potępion będzie O jak wiele tysięcy takich w piekle już sinażą/ i przez nieskończoną wieczność smażyć będą/ którzy tym sposobem do piekła się dostali/ którzy chociaż w ostatniej chorobie ostatnią spowiedź szczerze uczynili/ skruszonym sercem grzechów się kajali że przywiódł czart na myśl częstym nałogiem wzwyczajone lubieżności/ osoby miejsca etc. etc. z nalogu ich się chwycili/ ukochali zgrzeszyli/ zginęli. 5. Jeżelić tedy miłe zbawienie/ jeżeli podobnym błędem od kresu zdrożyć/ i zginąć niechcesz/ pilnym okiem w swoje nałogi wejrzy. Czy się tam w tym sumnieniu i postępkach jaki występek nie wgnirzdził? nie wkorzenił? nie zatwardniał? nie zahartował etc. etc
potępion będźie O iák wiele tyśięcy tákich w piekle iuż sináżą/ y przez nieskończoną wieczność smażyć będą/ ktorzy tym sposobem do piekłá się dostali/ ktorzy choćiaż w ostátniey chorobie ostátnią spowiedź szczerze uczynili/ skruszonym sercem grzechow się kaiáli że przywiodł czart ná myśl częstym nałogiem wzwyczáione lubieżnośći/ osoby mieysca etc. etc. z nalogu ich się chwyćili/ ukocháli zgrzeszyli/ zginęli. 5. Ieżelić tedy miłe zbawienie/ ieżeli podobnym błędem od kresu zdrożyć/ y zginąć niechcesz/ pilnym okiem w swoie nałogi weyrzy. Czy się tam w tym sumnieniu y postępkách iáki występek nie wgnirźdźił? nie wkorzenił? nie zatwárdniał? nie záhartował etc. etc
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 83
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Łacinnikami Ruś i Moskwa brzydzą się srodze. 329. Łacińskiej wiary ludzie nawschodzie i w Armenii 165 Potracili kościoły w Bursiej i Trapezuncie 166. Legieński kościół w Niderlandzie 14 Litwa kiedy wiarę przyjęła/ i jako zarażona. 116 Liwlantczycy jako wiarę przyjęli/ i jako są zarażeni herezjami 132. Rozmaici tam są ludzie 133. Logi abo Jogi/ jakby zakonnicy i kaznodzieje w Ormurzu/ i indziej w Indiach: nawrócenie niektórych 194. 138. Lopez Sequjera Vicereks Indie 171 Losanna jaką wiarę trzyma 39 Lotwa abo Estonczykowie jakie nabożeństwo mają 113. Lucko na Wołyniu 319. Ludwik de Konde/ i Ammirał Francuski herstowie heretyccy 92. Luterani i Kalwinis: jako
Láćinnikámi Ruś y Moskwá brzydzą się srodze. 329. Láćinskiey wiáry ludzie náwschodzie y w Armeniey 165 Potráćili kośćioły w Bursiey y Trápezunćie 166. Legienski kośćioł w Niderlándzie 14 Litwá kiedy wiárę przyięłá/ y iáko záráżona. 116 Liwlantczycy iáko wiárę przyięli/ y iáko są záráżeni haeresiámi 132. Rozmáići tám są ludzie 133. Logi ábo Iogi/ iákby zakonnicy y káznodzieie w Ormurzu/ y indziey w Indiách: náwrocenie niektorych 194. 138. Lopez Sequierá Vicerex Indiae 171 Losánná iáką wiárę trzyma 39 Lotwá ábo Estonczykowie iákie nabożenstwo máią 113. Lucko ná Wołyniu 319. Ludwik de Conde/ y Ammirał Fráncuski herstowie haeretyccy 92. Lutherani y Kálwinis: iáko
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 13
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
iż niektórzy ludzie z Arabiej szczęśliwej/ posyłali do niego listy i posły/ przyzywając go do swego kraju: lecz on nie miał pozwolenia odjeżdżać z Ormuzu. Miedzy inszemi Pogany/ którzy mieszkali w tymże mieście/ znajdowali się i tacy (o którycheśmy indziej mówili) którzy na pewnych miejscach mieszkając/ a zwano ich Logi/ ubiorem grubym/ i żywotem ostrym/ starali się zdobywać sławy o cnocie i świątobliwości swej. Ci mieli za Ormuzem jednę jaskinią podziemną/ i Moschę tamże/ dokąd się schadzali w nocy na godziny pewne. Zbierali się naprzód na medytacją/ a potym na modlitwę ku jednemu bałwanowi. Ów który był głową inszych (a
iż niektorzy ludźie z Arábiey sczęśliwey/ posyłáli do niego listy y posły/ przyzywáiąc go do swego kráiu: lecz on nie miał pozwolenia odieżdżáć z Ormuzu. Miedzy inszemi Pogány/ ktorzy mieszkáli w tymże mieśćie/ znáydowáli się y tácy (o ktorychesmy indźiey mowili) ktorzy ná pewnych mieyscách mieszkáiąc/ á zwano ich Logi/ vbiorem grubym/ y żywotem ostrym/ stáráli się zdobywáć sławy o cnoćie y świątobliwośći swey. Ci mieli zá Ormuzem iednę iáskinią podźiemną/ y Moschę támże/ dokąd się schadzáli w nocy ná godźiny pewne. Zbieráli się naprzod ná meditátią/ á potym ná modlitwę ku iednemu báłwanowi. Ow ktory był głową inszych (á
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 194
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
jednej nocy usłyszał głos który mu mówił: Czemu się nie imiesz drogi/ którąć ukazano? niemaszci inszego sposobu do zbawienia/ tylko ten Chrześcijański. Powstawszy tedy poranu/ szedł do onego Ojca/ który go ochrzcił/ dawszy mu imię Paweł. Ten potym umarł w Portugaliej. Nawróciło się z przykładu mistrza swego niemało onych Logów: a ona jaskinia poświęcona była ku czci naswiętszej Panny. Takimi i inszymi postępkami/ uczynił ten Pr Gaspar dziwny pożytek w Ormuzu: skąd przyzwany/ pojachał do Goej/ i tam umarł. Księgi wtóre. Czwartej części, Księgi wtóre. O Chrześcijanach na wyspach Moluckich, i po inszych krajach pobliskich.
NApierwszy/
iedney nocy vsłyszał głos ktory mu mowił: Czemu się nie imiesz drogi/ ktorąć ukazano? niemászći inszego sposobu do zbáwienia/ tylko ten Chrześćiáński. Powstawszy tedy poránu/ szedł do onego Oycá/ ktory go ochrzćił/ dawszy mu imię Páweł. Ten potym vmárł w Portogálliey. Náwroćiło się z przykłádu mistrzá swego niemáło onych Logow: á oná iáskinia poświęcona byłá ku czći naswiętszey Pánny. Takimi y inszymi postępkámi/ vczynił ten Pr Gáspár dźiwny pożytek w Ormuzu: zkąd przyzwány/ poiáchał do Goey/ y tám vmárł. Kśięgi wtore. Czwartey częśći, Kśięgi wtore. O Chrześćiánách ná wyspách Moluckich, y po inszych kráiách pobliskich.
NApierwszy/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 195
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
