/ pijatyka być musi; bywa gdzie bankiet/ Uczta albo biesiada/ pijatyka być musi: przyjmuje Mistrz Ucznia na Rzemiosło/ pijatyka być musi: spuszcza go z nauki/ pijatyka być musi; wprawia się Rzemieślniczek do Cechu/ pijatyka być musi: Kupuje kto co/ bądź dom/ bądź rolą/ albo co inszego/ litkup albo pijatyka być musi: Umrze kto; pijatyka być musi: piją tam Mężowie/ piją Niewiasty/ piją Dziatki/ pije co żywo/ i używają darów Bożych źle/ że częstokroć wszystkie stoły ich pełne są zwracania (blwocin) i plugastwa tak/ aż miejsca nie zstawa. Esaj. 28. v. 8.
/ pijátyká być muśi; bywa gdźie bánkiet/ Ucztá álbo bieśiádá/ pijátyká być muśi: przyimuje Mistrz Uczniá ná Rzemiosło/ pijátyká być muśi: spuscza go z náuki/ pijátyká bydź muśi; wprawia śię Rzemieślniczek do Cechu/ pijátyká bydź muśi: Kupuje kto co/ bądź dom/ bądź rolą/ álbo co inszego/ litkup álbo pijátyká być muśi: Umrze kto; pijátyká być muśi: piją tám Mężowie/ piją Niewiásty/ piją Dźiátki/ pije co żywo/ y używáją dárow Bożych źle/ że częstokroć wszystkie stoły ich pełne są zwracánia (blwoćin) y plugástwá ták/ aż mieyscá nie zstawa. Esaj. 28. v. 8.
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 44.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
wystałe dzbany!
Bóg wie, czyje jutro, Prędko nas śmierć juczy, Stare wino, nasze futro, Niech nas dziś utuczy.
Tak-ci umrze trzeźwy, Jako ów przy czopie, A kto z głodu, ten mniej rzeźwy Niż ów, co w potopie.
Śmierć nam tuż na karku, Trzeba z nią litkup pić I jako na złym jarmarku Przynamniej się upić.
Siądźże tedy w rzędzie, Mój drogi Ostafi, Nie każdy, nim wieczór będzie, Do gospody trafi.
Nie za zdrowie panów, Nie za zdrowie króla (Ten ma modły od kapłanów, Tamci zjedzą bóla),
Ale tak we dwoje, Nie mijając łokcia
wystałe dzbany!
Bóg wie, czyje jutro, Prędko nas śmierć juczy, Stare wino, nasze futro, Niech nas dziś utuczy.
Tak-ci umrze trzeźwy, Jako ów przy czopie, A kto z głodu, ten mniej rzeźwy Niż ów, co w potopie.
Śmierć nam tuż na karku, Trzeba z nią litkup pić I jako na złym jarmarku Przynamniej się upić.
Siądźże tedy w rzędzie, Mój drogi Ostafi, Nie każdy, nim wieczór będzie, Do gospody trafi.
Nie za zdrowie panów, Nie za zdrowie króla (Ten ma modły od kapłanów, Tamci zjedzą bóla),
Ale tak we dwoje, Nie mijając łokcia
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 97
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
, brona, lanczuch, siekiera, motika, lopata kowana, graca, zarna, stepa, brus (p. 328) (p. 329)
na drewnie, kadlubów 6 dobrych, kapustne naczynie, kadz, skrzinka do sieczki i rzezak, dzieze, koryto wieprzowe, gęsi 2, kur 2; którego kupna litkupem podpili spolnie się zgodziwszy, co słyszacz Wojciech Kuznar prawu oświadcził i groszem swem sobie zapisać dał. A jeślize by mu beła przedajna ta rola, tedy blisze będą dziatki Jakuba Odoja odkupowac, ale się teras lakub Odoi wyrzekł ze wszytkiego, nic tam niemiecz na tej rolej.
3793. (52) A. D
, brona, lanczuch, siekiera, motika, lopata kowana, graca, zarna, stepa, brus (p. 328) (p. 329)
na drewnie, kadlubow 6 dobrych, kapustne naczynie, kadz, skrzinka do sieczki y rzezak, dzieze, koryto wieprzowe, gęsi 2, kur 2; ktorego kupna litkupęm podpili spolnie sie zgodziwszy, czo słyszacz Woiciech Kuznar prawu oswiadcził y groszęm swem sobie zapisac dał. A ieslize by mu beła przedaina ta rola, tedy blisze bedą dziatki Iakuba Odoia odkupowac, ale sie teras lakub Odoi wyrzekł ze wszytkiego, nicz tam niemiecz na tei rolei.
