które było wyźnaczono, nie które są barzo szczupłe do rozdziału. O AKADEMII KRAKOWSKIEJ.
KAzimierz Wielki Król Polski założywszy Miasto Kazimierz przy Krakowie założył był Fundament Erygowania tamże Akademii, ale że w krótce umarł, Wnuczka jego Jadwiga Władysława Jagiellona Zona namówiła Męża do zakończenia Intencyj Dziada swego dla poloru Młodzi Szlacheckiej, i po śmierci swojej legowała na tę fundacją wielkie klejnoty i skarby uczyniwszy Protektorami namienionej fundacyj Piotra Wysza Biskupa, i Jana Tęczyńskiego Kasztelana Krakowskiego. Władysław Jagiełło potym zadosyć czyniąc woli i intencyj Zony swojej fundował Akademią i Przywilejami stwierdził sprowadziwszy z Paryża, i Pragi Doktorów i Magistrów. Miejsce nie na Kazimierzu ale w samym Krakowie, na tym miejscu, gdzie
które było wyźnaczono, nie które są barzo szczupłe do rozdźiału. O AKADEMII KRAKOWSKIEY.
KAźimierz Wielki Król Polski założywszy Miasto Kaźimierz przy Krakowie założył był Fundament Erygowania tamże Akademii, ale że w krótce umarł, Wnuczka jego Jadwiga Władysława Jagiellona Zona namówiła Męża do zakończenia Intencyi Dźiada swego dla poloru Młodźi Szlacheckiey, i po śmierći swojey legowała na tę fundacyą wielkie kleynoty i skarby uczyniwszy Protektorami namienioney fundacyi Piotra Wysza Biskupa, i Jana Tęczyńskiego Kasztelana Krakowskiego. Władysław Jagiełło potym zadosyć czyniąc woli i intencyi Zony swojey fundował Akademią i Przywilejami stwierdźił zprowadźiwszy z Paryża, i Pragi Doktorów i Magistrów. Mieysce nie na Kaźimierzu ale w samym Krakowie, na tym mieyscu, gdźie
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 193
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
dispositioni relinquo; tym czasem jednak Syn mój ma providere, i kosztu na to nieżałować, o czym się ma znieść z Ksdzem Proboszczem Brodzkim, zęby się sufragia za dusze moją, i Małżonki mojej, a Matki jego w Ko-
ściele Brodzkim odprawowały, zwłaszcza, że nieboszczka testamentem tysiąc czerwonych złotych do tegoż Kościoła legowała. S strony alienacji pewnych gruntów odpowiedział, iż dla rosszyrzenia Miasta,y wałów koło niego usypanych, pewne grunty, i sadzawka, i ogrody ex vi fundationis primaevae Kościołowi Brodzkiemu należące, są przezemnie odjęte: ma się tedy starać, Syn mój, aby były nagrodzone, i fructus cessantes zapłacone. S strony testamentu
dispositioni relinquo; tym czasem iednak Syn moy ma providere, y kosztu na to nieżałować, o czym się ma znieść z Xdzem Proboszczem Brodzkim, zęby się suffragia za dusze moię, y Małżonki moiey, a Matki iego w Ko-
ściele Brodzkim odprawowały, zwłascza, że nieboszczka testamentem tysiąc czerwonych złotych do tegosz Kościoła legowała. S strony alienatiey pewnych gruntow odpowiedział, isz dla rosszyrzenia Miasta,y wałow koło niego usypanych, pewne grunty, y sadzawka, y ogrody ex vi fundationis primaevae Kościołowi Brodzkiemu należące, są przezemnie odięte: ma się tedy starać, Syn moy, aby były nagrodzone, y fructus cessantes zapłacone. S strony testamentu
Skrót tekstu: KoniecSPun
Strona: 287
Tytuł:
Punkta
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
gdzie poziera, a palcem prochy ociera. Coś mu szepcą - on jak głuchy, a po oknie łapa muchy. W pokoju mojem. TRANSAKCJA ALBO OPISANIE Tren 9.
Tu cukry oddawać będą, do upominków zasiędą. Więc tu od pana młodego pewnie będzie co pięknego. Jakoż z dobrym komplementem kanak, co go testamentem Legowała baba jemu; jest się tu przypatrzyć czemu. Upominki oddają.
Bo wyśmienita robota, jako wrzody są ze złota. A chyba kto dobrze spojźry, ledwo diamentu dojźry. W każdej sztuce po trzy takich, - pewnie że nieladajakich. Leć i od ojca podobne upominki są tak godne.
Tu zwyczajnie po obiedzie tańcem bawi
gdzie poziera, a palcem prochy ociera. Coś mu szepcą - on jak głuchy, a po oknie łapa muchy. W pokoju mojem. TRANSAKCYJA ALBO OPISANIE Tren 9.
