pamięci Ludźkiej. Ale najczęściej Feniksa Malowaniem adumbrowali Słońce, które niby co dzień umiera, i znowu nazajutrz ożywa. Dla tego w Heliopolu Mieście Egipskim był Kościół Słońca. i Obraz pod figurą tego ptaka Słońce wyrażający. O GRYFIE PTAKU
Apeles Symboliczny temuż Feniksowi na stosie górejącemu i znowu z popiołu odrodzić się mającemu, podawał lemmata albo Inskrypcje: Perit nè pereat: Post fata superstes: Quas excitavi, patior: Ex funere vitam: Moriar ut vivam:
Żeby zaś ta posterior Negativa o Feniksie Sentencja, pierwszej od Starożytnych, Poważnych i Świętych Autorów utwierdzona, nie była krytykowana, i im error nie był imputowany, tak trzeba o nich wszystkich trzymać
pamięci Ludźkiey. Ale nayczęściey Fenixa Malowaniem adumbrowali Słońce, ktore niby co dzień umierá, y znowu nazaiutrz ożywa. Dla tego w Heliopolu Mieście Egypskim był Kościoł Słońca. y Obraz pod figurą tego ptaka Słońce wyrażaiący. O GRYFIE PTAKU
Apelles Symboliczny temuż Fenixowi na stosie goreiącemu y znowu z popiołu odrodzić się maiącemu, podawał lemmata albo Inskrypcye: Perit nè pereat: Post fata superstes: Quas excitavi, patior: Ex funere vitam: Moriar ut vivam:
Zeby zaś ta posterior Negativa o Fenixie Sentencya, pierwszey od Starożytnych, Poważnych y Swiętych Autorow utwierdzona, nie była krytykowana, y im error nie był imputowany, tak trzeba o nich wsżystkich trzymać
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 123
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Classis i najdroższe. Inne są Arabskie, Mecedońskie, Egipskie, ale te ciemniejsze nad inne Cypryiskie etc. Wszyscy prawie starożytni Naturalistowie, jako to Solinus i Plinius prżypisują Diamentom jakąś twardość, że ani młotom na kowadle, ani ogniom ustępują. Stąd Symbolistowie biorą go za SymboJum jakowej trwałości, i stateczności, o Kwiatach osóbliwych
Lemmata przypisując: Nec ferro, nec igne: Semper idem, Pliujusz twierdzi, że innym sposobem nie może być Diament zmollifikowany, tylko wkoziej namoczony krwi, toż samo przyznaje Isidorus, Veteres secutus; stej racyj Symbolista przypisał nad tak macerowanym Diamentem: Cruore disolvor. Ale teraźniejsi dociekli Naturalistowie, że Diament w subtelny może się zetrzeć
Classis y naydroższe. Inne są Arabskie, Mecedońskie, Egypskie, ale te ciemnieysze nad inne Cypryiskie etc. Wszyscy prawie starożytni Naturalistowie, iako to Solinus y Plinius prżypisuią Dyamentom iakąś twardość, że ani młotom na kowadle, ani ogniom ustępuią. Ztąd Symbolistowie biorą go za SymboIum iakowey trwałości, y stateczności, o Kwiatach osôbliwych
Lemmata przypisuiąc: Nec ferro, nec igne: Semper idem, Pliuiusz twierdzi, że innym sposobem nie może bydź Dyament zmollifikowany, tylko wkoziey namoczony krwi, toż samo przyznaie Isidorus, Veteres secutus; ztey racyi Symbolista przypisał nad tak macerowanym Dyamentem: Cruore disolvor. Ale teraznieysi dociekli Naturalistowie, że Dyament w subtelny może się zetrzeć
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 652
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Inskrypcje w jednym słowie rzadko, w dwóch, albo w kilku tylko zawierać. się powinni, ale nie mają być niedocieczone, nie i dościgłe, lecz jasne, piękne bardzo, jeżeli można per lusum in verbo, naprzykład Kotowi z Myszką igrającemu O Emblematach i Symbolach
przypisano: Dum Ludit, Laedit 5to, Piękne Lemmata, gdy są in prima persona et tertia. 6to. Adiectiva same nie służą na Lemma; kładą jednak adverbia, naprzykład nad perspektywą napisano: Procul et properè, dwie adverbia 7mo. Czasem nie położywszy verbum per Synecdochen Figuram, jest piękniejsze Lemma, w którym się jakiego trzeba dorozumiewać słowa, naprzykład nad Feniksem
Inskrypcye w iednym słowie rzadko, w dwoch, albo w kilku tylko zawierać. się powinni, ále nie maią bydź niedocieczone, nie y dościgłe, lecz iasne, piękne bardzo, ieżeli można per lusum in verbo, naprzykład Kotowi z Myszką igraiącemu O Emblematach y Symbolach
przypisano: Dum Ludit, Laedit 5to, Piękne Lemmata, gdy są in prima persona et tertia. 6to. Adiectiva same nie służą ná Lemma; kładą iednak adverbia, naprzykłád nad perspektywą napisano: Procul et properè, dwie adverbia 7mo. Czásem nie położywszy verbum per Synecdochen Figuram, iest pięknieysze Lemma, w ktorym się iakiego trzeba dorozumiewać słowa, naprzykład nad Fenixem