3793. (52) A. D
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 440
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
przyrodzonego przedal Woyciechovi Kfolkowi, którą sam trzymał tak długo yako i szeroko, a to (według swego kupna) za grzywien osmnascie monety i liczby Polskiej każdą licząc po gr. 48, któraz to rola miedzy rolami lezy z jedne tegoż Woyciecha Kfolka i zdrugą stronę Krzysztofa Kfolka, na co zssobą i litkup przy targu pili według zwyczaju, któryż to Piotr Walkovic, odebrawszy sumę pomienioną od Woyciecha Kfolka, onemu rolą zdał, wiecznye mu z niej się wyrzekając tak sam z niej jako od zonej, potomków swojch wiecznemi czasy, nic tam sobie na niej niezostawując, co vslyszawszy Woycziech Kfolk groszem prawu oblozył. (
przÿrodzonego przedal Woÿciechovi Kffolkowi, którą sąm trzÿmał tak długo ÿako ÿ szeroko, a to (według swego kupna) za grzÿwien osmnascie monety ÿ lidzby Polskiey kozdą licząc po gr. 48, ktoraz to rola miedzy rolami lezÿ z iedne tegosz Woÿciecha Kffolka ÿ zdrugą stronę Krzÿsztoffa Kffolka, na co zssobą ÿ litkup przÿ targu pili według zwÿczaÿu, ktorÿz to Piotr Walkovic, odebrawszy summę pomienioną od Woÿciecha Kffolka, onemu rolą zdał, wiecznye mu z nieÿ się wÿrzekaÿąc tak sąm z nieÿ iako od zoneÿ, potomkow swoÿch wiecznemi czasÿ, nic tam sobie na nieÿ niezostawuÿąc, co vslÿszawszÿ Woÿcziech Kffolk groszem prawu oblozył. (
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 46
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
człek Łukasz Paluch nieprzymuszony ale jasnemi slovy zeznał, iż zagrodę miedzi Sobkiem Długoszem a Wojciechem Kfolkiem będącą przedał Szymonowi Boczarowi ze wszytkim gruntem do niej należącym, nic sobie na niej niezostawując, a to za grzywien sześć dwadzieszczia po gr. 48 liczących według Polskiego rachunku, które pieniądze odebrawszy zrazu tenże Łukasz Paluch przy litkupie od Szymona Baczara, z którego brania pieniędzy tenże Łukasz kwituje i pose-
szią daje w mieszkanie vyrzekając się wiecznemi czassy groszem się svym wypissując, a Szymon vslyszawszy to groszem oblozyl prawu.
419. (p. 290)
420.Coram eodem iudicio stanąwssy obecnie vczcivy Krzystoph Kwolek yczynił żałobę na rękojmią swoją, ktorzi mu
człek Lukasz Paluch nieprzÿmuszonÿ ale iasnemi slovÿ zeznał, isz zagrodę miedzi Sobkiem Długoszem a Wojciechem Kfolkiem bendącą przedał Szÿmonowi Boczarowi ze wszÿtkim gruntem do nieÿ nalezącÿm, nic sobie na niey niezostawuÿąc, a to za grzÿwien szesć dwadziesczia po gr. 48 liczącÿch według Polskiego rachunku, ktore pieniądze odebrawszÿ zrazu tenze Lukasz Paluch przy litkupie od Szymona Baczara, z ktorego brania pieniedzi tenze Lukasz kwituÿe ÿ posse-
szią daie w mieszkanie vÿrzekaÿąc sie wiecznemi czassÿ groszem sie svÿm wÿpissuiąc, a Szÿmon vslÿszawszÿ to groszem oblozyl prawu.
