należy na mądrym Królu: ale też nie mniej na powolnych poddanych: bo upornym ludem nic nie sprawi.
TEKTAMENES gdy go Efory najwyższy Sędziowie Lacedemońscy swym dekretem skazali na gardło/ szedł od sądu uśmiechając się. A gdy mu jeden nieprzyjaciel jego/ za krzywdę to sobie biorąć/ rzekł: A jeszczesz się naśmiewasz z praw Likurgowych? Tak na to odpowiedział: Nic/ ale radem temu: iż taką winę na mnie skazali/ którą zapłacić mogę niukogo nie pożyczając.
HIPPOKRATIDAS, gdy się radził Starosta Kariej/ coby z takowym Lacedemończykiem miał czynić: który wiedząc o zdradzie nań uczynionej: nie był tak cnotliwy/ aby go przestrzegł
należy ná mądrym Krolu: ále też nie mniey ná powolnych poddánych: bo vpornym ludem nic nie spráwi.
TEKTAMENES gdy go Efori naywyższy Sędźiowie Lácedemońscy swym dekretem skazáli ná gárdło/ szedł od sądu vśmiecháiąc się. A gdy mu ieden nieprzyiaćiel iego/ zá krzywdę to sobie biorąć/ rzekł: A ieszcżesz się náśmiewasz z praw Likurgowych? Ták ná to odpowiedźiał: Nic/ ále radem temu: iż táką winę ná mnie skazáli/ ktorą zápłáćić mogę niukogo nie pożycżáiąc.
HIPPOKRATIDAS, gdy się rádźił Stárostá Káriey/ coby z tákowym Lácedemońcżykiem miał cżynić: ktory wiedząc o zdrádźie nań vcżynioney: nie był ták cnotliwy/ áby go przestrzegł
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 137
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
; którać z błędliwej żeglugi, Z wszelką wygodą, sporządziła cugi, I opatrzyła portem i gospodą Gdzie cię dla wczasu, z okrętów zawiodą. Dostatków, złota, srebra, i pieniędzy Nadała; żebyś podparł się był w nędzy; I podarunków nasławszy czym prędzej; Jeszcze gotowa była dać i więcej. Którać przestronne Likurgowe Państwa W twoje ochotnie skłoniła poddaństwa; Ledwie je mogąc przy niewieścim rządzie Sprawować, w wojnach, w radach, w karach, w sądzie. Jako rozciągły Hemus, od Rodopy, Wszystek pod twoje, ten kraj dała stopy; I kędy Hebrus dziedziczny graniczy, Ten cały przeciąg miałeś jak na smyczy. Złe wróżki
; ktorać z błędliwey żeglugi, Z wszelką wygodą, sporządźiłá cugi, Y opátrzyłá portem y gospodą Gdźie ćię dla wczásu, z okrętow záwiodą. Dostátkow, złotá, srebrá, y pieniędzy Nádáłá; żebyś podpárł się był w nędzy; Y podárunkow násłáwszy czym pręcey; Ieszcze gotowá byłá dáć y więcey. Ktoráć przestronne Lykurgowe Páństwá W twoie ochotnie skłoniłá poddáństwá; Ledwie ie mogąc przy niewieśćim rządźie Spráwowáć, w woynách, w rádách, w karách, w sądźie. Iáko rośćiągły Hemus, od Rodopy, Wszystek pod twoie, ten kray dáłá stopy; Y kędy Hebrus dźiedźiczny grániczy, Ten cáły przećiąg miałeś iák ná smyczy. Złe wrożki
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 21
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
OEnone Parydy. OEnone Parydy. OEnone Parydy. Hypsipyle HYPSIPYLE.
LEmnu wyspy Królowa, Toanta Córka, która, go inne niewiasty tamtej wyspy, mężów wszystkich, i krewnych swoich, z powszechnej rady pozabijały, ona sama żywo zachowała Ojca. Za co wyrzucona z Lemnu Państwa swego, pojmana była od morskich rozbójników, i Likurgowi Nemejskiemu Królowi zaprzedana od nich; który ją dość łaskawie traktował, i swyna swego do wychowania onejże oddał. Przed ucieczką zaś ze swej Ojczyzny, Jazona do Kolchów po złote runo morzem z młodzią Grecką jadącego, pod dach, i afekt swój przyjąwszy, bliźnięta z nim miała; który dał jej słowo, że powróciwszy
OEnone Páridi. OEnone Páridi. OEnone Páridi. Hypsipyle HYPSIPYLE.
LEmnu wyspy Krolowa, Toántá Corká, ktora, gy inne niewiásty támtey wyspy, mężow wszystkich, y krewnych swoich, z powszechney rády pozábiiáły, oná sámá żywo záchowáła Oycá. Zá co wyrzucona z Lemnu Páństwá swego, poimána była od morskich rozboynikow, y Lykurgowi Nemeyskiemu Krolowi záprzedána od nich; ktory ią dość łáskáwie tráktował, y swyná swego do wychowánia oneyże oddał. Przed ućieczką záś ze swey Oyczyzny, Iázona do Kolchow po złote runo morzem z młodźią Grecką iadącego, pod dách, y áfekt swoy przyiąwszy, bliźnięta z nim miáłá; ktory dał iey słowo, że powroćiwszy
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 68
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
