Przemian Owidyuszowych Nn W ten czas Murzyńskich ludzi czarne farby pobrudziły. Poczernienie Etypów tu wspomina Poeta, i przyczynę jego. Były przedtym narody Murzyńskie białego ciała, ale w on czas czarno sfarbowani są: dla tego, że krew w cielech ich pod zwierzchnią skorą, w on czas ogniem była przypalona. Oo W ten czas Libickie kraje. Libia, kraina Afrycka, barzo sucha, rzeczona od Lbiej Nimfy, żony Epafowej. Pp Beotijska strona płacze Dytki. Dyrce jest stol w Beocji, nazwany od Dyrki żony Likusowej, która w ten skok obrócona była. Qq Amimone. Także zdrój, u Miasta Argos. Rr Pirene. Zdrój u Akrokoryntu,
Przemian Owidyuszowych Nn W ten czás Murzyńskich ludźi czarne fárby pobrudźiły. Poczernienie AEtypow tu wspomina Poetá, y przyczynę iego. Były przedtym narody Murzyńskie białego ćiáłá, ále w on czás czarno zfarbowani są: dla tego, że krew w ćielech ich pod zwierzchnią skorą, w on czás ogniem byłá przypalona. Oo W ten czás Libickie kráie. Libia, kráiná Afrycka, bárzo sucha, rzeczona od Lbiey Nimphy, żony Epáphowey. Pp Beotiyska stroná płácze Dytki. Dirce iest stol w Beotiey, názwány od Dyrki żony Likusowey, ktora w ten skok obrocona byłá. Qq Amimone. Tákże zdroy, v Miástá Argos. Rr Pirene. Zdroy v Akrokorynthu,
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 65
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
puszczy, o Senatorskie krzesła, Marszałkowskie laski, Hetmańskie nietrudno Buławy. Z tego Domu którego przezroczysty strumień zgłębokich Prus wynikając, á Comitibus Vithold sławną powodzią w przód w Mazowszu Województwo Płockie, a potym insze Królestwa tego Prowincje w Pradziadach oblewa. Tym Nilem Ruskie ubujnione Pola laetam Mężów Rycerskich protulere segetem, że z nią Libickiego Plonu, złotych trudnoby porównać kłosów, Pamięć, i najbystrzejsze oko niewystarczy, omnes illos heroas, species hominium, species leonum, suis censere nominibus. Więc wielkich Domu tego nie regestrując Atlantów, dość przez się jasnym, nieprzyswiecając splendorom, dwóch tylko wspomnię, jednego Dziada Ipa. Wojewody Ruskiego, który przez lat
puszczy, o Senatorskie krzesłá, Marszałkowskie laski, Hetmańskie nietrudno Bułáwy. Z tego Domu ktorego przezroczysty strumień zgłębokich Prus wynikáiąc, á Comitibus Vithold sławną powodzią w przod w Mazowszu Woiewodztwo Płockie, a potym insze Krolestwa tego Prowincye w Pradziadach oblewa. Tym Nilem Ruskie ubuynione Pola laetam Mężow Rycerskich protulere segetem, że z nią Libickiego Plonu, złotych trudnoby porownáć kłosow, Pámięć, y naybystrzeysze oko niewystarczy, omnes illos heroas, species hominium, species leonum, suis censere nominibus. Więc wielkich Domu tego nie regestruiąc Atlantow, dość przez się iasnym, nieprzyswiecaiąc splendorom, dwoch tylko wspomnię, iednego Dziada Ipa. Woiewody Ruskiego, ktory przez lat
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 25
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
i możność 27. Japońskie wyspy 25. Iberyckiego morza wyspy 92. Indyjskiego morza wyspy 46. Jońskiego morza wyspy 105. Istrijskie wyspy 103. K. Koralowe wyspy 25 Krew smoczą jak zbierają 61. Królewskie wyspy 24 Krowa morska 33. L. Leandro drzewo zaraźliwe 108. Leucupiny wyspy 33. Ligustickiego morza wyspy 94 Libickiego morza wyspy 90 Licijskiego morza wyspy 115. Liście palmowe miasto papiru i miasto sukna 47. Lodowatego morza wyspy 72. Lotrów wyspy 25. Ludzie mięsa kędy jadają 36. Ludzie dzicy 26. 44. 63. Lukajskie wyspy 68 Luzzon wyspa 37 M. Macice perłowe za monetę biorą 47. Macis i muszkatowe gałki kędy
y możność 27. Iáponskie wyspy 25. Iberyckiego morzá wyspy 92. Indiyskiego morza wyspy 46. Ionskiego morzá wyspy 105. Istriyskie wyspy 103. K. Koralowe wyspy 25 Krew smoczą iák zbieráią 61. Krolewskie wyspy 24 Krowá morska 33. L. Leándro drzewo záráźliwe 108. Leucupiny wyspy 33. Ligustickiego morzá wyspy 94 Libickiego morzá wyspy 90 Liciyskiego morzá wyspy 115. Liśćie pálmowe miásto pápiru y miásto sukná 47. Lodowátego morzá wyspy 72. Lotrow wyspy 25. Ludzie mięsá kędy iadáią 36. Ludzie dzicy 26. 44. 63. Lukáyskie wyspy 68 Luzzon wyspá 37 M. Máćice perłowe zá monetę biorą 47. Mácis y muszkátowe gałki kędy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 12
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ o którycheśmy wiedzieli. Już teraz wnidziemy przez ciasne morze Zibilterre, na morze Włoskie/ nie mniej też ozdobione wyspami/ i względem wielkości ich/ i względem dostatku każdej rzeczy/ dla zacności inszej miary/ jako jest ozdobiony nimi/ i ten Ocean. Części wtórej, WTÓRE CZEŚCI, PIĄTE KSIĘGI. Wyspy morza Libickiego.
