przysłowia: „kogo lutnia uweseli.”
18^go^ wyjechałem z Wilna; wstąpiłem z żoną do Werek do iks. Brzostowskiego biskupa wileńskiego, tameśmy jedli obiad, włoch imścin sekretarz śpiewał bardzo dobrze; napiwszy się słusznie wyjechaliśmy do Kurkl, stanęliśmy 19^go^. Daj Boże szczęśliwie zmieszkać.
20^go^ Rosochacki z dóbr lennych w brasławskim powiecie będących, a w arendzie natenczas zostających, gratis od chłopów różnego zboża przywiózł beczek 45, ryb dwa wozy i kurów kóp trzy.
2 Aprilis byłem u ip. Siesickiego wojewody mścisławskiego teraźniejszego, za Wiłkomierzem w pałacu przyjęty i traktowany należycie; był ze mną ip. Kossakowski cześnik rzeczycki. Nazajutrz po
przysłowia: „kogo lutnia uweseli.”
18^go^ wyjechałem z Wilna; wstąpiłem z żoną do Werek do jks. Brzostowskiego biskupa wileńskiego, tameśmy jedli obiad, włoch jmścin sekretarz śpiewał bardzo dobrze; napiwszy się słusznie wyjechaliśmy do Kurkl, stanęliśmy 19^go^. Daj Boże szczęśliwie zmieszkać.
20^go^ Rosochacki z dóbr lennych w brasławskim powiecie będących, a w arendzie natenczas zostających, gratis od chłopów różnego zboża przywiózł beczek 45, ryb dwa wozy i kurów kóp trzy.
2 Aprilis byłem u jp. Siesickiego wojewody mścisławskiego teraźniejszego, za Wiłkomierzem w pałacu przyjęty i traktowany należycie; był ze mną jp. Kossakowski cześnik rzeczycki. Nazajutrz po
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 66
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
przeszłym marszałkiem odprawiliśmy. Niedźwiedzia jednegośmy tylko ubili, bo więcej łowów mieć nie mogliśmy za Moskwą, od której się chroniąc ludzie po lasach zwierza wypędzali. Było dyskretnych i niedyskretnych komend siła; najdyskretniejszy stał pułkownik Porzecki, którego udarowałem potem.
Tego roku arendowałem Czeczersk na lat trzy p. Michałowskiemu i lenne dobra p. Biesieckiemu.
Po zapustach zaraz wyjechaliśmy byli do Berdyczowa, ale oszukała nas zima, bo koło Storobina już się przez rzeki przebrać nie mogliśmy, i tak do Rohotnej divertimus niespodzianie, gdzie stanęliśmy 16 Martii.
Tego roku i tego czasu zajazd był dóbr adjacentium Możejkowa i Dzikuszek, vigore decreti trybunału
przeszłym marszałkiem odprawiliśmy. Niedźwiedzia jednegośmy tylko ubili, bo więcéj łowów miéć nie mogliśmy za Moskwą, od któréj się chroniąc ludzie po lasach zwierza wypędzali. Było dyskretnych i niedyskretnych komend siła; najdyskretniéjszy stał pułkownik Porzecki, którego udarowałem potém.
Tego roku arendowałem Czeczersk na lat trzy p. Michałowskiemu i lenne dobra p. Biesieckiemu.
Po zapustach zaraz wyjechaliśmy byli do Berdyczowa, ale oszukała nas zima, bo koło Storobina już się przez rzeki przebrać nie mogliśmy, i tak do Rohotnéj divertimus niespodzianie, gdzie stanęliśmy 16 Martii.