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1161
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
kładą jednak adverbia, naprzykład nad perspektywą napisano: Procul et properè, dwie adverbia 7mo. Czasem nie położywszy verbum per Synecdochen Figuram, jest piękniejsze Lemma, w którym się jakiego trzeba dorozumiewać słowa, naprzykład nad Feniksem napisano: Ex funere vitam. gdzie subintelligitur te słowo sumit, albo ducit 8vo. Inskrypcje albo Lemmata, mają być formowane z języków ordynaryjnych, et magis usualibus, jako to Łacińskiego, Greckiego, Włoskiego, Francuskiego, Hiszpańskiego, a czasem z Ojczystego; ale w takim Lemma już trzeba osobliwszego konceptu, albo kadencyj, albo Lusum in verbo; naprzykład namalowawszy dwie serca, z których dwa płomienie w raz się łączą
kładą iednak adverbia, naprzykłád nad perspektywą napisano: Procul et properè, dwie adverbia 7mo. Czásem nie położywszy verbum per Synecdochen Figuram, iest pięknieysze Lemma, w ktorym się iakiego trzeba dorozumiewać słowa, naprzykład nad Fenixem napisano: Ex funere vitam. gdzie subintelligitur te słowo sumit, albo ducit 8vo. Inskrypcye albo Lemmata, maią bydź formowane z ięzykow ordynaryinych, et magis usualibus, iako to Łacińskiego, Greckiego, Włoskiego, Francuskiego, Hiszpańskiego, a czásem z Oyczystego; ale w takim Lemma iuż trzeba osobliwszego konceptu, albo kadencyi, albo Lusum in verbo; naprzykład namalowawszy dwie serca, z ktorych dwa płomienie w raz się łączą
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1161
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Ut vitam habeant. Drugi przypisał: Viscera visceribus. Trzeci przydał napis: Sic his, quos diligo. Tak Chrystus dla nas; tak Rodzice dla dzieci. A fons IX, Jan III, Luzytańscy Królowie, swój umysł wyrazili także przez namalowanego Pelikana z napisem: Pro Lege et pro Grege.
FENIKsOWI na stosie górejącemu Lemmata przypisują, to: Perit ne Pereat; to: Ut in aeternum vivat; to: Ex funere faenus to: Inde vivam, unde cruciar. Inny napisał: Vivo ego, iam non ego; bo Ojciec zgorzał, Syn się z popiołu uformował. O Emblematach i Symbolach
SYNOGARLICY przypisano Lemma: Idem canius, et
Ut vitam habeant. Drugi przypisał: Viscera visceribus. Trzeci przydał napis: Sic his, quos diligo. Tak Chrystus dlá nas; tak Rodzice dla dzieci. A fons IX, Ian III, Luzytańscy Krolowie, swoy umysł wyrazili także przez namalowanego Pelikana z napisem: Pro Lege et pro Grege.
FENIXOWI na stosie goreiącemu Lemmata przypisuią, to: Perit ne Pereat; to: Ut in aeternum vivat; to: Ex funere faenus to: Inde vivam, unde cruciar. Inny napisał: Vivo ego, iam non ego; bo Oyciec zgorzał, Syn się z popiołu uformował. O Emblematach y Symbolach
SYNOGARLICY przypisano Lemma: Idem canius, et
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1182
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
oświeca Słońce, nie Księżyca końce. Mógłby sobie to mówić, kto ma u Króla, a nie u Królowy respekta.
Nad ZEGAREM idącym, napisał Emm: Thesaurus Opat, Lemma: Multa priusquam loquaris, tecum versa. Tak Zegar, który niż bije, całą godzinę wewnątrz niby deliberuje.
Nad takimże Zegarem Lemmata: Oculis et auribus. Drugie z Raulina Legem servo, sed torqueor intus, Na Hypokrytów ad oculum dobrze czyniących, a na sumnieniu niezbożnych.
Trzecie dał Engelgrave z Persyusza Poety: Dicenda tacendaq; calles: Laus pohamowanego w języku. Czwarte Maseniusza: Ferior dum audior. Też było Juwenalisa Poety Konsylium: Audi aliquid,
oświeca Słońce, nie Xiężyca końce. Mogłby sobie to mowić, kto ma u Krola, a nie u Krolowy respekta.
Nad ZEGAREM idącym, napisał Emm: Thesaurus Opat, Lemma: Multa priusquam loquaris, tecum versa. Tak Zegar, ktory niż biie, całą godzinę wewnątrz niby deliberuie.
Nád takimże Zegarem Lemmata: Oculis et auribus. Drugie z Raulina Legem servo, sed torqueor intus, Na Hypokrytow ad oculum dobrze czyniących, a na sumnieniu niezbożnych.
Trzecie dał Engelgrave z Persyusza Pòéty: Dicenda tacendaq; calles: Laus pohamowanego w ięzyku. Czwarte Maseniusza: Ferior dum audior. Też było Iuwęnalisa Poety Consilium: Audi aliquid,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1191
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