Tu cukry oddawać będą, do upominków zasiędą. Więc tu od pana młodego pewnie będzie co pięknego. Jakoż z dobrym komplementem kanak, co go testamentem Legowała baba jemu; jest się tu przypatrzyć czemu. Upominki oddają.
Bo wyśmienita robota, jako wrzody są ze złota. A chyba kto dobrze spojźry, ledwo diamentu dojźry. W każdej sztuce po trzy takich, - pewnie że nieladajakich. Leć i od ojca podobne upominki są tak godne.
Tu zwyczajnie po obiedzie tańcem bawi
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 18
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
mężu swoim, a bracie rodzonym Tymka Tytulika, stanął takowy dekret: Ponieważ Tymko Tytulik będąc jako brat starszy, pożeniwszy się z córką Jurka Kowala kunkowskiego, a wnęką Anastazji Szklarski sołtyski kunkowski, która także bywszy pozostałą wdową, nie mając potomstwa więcej tylko córkę jedne swoje własną; która taż zwyż mianowana Anastyzyja Szklarska dobrowolnie legowała i puściła temuż zwyż mianowanemu Tymkowi Tytulikowi i z żoną jego, a wnęczką swoją, cząstkę sołtystwa swego własnego i dobrowolnie go przyjęła i do budynku, chcąc go mieć jako za zięcia swego własnego i z żoną jego, a wnęczką swoją, aby był gospodarzem należytym por. nr 1239; który z ojczyzny swojej wybrawszy
mężu swoim, a bracie rodzonym Tymka Tytulika, stanął takowy dekret: Ponieważ Tymko Tytulik będąc jako brat starszy, pożeniwszy sie z córką Jurka Kowala kunkowskiego, a wnęką Anastazyi Szklarski sołtyski kunkowski, która także bywszy pozostałą wdową, nie mając potomstwa więcy tylko córkę jedne swoje własną; która taż zwyż mianowana Anastyzyja Szklarska dobrowolnie legowała i puściła temuż zwyż mianowanemu Tymkowi Tytulikowi i z żoną jego, a wnęczką swoją, cząstkę sołtystwa swego własnego i dobrowolnie go przyjęła i do budynku, chcąc go mieć jako za zięcia swego własnego i z żoną jego, a wnęczką swoją, aby był gospodarzem należytym por. nr 1239; który z ojczyzny swojej wybrawszy
Skrót tekstu: KsKlim_2
Strona: 386
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1761
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
, pierwszego Andrzejowej Peredylskiej, wtórego Kazimirzowej Stanisławskiej, a trzeciego małżeństwa Danielowej Hulewiczowej, curce swej Aniotce rodzonej, pomienionego jego mości pana Hańskiego do żywota jej legowala. A po zejściu pomienionej jej mości paniej Hulewiczowej tez wszystkie wysz pomienionę dobra, i summę, i dobra swoję dziedzicznę, wieś Kościuszki, tuz jej mości pani Cieklińska legowała i zapisała czasy wiecznemi urodzonemu jego mości panu Wenturemu Hańskiemu, wnukowi swemu, tymże ostatniej woli swej testamentem, o czym ten testament szyrzy świadczy▫. Teraz tedy po zejściu z tego świata pomienionej jej mości paniej Hulewiczowej, ciotki jego mości pana Hańskiego, rodzonej według pomienionego testamentu jej mości panej Cieklińskiej, wysz rzeczony woźny tę
, pierwszego Andrzeioweÿ Peredilskiey, wtorego Kazimirzoweÿ Stanisławskieÿ, a trzeciego małzenstwa Danieloweÿ Hulewiczoweÿ, curce sweÿ Aniotce rodzoneÿ, pomienionego jego mości pana Hanskiego do zywota ieÿ legowala. A po zeysciu pomienioneÿ jej mości paniey Hulewiczowey tez wszystkie wysz pomienionę dobra, y summę, y dobra swoię dziedzicznę, wies Kosciuszki, tuz jej mości pani Cieklinska legowała y zapisała czasÿ wiecznemi urodzonemu jego mości panu Wenturemu Hanskiemu, wnukowi swemu, tymze ostatnieÿ woli sweÿ testamentem, o czym ten testament szyrzy swiadczÿ▫. Teraz tedy po zeÿsciu s tego swiata pomienioneÿ jej mości paniey Hulewiczoweÿ, ciotki jego mości pana Hanskiego, rodzoneÿ według pomienionego testamentu jej mości paneÿ Cieklinskieÿ, wysz rzeczonÿ woznÿ tę
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 19
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678