Tego roku i tego czasu zajazd był dóbr adjacentium Możejkowa i Dzikuszek, vigore decreti trybunału
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 169
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
wzywać. Stąd wojna Krzyżacka urosła, która przez długi czas Polsce i Krzyżakom dała się we znaki, zakończona na ostatek jest przez pokoj Toruński R. 1466. przez który przyznano Kolom Polskim połowę Prus cztery części zawierającą, to jest: Wdzcwo Chełmińskie, Wdztwo Malborskie, Wdztwo Pomorskie, i Księstwo Warmińskie: drugą połowę Lennym prawem nadano Mistrzom Krzyżackim. Ale gdy ci potym wzbraniali się, (mianowicie Fryderyk Książę Saski, i Albrycht Margrabia, Brandenburski) oddawać Hołd Królom Polskim, przyszło powtóre do wojny. Właśnie owych czasów wszczęła się Luterska nauka, którą napojeni przerzeczeni Mistrzowie, a przeto w świeckim stanie i małżeństwie postanowieni, o udzielnych Księstwach
wzywać. Ztąd woyna Krzyżacka urosła, ktora przez długi czas Polszcze y Krzyżakom dała się we znaki, zakończona na ostatek iest przez pokoy Toruński R. 1466. przez ktory przyznano Kolom Polskim połowę Prus cztery części zawieraiącą, to iest: Wdzcwo Chełmińskie, Wdztwo Malborskie, Wdztwo Pomorskie, y Xięstwo Warmińskie: drugą połowę Lennym prawem nadano Mistrzom Krzyżackim. Ale gdy ci potym wzbraniali się, (mianowicie Fryderyk Xiążę Saski, y Albrycht Margrabia, Brandeburski) oddawać Hołd Krolom Polskim, przyszło powtore do woyny. Właśnie owych czasow wszczęła się Luterska nauka, ktorą napoieni przerzeczeni Mistrzowie, a przeto w świeckim stanie y małżeństwie postanowieni, o udzielnych Xięstwach
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 108
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
do wojny. Właśnie owych czasów wszczęła się Luterska nauka, którą napojeni przerzeczeni Mistrzowie, a przeto w świeckim stanie i małżeństwie postanowieni, o udzielnych Księstwach dla siebie i swojej potomności zamyślali. Po długich więc utarczkach, przyszto do kombinacyj i traktatu R. 1525. Którym Zygmunt I. nadaje część przerzeczoną Prus pod tytułem Księstwa Lennego Albrychtowi Margrabi Brandenburskiemu, i jego Sukcesorom płeci męskiej, jako i jego dwom Braci Kazimierzowi i Janowi z potomstwem męskim, z tą jednak kondycją: iż po wygasłej wspomnionej Linii męskiej, miała się taż część dostać Królom Polskim. Przez Pacta Welawskie Fryderyk Wilhelm R. 1657. wy mógł na Polakach, że z Lenności
do woyny. Właśnie owych czasow wszczęła się Luterska nauka, ktorą napoieni przerzeczeni Mistrzowie, a przeto w świeckim stanie y małżeństwie postanowieni, o udzielnych Xięstwach dla siebie y swoiey potomności zamyślali. Po długich więc utarczkach, przyszto do kombinacyi y traktatu R. 1525. Ktorym Zygmunt I. nadaie część przerzeczoną Prus pod tytułem Xięstwa Lennego Albrychtowi Margrabi Brandeburskiemu, y iego Sukcessorom płeci męskiey, iako y iego dwom Braci Kazimierzowi y Janowi z potomstwem męskim, z tą iednak kondycyą: iż po wygasłey wspomnioney Linii męskiey, miała się taż część dostać Krolom Polskim. Przez Pacta Welawskie Fryderyk Wilhelm R. 1657. wy mogł na Polakach, że z Lenności
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 108
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
solucja: Anspach miał legitimam successionem, gdyż czterej bracia masculina prole decedente miał jeden po drugim sukcedować. Kuratela nie zwykła się dawać innym, jedno własnym Sukcesorom; to danie kurateli nie jest przeciwne prawu, zaś kontroversia jest niemała, którą IKM., ile pod ten czas mało potrzebnie, wzniecić raczył. Bo jeszcze około lennego prawa domu brandenburskiego jest kontroversia, jeśli może być za prawo miane albo nie; tedy tej kuratele sine consensu et scitu ordinum dawać nie miał, bo tem daniem kurateli już ius feudi sobie słusznie uzurpowaćby mógł, jeśliby się to milczeniem zaniechało. I to nie mniejsza konsyderacja: wziął Stefan upominki za danie kurateli od
