/ tak i oni bez tego obojego dach zawiesić pokusiliby się. co jest rzecz nieprzystojna i niepodobna. Bo któż bez języka mówić może? abo bez oczu widzieć? tak ani bez fundamentu i ścia pokrycie stanowić. Nie jest to rzecz przystojna/ nie jest i podobna/ aby kto rzecz jaką pierwej ulubił/ niżliby ją jakożkolwiek poznał/ aby jej pierwej pożądał/ niżby o niej wiadomość jaką wziął. Nie jest zaiste i to rzecz przystojna/ nie była rzecz i podobna/ abym ja kogo dobrym i pobożnym być nauczył/ nie nauczywszy go pierwej być wiernym/ i prawowiernem/ bo bez wiary/ a wiary Prawo sławnej Katolickiej
/ ták y oni bez tego oboiego dach záwieśić pokusiliby sie. co iest rzecż nieprzystoyna y niepodobna. Bo ktoż bez ięzyká mowić może? ábo bez oczu widźieć? ták áni bez fundámentu y śćia pokryćie stánowić. Nie iest to rzecz przystoyna/ nie iest y podobna/ áby kto rzecz iáką pierwey vlubił/ niżliby ią iákożkolwiek poznał/ áby iey pierwey pożądał/ niżby o niey wiádomość iáką wźiął. Nie iest záiste y to rzecz przystoyna/ nie byłá rzecż y podobna/ ábym ia kogo dobrym y pobożnym bydź náuczył/ nie náuczywszy go pierwey bydź wiernym/ y prawowiernem/ bo bez wiáry/ á wiáry Práwo sławney Kátholickiey
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 12
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
nas aby odwrócił/ i łaski jego aby nas pozbawił. Co my już jawnie i odkrycie widzimy/ i w samych nas to/ im dalej tym głębiej ukorzeniające się czujemy i doznawamy. widzieć tedy to/ a milczeć/ więcej jest niż kamieniowi niemym być. znośniej zaiste będzie ziemi Sodomitów w dzień on sądny/ niżliby nam Cerkwie Ruskiej Pasterzom było/ dla tak wielkiego wielu/ nieocenioną Syna Bożego krwią okupionych dusz/ jawnego zatracenia. Haeresis człowieka każdego/ gdy go opanuje/ i z wiary Prawo sławnej wyzuwa/ i od Boga oddala. Herezją zarażona Dusza żywoumarła. O herezji każdej jednej to się mówić może/ Co B. Apostoł Jakub
nas áby odwroćił/ y łáski iego áby nas pozbáwił. Co my iuż iáwnie y odkryćie widźimy/ y w sámych nas to/ im dáley tym głębiey vkorzeniáiące sie czuiemy y doznawamy. widźieć tedy to/ á milczeć/ więcey iest niż kámieniowi niemym bydź. znośniey záiste będźie źiemi Sodomitow w dźień on sądny/ niżliby nam Cerkwie Ruskiey Pásterzom było/ dla ták wielkiego wielu/ nieocenioną Syná Bożego krwią okupionych dusz/ iáwnego zátrácenia. Haeresis człowieká każdego/ gdy go opánuie/ y z wiáry Práwo sławney wyzuwa/ y od Bogá oddala. Haerezyą záráżona Duszá żywoumárła. O haereziey kożdey iedney to sie mowić może/ Co B. Apostoł Jákub
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 15
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
/ to jest/ Rzymskie nie bluźnierstwo/ a swoje bluksnierstwa uważając/ widzieć się nam daje/ że nierównoby i zbawienniej i pożyteczniej z nami wszytkimi stało się było/ gdybyśmy pospołu z Przełożonymi Duchownymi naszymi feruatis, jako mówią/ feruãdisferuandys, zachowawszy wszytko swe Cerkiewne w cale/ do jedności byli wstąpili/ niżliby się oto tymi Bogu mierzjonymi bluźnierstwy ze wszytką oraz Cerkwią byli zarazili/ bo byśmy i nazbawiennym swoim nic byli nieszkodowali/ ani na pożytecznym: tak względem tego świata jak względem onego. Ubojalismy się strachu/ gdzie go nie było: a gdzie on był/ tamesmy się całkiem bez bojaźni podali/ przecośmy i wnętrznej
