. na prośbę Marchionis Estensis. i miasta Ferarza A. 1391. Akademią tamże fundował/ prywilegia Akademii Bonońskiej i Paryskiej onej pozwalając/ które i Clemens 8. A. 1602. potwierdził. Aleksander VI. Akademią Valentinam wHiszpaniej postanowił. A Syxtus V. Roku 1585. też potwierdził. A. 1427. Akademia Lowańska Papieżowi suplikowała/ aby je dozwolił Teologiej czytać/ czego był nie pozwoleł wpierwszym jej potwierdzeniu Martinus V. A. 1384 proszono Papieża Vrbanum VI. o potwierdzenie Akademiej Wiedeńskiej; i mianowicie jemu suplikowano aby Teologiej nauczać/ i promować na gradus Academicos wniej dopuścił. Juliuszowi wtóremu suplikował Aleksander Król Polski/ przyczyniając się za
. ná proźbę Marchionis Estensis. y miástá Ferarza A. 1391. Akádemią támże fundował/ priuilegia Akádemiey Bonońskiey y Páryskiey oney pozwalaiąc/ ktore y Clemens 8. A. 1602. potwierdźił. Alexander VI. Akádemią Valentinam wHiszpániey postánowił. Á Syxtus V. Roku 1585. tesz potwierdźił. A. 1427. Akádemiá Lowáńska Papieżowi supplikowáłá/ áby ie dozwolił Theologiey czytáć/ cżego był nie pozwoleł wpierwszym iey potwierdzeniu Martinus V. A. 1384 proszono Papieża Vrbanum VI. o potwierdzenie Akádemiiey Wiedeńskiey; y miánowićie ięmu supplikowano áby Theologiey náuczáć/ y promowáć ná gradus Academicos wniey dopuśćił. Iuliuszowi wtoręmu supplikował Alexánder Krol Polski/ przyczyniaiąc się zá
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 89
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
takiemu pogrzebowi uczynić/ mogą z nim powinni zmarłej prawem czynić Tak Delr. l. 5. s. 19. Layman. lib. 3. fol .526. n. 61. i drudzy uczą. Powołana. PYTANIE XIII. Jako czar pozbywać?
ODpowiada na to pytanie Leonardus Lessius zacny Profesor i Doktor Akademii Lowańskiej. Iż mogą być trojakie lekarstwa jedne są przyrodzone/ drugie nad przyrodzenie abo duchowne i kościelne. Trzecie są moralne abo zwyczajne i pospolite. Co się tknie przyrodzonych abo naturalnych lekarstw/ te częstokroć małego skutku bywają/ bo czart będąc dobrym fizykiem/ applicando actiua passinis, może snadnie moc i siłe lekarstw stępić/ aby nie
takiemu pogrzebowi vczynić/ mogą z nim powinni zmárłey práwem czynić Tak Delr. l. 5. s. 19. Layman. lib. 3. fol .526. n. 61. y drudzy vczą. Powołána. PYTANIE XIII. Iáko czar pozbywáć?
ODpowiada ná to pytanie Leonárdus Lessius zacny Professor y Doktor Akádemiey Lowanskiey. Iż mogą bydź troiakie lekarstwa iedne są przyrodzone/ drugie nad przyrodzenie abo duchowne y kośćielne. Trzećie są moralne abo zwyczayne y pospolite. Co się tknie przyrodzonych ábo naturálnych lekarstw/ te częstokroć máłego skutku bywaią/ bo czárt będąc dobrym fizykiem/ applicando actiua passinis, może snádnie moc y siłe lekarstw stępić/ áby nie
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 104
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
, Scholastykowi Sandomierskiemu, SEKRETARZOWI I. K. M.
TAk starzy Chrześcijanie Kościoły, i miejsca P. Bogu poświęcone w poszanowaniu miewali, mnie wielce M. Panie i Dobrodzieju, że i dzieciom małym blisko nich, a na Cmentarzu pogotowiu, igrać nie dopuszczali: jako Pater Antiquitatum Lipsus świadczy, przywodząc o tym Obywatelów Lowańskich Statut jeden. Templis, aedibusque sacris honos esto, et ne quis pilam, neué trochum in areâ, aut circum illa lidito. A myśmy teraz do takiej oziembłości w nabożeństwie przyszli, iż nie tylko o rzeczach rozmaitych w Kościołach, jakoby w domach naszych prostych, rozmawiamy; ale już i ukleknąć pacierze mówiąc,
, Scholástykowi Sendomirskiemu, SEKRETARZOWI I. K. M.
TAk stárzy Chrześćiánie Kośćioły, y mieyscá P. Bogu poświęcone w poszánowániu miewáli, mnie wielce M. Pánie y Dobrodźieiu, że y dźiećiom máłym blisko nich, á ná Cmentarzu pogotowiu, igráć nie dopuszczáli: iáko Pater Antiquitatum Lipsus świádczy, przywodząc o tym Obywátelow Lowáńskich Státut ieden. Templis, aedibusque sacris honos esto, et ne quis pilam, neué trochum in areâ, aut circum illa lidito. A mysmy teraz do tákiey oźiembłośći w nabożeństwie przyszli, iż nie tylko o rzeczách rozmáitych w Kośćiołách, iákoby w domách nászych prostych, rozmawiamy; ále iuż y ukleknąć paćierze mowiąc,
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 3nlb
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