solucya: Anspach miał legitimam successionem, gdyż czterej bracia masculina prole decedente miał jeden po drugim sukcedować. Kuratela nie zwykła się dawać innym, jedno własnym sukcessorom; to danie kurateli nie jest przeciwne prawu, zaś controversia jest niemała, którą JKM., ile pod ten czas mało potrzebnie, wzniecić raczył. Bo jeszcze około lennego prawa domu brandenburskiego jest controversia, jeśli może być za prawo miane albo nie; tedy tej kuratele sine consensu et scitu ordinum dawać nie miał, bo tem daniem kurateli już ius feudi sobie słusznie uzurpowaćby mógł, jeśliby się to milczeniem zaniechało. I to nie mniejsza konsyderacya: wziął Stefan upominki za danie kurateli od
Skrót tekstu: PrzestSposCz_II
Strona: 464
Tytuł:
Przestroga i sposób na czasy przyszłe naprawy Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
z których trzy ostatnie często się VOLUMEN nazywają. Czwarta Część Prawa tegoż Świeckiego są Autentyczne, albo NOVELIAE LEGES, do których należy 108 Konstytucyj podzielonych na 46 tytułów, a te na swoje Rozdziały. Tuż się referują Novellae Iustinianae, Konstytucje Leona, Tyberiusza, i Justyniana Cesarzów. Część Piąta inkluduje Feudorum Consvetudines, alias Lennych Praw zwyczaje. Tuż należą Konstytucje Fryderyka II Cesarza, Ekstravagantes, Libri de Pace. O Rzymianach Starożytnych sciendum, że ci Wojną będąc zatrudnieni, podczas której Jus datum Scelery, bezprawa popełniali, nie Prawa pilnowali, według Cicerona: Silent Leges, inter Arma. Ale jakoźkolwiek Respublica Romana po Wojnach odetchnąwszy; o Prawach
z ktorych trzy ostatnie często się VOLUMEN nazywaią. Czwarta Część Prawa tegoż Swieckiego są Autentyczne, albo NOVELIAE LEGES, do ktorych należy 108 Konstytucyi podzielonych na 46 tytułow, a te na swoie Rozdziały. Tuż się referuią Novellae Iustinianae, Konstytucye Leona, Tyberyusza, y Iustyniana Cesarzow. Część Piąta inkluduie Feudorum Consvetudines, alias Lennych Praw zwyczaie. Tuż należą Konstytucye Fryderika II Cesarza, Extravagantes, Libri de Pace. O Rzymianach Starożytnych sciendum, że ci Woyną będąc zatrudnieni, podczas ktorey Ius datum Sceleri, bezprawa popełniali, nie Práwa pilnowali, według Cicerona: Silent Leges, inter Arma. Ale iakoźkolwiek Respublica Romana po Woynach odetchnąwszy; o Prawach
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 360
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Cesarz Króla Pruskiego Fryderyka I. Hrabiów vulgo Grafów, Margrabiów vulgò Margrafów Lancgrafów, Principes: Duces, Archiduces, Comites, Palatinos, Kawalerów, Ma Prawo Nobilitować, bo sam omnis Dignitatis et Nobilitatis fons est, według Prawa.
2do Kreuje w różnych Scjencjach, Naukach, Doktorów.
3tio: Rozdawca jest Feudorum, tojest Lennych Praw w Państwie Rzymskim; Nadaje Investituras na Księstwo Duchownym przez Berło, Świeckim przez Miecz.
4to. Rozdaje Insignia, w leciech młodych dyspensuje, i w różnych defektach.
5 to. Nadaje Prawo do kucia Monety, do erygowania Akademii, Ceł, Poczt, Jarmarków, Handlów, Morskich, i Lądowych.
6to.
Cesarz Krola Pruskiego Frideryka I. Hrabiow vulgò Graffow, Margrábiow vulgò Margraffow Lancgraffow, Principes: Duces, Archiduces, Comites, Palatinos, Kawalerow, Ma Prawo Nobilitować, bo sam omnis Dignitatis et Nobilitatis fons est, według Prawa.
2do Kreuie w rożnych Scyencyach, Naukach, Doktorow.
3tio: Rozdawca iest Fèúdorum, toiest Lennych Praw w Państwie Rzymskim; Nadaie Investituras na Xięstwo Duchownym przez Berło, Swieckim przez Miecz.
4to. Rozdaie Insignia, w leciech młodych dyspensuie, y w rożnych defektach.
5 to. Nadaie Prawo do kucia Monety, do erygowania Akademii, Ceł, Poczt, Iarmarkow, Handlow, Morskich, y Lądowych.