ABym mógł porządniej opisać wyspy po Włoskim morzu leżące/ naprzód przebieżem te/ które są blisko od brzegu Afrykkiego/ a wszytkie małe/ i małej ceny. Pierwsza jest owa/ którą Hiszpani zowią Pegnon di Bellis della Gomera, od jednego miasta Afrykkiego/ któremu stoi/ jakby miasto strażej i obrony: a nie
/ o ktorychesmy wiedźieli. Iuż teraz wnidźiemy przez ćiásne morze Zibilterrae, ná morze Włoskie/ nie mniey też ozdobione wyspámi/ y względem wielkosći ich/ y względem dostátku káżdey rzeczy/ dla zacnośći inszey miáry/ iáko iest ozdobiony nimi/ y ten Ocean. Częśći wtorey, WTORE CZESCI, PIĄTE KSIĘGI. Wyspy morzá Libickiego.
ABym mogł porządniey opisáć wyspy po Włoskim morzu leżące/ naprzod przebieżem te/ ktore są blisko od brzegu Africkiego/ á wszytkie máłe/ y máłey ceny. Pierwsza iest owá/ ktorą Hiszpáni zowią Pegnon di Bellis della Gomera, od iednego miástá Africkiego/ ktoremu stoi/ iákby miásto strażey y obrony: á nie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 90
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
winnych/ i owiec: mieszkają po niej Mahometani rozstrzelani po wsiach. tak bliska jest od lądu/ iż gdy ustępuje morze/ tedy tamtędy przebrnie nogami. Homerus ludzie tuteczne nazywał Lotofagi. widać nakoniec przeciw Zedyco/ wyspy Columbiny wszystko puste. Księgi piąte. MALTA.
WRóciwszy się nazad/ ukaże się jakby we śrzodku Libickiego/ Malta/ którą może nazwać królową pomienionych; gdyż ona przechodzi wszystkie/ i wielkością/ i zacnością: wielkością/ gdyż jej w okrąg jest 60. mil: Zacnością/ abowiem oprócz sławy/ którą jej zostawił ś. Paweł/ mieszka też tam teraz wielki Mistrz zakonu ś. Jana/ i kwiat Kawalerów Jerozolimskich/
winnych/ y owiec: mieszkáią po niey Máhumetani rozstrzeláni po wśiách. ták bliska iest od lądu/ iż gdy vstępuie morze/ tedy támtędy przebrnie nogámi. Homerus ludźie tuteczne názywał Lotofagi. widáć nákoniec przećiw Zedico/ wyspy Columbiny wszystko puste. Kśięgi piąte. MALTA.
WRoćiwszy się názad/ vkaże się iákby we śrzodku Libickiego/ Máltá/ ktorą może názwáć krolową pomienionych; gdyż oná przechodźi wszystkie/ y wielkośćią/ y zacnośćią: wielkośćią/ gdyż iey w okrąg iest 60. mil: Zacnośćią/ ábowiem oprocz sławy/ ktorą iey zostáwił ś. Páweł/ mieszka też tám teraz wielki Mistrz zakonu ś. Ianá/ y kwiát Káwállerow Ierozolimskich/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 91
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