/ to iest/ Rzymskie nie bluźnierstwo/ á swoie bluxnierstwá vważáiąc/ widźieć sie nam dáie/ że nierownoby y zbáwienniey y pożytecżniey z námi wszytkimi stáło sie było/ gdybysmy pospołu z Przełożonymi Duchownymi nászymi feruatis, iáko mowią/ feruãdisferuandis, záchowawszy wszytko swe Cerkiewne w cále/ do iednośći byli wstąpili/ niżliby sie oto tymi Bogu mierźionymi bluźnierstwy ze wszytką oraz Cerkwią byli záráźili/ bo bysmy y názbáwiennym swoim nic byli nieszkodowáli/ áni ná pożytecznym: ták względem tego świátá iák względem onego. Vboiálismy sie stráchu/ gdźie go nie było: á gdźie on był/ tamesmy sie całkiem bez boiáźni podáli/ przecosmy y wnętrzney
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 100
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
osadził Zasława wygnanego na Księstwie Kijowskim, Przemyśl odebrał, w Węgrach powtórnie kłótnie uspokoił, z Węgier powróciwszy, znowu Zasława zrzuconego powtórnie osadził w Kijowie, ziemię Ruską, Chełmską, Włodzimierz, Wołyn sobie podbił, na ostatek znowu Kijówa dobył, ale tam niecnotliwie żył, zimując, o czym Miechowski cap: 19, lib: 2. i powróciwszy do Krakowa podobneż życie prowadził, i ani uważając Z. Stanisława przestróg, ani jego cudów przez wskrzeszonego Piotrowina żył sromotnie, ekskomunikowany na ostatek. Tegoż Świętego własną Ręką zabił u Ołtarza, pod czas samej konsekracyj, jako Historia pisze. Przez to zabicie wzgardzony od wszystkich Cenzurami od Grzegorza
osadźił Zasława wygnanego na Xięstwie Kijowskim, Przemyśl odebrał, w Węgrach powtórnie kłótnie uspokoił, z Węgier powróćiwszy, znowu Zasława zrzuconego powtórnie osadźił w Kijowie, źiemię Ruską, Chełmską, Włodźimierz, Wołyn sobie podbił, na ostatek znowu Kijówa dobył, ale tam niecnotliwie żył, zimując, o czym Miechowski cap: 19, lib: 2. i powróćiwszy do Krakowa podobneż żyćie prowadźił, i ani uważając S. Stanisława przestrog, ani jego cudów przez wskrzeszonego Piotrowina żył sromotnie, exkommunikowany na ostatek. Tegoż Swiętego własną Reką zabił u Ołtarza, pod czas samey konsekracyi, jako Historya pisze. Przez to zabićie wzgardzony od wszystkich Censurami od Grzegorza
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 14
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
przez wskrzeszonego Piotrowina żył sromotnie, ekskomunikowany na ostatek. Tegoż Świętego własną Ręką zabił u Ołtarza, pod czas samej konsekracyj, jako Historia pisze. Przez to zabicie wzgardzony od wszystkich Cenzurami od Grzegorza VII. klęty, jako i cała Polska, z jednym Synem uszedł do Węgier, i tam życie miał skończyć. Kromer lib. 4. a Długosz pisze, że z Węgier z jednym tylko człekiem miał pójść na pokutę do Karyntyj, do Klasztoru Wiltyni, i tam skrycie za Kucharza służyć, i umrzeć, po śmierci poznany, blisko Insprugu, i Willaku. Inni twierdzą że oszalał i miedzy górami Węgierskiemi wałęsał się i umarł. Odtąd Grzegorz
przez wskrzeszonego Piotrowina żył sromotnie, exkommunikowany na ostatek. Tegoż Swiętego własną Reką zabił u Ołtarza, pod czas samey konsekracyi, jako Historya pisze. Przez to zabićie wzgardzony od wszystkich Censurami od Grzegorza VII. klęty, jako i cała Polska, z jednym Synem uszedł do Węgier, i tam żyćie miał skończyć. Kromer lib. 4. á Długosz pisze, że z Węgier z jednym tylko człekiem miał póyść na pokutę do Karyntyi, do Klasztoru Wiltyni, i tam skryćie za Kucharza służyć, i umrzeć, po śmierći poznany, blisko Insprugu, i Willaku. Inni twierdzą że oszalał i miedzy górami Węgierskiemi wałęsał śię i umarł. Odtąd Grzegorz
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 14
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
