w miejscu ślicznym/ które okrywały Cieniem swoim GILEAD, i HERMOŃSKIE skały. Iosephus de natiquitate Iudeorum volumine primo. HERMON. montes alti qui sũt partes Libani et inde porrigũtur versus meridië et terrã Basaa a tale svria animũe cingũt Galileã à Septentrione et Ortu.
Gdyż zaraz po wygnaniu z raju Adamowym/ Mieszkali na podgórzu naprzód Libanowym Jego wszyscy synowie: Tam gdzie był zbudował KAIN miasto: w którym się z swym potomstwem chował. KAIN filius Ada fratricida Gen. 4. KAIN idest possessio. Które na imię własne HANOCH syna swego Nazwał: iż się urodził jemu czasu tego/ W którym naprzód to miasto zaczynał budować/ I z tąd je HANOCHIą
w mieyscu ślicznym/ ktore okrywáły Cieniem swoim GILEAD, y HERMONSKIE skáły. Iosephus de natiquitate Iudeorum volumine primo. HERMON. montes alti qui sũt partes Libani et inde porrigũtur versus meridië et terrã Basaa a tale svria animũe cingũt Galileã à Septentrione et Ortu.
Gdyż záraz po wygnániu z ráiu Adámowym/ Mieszkáli ná podgorzu naprzod Libanowym Iego wszyscy synowie: Tám gdźie był zbudował KAIN miásto: w ktorym sie z swym potomstwem chował. KAIN filius Ada fratricida Gen. 4. KAIN idest possessio. Ktore ná imię własne HANOCH syná swego Názwał: iż sie vrodźił iemu czásu tego/ W ktorym naprzod to miásto záczynał budowáć/ Y z tąd ie HANOCHIą
Skrót tekstu: RoźOff
Strona: B2
Tytuł:
Officina ferraria
Autor:
Walenty Roździeński
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
hutnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
będziesz/ już tam wesołe miejsca/ wesołe dni będziesz mieć wszędy: tam miejsce oględasz/ gdzie Heliasz Ołtarz zbudował/ a tam stąd idąc/ Tyr/ Sydon/ w pięknej równinie/ a Cesareą/ na pięknej gorze będziesz miał. Od tych miejsc bieżąc/ będzie Beryt/ i Anefa w Syriej/ od której się Libanowa góra poczyna/ która góra/ wsi i miasta śliczne/ i drzewa Cedrowe gęste po sobie ma. Tam też ujrzysz pałac/ który Salomon zbudował/ na ten czas/ kiedy córkę Faraonowi dawał. Stąd tam pójdziesz przez górę/ kędy Abla Kaim zabijając mordował. Z szedłszy z tej góry Libanowej/ przez górę 7.
będziesz/ iuż tám wesołe mieyscá/ wesołe dni będziesz mieć wszędy: tám mieysce oględasz/ gdzie Heliasz Ołtarz zbudował/ á tám stąd idąc/ Tyr/ Sydon/ w piękney rowninie/ á Cesáreą/ ná piękney gorze będźiesz miał. Od tych mieysc bieżąc/ będźie Berith/ y Anefá w Syryey/ od ktorey się Libanowa gorá poczyna/ ktora gorá/ wśi y miástá śliczne/ y drzewá Cedrowe gęste po sobie ma. Tám też vyrzysz páłac/ ktory Sálomon zbudował/ ná ten czás/ kiedy corkę Fáráonowi dawał. Ztąd tám poydźiesz przez gorę/ kędy Ablá Kaim zábiiáiąc mordował. Z szedszy z tey gory Libanowey/ przez gorę 7.
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 9
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Syriej/ od której się Libanowa góra poczyna/ która góra/ wsi i miasta śliczne/ i drzewa Cedrowe gęste po sobie ma. Tam też ujrzysz pałac/ który Salomon zbudował/ na ten czas/ kiedy córkę Faraonowi dawał. Stąd tam pójdziesz przez górę/ kędy Abla Kaim zabijając mordował. Z szedłszy z tej góry Libanowej/ przez górę 7. braciej spiących/ drogę do Damaszku będziesz miał/ jeśliże ją oglądać będziesz chciał/ przodkowie powiedali naszy pomnię/ że tam był Adam stworzony. Tam z Damaszku idąc/ odszedszy ku Jeruzalem z milę/ najdziesz miejsce/ kędy był Paweł ś. z konia strącony. Tąż drogą idąc/
Syryey/ od ktorey się Libanowa gorá poczyna/ ktora gorá/ wśi y miástá śliczne/ y drzewá Cedrowe gęste po sobie ma. Tám też vyrzysz páłac/ ktory Sálomon zbudował/ ná ten czás/ kiedy corkę Fáráonowi dawał. Ztąd tám poydźiesz przez gorę/ kędy Ablá Kaim zábiiáiąc mordował. Z szedszy z tey gory Libanowey/ przez gorę 7. bráćiey spiących/ drogę do Dámászku będźiesz miał/ ieśliże ią oględáć będźiesz chćiał/ przodkowie powiedáli nászy pomnię/ że tám był Adam stworzony. Tám z Dámászku idąc/ odszedszy ku Ierusalem z milę/ naydźiesz mieysce/ kędy był Páweł ś. z koniá strącony. Tąż drogą idąc/
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 9
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
pomniąc, że jutro ma śpiewać przy żłobie, gotujcie wiersz wesoły, godzien tego stoła, co będzie, jeśli wszędzie zbiega wasza pszczoła. Nie po Idzie upstrzonej róznym kwiatkiem ani gdzie płacze Adoniego gładka z Cypru pani (acz tam z rany fiołki jego wyrastają, bo patrzcie, jako nieme bałwany ustają), ale po libanowych cedrach i tam kędy tkwią po dziś dzień pamiątki żywej prawdy wszędy. Tam niech myśli i pióra zalatają rącze, zbierając sok i kładąc w serca miód gorące”. Przestanie, a oddawszy Bogu cześć powinną, zaprowadził Kameny w dom lepiony gliną. A niż Jutrznia rumiona wróciła wóz rany, idą swoim porządkiem i szladem zaś
pomniąc, że jutro ma śpiewać przy żłobie, gotujcie wiersz wesoły, godzien tego stoła, co będzie, jeśli wszędzie zbiega wasza pszczoła. Nie po Idzie upstrzonej róznym kwiatkiem ani gdzie płacze Adoniego gładka z Cypru pani (acz tam z rany fijołki jego wyrastają, bo patrzcie, jako nieme bałwany ustają), ale po libanowych cedrach i tam kędy tkwią po dziś dzień pamiątki żywej prawdy wszędy. Tam niech myśli i pióra zalatają rącze, zbierając sok i kładąc w serca miód gorące”. Przestanie, a oddawszy Bogu cześć powinną, zaprowadził Kameny w dom lepiony gliną. A niż Jutrznia rumiona wróciła wóz rany, idą swoim porządkiem i szladem zaś
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 47
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995