uspokoił: „Nie, żebym rany dawał, Piętrzę, żebym goił, Dlategom na świat przyszedł; schowaj miecz swój i ty. Kto mieczem robi, mieczem bywa też zabity.” (119)
Kiedy tak Jezus Piotra z porywczości karze, Malchus, że już nie ujdzie między sekretarze (Złodziejów tak licują, którzy rzężą trzosy, Albo im uszy, albo urzynają nosy), Stoi trzymając ucho: krew mu ze łba sika; Żeby go mógł opatrzyć, nie masz cyrulika. Jakoż się między ludźmi ułomny pokaże? Wolałby człek poczciwy głowy pozbyć; aże Użaliwszy się Jezus ostatni cud zjawi I do skroni mu ucho odcięte
uspokoił: „Nie, żebym rany dawał, Piętrzę, żebym goił, Dlategom na świat przyszedł; schowaj miecz swój i ty. Kto mieczem robi, mieczem bywa też zabity.” (119)
Kiedy tak Jezus Piotra z porywczości karze, Malchus, że już nie ujdzie między sekretarze (Złodziejów tak licują, którzy rzężą trzosy, Albo im uszy, albo urzynają nosy), Stoi trzymając ucho: krew mu ze łba sika; Żeby go mógł opatrzyć, nie masz cyrulika. Jakoż się między ludźmi ułomny pokaże? Wolałby człek poczciwy głowy pozbyć; aże Użaliwszy się Jezus ostatni cud zjawi I do skroni mu ucho odcięte
Skrót tekstu: PotZacKuk_I
Strona: 563
Tytuł:
Nowy zaciąg ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