zniesienie uprosił u Grzegorza VII. przez Lamberta Kanonika Krakowskiego, a potym Sukcesora Z. Stanisława, ale korony nie otrzymał. Ten najpierwej sprawiedliwość Z. wykorzenioną przez Bolesława, zaszczepił w Polsce, ożenił się z Judytą Córką Wratysława Książęcia Czeskiego, która mu Syna Bolesława urodziła, przez Intercessyą Z. Idziego o czym Miechów. lib: 3. cap: 1. I powtórnie Władysław ożenił się z Zofią Córką Henryka III. Cesarza, a Wdową Króla Salomona Węgierskiego żoną, z tą miał trzy Córki. Ruś za niego odpadła od Polski, Pomeranów zaś i Prusów po trzy razy przymusił do posłuszeństwa, Pryncypałom Rebeli zakazawszy głowy poucinać. Ze zaś Brzecisław
znieśienie uprośił u Grzegorza VII. przez Lamberta Kanonika Krakowskiego, a potym Sukcessora S. Stanisława, ale korony nie otrzymał. Ten naypierwey sprawiedliwość S. wykorzenioną przez Bolesława, zaszczepił w Polszcze, ożenił śię z Judytą Córką Wratysława Xiążęćia Czeskiego, która mu Syna Bolesława urodźiła, przez Intercessyą S. Idziego o czym Miechow. lib: 3. cap: 1. I powtórnie Władysław ożenił śię z Zofią Córką Henryka III. Cesarza, á Wdową Króla Salomona Węgierskiego żoną, z tą miał trzy Córki. Ruś za niego odpadła od Polski, Pomeranów zaś i Prusów po trzy razy przymuśił do posłuszeństwa, Pryncypałom Rebelli zakazawszy głowy poućinać. Ze zaś Brzećisław
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 15
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
, i na pamiątkę za to Kasztelanii prym dany, przed Wojewodą Krakowskim, jako Miechowski, Kromer i inni piszą. Za te jednak dwa ekscessy Bolesław pokutował, przez uczyniona peregrynacją do Z. Idzego w Prowencyj Francuskiej; u Z. Stefana w Albie, i w Gnieźnie u Z. Wojciecha, o czym Miechowski. lib: 3. cap: 12. 1118. Swatopełka Starostę Pomorskiego rebelizującego zniósł, Nakło odebrał, i jego samego w Więzieniu zgnoił, jako zdrajcę. Pomeranów Rządowi swemu poddał, i do Wiary Z. przywiódł, po trzy razy apostatujących: jako Kromer pisze. Roku 1123. Wolodora Książęcia Przemyskiego zniósł, i złapał grasującego
, i na pamiątkę za to Kasztelanii prym dany, przed Wojewodą Krakowskim, jako Miechowski, Kromer i inni piszą. Za te jednak dwa excessy Bolesław pokutował, przez uczyniona peregrynacyą do S. Idzego w Prowencyi Francuskiey; u S. Stefana w Albie, i w Gnieznie u S. Woyćiecha, o czym Miechowski. lib: 3. cap: 12. 1118. Swatopełka Starostę Pomorskiego rebellizującego zniósł, Nakło odebrał, i jego samego w Więźieniu zgnoił, jako zdraycę. Pomeranów Rządowi swemu poddał, i do Wiary S. przywiódł, po trzy razy apostatujących: jako Kromer pisze. Roku 1123. Wolodora Xiążęćia Przemyskiego zniósł, i złapał grassującego
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 19
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
sobie tylko 300. Hussaryj przeciw Mediolańczykom, i dla Władysława Księstwo Krakowskie, który że umarł w krótce Roku 1159. dla Synów jego 3. oddzielony Śląsk. Bolesławowi wyznaczone Księstwo Wrocławskie, Miecisławowi Raciborskie i Opawskie, Konradowi Głogowskie i Krośnińskie. Miecisław utracił w krótce Opawskie, donacją uczyniwszy; jako Miechowski cap: 19. lib: 3. Uspokojony zewsząd Bolesław ekspedycją uczynił przeciw Prusom, ale ci przestraszeni deklarowali się przez Posłów trybut Polsce dawać, i Chrzest Z przyjąć; jakoż przyjeły całe Prusy Chrzest Z. Roku 1164. i poprzysięgli hołd Monarchom Polskim, ale jak prędko ostąpił z Wojskiem Bolesław, tak zaraz i Wiary Z. odstąpili;
