moje po wszystkiej ziemi. 18. A tak nad kim chce/ zmiłowywa się: a kogo chce zatwardza. 19. ALe mi rzeczesz? Przeczże się jeszcze uskarża? bo któż się sprzeciwił woli jego? 20. I owszem: O człowiecze! Ktożes ty jest który spor wiedziesz z Bogiem? Izali lepianka rzecze lepiarzowi? Przeczżeś mię tak uczynił? 21. Izali nie ma mocy garncarz nad gliną/ żeby z tejże bryły uczynił jedno naczynie ku uczciwości/ a drugie ku zelżywości? 22. A jeśliż Bóg chcąc okazać gniew/ i znajomą uczynić możność swoję/ znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu na zginienie zgotowane: 23.
moje po wszystkiej źiemi. 18. A ták nád kim chce/ zmiłowywa śię: á kogo chce zátwardza. 19. ALe mi rzecżesz? Przecżże śię jeszcże uskarża? bo ktoż śię zprzećiwił woli jego? 20. Y owszem: O cżłowiecże! Ktożes ty jest ktory spor wiedźiesz z Bogiem? Izali lepianká rzecże lepiarzowi? Przecżżeś mię ták ucżynił? 21. Izali nie ma mocy gárncarz nád gliną/ żeby z tejże bryły ucżynił jedno nacżynie ku ucżćiwośći/ á drugie ku zelżywośći? 22. A jesliż Bog chcąc okazáć gniew/ y znájomą ucżynić możność swoję/ znośił w wielkiej ćierpliwośći nacżynia gniewu ná zginienie zgotowáne: 23.
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 168
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
do garka, których używamy, gdy potrzeba, a gdy się staną nieużytecznemi, albo rzucamy, albo ogniem, i młotami naprawujemy. O człowiecze coś ty jest (mówi Paweł Z. ad Rom: 6. 9) izali rzecz lepiona mówi temu, który ją ulepił, przecześ mię tak uczynił? zali lepiarz gliny w mocy niema, aby z tejże bryły uczynił jedno naczynie ku uczciwości, a drugie ku zelżywości? O Asyryiczykach zaś, których Bóg obrał do ukarania za bałwochwalstwo, i do naprawienia Izraelitów tak mówi przez Izajasza Proroka. Isajac. 10. Biada Asurowi: albo jako jest w hebrajskim, przydz Asur
do garka, ktorych używamy, gdy potrzeba, a gdy się staną nieużytecznemi, albo rzucamy, albo ogniem, y młotami naprawuiemy. O człowiecze coś ty iest (mowi Paweł S. ad Rom: 6. 9) izali rzecz lepiona mowi temu, ktory ią ulepił, przecześ mię tak uczynił? zali lepiarz gliny w mocy niema, aby z teyże bryły uczynił iedno naczynie ku uczciwości, a drugie ku zelżywości? O Assyryiczykach zaś, ktorych Bog obrał do ukarania za bałwochwalstwo, y do naprawienia Izraelitow tak mowi przez Izaiasza Proroka. Isaiac. 10. Biada Assurowi: albo iako iest w hebrayskim, przydz Assur
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 222
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
i optoczone wiązaniem były. To ankrami do ścia ny przypięte krzywić się jej nie da. A potym dach wspierając siła folgi ścianom przyniosą/ kiedy być może aby przysionek był murowany/ i na rogach filary/ albo jako je zowią pilastry. Te barzo warownie budynek trzymają/ opasanie albo z gliną zrównać/ które gdy dobry lepiarz jest/ tak warowne niemal jako mur albo też po prusku cegłą. To opasanie miałoby być możnali/ zdębiny tartej.
Trzecia rzecz do warownego drzewianego budynku dach pokryty dachówką dobrze wypaloną/ która i trwalsza jest niż gunt/ i do ognia bezpieczniejsza. A jakom o cegle powiedział/ że to rzecz łacna/
y optoczone wiązániem były. To ánkrámi do ściá ny przypięte krzywić się iey nie da. A potym dách wspieráiąc śiła folgi śćiánom przyniosą/ kiedy być może áby przyśionek był murowány/ y ná rogách filary/ álbo iáko ie zowią pilástry. Te bárzo wárownie budynek trzymáią/ opasánie álbo z gliną zrownáć/ ktore gdy dobry lepiarz iest/ ták wárowne niemal iáko mur álbo też po prusku cegłą. To opasánie miáłoby być moznali/ zdębiny tártey.
Trzećia rzecz do wárownego drzewiánego budynku dách pokryty dáchowką dobrze wypaloną/ ktora y trwálsza iest niż gunt/ y do ogniá bezpieczniejsza. A iákom o cegle powiedźiał/ że to rzecz łácna/
Skrót tekstu: NaukaBud
Strona: C
Tytuł:
Krótka nauka budownicza
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Wdowa i Dziedzice Andrzeja Piotrowczyka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, budownictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
i kluczów do nich, których nie było, drugie też nowe: in summa facitzł. 180. Wyporządzenie w stajni wielkiej, żłoby nowe w połowie, w części posowę podłożono, schody, drzwi, kosztuje zł. 15. Chałupa w Kełpiu nowo postawiona, kosztuje ze wszytkim, tj. cieśle, tracze, lepiarze, słoma na dach, piec, okna etc.zł. 120 gr. 18. Summa expensarum facitzł. 1436 gr. 3. Czynsze z wsiów do dzierżawy zamku starogrodzkiego należące
Wieś Starogród Bulżowski folwark Wieś Kaldus Wieś Watorowo Wieś Kiełp Wieś Borowno
Zł. 185 220 242 296 300 245
gr. 15 - -
i kluczów do nich, których nie było, drugie też nowe: in summa facitzł. 180. Wyporządzenie w stajni wielkiej, żłoby nowe w połowie, w części posowę podłożono, schody, drzwi, kosztuje zł. 15. Chałupa w Kełpiu nowo postawiona, kosztuje ze wszytkim, tj. cieśle, tracze, lepiarze, słoma na dach, piec, okna etc.zł. 120 gr. 18. Summa expensarum facitzł. 1436 gr. 3. Czynsze z wsiów do dzierżawy zamku starogrodzkiego należące
Wieś Starogród Bulżowski folwark Wieś Kaldus Wieś Watorowo Wieś Kiełp Wieś Borowno
Zł. 185 220 242 296 300 245
gr. 15 - -
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 55
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