419. (p. 290)
420.Coram eodem iudicio stanąwssÿ obecznie vczcivÿ Krzystoph Kwolek yczynił załobę na rękojmią swoię, kthorzi mu
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 47
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
291)
421.Coram eodem iudicio stanąvssy obecnie vćcivi Nikiel Sajan zeznał dobrowolnie anieprzimussony będąc, ze przedał zagrodę swoją własną lezącza zjednej strony lędrzejem Stankiem z drugiej strony Czarny Wojtek vćciwemu Hanussowi Smidowi za grzywien dwadzieścia i za sesc licząc w każdą grzywne po gr. 48; tenże Nykiel Sajan i s Hanussem Smydem podpili litkupem, tenże Hanus Smyd dał zaras pod zieloną rozgę wssytkie pieniądze grzywien dwadzieścia i sesc, co grossem swoim prawu oblozeł (p. 292)
422. Przed tymże sądem stanąwssy vcciwy Macz Boczar i las zeznali dobrowolnie, iże przed niemi Nykiel Sajan wyznał, iże się wyrzeka na tej zagrodzie, która lezi między lędrzejem
291)
421.Coram eodem iudicio stanąvssÿ obecznie vććivi Nikiel Saiąn zeznał dobrowolnie anieprzimussonÿ będąc, ze przedał zagrodę swoię własną lezącza ziednej stronÿ lędrzeiem Stankiem z drugiej strony Czarnÿ Wojtek vććiwemu Hanussowi Smidowi za grziwien dwadziescia ÿ za sesc licząc w kazdą grzywne po gr. 48; tenze Nÿkiel Saiąn y s Hanussem Smÿdem podpili litkupem, tenze Hanus Smÿd dał zaras pod zieloną rozgę wssÿtkie pieniądze grziwien dwadziescia ÿ sesc, co grossem swoim prawu oblozeł (p. 292)
422. Przed temze sądem stanąwssÿ vcciwy Macz Boczar ÿ las zeznali dobrowolnie, ize przet niemi Nÿkiel Saiąn wyznał, yze sie wÿrzeka na thej zagrodzie, ktora lezi międzi lędrzeiem
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 48
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Kiellar dobrowolnie zupełnie nieprzymuszonem będąc zeznał, ze przedał zagrodkę swoją własną, która za komorne jest a lezi z jednej strony młyna a z drugiej Jędrzeja nawsi za grzywien dziesięć liczby i monety Polskiej licząc w każdą grzywnę gr. 48 vccivemu Vrbanowi Kienarowi, które to grzywien dziesięć zaras pod zieloną rozgę dał Vrban Kienar Piotrowi Kiellarowi i litkupem podpili, któreto wziawszi pieniądze Piotr Kiellar kwitował Vrbana Kienara, i wyrzekł się tam nic niemiec i z dzatkami swemi, co słysząc Urban Kienar groszem prawu żałozel pamiętnego. (p. 294)
426. Folta Rut cum Vrbano Kienar. — Stanąwszy oblicznie przed nasze prawo vccivy Vrban Kienar dobrowolnie zupełnie a nieprzymuszonem będąc zeznał,
Kiellar dobrowolnie zupełnie nieprzymuszonem będąc zeznał, ze przedał zagrodkę swoię własną, która za komorne iest a lezi z iednej stronÿ młÿna a z drugieÿ Iędrzeia nawsi za grzywięn dziesięć liczbÿ i monety Polskiej licząc w kazdą grziwnę gr. 48 vccivemu Vrbanowi Kienarowi, ktore to grziwien dziesięc zaras pod zieloną rozgę dał Vrban Kienar Piotrowi Kiellarowi ÿ litkupem podpili, ktoreto wziawszi pieniądze Piotr Kiellar kwitował Vrbana Kienara, ÿ wyrzekł sie tam nic niemiec ÿ z dzatkami swemi, co słÿsąc Vrbąn Kienar groszem prawu załozel pamięthnego. (p. 294)
426. Folta Ruth cum Vrbano Kienar. — Stanąwszy oblicznie przet nasze prawo vccivy Vrban Kienar dobrowolnie zupełnie a nieprzymuszonem będąc zeznał,
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 48
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
426. Folta Rut cum Vrbano Kienar. — Stanąwszy oblicznie przed nasze prawo vccivy Vrban Kienar dobrowolnie zupełnie a nieprzymuszonem będąc zeznał, ze przedał yćciwemu
Folcie Rutowi, zięciowi swemu, zagrodę swoją lezącą na końcu wsi od Wolej lasienskiej za grzywien dwadzieścia liczby i monety Polskiej licząc w każdą grzywnę po gr. 48, którego to litkupem kupna podpili według prawa, i te grzywien 20 zaraz pod zieloną rozgę oddał sumą Kienarowi Rut, z których to kwituje Urban Kienar, i wyrzekł się groszem swoim nic tam nie mieć, co słysząc Folta Rut groszem swoim własnem iuri solidavit. (p.295)
427. Hanus Smyd cum Stanisłao Szabik. — Stanąwszy