6to.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 499
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, Słowaków od Wiary odstępujących, Polaków, Czechów uspokoił. Miał za Zonę Z. Kunegundę Virginem Virgo, która złą jego o sobie suspicją wyperswadowała chodzeniem gołemi nogami po rozpalonych lemieszach. Prawie tysiąc Kościołów to wystawił, to reparował, to nadał, osobliwie Bambergeński, który jego staraniem sam obecny Papież Benedykt VIII Konsekrował, wszystkie Lenne Prawa, aby od Biskupa tamecznego, Elektorom były dawane, postanowił; aby taż Katedra immediate Biskupom Rzymskim podległa, i miała Jura Arcy Biskupów i Palliusz, miejsce po Arcy-Biskupach Imperyj pierwsze. Był Apostołem Węgrów, ich do Wiary Z. przyprowadziwszy, dawszy Z. Stefanowi Królowi Ich Goselę Siostrę swoję za Zonę Ztych
, Słowakow od Wiary odstępuiących, Polakow, Czechow uspokoił. Miał za Zonę S. Kunegundę Virginem Virgo, ktora złą iego o sobie suspicyą wyperswadowała chodzeniem gołemi nogami po rospalonych lemieszach. Prawie tysiąc Kosciołow to wystawił, to reparował, to nadał, osobliwie Bambergeński, ktory iego staraniem sam obecny Pápież Benedykt VIII Konsekrował, wszystkie Lenne Prawa, aby od Biskupa tamecznego, Elektorom były dawane, postanowił; aby taż Katedra immediate Biskupom Rzymskim podległa, y miała Iura Arcy Biskupow y Palliusz, mieysce po Arcy-Biskupach Imperii pierwsze. Był Apostołem Węgrow, ich do Wiary S. przyprowadziwszy, dawszy S. Stefanowi Krolowi Ich Goselę Siostrę swoię za Zonę Ztych
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 514
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
sumy, tedy Fleming miał wszystkie dobra nullis exceptis officiose pozajeżdżać. Półtora tygodnia przed tym terminem Pociej umarł. Przysłał zatem do mnie do Rasny Fleming, abym mu vigore dekretu dobra Pociejowskie podał. Jakoż zaraz pobiegłem i na terminie summo mane zacząłem tę czynić tradycję. Najpierw tedy co do Jelnej, ponieważ lennym prawem jest Pociejom nadana. Pociej, teraźniej-
szy strażnik wielki lit., pobiegł do Wołczyna do księcia podkanclerzego i do Fleminga podskarbiego. Wyrobił to sobie, że dawszy 40 000 zł Flemingowi, obronił od tradycji Jelną, a potem przez kondyktowy z Flemingiem dekret obwarował sobie securitatem posesji. Podawałem i inne dobra. Szpitalów
sumy, tedy Fleming miał wszystkie dobra nullis exceptis officiose pozajeżdżać. Półtora tygodnia przed tym terminem Pociej umarł. Przysłał zatem do mnie do Rasny Fleming, abym mu vigore dekretu dobra Pociejowskie podał. Jakoż zaraz pobiegłem i na terminie summo mane zacząłem tę czynić tradycję. Najpierw tedy co do Jelnej, ponieważ lennym prawem jest Pociejom nadana. Pociej, teraźniej-
szy strażnik wielki lit., pobiegł do Wołczyna do księcia podkanclerzego i do Fleminga podskarbiego. Wyrobił to sobie, że dawszy 40 000 zł Flemingowi, obronił od tradycji Jelną, a potem przez kondyktowy z Flemingiem dekret obwarował sobie securitatem posesji. Podawałem i inne dobra. Szpitalów
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 289
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
królestwu i królowi knował: Nawet co dawno w swym umyśle chował,
Posłów do cara posłał tureckiego, Zawięzując się wszystkę mu Ruś poddać, I z towarzystwem znać za pana swego, A prosząc, by mu chciał pomocy dodać Na zwojowanie narodu Lackiego, Który ślubował władzy jego oddać, Jednak by w Rusi prawa mu pozwolił Lennego, przytem na prośbę zezwolił.
Zatem w tej wojny straszliwej ponowie, Kamieńca najprzód dobyć podolskiego, Fortecę przednią uprządł sobie w głowie, I twierdzę kraju wziąć chrześcijańskiego; Do mieszczan tedy wskazuje surowie, Aby z umysłu mu dobrowolnego, Siebie i z zamkiem bez zwłoki poddali, A w tryb wojenny z nim niewstępowali
królestwu i królowi knował: Nawet co dawno w swym umyśle chował,
Posłów do cara posłał tureckiego, Zawięzując się wszystkę mu Ruś poddać, I z towarzystwem znać za pana swego, A prosząc, by mu chciał pomocy dodać Na zwojowanie narodu Lackiego, Który ślubował władzy jego oddać, Jednak by w Rusi prawa mu pozwolił Lennego, przytém na proźbę zezwolił.
Zatém w tej wojny straszliwej ponowie, Kamieńca najprzód dobyć podolskiego, Fortecę przednią uprządł sobie w głowie, I twierdzę kraju wziąść chrześciańskiego; Do mieszczan tedy wskazuje surowie, Aby z umysłu mu dobrowolnego, Siebie i z zamkiem bez zwłoki poddali, A w tryb wojenny z nim niewstępowali
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 343
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