sobie tylko 300. Hussaryi przećiw Medyolańczykom, i dla Władysława Xięstwo Krakowskie, który że umarł w krótce Roku 1159. dla Synów jego 3. oddźielony Sląsk. Bolesławowi wyznaczone Xięstwo Wrocławskie, Miećisławowi Raćiborskie i Opawskie, Konradowi Głogowskie i Krośnińskie. Miećisław utraćił w krótce Opawskie, donacyą uczyniwszy; jako Miechowski cap: 19. lib: 3. Uspokojony zewsząd Bolesław ekspedycyą uczynił przećiw Prusom, ale ći przestraszeni deklarowali śię przez Posłów trybut Polszcze dawać, i Chrzest S przyjąć; jakoż przyjéły całe Prusy Chrzest S. Roku 1164. i poprzyśięgli hołd Monarchom Polskim, ale jak prętko ostąpił z Woyskiem Bolesław, tak zaraz i Wiary S. odstąpili;
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 22
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
cokolwiek ustraszyła Konrada że spokojniej żył, ale w Domu niesprawiedliwie się obchodził, bo Czaplę Scholastyka Kujawskiego i Płockiego obwiesić kazał, ale dla Cenzur przez Piotra Arcy-Biskupa Gnieźnieńskiego na siebie ferowanych, na Sejmie Łęczyckim pokutować musiał Roku 1240. Arcybiskupom Gnieźnieńskim Łowickie Księstwo dał, i Kapituły Kujawską i Płocką znacznie regalizował, o czym Miechów. Lib: 3. cap: 37. od Grzegorza IX. Papieża absolwowany przez Biskupa Wrocławskiego, i Scholastyka Krakowskiego Kromer dodaje. Roku 1241. Tatarowie w 50000. Ruś splondrowawszy weszli do Polski, Lubelskie Województwo zrabowali, i wrócili z zdobyczą, powtórnie znowu zimą wpadli do Sandomierza, i zrabowali, Księży wycieli, ludzi pozabijali
cokolwiek ustraszyła Konrada że spokoyniey żył, ale w Domu niesprawiedliwie śię obchodźił, bo Czaplę Scholastyka Kujawskiego i Płockiego obwieśić kazał, ale dla Censur przez Piotra Arcy-Biskupa Gnieznieńskiego na śiebie ferowanych, na Seymie Łęczyckim pokutować muśiał Roku 1240. Arcybiskupom Gnieznieńskim Łowickie Xięstwo dał, i Kapituły Kujawską i Płocką znacznie regalizował, o czym Miechow. Lib: 3. cap: 37. od Grzegorza IX. Papieża absolwowany przez Biskupa Wrocławskiego, i Scholastyka Krakowskiego Kromer dodaje. Roku 1241. Tatarowie w 50000. Ruś splondrowawszy weszli do Polski, Lubelskie Województwo zrabowali, i wrócili z zdobyczą, powtórnie znowu zimą wpadli do Sendomirza, i zrabowali, Xięży wyćieli, ludźi pozabijali
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 30
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Zamku dobyć, Brandenburczyków wygnał, i według akordaty Krzyżakom połowy Zamku w Praesidium oddał, a Krzyżacy przy okazjice od tąd Zamek przywłaszczyli, Bogusza wygnali, Gdańsk przez zdradę Niemcom odebrali, wyciąwszy Polaków wszystkich podczas jarmarku Z. Dominika, i Pomeranią sobie przywłaszczyli, o co znaczne wojny były z Krzyżakami; o czym Miechów. Lib: 4. cap: 7. et 8. Kromer T. 11. lib: 11. fol: 582 i tak Polacy Dobrodziejami się uczyniwszy Krzyżakom, na karki swoje nieprzyjaciela sprowadzili. Roku 1310. Henryk umarł, a Wielkopolanie Łokietkowi ofiarowali Państwa Wielkopolskie i za Pana przyznali, ale mu Kraków 1312. zrebellizował,
Zamku dobyć, Brandeburczyków wygnał, i według akkordaty Krzyżakom połowy Zamku w Praesidium oddał, á Krzyżacy przy okazyice od tąd Zamek przywłaszczyli, Bogusza wygnali, Gdańsk przez zdradę Niemcom odebrali, wyćiąwszy Polaków wszystkich podczas jarmarku S. Dominika, i Pomeranią sobie przywłaszczyli, o co znaczne woyny były z Krzyżakami; o czym Miechow. Lib: 4. cap: 7. et 8. Kromer T. 11. lib: 11. fol: 582 i tak Polacy Dobrodźiejami śię uczyniwszy Krzyżakom, na karki swoje nieprzyjaćiela sprowadźili. Roku 1310. Henryk umarł, á Wielkopolanie Łokietkowi ofiarowali Państwa Wielkopolskie i za Pana przyznali, ale mu Kraków 1312. zrebellizował,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 39
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