426. Folta Ruth cum Vrbano Kienar. — Stanąwszy oblicznie przet nasze prawo vccivy Vrban Kienar dobrowolnie zupełnie a nieprzymuszonem będąc zeznał, ze przedał yććiwęmu
Folcie Ruthowi, zięciowi swemu, zagrodę swoię lezącą na koncu wsi od Woleÿ lasienskiey za grzywien dwadziescia liczby y monety Polskieÿ licząc w każdą grziwnę po gr. 48, ktorego to lithkupem kupna podpili według prawa, y te grziwien 20 zaraz pod zieloną rozgę oddał summą Kienarowi Ruth, z ktorÿch to kwituie Vrbąn Kienar, y wÿrzekł się groszem swoim nic tam nie mieć, co słysząc Folta Ruth groszem swoim własnem iuri solidavit. (p.295)
427. Hanus Smÿd cum Stanislao Szabik. — Stanąwszy
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 49
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
cum Stanisłao Szabik. — Stanąwszy oblicznie przed nasze prawo vcciwy Waczław Jemiołka i Sebastian Długoz dobrowolnie zupełnie, nieprzimuszonemi będąc, zeznali, ze Hanus Smyd przedał vcciwemu Szabikowi zagrodę swoją własną lezącą miedzy Michałem Miskowicem a Foltą Rutem za grzywien trzydzieści liczby i monety Polskiej, licząc w każdą grzywnę po gr. 48, którego to kupna litkupem podpili i pieniądze zaras pod zieloną rozgę dal te grzywien 30, i powziąwszy Hanus Smyd kwitował Stanisława Sabika, i przez ludzi wyssej mianowanych groszem swoim własnem tenże Hanus Smyd wyrzekł się stej zagrody nic tam niemiec sam i dzieci jego, co slysąc Stanisław Sabik grosso suo proprioinmemoriam firmavit iuri.
428. Tomas
cum Stanislao Szabik. — Stanąwszy oblicznie przet nasze prawo vcciwÿ Waczław Iemiołka ÿ Sebastiąn Długoz dobrowolnie zupełnie, nieprzimuszonemi będąc, zeznali, ze Hanus Smÿd przedał vcciwemu Szabikowi zagrodę swoię własną lezącą miedzy Michałem Miskowicęm a Foltą Ruthęm za grzywięn trzydziesci liczby ÿ monetÿ Polskiey, licząc w każdą grzywnę po gr. 48, ktorego to kupna litkupem podpili ÿ pieniądze zaras pod zieloną rozgę dal te grzywien 30, ÿ powziąwszÿ Hanus Smÿd kwitował Stanisława Sabika, ÿ przes ludzi wÿsseÿ mianowanÿch groszem swoim własnem tenze Hanus Smyd wÿrzekł sie stey zagrodÿ nic tam niemiec sąm ÿ dzieci iego, co slÿsąc Stanisław Sabik grosso suo proprioinmemoriam firmavit iuri.
428. Thomas
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 49
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Rola: Madlina Michałowa Stankowa s Tomasem Woynarem zięciem swem — Stanąwszy oblicznie vcciwa Madlina Stankowa przed nasze prawo dobrowolnie zupełnie i nieprzymuszoną będąc zeznała, ze przedała rolą swoją własną, lezączą między Marcinem Kłapkowskiem a z drugiej strony Jagustynika vćciwemu Tomasowi Woynarowi za grzywien dwadzieścia liczby Polskiej licząc w każdą grzywnę po gr. 48, którego kupna litkupem podpili i pod zieloną rozgę dał zaras grzywien trzynascie, a ostatek, kiedy będzie mógł przyść do pieniędzy, które 13 grzywien wziąwszy Modlina od Tomasa kwitowała go, co slysąc Tomas Wojnar grosso suo proprio iuri solidavit. (p. 297)
430. Martinus Kwolek cum filio suo Sebastiano Kwolek — Vćciwy Mykołay Długoz woyt i
Rola: Madlina Michałowa Stankowa s Tomasem Woÿnarem zięciem swem — Stanąwszy oblicznie vcciwa Madlina Stankowa przet nasze prawo dobrowolnie zupełnie ÿ nieprzymuszoną będąc zeznała, ze przedała rolą swoię własną, lezączą między Marcinem Kłapkowskiem a z drugieÿ stronÿ Iagustÿnika vććiwemu Tomasowi Woÿnarowi za grzÿwien dwadziescia liczby Polskiey licząc w kazdą grziwnę po gr. 48, ktorego kupna litkupem podpili ÿ pod zieloną rozgę dał zaras grzywien trzynascie, a ostatek, kiedy będzie mogł przÿść do pieniedzÿ, ktore 13 grzywięn wziąwszÿ Modlina od Thomasa kwithowała go, co slÿsąc Thomas Woinar grosso suo proprio iuri solidavit. (p. 297)
430. Martinus Kwolek cum filio suo Sebastiano Kwolek — Vććiwy Mÿkołaÿ Dlugoz woÿth ÿ
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 49
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
