świat z miełym oglądała. God Wenus nie odbiegła jakich nawarzyła. I już pełnia miesiaca dziewiątegi była Zległa/ powiła Pafa; kim się wyspa zowie. Z tej też poszedł Cynaras; którego być głowie Bez dzieci błogo było. rzecz srogą wspomnionę/ Uczciwe panienki precz: rodzice na stronę. Luboby pienie moje wam co lubowało/ Wiary mi nie dawajcie/ by się to dziać miało. Dacieli? wierzcież i w to/ że złość pokarano. Dacieli? wierzcież i w to/ że złość pokarano. Gdzieby więc być naturę nie od tego miano/ Lubom Ismarskim/ i swej winsuzie dziedzinie/ Winszuje tej/
świát z miełym oglądáłá. God Wenus nie odbiegłá iákich náwárzyłá. Y iuż pełnia mieśiacá dźiewiątegi byłá Zległá/ powiła Páphá; kim się wyspá zowie. Z tey też poszedł Cynáras; ktorego być głowie Bez dźieći błogo było. rzecz srogą wspomnionę/ Vczćiwe pánienki precz: rodźice ná stronę. Luboby pienie moie wam co lubowáło/ Wiáry mi nie dawayćie/ by się to dźiać miáło. Daćieli? wierzćież y w to/ że złość pokarano. Daćieli? wierzćież y w to/ że złość pokarano. Gdźieby więc być naturę nie od tego miano/ Lubom Ismárskim/ y swey winsuzie dźiedźinie/ Winszuie tey/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 252
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636