zgodą postanawiamy. A Województwa i Ziemie; Województwo Wołyńskie z Powiatów do eksakcyj tego podatku. Poborce po jednemu fidei et possessionis bonae, któryby był sufficiens na Sejmikach relacjinych Salariandum od złotego jednego po groszu, aby jednak kwitowego i rękawicznego żadnego niewyciągał, obrać mają. A gdzieby Województwa i Ziemie Poborców z Sejmików Relacjinych dla zerwania niepodały, nazajutrz przy pierwszym Senatorze, albo Urzędniku Województwa i Ziemie per pluralitatem votorum nie wdawając się w inne materie Sejmikom należące, obrani być mają. A że Województwo Łęczyckie pluralitatem przyjąć nie może, tedy
y partykularnego żadna Iurisdikcya y Prerogatywa non involvat, á do Woiewodztw swoich importancya była, Seymu teraźnieyszego powszechną zgodą postanawiamy. A Woiewodztwa y Ziemie; Woiewodztwo Wołyńskie z Powiatow do exakcyi tego podatku. Poborce po iednemu fidei et possessionis bonae, ktoryby był sufficiens na Seymikach relacyinych Salariandum od złotego iednego po groszu, aby iednak kwitowego y rękawicznego żadnego niewyćiągał, obrać maią. A gdźieby Woiewodztwa y Ziemie Poborcow z Seymikow Relacyinych dla zerwania niepodały, nazaiutrz przy pierwszym Senatorze, albo Urzędniku Woiewodztwa y Ziemie per pluralitatem votorum nie wdawáiąc się w inne materye Seymikom należące, obrani być máią. A że Woiewodztwo Łęczyckie pluralitatem przyiąć nie może, tedy
Skrót tekstu: KonstLub
Strona: 92
Tytuł:
Konstytucje Sejmu Walnego dwuniedzielnego lubelskiego
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
